Ξεκινώντας τον Μάη

 Είπα να βάλω του Μάη τις γιορτές μου στη σειρά ξεκινώντας από το νόημα της Ανάστασης, φίλοι μου Χριστός Ανέστη και εύχομαι και Ανάσταση σε κάθε πρόβλημα στη ζωή σας!

Βέβαια η Πρωτομαγιά που η κύρια γιορτή της είναι η γιορτή κατάκτηση του εργατικού κινήματος που όμως με το καιρό έχασε σιγά σιγά το νόημα της και έγινε για όλους απλά μία αργεία ακόμα! Ο πρώτος εορτασμός στην Ελλάδα έγινε το 1893 από το συλλογο του Γιάννη Καλλέρη.

Όμως ο Μάϊος, ο αγαπημένος μου μήνας για όλους είναι μια γιορτή της Άνοιξης, των λουλουδιών και ...ξέρετε εσείς οι .. παλιές! Θυμάστε το καρώ τραπεζομάντηλο στα χόρτα, τα κεφτεδάκια και τα καλούδια από το καλάθι των μαμάδων. Μετά εμείς τα παιδιά μαζεύαμε λουλούδια για τα στεφάνια. Το μικρό στα κεφάλια μας ανακατεμένο με τις μπούκλες μας, το δεύτερο το μεγάλο για την πόρτα του σπιτιού.

Εγώ την γιόρτασα μαζεύοντας τα..κομμάτια και το πείσμα μου αγκαλιασμένο με την αγάπη μου και..μάζεψα παπαρούνες και μαργαρίτες, τις έβαλα στο πρώτο που βρήκα μπροστά μου και τις στόλισα δίπλα στο παράθυρο! Δύσκολο το τελευταίο 3ήμερο στο βάδισμα μου.. με κόπο κάνω τη βόλτα μου με την Κάντυ και μάλιστα στην ελάχιστη ώρα.

                

Εναι και η γιορτή μου που η αφιλότιμη δεν στέκεται σε ένα μέρος και .. σουλατσάρει όπου την βάλουν. Ναι...γιορτάζω και η γιορτή του Αγίου Γεωργίου θα με βρει στο κτήμα που υπάρχει και η εκκλησία Του. Έχω τόσους να ευχηθώ....και να κεράσω τους γείτονες στο κτήμα που με περιμένουν. Πάντως το δωράκι μου το πρώτο το πήρα από τη φίλη Τζένη, μία υπέροχη μεγάλη  γαρδένια που αγαπώ πολύ!

Φίλοι μου εορτάζοντες Χρόνια μας Πολλά και αν μπορέσω με την .. μνήμη μου που πάει και έρχεται θα σας τηλεφωνήσω ή θα σας στείλω μηνυματάκι!

Είναι και η γιορτή της κόρης μου Ειρήνης στις 5 Μαΐου που περιμένω στις 15 και έχω να την δω σχεδόν..2 χρόνια και ...θα παρανομήσω με μία μεγάλη...τεράστια αγκαλιά και σίγουρα δάκρυ κορόμηλο! Σκέπτομαι την απαγοήτευση της όταν με δει.

Λίγες μέρες μετά στις..10 βάζω την 2η δόση του εμβολίου,  πάει και αυτό να τελειώνουμε πια!

Στις 13 Μαΐου γεννήθηκαν οι κόρες μου τα..13άρια μου, άλλος ένας σταθμός στη ζωή μου . Να είναι γερές και ευτυχισμένες στις οικογένειες τους με τις ευχές μας πάντα στη ζωή τους.

Στις 14 η Κάντυ μου γίνεται 2 χρονών, όταν ήρθε στη ζωή μας ομολογώ πως δεν είχα θέση στη ψυχή μου για άλλο σκυλάκι. Η πληγή του χαμού της Κλώντης ήταν μεγάλη και μέχρι τώρα . Όμως την αγαπώ κάθε μέρα περισσότερο αν και δεν παύει να με απασχολεί η φροντίδα της ακόμη και τον..επόμενο χρόνο. Πάντως τρώω τα λεφτά μου σε καρνταρόμπα της Κάντυ στο διαδύκτιο και όχι σε μένα!

Θα πείτε..πάει ο Μάης.. τι άλλο θα έχει να μας πει.. όμως στις 21 ατιμούλια γεννήθηκε η Αχτιδούλα σας! Θέλω ευχές και τουρτίτσα και ένα δάσος από..69 κεράκια! Άντε να αλλάξω και το νούμερο στο μπλοκόσπιτο να δούμε μέχρι πότε!

Κάπως έτσι νοιώθω, έρχονται μέρες που νοιώθω παιδί και χοροπηδώ σε ρυθμό μουσικής και άλλες που αισθάνομαι ότι πρέπει να..ξεκουραστώ, να ησυχάσω..Αχ! αυτός ο Μάης..δεν τον προλαβαίνω μα..τέρμα..μέχρις εδώ. 

Φίλοι μου πέρασε ένα ακόμη Πάσχα που στη κυριολεξία δεν κατάλαβα. Άκουγα τα βαρελότα στις 9 και δεν ήξερα το λόγο. Δεν πήγα στην εκκλησία, δεν πήρα Άγιο Φως να ανάψω την καντήλα μου με αυτό.

Ας είναι η ευχή μου σε μία επόμενη Ανάσταση της ζωής μας. 

                Αχτιδένια φιλάκια