Είπα προχθές να προσπαθήσω να κάνω μία ..είσοδο στο εργαστήρι μου για ένα δωράκι που μου ζήτησε το κοριτσάκι μιας φίλης που θα γίνει σε λίγο καιρό.. μανούλα!
Βέβαια.. αλλιώς το ξεκίνησα, αλλιώς κατέληξε αφού τα χέρια μου πια δεν με υπακούν. Μα είπαμε.. δεν το βάζουμε κάτω , με ενοχλούν βέβαια τα λευκά τελάρα ( να δω τι θα κάνω τόσα που αγόραζα..) μα ο .. καλλιτεχνικός εγωισμός μου μου βάζει μαντίλι στα μάτια και φτερά στα όνειρα πως.. πως...
Λοιπόν φίλοι μου τα έχω πάρει στο.. κρανίο όπως λέει ο εγγονός μου! Άνοιξαν λέει οι περιορισμοί μα το sms έχει στρογγυλοκάτσει, για ψώνια στα μαγαζιά εγώ προσωπικά που και τι να πάρω.. τα ρούχα στέκονται στις κρεμάστρες, τα παπούτσια στις θήκες τους , υλικά μου λείπουν για τις δημιουργίες μου ( !!!)μα και για που να τις κάνω και τι να φτιάξω.. άστα να πάνε. Μετά περιμένω την ημέρα που θα μπορώ να πάμε με το αμάξι στο κτήμα ή μία εκδρομούλα βρε αδελφέ.. Αποκλείεται μου λέει ο φίλος μας της αστυνομίας... περίμενε.. υπομονή..
Σκέφτηκα .. διαβολικά.. να χωθώ διπλωμένη στο πορτ μπαγκαζ να σκεπαστώ και με μία κουβέρτα για να συνοδέψω τον άνδρα μου στο κτήμα.. επιθύμησα τους πάντες.. μα.. όμως.. η αλήθεια είναι πως μια ζωή ( το πήρα από τον μπαμπά μου ) είμαι νομοταγής μέχρι βλακείας.. και λέω.. Αν.. αν σε πιάσουν ; ήμαστε για 300άρι; όχι βέβαια!!
Υπομονή λοιπόν .. και κάπου χθες ψυχοπλακώθηκα αν και η .. αχάριστη χθες ήρθαν δυο φίλοι μας ( με μάσκα) και τους είδα και φάγαμε μαζί και.. χάρηκα .. μέχρι που τα βράδια μόνοι μας με την Κάντυ βέβαια ανάμεσα μας αναστενάζαμε και οι δύο.. ή μάλλον .. ξεφυσούσαμε σαν τρένα!
- τι εχεις κορίτσι μου;.
-εσύ τι έχεις καλέ μου;
Βάλε μία σειρά να δούμε και.. φέρε και δύο κομμάτια από την υπόλοιπη τούρτα!
Αχτιδένια φιλάκια
10 σχόλια:
Να σου πω, γειτόνισσα, πριν μισή ώρα περάσαμε από κάτω με το έτερον ήμισυ πηγαίνοντας ως την Οσία Ξένη που γιορτάζει σήμερα να προσκυνήσουμε. Είπα να χτυπήσω κουδούνι, αλλά συγκρατήθηκα. Εξομολογημένη αμαρτία...
Καλά που είναι κι αυτές οι αναπάντεχες συναντήσεις με φίλους Γεωργία μου! Κι επειδή δεν μας περισσεύουν τρακοσάρες για πρόστιμα, καλύτερα να περιμένεις μέχρι ν' ανοίξουν και τις μετακινήσεις. Το ωραίο βέβαια είναι ότι στις τηλεοράσεις γλεντοκοπάνε και χορεύουν αγκαλιά οι καλεσμένοι, ο Σπύρος δίχως μάσκα τους σιγοντάρει, και τελικά απορώ... στα στούντιο δεν κολλάει;
Πάει περίπατο κι η υπομονή μας, Γεωργία μου.
Τα φιλιά μου!
Η υπομονή σε καραντίνα, τα ξεσπάσματα πια καθημερινά και ολοένα και χειρότερα, υπαρκτή λύση πουθενά στον ορίζοντα και πάνω που αναθαρρήσαμε λίγο με τα εμβόλια (τι αναθαρρήσαμε δηλαδή, μια υποψία για το μήπως πάντοτε μας κυνηγούσε) τσουπ να και το τρίτο κύμα και μεταλλαγμένο μάλιστα. Οι γυναικολόγοι σήκωσαν τα μανίκια, οι ψυχολόγοι κάνουν χρυσές δουλειές, το ίδιο και οι δικηγόροι και μεις απλώνουμε τη λύπη μας και κάνουμε υπομονή να κυλήσει ο χρόνος. Κι άντε να εκτονώσεις όλη αυτή την αβεβαιότητα. Και επειδή καλά τα λέει η Μαρία για το Σπύρο (με την δικαιολογία ότι όλοι αυτοί έχουν κάνει το….τεστ) γιατί να μην το κάνουμε και μεις και ελεύθερα να συνωστιζοαγγαλιαζόμαστε. Ε;
Καλό βράδυ Γεωργία μου!
