Λίγο πριν τα Χριστούγεννα.

 

Άνοιξα σήμερα επιτέλους την πόρτα από το μπλοκόσπιτο μου που ξέρω πως παραμέλησα όμως.. τι να πω φίλοι μου.. δύσκολες μέρες πολλές φορές, πονάω , πονάω ασταμάτητα , δυσκολεύομαι να κινούμαι και χάνω την διάθεση μου, ποιός θα μου το έλεγε κανείς πριν χρόνια πως θα έχανα το.. αστείρευτο τότε κουράγιο μου. Συγχωρέστε με που δεν κάνω πολλά σχόλια, που δεν εύχομαι γιορτές και γενέθλια...

Ευχαριστώ φίλες για τα δωράκια και τις κάρτες σας, λυπάμαι αφάνταστα που δεν ανταποκρίθηκα με δικά μου για τον γνωστό λόγο.. ο δρόμος για το ταχυδρομείο! Χθες έβαλα και το 3ο μου εμβόλιο ευτυχώς χωρίς το παραμικρό πρόβλημα , αυτό πάλι τι να πει κανείς.. έχω εκατό κουσούρια και δεν είχα το κανένα και με τα τρία όταν οι φίλες μου οι κολητές ψήθηκαν στο πυρετό! Πάντως προσπαθώ όσο μπορώ να γίνομαι χρήσιμη στους γύρω μου και στον εαυτό μου. Αν με ρωτήσετε τι φοβάμαι περισσότερο θα σας πω αμέσως πως τρέμω για την ώρα που θα είμαι αναγκασμένη να βασίζομαι, να κουράζω με τα προβλήματα μου άλλους έστω και δικούς μου. 

Βρήκα..πέτρες και τις αξιοποίησα, είναι για τα ΑΜΕΑ μαζί με ότι άλλο είχα γιατί τελείωσαν και μερικά βασικά υλικά μου. 

 

 Λοιπόν κάνω ότι μπορώ,  ζωγραφίζω όπως βλέπετε όπως μπορώ, κάνω ..κέϊκ όποτε μου κατεβαίνει,

 Κουλουράκια.. είχα πει πως δεν θα ξανακάνω ε; ..  για όποιον μας επισκέπτεται.. μετά ξαπλώνω να ξεκουράζομαι, να μετριάζω τους πόνους μου και..ξανά από την αρχή. 

Φθάνουν τα Χριστούγεννα φίλοι μου, δεν θα είναι ποτέ όπως παλιά όμως ας ελπίσουμε πως τα επόμενα θα είναι για πολλούς από εσάς καλύτερα. Φίλοι μου .. Χρόνια Πολλά.. να έχετε υγεία αγάπη, ηρεμία ψυχής, ειρήνη και όνειρα για πιο καλές μέρες. 

                               Αχτιδένια φιλάκια