Ο τίτλος της ανάρτησης μου δεν έχει σχέση με τα ..λεγόμενα από τα ΜΜΕ αλλά από μία ταινία που είδαμε αυτές τις μέρες και που ο τίτλος της άλλα με έκαναν να φανταστώ και άλλα βρήκα!
Στο NET FLIX με τον αθώο τίτλο " Όταν αγαπάς", χωρίς να διαβάσω την περίληψη, διάλεξα τη ταινία από το τίτλο!!! Ξέρετε.. τώρα με την καραντίνα προτιμούμε ταινίες χωρίς αυτές τις ατελείωτες διαφημίσεις γιατί μας κάνουν τα νεύρα τσατάλια και ιδιαίτερα εκείνη φίλοι μου που σε παροτρύνουν να δοκιμάσεις το σπέσιαλ μαξιλαράκι σιλικόνης βάζοντας ένα αυγό να κάτσεις επάνω του!!! Έλεος!!! Θα έδινα χρόνια από τη ζωή μου να κάνω στον υπεύθυνο επίδειξη με το αυγό στο μαξιλαράκι!!!!
Λοιπόν.. η ταινία ήταν Σουηδικής παραγωγής και έδειχνε την εξάρτηση γυναικών από το σύντροφο τους που τις μαυρίζει κυριολεκτικά στο ξύλο και η επιμονή τους να έχουν την εντύπωση πως .. θα περάσει.. πως ήταν κάτι περαστικό.. πως την αγαπάει.. πως τον αγαπούν.
Η ηρωίδα της ταινίας μία 29χρονη όμορφη κοπέλα παντρεμένη ξεκινά την ταινία σε νοσοκομείο κυριολεκτικά παραμορφωμένη από το ξύλο. Έχει δίπλα της μία δυναμική αδελφή που κάνει τα πάντα, φωτογραφίες, ιατροδικαστική εξέταση, καταγγελία στις αρχές. Την οδηγεί σε ανάλογη κρατική υπηρεσία με στήριξη ψυχολογική , καταπληκτική αντιμετώπιση ( εδώ θαυμάζω το σύστημα της Σουηδίας) και τον σύζυγο στη φυλακή με 3 χρόνια φυλάκιση.
Περνούν τα 2 1/2 χρόνια , η ηρωίδα βρίσκει ένα υπέροχο άνθρωπο και παντρεύεται που την στηρίζει σε όλα ξέροντας την κατάσταση που πέρασε, βοηθάει στη φοβία που έχει σε θορύβους, κινήσεις έντονες από άνδρες. Συγχρόνως πάντα έχει ψυχολογική στήριξη από την υπηρεσία κάθε μήνα ( τι να πω.. ίδια με την Ελλάδα φίλοι μου ) και την αδελφή της . Ο νέος σύζυγος της δίνει σπίτι, δουλειά δίπλα του, έρωτα, και όνειρα για ένα παιδί. Συγχρόνως η ίδια έχει ιατρικό πρόβλημα διαλείψεων, πονοκεφάλων, λιποθυμιών και η ιατρός που την παρακολουθεί την ρωτάει αν έχει.. κακοποιηθεί ( το αρνείται) και παρομοιάζει την εικόνα της Μαγνητικής του εγκεφάλου σαν την ίδια ενός μποξέρ με κακώσεις ανεπανόρθωτες.
Ό σύζυγος δίπλα της μέχρι.. μέχρι.. που ο πρώην βγαίνει λόγω καλής διαγωγής και η ηρωίδα μας ειδοποιείται από την αστυνομία και την διαβεβαιώνουν για πλήρη στήριξη και προστασία προβλεπτική για ενόχληση.
Χωρίς να σας ζαλίσω άλλο σας ξαφνιάζω όπως ξαφνιαστήκαμε κι εμείς πως εκείνη είναι αυτή που όταν τον βλέπει ( όχι τυχαία) δεν μπορεί να θυμηθεί έστω τις φωτογραφίες που η αδελφή της φροντίζει να της δείξει ξανά και ξανά για να την κάνει να μη.. ξεχάσει.. να μην έχει την ελάχιστη αμφιβολία πως ο τύπος είναι άρρωστος.. με αρρώστια που δεν ξεπερνιέται ποτέ. Άδικος κόπος, φεύγει κρυφά πολλές φορές να τον συναντήσει, κάνει έρωτα μαζί του και όταν πέφτει στην αντίληψη του νέου της συζύγου ξαφνιάζει με τη φράση: - δεν ξέρω τι μου συμβαίνει.. τον αγαπώ!
Ο νέος σύζυγος αντιδράει με πολλούς τρόπους, ήρεμα στην αρχή, μετά με οργή απέναντι στον πρώην , με βία που δέχεται και δίνει και όταν αντιμετωπίζει την.. εγκατάλειψη από αυτήν για να φύγει με τον πρώην αυτός ο ήρεμος άνθρωπος αγοράζει όπλο για να τον σκοτώσει ακολουθώντας τους στο ταξίδι τους της φυγής.
Κάποια στιγμή τους βλέπει.. την βλέπει να γελάει .. να είναι χαρούμενη.. και... γυρνάει πίσω.. Τον αγαπάει λέει.. είναι ευτυχισμένη.. αυτό θέλω.. να είναι ευτυχισμένη..
Η ηρωίδα μας παθαίνει κρίση στη διάρκεια του ταξιδιού, το ανεύρυσμα σπάζει και μέσα στη ταραχή πεθαίνουν σε ατύχημα.
Η ταινία αρχίζει με την επίσκεψη του συζύγου στο τάφο της ηρωίδας μας.. Όταν αγαπάς.. λέει.. όταν αγαπάς.. όλα παραβλέπονται και συγχωρούνται .