Παρά τις δυσκολίες που λες, ο πίνακάς σου όμορφος!
Σε καταλαβαίνω φίλη μου, γιατί είσαι περιορισμένη σ' ένα διαμέρισμα. Εγώ πάλι, επειδή τα δέκα τελευταία χρόνια ζω σε μονοκατοικία στην εξοχή, έχω συνηθίσει στην μοναξιά και την απομόνωση και επειδή φοβάμαι, δεν πάω ούτε μέχρι το χωριό. Μιά φορά την εβδομάδα, πάμε στο σούπερ-μάρκετ και το συνδυάζουμε και με έναν περίπατο στην παραλία μας, όπου όμως, βλέπουμε αρκετό κόσμο και δεν μένουμε για πολλή ώρα. Βγαίνω στον δρόμο μας, πάω στο δασάκι και μαζεύω κουκουνάρια για το τζάκι, πιό πολύ για να περπατήσω λιγάκι, μιλάω με τους λιγοστούς γείτονες, κρατώντας αποστάσεις, και επιστρέφω. Το μόνο που μου λείπει είναι τα παιδιά μου και η εγγονούλα μου που έχω να τους δώ από την Πρωτοχρονιά. Εκείνοι πάλι, σαν νέοι, κυκλοφορούν και συναντιούνται πότε πότε με τους κουμπάρους και τα βαφτιστήρια τους, με προφυλάξεις βέβαια, η μικρή πηγαίνει στον παιδικό σταθμό και όσο νά'ναι το σκέφτομαι να συναντηθούμε μαζί τους, μπας και...... αν και θα έπρεπε να διασχίσουμε όλη την Αθήνα για να πάμε και παρεμβάλλονται τόσοι Δήμοι.
Υπομονή κάνουμε όλοι και δεν χάνουμε την ελπίδα μας πώς κάποια στιγμή θα ξεκουμπιστεί αυτός ο φοβερός ιός.
Καλό ξημέρωμα και καλή εβδομάδα να έχουμε!
Έχεις δίκαιο Αχτίδα μου αλλά τι να κάνουμε; Πρώτα απ όλα η υγεία μας. Τώρα θα μου πεις και η ψυχική μας υγεία; Δεν ξέρω τι κουσούρια θα μας αφήσει όλο αυτό.
Άστα να πάνε Αχτίδα μου. Σε καταλαβαίνω απόλυτα.
Εγώ επειδή είμαι ενήλικη, δε μπορώ να μετακινηθώ με το αυτοκίνητο με τους γονείς μου.
Αν και μένουμε στο ίδιο σπίτι και θα πηγαίναμε στον ίδιο προορισμό !!!!!!!
Δεν επιτρέπεται!
Να κάνεις κουράγιο Αχτίδα μου, θα έρθουν καλύτερες μέρες και θα απελευθερωθούμε πού θα πάει!
Σου στέλνω φιλί και μια ασφαλή διαδικτυακή αγκαλιά!
Τι να πω μωρέ Γεωργία μου! Απόλυτα κατανοητή η ...διαμαρτυρία σου και η αγανάκτησή σου. Ας ελπίσουμε ότι η Άνοιξη θα μας εύρει σε καλύτερες συνθήκες και δυνατότητες.
Στέλνω τα φιλιά μου και τις ευχές μου για μια καλή βδομάδα.
Πω πω πω έξυσες πληγή...να μην μπορούμε να πάμε στο εξοχικό, να βγούμε λίγο βρε παιδί μου!! Και είχα ελπίσει ότι θα ήταν αλλιώς σιγά σιγά να τώρα η μετάλλαξη. Υπομονή...τι άλλο να πω;
Ωραία έφτιαξες τον πίνακα και να σου πω την αλήθεια, εγώ που δεν είμαι ζωγράφος πιστεύω ότι και με κλειστά τα μάτια θα ζωγραφίσεις μια χαρά.
Καλό κουράγιο Γεωργία μου
καλημερα γλυκια μου
οπως παντα, δημιουργεις απιστευτα
φιλια πολλα
Ζούμε φιλεναδα το θέατρο του παραλόγου τι να πιστέψουμε πια και τι 'οχι μας έχουν λωλάνει που λέμε και εδω στην Κρήτη ...
Ευτυχώς που δεν το βαζουμε κάτω οπως εσύ... ειδα τους χαρταετούς σου ...την ιδια ιδεα ειχαμε αυτες τις μερες...
Υπομονή αχτίδα μου και θα περάσει και αυτό... μονο δεν ξέρω αν εμεις είμαστε πια οι ίδιοι άνθρωποι και πόσο θα μας επηρεάσει όλο αυτό στην ζωή μας!!
Να είσαι καλά και υπομονή φιλεναδα φιλιααα!!😉 μια αγκαλιά μεγάλη 🤗
Δημοσίευση σχολίου