Όταν ο χρόνος προχωράει..

 

Γεννήθηκα σε μέρα γιορτής Κωνσταντίνου και Ελένης σε μία κλινική της Θεσσαλονίκης που όταν περνούσαμε από έξω με την μητέρα μου πάντα μου την.. έδειχνε και άκουγα για.. πολλαπλή φορά την ιστορία της και την κρυφή επιθυμία του πατέρα μου που ήθελε.. αγόρι! Ίσως γι΄αυτό αγάπησε τον άνδρα μου τόσο πολύ γιατί ήταν τελικά το αγόρι που ζητούσε και .. όπως το ζητούσε .

Βέβαια όπως πάντα σε όλους τους μπαμπάδες που θέλουν αγόρι μα τελικά το κορίτσι είναι η αδυναμία τους έτσι και ο δικός μου γινόταν .. λιώμα όταν τον φώναζα: Μπαμπακούλη μου και με άφηνε να του χτενίζω το μαλλί και να του βάζω φιογκάκια!!!!

Όπως βλέπετε δεν είχα φωτογραφία χωρίς.. φιόγκο και σκύλο από την γέννηση μου.! Ήταν ο Ποσειδώνας μου! 

 

Μαθήτρια.. με πολλές μιλάμε τώρα πια στο..fb ( που να μου το λέγανε τότε!!!)

                                              Φοιτήτρια

 Ερωτευμένη σύζυγος, μητέρα, επαγγελματίας.. τα χρόνια περνούν..

Δεν θυμάμαι πότε τα μαλλιά έγινα γκρίζα μα δεν με ένοιαξε και πολύ, το μόνο που φοβάμαι στο χρόνο είναι να μη γίνω βάρος σε κανένα, να μη χρειαστεί να κουράσω κάποιον με τη φροντίδα μου και επειδή ο καλός Θεούλης με αγαπάει ελπίζω να εισακουστώ! 

                              

Το πόσο έγινα.. υπάρχει στο νέο τίτλο του μπλοκ μου, "Έγινα 69! Ε! Και;

Μεταξύ μας βέβαια.. ε!.. έχει σημασία όμως.. τι μας νοιάζουν τα χρόνια σημασία έχει το πως έζησες τα μέχρι τώρα!

Φίλοι μου Χρόνια Πολλά στις ..ατελείωτες Ελενίτσες μου.. και Κωνσταντίνους όπως ο μικρός εγγονός μου! Όμως.. Ελενίτσες...... αμέτρητες.. από το πρωί θα τηλεφωνώ και θα στέλνω μηνύματα σε όσες θυμάμαι γιατί.. ε! τα 69 φίλοι μου έχουν και τις επιπτώσεις τους στη μνήμη μου!

                                   Αχτιδένια φιλάκια