Η δική μου γνώμη .. θεωρώ απαράδεκτη την κακοποίηση, λεκτική ή σωματική, μένω κατάπληκτη με το λεγόμενο.. πάθος.. λανθασμένο έρωτα... εξάρτηση.. Νομίζω πως κάθε γυναίκα δεν ΠΡΕΠΕΙ να επιτρέπει την ΠΡΩΤΗΦΟΡΑ , το πρώτο χτύπημα, τη πρώτη λεκτική προσβολή, την οργή και βία και να χωνέψει πως άρχουν καταστάσεις που ΔΕΝ αλλάζουν, δεν διορθώνονται.
Φίλοι μου σας κούρασα, δεν ξέρω αν διαβάσατε μέχρι το τέλος. Η ταινία δεν ήταν σκηνογραφικά κάτι ιδιαίτερο, οι ηθοποιοί άγνωστοι για μένα, δεν θα δείτε κούκλες πρωταγωνίστριες και κούκλους συζύγους όμως κατάλαβα πως ο Σουηδικός κινηματογράφος έχει ένα ιδιαίτερο τρόπο έκφρασης βλέποντας και άλλες ταινίες του όμως πάντα με καλό περιεχόμενο και διδάγματα .
Αχτιδένια φιλάκια
7 σχόλια:
Φαινεται τωρα με τη παγκοσμια καραντινα το Netflix αγορασε φτηνα εργα Σουηδικα, Νορβηγικα, Δανεζικα κλπ. Οσα προσπαθησα να δω τ αφησα
στη μεση. Αργοκινητα, βαρετα, αγευστα...
Το θέμα δεν προσφέρεται για να δηλώσει κάποιος κουρασμένος. Οφείλουμε να το ανεβάζουμε σε μέγιστη προτεραιότητα. Η κακοποίηση της γυναίκας είτε "νόμιμα"-συζυγική βία είτε "παράνομα", εκτός σχέσης έννομης, είναι εκτρωματικό έγκλημα και βαρύνει, εκτός από το δράστη και όλο εκείνο το νομικό, λαογραφικό, θρησκευτικό πλαίσιο που θεωρεί μια γυναίκα "οιωνεί" πόρνη, αμαρτωλή και ένοχη.
Έτσι λοιπόν έρχομαι να συνηγορήσω στην άποψη που καταθέτεις.
Καλησπέρα σου καλή μου φίλη, να είσαι καλά.
Ανώνυμος@ Φίλε είναι αλήθεια πως είναι λίγο βαρετά γιατί κυλούν πολύ αργά και δεν έχουν το "γκλάμουρ" σελοφάν των αμερικάνικων ταινιών που κι εγώ βλέπω, όμως υπάρχουν νοήματα μέσα τους αν κάνεις τυχαία ίσως σωστή επιλογή. Απλά εξελίσσονται αργά και ο τρόπος εκδήλωσης συναισθημάτων είναι άκρως διαφορετική από την μεσογειακή δική μας έκφραση αισθημάτων.
Δεν είμαι ιδιαίτερα φαν των σουηδικών ή γερμανικών ταινιών.
Από την άλλη πάντα δίνω έμφαση στη πλοκή. Αν μια πλοκή με κερδίσει, δεν έχει σημασία τίποτα άλλο.
Το νόημα της ταινίας συγκλονιστικό.
Προσωπικά συμφωνώ απόλυτα σε όσα λες.
Η βία οποιασδήποτε μορφής είναι καταδικαστέα και δεν πρέπει να υπάρχει καμιά ανοχή απέναντι της.
Εύχομαι μονάχα οι γυναίκες που κακοποιούνται να μην διστάζουν να επικοινωνήσουν με υπηρεσίες που μπορούν να βοηθήσουν. Μακάρι όμως και η κοινωνία να βοηθήσει σε αυτό, ποικιλοτρόπως.
Σε φιλώ γλυκά Αχτίδα μου!
Γεωργία μου δεν μπορώ να δω τετοιες ταινίες.
Δεν αντέχω την βία ουτε σε ταινία.
Μακάρι να ειχαμε καλύτερη αντιμετώπιση κι εδω στην Ελλάδα, ίσως θα έβρισκαν θάρρος περισσότερες γυναίκες να καταγγείλουν όσα παθαίνουν και δεν μιλάνε.
Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά διαδικτυακά και ακίνδυνα.
ατυχώς έτσι γίνεται. άντρες και γυναίκες τα ζουν αυτά... να δεις άντρες να τρέμουν την γυναίκα και να είναι σούζα...
Ο σκανδιναβικός κινηματογράφος έχει καταθέσει μικρά διαμαντάκια και τώρα τελευταία τα ανακαλύπτουμε, ίσως λόγω της διάθεσής τους στα συνδρομητικά κανάλια. Απ' τις περιγραφές σου θα είναι μια σκληρή ταινία για γερά νεύρα. Τουλάχιστον διαπιστώνουμε ότι το πρόβλημα είναι παγκόσμιο και αφορά και τις πιο εξελιγμένες κοινωνίες που υποτίθεται ότι έχουν κατακτήσει κοινωνικά δικαιώματα και ισότητα.
Θα συμφωνήσω και με τον akrat πιο πάνω στο σχόλιό του. Υπάρχει κι αυτή η μερίδα των αντρών που υφίσταται την (ψυχολογική) βία απ' τις γυναίκες τους.
Δεν ξέρω πότε και εάν θα ξεπεράσουμε αυτές τις συμπεριφορές. Χλωμό το κόβω...
Φιλιά πολλά Γεωργία μου!
Δημοσίευση σχολίου