Ο Κανέλλος έχει γενέθλια!

 Πότε πέρασαν 6 χρόνια ..και πάλι μου φαίνεται πως τον ξέρουμε μία ζωή...

Η αγάπη μου για τα ζώα είναι γνωστή, νοιώθω πως όταν με κοιτάζουν μπαίνουν μέσα στη ψυχή μου και με αγαπούν με μία αγάπη εντελώς  δοτική και ευγνώμων. Ο άνθρωπος φίλοι μου είναι αχάριστος.. τα ζώα ποτέ..

Πριν 6 χρονια ακριβώς ένα αδέσποτο γέννησε έξω από το κτήμα των γειτόνων μας λίγα μέτρα και από εμάς... όλη η "γειτονιά" αναστατώθηκε, ο γείτονας τους έφτιαξε μία γωνιά δίπλα στο φράχτη του και όλοι μας φροντίσαμε για την διατροφή της. 

Ήταν φοβισμένη, δεν μας άφηνε στην αρχή να την πλησιάσουμε, τα σκυλάκια ήταν..10 , το ένα γεννήθηκε νεκρό και κάναμε ολόκληρη επιχείρηση για να της το πάρουμε. Φεβρουάριος.. εμείς πηγαίναμε στο κτήμα μόνο ΣΚ οπότε ο καλός μας γείτονας ανέλαβε όλο το κόπο κι εγώ.. ανέλαβα μέσω διαδικτύου να δώσω τα σκυλάκια για υιοθεσία. Από όλα τα 9 που έμεναν όλα ασπρόμαυρα και μαλλιαρά ξεχώριζε ένα.. κανελί με κοντό τρίχωμα εντελώς διαφορετικό από τα άλλα,  όταν η μητέρα μας άφησε να τα πιάνουμε έγινε το αγαπημένο μας! 

Κατάφερα λοιπόν να δώσω τα 8 και έμεινε μόνο ο..Κανέλλος όπως τον ονόμασε η γειτόνισσα νονά του. Το πρώτο καιρό όλα τριγύριζαν μέσα στο δικό μας κτήμα και τα χαιρόμασταν  αν και έδινα ένα ένα κατά σειρά.  Η γειτόνισσα μας βρήκε έναν από το κοντινό χωριό που τον ήθελε, του αγόρασα την.. προίκα του και τον παραδώσαμε νομίζοντας πως πήγαινε σε καλά χέρια.

Όμως οι άνθρωποι ξεγελούν , παίρνουν ένα ζώο χωρίς να έχουν συναίσθηση των υποχρεώσεων τους απέναντι του. Μετά από 2 μήνες μας ειδοποίησε μία άλλη γειτόνισσα πιο μακριά πως ο.. Κανέλλος πέρασε από το κτήμα της αδύνατος , δαγκωμένος και σε κακή κατάσταση χωρίς τα λουριά και το σήμα από τα εμβόλια που του είχα κάνει. Αναστατωθήκαμε.. ο άνδρας μου άρχισε να τον ψάχνει μέχρι που λίγες μέρες μετά μας ειδοποίησαν πως ζητούσε τροφή από άλλη γειτόνισσα.. Ο Δημήτρης πήγε αστραπιαία και φανταστείτε.. τον γνώρισε και έπεσε στην αγκαλιά του σε κακά χάλια..

Τον πήραμε λοιπόν , τον πήγαμε για πρώτες βοήθειες σε γιατρό, μετά στο κτήμα  και ..από τότε έγινε ο δικός μας φύλακας  , η αδυναμία του Δημήτρη γιατί να πω την αλήθεια εγώ μετά από το πόνο του χαμού της Κλώντης αποστασιοποιήθηκα από την εσωτερική μου αγάπη  για τα ζώα προστατεύοντας την καρδιά μου από άλλο τέτοιο πόνο. Τον χάιδευα, τον μιλούσα μα.. δεν ήθελα να πάρει  θέση στη ψυχή μου. 

Μετά την Κλώντυ ήρθε στην οικογένεια η Κάντυ και σαν ..ξεσαλωμένη που είναι πάντα τον αγάπησε και εκείνος ο καλοκάγαθος γίγαντας των 45 κιλών ανταποκρίθηκε με πολλή αγάπη.

 

   Ο Δημήτρης μέχρι τώρα είναι ο αγαπημένος της, το.. "αφεντικό" της και πάντα η σκιά του στο κτήμα.  

   Σήμερα λοιπόν έγινε 6 ετών, στο κτήμα βέβαια μα πάντα φροντισμένος με τις κροκέτες και τις κονσέρβες του και πάντα μας περιμένει με απέραστη αφοσίωση στο κτήμα . 

Ίσως όλα αυτά τα βρίσκετε παράλογα συναισθηματικά όμως φίλοι μου τα δικά μας ζώα είχαν πάντα μία θέση στην οικογένεια και στη καρδιά μας. Είναι ο ..φύλακας που όλη τη μέρα κοιμάται ( όσο τον αφήνει η Κάντυ να το κάνει) και τα βράδια.. ξάγρυπνος γυρνάει στα 4 στρέμματα ολόγυρα γρυλίζοντας σε κάθε άκουσμα που αντιλαμβάνεται σαν κίνδυνο για μας.

 Χρόνια Πολλά λοιπόν Κανέλλο μας , ελπίζω να μη μας δώσεις το πόνο που πήραμε από την Κλώντυ γιατί.. γιατί.. μην ακούς τι λέω.. μη κοιτάς που δεν σου κάνω τα χάδια που ίσως θέλεις όμως.. σ΄αγαπώ και σε ευχαριστώ γιατί είσαι ο φύλακας μας τα βράδια στο τροχόσπιτο! Είσαι δικός μας..

                                    Αχτιδένια φιλάκια