Προχωράμε..

                                   

Χθες ο Δημήτρης μου αγόρασε ένα νέο φλιτζανάκι να πάρει τη θέση αυτού που έσπασα.. μου το πήρε λέει μεγαλύτερο , λευκό όπως το θέλω και πάντα..πορσελάνη..ιδιοτροπίες θα πείτε..μα αυτοί οι δύο καφέδες που πίνω την ημέρα είναι μία απόλαυση για μένα κάτι σαν το τσάι της ..Γκέισας!
Σηκώθηκα λοιπόν, τα σπορτέξ πάντα βέβαια για να με κάνουν να νοιώθω σταθερή και τα χέρια μου σε καλή κατάσταση έτοιμα να προσπαθήσουν να ξεπεράσουν προβλήματα.
 Το πείσμα μου γνωστό, αρχίζεις με προσοχή και βλέπεις τρόπους να ευκολύνεσαι και..μακριά από αυγά φίλοι μου να τα μεταφέρεις στα χέρια!
Μπήκα που λέτε με αυτό το σκεπτικό στο εργαστήρι μου πήρα ένα μικρό καμβά από το σωρό και του έδωσα κάτι από μένα...γιατί έκανα εκείνη τη συζήτηση με τον εαυτό μου και τη γιατρό μου και πήρα το δρόμο που κρατούσα μέχρι τώρα. Όλα μπορείς να τα καταφέρεις με προσοχή και παρατηρώντας πως μπορείς να το κάνεις καλύτερα.

Μου αρέσουν τα σπίτια, οι γειτονιές και οι άνθρωποι στα παράθυρα! Κάπου θα το κάνω δωράκι να με θυμούνται.
Κρύο φίλοι μου, σήμερα από το νοσοκομείο παραλίγο να με πάρει ο..άνεμος του Βαρδάρη..τόσα κιλά πως κουνήθηκαν ; Αύριο έχω ραντεβού 9.45...έλεος χειμώνα..σε βαρέθηκα..Έχω και τη κόρη μου που λατρεύει το χειμώνα , το χιόνι και το βουνό και μου σπάει τα νεύρα! 
Η γιατρός σήμερα παραδέχθηκε πως ο καιρός παίζει ρόλο σε κάθε ασθένεια με το δικό του τρόπο..
Φίλοι μου συγνώμη που σας κούρασα και σας ευχαριστώ για την ανοχή και την κατανόηση.
                                     Αχτιδένια φιλάκια.