Ας ήμαστε αισιόδοξοι.

 

Μου αρέσει να " σουλατσάρω" στο pinterest και να διαβάζω αυτές τις ..εικόνες που μιλάνε .. όπως τις λέω εγώ και βέβαια μου αρέσει να σας τις βάζω στο μπλοκόσπιτο μου σαν ένα μικρό μήνυμα.

Έτσι ακριβώς φίλοι μου, έτσι πρέπει να προχωράμε στη ζωή μας αν θέλουμε να κάνουμε το πέρασμα μας αισιόδοξο για το άγνωστο . Δεν θα αρνηθώ πως αυτό άμετρητες φορές είναι δύσκολο ίσως και ακατόρθωτο μα μη μου πείτε πως δεν νοιώθετε απέραντη χαρά και  ικανοποίηση όταν το...αδύνατο γίνεται δυνατό και το ακατόρθωτο πραγματικότητα!

Δεν μπήκα στο μπλοκόσπιτο μου αυτές τις μέρες, όχι πως δεν σας ήθελα αλλά γιατί...ψιλοβαριώμουνα η τεμπελούλα για κουβεντούλα και περνούσα τις ώρες μου ζωγραφίζοντας  ότι μου ζητούσαν φίλες. Θα ομολογήσω πως δεν χαλάω χατήρια, λέω πανεύκολα το..ναί και μπορώ να πω πως δίνουν χρώμα στη ζωή μου αυτά τα ..ναι!

Κουλουράκια μαλακά με γιαούρτι για τον Δημήτρη μου που μου τα ζήτησε..

Ταρτούλες με σφολιάτα γεμάτες με κρέμα βανίλιας, σαντιγύ και λατρεμένες φράουλες για την θετή κόρη μου την Αθηνά που έμεινε μαζί μας αυτό το ΣΚ.

Για τη φίλη Τζένη αυγουλάκια όπως τα ζήτησε , όλα διαφορετικά.

Για τη φίλη Δώρα ένα...σετάκι πασχαλινό που το χάρηκε και χάρηκα κι εγώ. 

Ας μη σας βάλω κατεβατό για τη φίλη μου γειτόνισσα Ελένη που όλο και κάτι επιπλεον μου ζητάει και είπαμε...δεν λέω όχι. Δεν ξεχνώ και τους...4 γείτονες μου στο κτήμα που κάθε χρονιά τους πάω την..λαμπάδα και το δωράκι τους για να ακούσω εκείνο το γεμάτο χιούμορ :- ήρθε  η ..νουνά!

Βέβαια και τα 4 κορίτσια του φαρμακείου και τα 3 στο φοροτεχνικό γραφείο που κάθε χρόνο δεν τους ξεχνάω. Βέβαια για τα παιδιά μου για τις φίλες τους, για την εγγονή μου... μπα! δεν βλέπω να τα προλαβαίνω! Χθες έλεγα μουρμουρώντας στον άνδρα μου πως θυμάμαι παλιά στο μαγαζί μου ζωγράφιζα μέχρι και..100 αυγά την ημέρα και περίμεναν Μ. Πέμπτη μία ουρά έξω από το εργαστήρι μου. Τώρα ζωγραφίζω 5 και... κουράζομαι να πάρει η ευχή!  Μη σας στερήσω και από μία φωτογραφία της Κάντυ μου που θέλει κομμωτήριο...

Έτσι λοιπόν περνάω αυτό το καιρό, έκανα και το εμβόλιο μου και χωρίς πρόβλημα οπότε λέω να το...ξανασκάσουμε για το κτήμα παίρνοντας μαζί το κέντημα και το νέο μου βιβλίο για τα απογεύματα μου.

Λοιπόν όπως γράφει επάνω.. Να ζωγραφίζουμε ήλιους όταν βρέχει..κι όταν χιονίζει να παραβλέπουμε την παγωνιά και να φυτεύουμε γιασεμιά με την ελπίδα για την Άνοιξη, να προχωράμε στο δυνατό άνεμο και όταν " νυχτώνει" εμείς να ονειρευόμαστε την αυγή μθας καινούργιας μέρας. 

Πόσο λυπάμαι φίλοι μου που δεν μπορώ να στείλω σε πολλούς από εσάς δωράκια όμως το ταχυδρομείο μου είναι κάτι πολύ κοπιαστικό με την ουρά ακόμα και όταν τις περισσότερες φορές μου δίνει την σειρά ο φρουρός ντρέπομαι όταν το δέχομαι και οι άλλοι μπροστά μου με το δίκιο τους ίσως δυσανασχετούν...

Φίλοι μου όποια θέλει δωράκι..έρχεται και το παίρνει!

                    Αχτιδένια φιλάκια