Ένας ώμος να ακουμπήσω;

Όταν άρχισα αυτό το ..μπλοκόσπιτο είχα την εντύπωση ότι ...βρε αδελφέ..ποιος θα το διαβάζει! Έτσι ακούμπησα σε αυτό τις σκέψεις, τις χαρές και τις στεναχώριες μου αφού από την φύση μου ξεπηδούν και θέλουν να ακουμπήσουν σε ώμους. Φαντάστηκα λοιπόν ένα καναπέ..εγώ και οι ανώνυμοι άγνωστοι που ίσως ..ίσως σκέφτηκα ανοίξουν την πόρτα και μπουν. 
Είχα πάντα κεράσματα στο τραπέζι, ευχάριστη διάθεση και αγκαλιά για όποιον έμπαινε κι εγώ αυτό τον..ώμο που σας είπα να ακουμπήσω αφού τότε για 8 χρόνια και περισσότερο είχα την μητέρα μου κατάκοιτη στο σπίτι κι εγώ κλεισμένη κατά κάποιο τρόπο . 
Ξαφνικά το δωμάτιο μέρα με την μέρα γέμισε κόσμο κι εγώ άνοιξα θέσεις σε αυτό και στην καρδιά μου και το μπλοκόσπιτο σαν φανταστικό μαγεμένο δωμάτιο έγινε τεράστιο και σας χώρεσε όλους.

                                            

 Θα μου πείτε που τα σκέφτηκες τώρα όλα αυτά..έχω 4 μέρες να ανοίξω υπολογιστή και ας είναι καλά το τάμπλετ που μου επιτρέπει να σερφάρω στα μπλοκόσπιτα σας το βραδάκι για να πάρω μία...τζούρα..από το τσιγάρο που δεν έβαλα ποτέ στο στόμα μου και από την πείρα μου από τον παλιό Δημήτρη που τα κάπνιζε είστε κάτι τέτοιο.
Λοιπόν κατάλαβα πως όταν θέλω να ανοίξω τη ψυχή μου, να ακουμπήσω όσα με κουράζουν , να μοιραστώ όσα με πλημμυρίζουν τότε..ανοίγω την πόρτα στο μπλοκόσπιτο και μπαίνω μέσα.
Κουρασμένη φίλοι μου, 4 μέρες βάφουμε το σπίτι, τρώμε στο..πόδι, πετάω άχρηστα που κάποτε θεωρούσα χρήσιμα θέλοντας να ξεφύγω από την...γεροντίστικη συνήθεια να μαζεύω και να συσσωρεύω  αντικείμενα.
Δεν είμαι για τέτοια ..ταβατούρια φίλοι μου, προτιμώ να έχω χάος μόνο μέσα στο εργαστήρι μου και τώρα υπήρχε παντού!
Βγήκα στο μπαλκόνι και φώναξα την νεαρή γειτόνισσα από το διπλανό σπίτι:
 -Θέλεις σπιτικά ποτά;..θέλεις θήκη έπιπλο για CD ; θέλεις μπιμπελό και κανδράκια; θέση κάθισμα για ..μασάζ;
Έτσι έφυγαν δύο κιβώτια από το..μπαζάρ του σπιτιού μου. Βέβαια η αλήθεια είναι πως με έπιανε κάποιες στιγμές το..γεροντίστικο. Αυτό το μπιμπελό είναι από το πρωτο μας ταξίδι, άπειρες κορνιζούλες με φωτογραφίες, αυτό το κανδράκι μου το έφτιαξε όταν δίδασκα μία μαθήτρια, αυτό είναι το..βραβείο αιμοδοσίας , το δίπλωμα μου από τον προσκοπισμό, αυτό το κεραμικό στολίδι η κόρη μιας φίλης μας, τα σημειώματα που μου βάζατε μέσα στα δωράκια που κατά καιρούς μου στέλνατε.
Τώρα κατάλαβα γιατί έχω πάθος με τα..κουτιά! Γιατί τα γεμίζω με τέτοιες αναμνήσεις και αντικείμενα μικρά. Σας διαβεβαιώ πως ακόμα έχω κούτα με μικροαντικείμενα που πρέπει να πάρω την απόφαση να αποχωριστώ .
Η Κάντυ χαρούμενη νότα μέσα στα πόδια μας έπαιρνε ότι ακουμπούσαμε κάτω από ..πινέλο μέχρι βιτέξ μέχρι που βαρέθηκε τις φωνές που της βάζαμε και πήγε στο κρεβατάκι της ψάχνοντας το μέσα στο σπίτι.
Μόλις κρέμασα και την τελευταία κουρτίνα και είπα στον άνδρα μου: -Ανοίγω υπολογιστή , κάνε πως δεν υπάρχω γιατί θα είμαι σε..άλλο σπίτι!
Ξέχασα να σας πω πως...τραβώντας όλες τις μπρίζες ο άνδρας μου είχε αποσυντονίσει τα..πάντα. Δεν είχαμε τηλέφωνο συαθερό , TV , Cocmote, Netflix, ίντερνετ, Smart tv και όλα ήθελαν κωδικούς μετά για να επανέλθουν και ...δεν είναι πια το δυνατό μου σημείο φίλοι μου. Ευτυχώς που ο καλός μου Χρήστος ο μόνιμος βοηθός που φροντίζει τα προβλήματα στον υπολογιστή μου έχει φροντίσει να μου κάνει σελίδα με τους κωδικούς και να μου τις περάσει στο κινητό μου!!!
Το βράδυ πιάσαμε τις μεριές μας στο καναπέ και κοιταχτήκαμε, έπιασε ο ένας το χέρι του άλλου και είπαμε με ανακούφιση: -Πάει και αυτό.. τι λες; πίνουμε ένα ουζάκι με μεζεδάκι;
-Δεν το κάνουμε καλύτερα ..τσαγάκι με τα κουλουράκια που έμειναν από τη φίλη Γεωργία που μας τα έφερε; δεν έχω κουράγιο να ετοιμάσω τίποτα 
Ξέρω πως σας ζάλισα πάλι μα όπως σας είπα στην αρχή..είστε ο ώμος που ακουμπώ όταν τον χρειάζομαι. Σήμερα είναι μία νέα μέρα, χαμογελάμε!
                              Αχτιδένια φιλάκια