Πάμε για..Πρωτοχρονιά!

                      

Αυτό είδα κι εγώ σήμερα ,ξέχασα το χρόνο, τις γιορτές ,τις άπειρες ευχές , μπήκα για λίγο στο εργαστήρι μου και.. νάτο το καλοκαίρι..το έβγαλε η ψυχή μου στο μουσαμά..

Σκέφτηκα πως αν και σήμερα ξύπνησα με...μπαστούνι και χάπια..ότι δεν την αντέχω την υγρασία και το κρύο, οφείλω να αντιδράσω, κάτι έπρεπε να φτιάξω για να φέρω τις μέρες που ονειρεύομαι μπροστά μου.
Δύο μέρες είχαμε να βγούμε τα...σαλιγκαράκια από το σπίτι μας!!! Πως περάσαμε; Υπέροχα!
 Τα δυο μας στο σπίτι, στρώσαμε ένα όμορφο τραπεζομάντηλο, ανοίξαμε το αγαπημένο μου ημίγλυκο πάντα στα κολονάτα μας ποτηράκια ( τι τα φυλάω του λέω βρε παιδάκι μου τα κρυστάλλινα του γάμου μας και τα τρώει το ντουλάπι;) . 
Ο Δημήτρης μαγείρεψε τη σπεσιαλιτέ του χοιρινό με μανιτάρια , σως μοναδική λεμονάτη και πατατούλες, μαρουλάκι για ..πρασινάδα και..κανταΐφι από τα χεράκια μου!

                
Μετά..πιάσαμε τους καναπέδες και είδαμε Χριστουγεννιάτικες ταινίες στη...σειρά! Στο ενδιάμεσο αρχίσαμε και την ανασκόπηση της χρονιάς που θα αφήσουμε πίσω μας. Μη με πείτε γκρινιάρα φίλοι μου μα,...θα την ρίξω στο πυρ το εξώτερον! 
Χάσαμε δύο φίλους , την σύντροφο 15 χρόνων τη Κλώντη, τον παππού μας και δοκιμαστήκαμε με μία εγχείριση και τη σκιά του καρκίνου επάνω μας.. φτου...2018 σε φοβάμαι μέχρι το τέλος σου...φτου και πάλι..φτου!!!
Σήμερα όμως ξεσπαθώσαμε, βγήκαμε από το πρωί, κάναμε τη βολτίτσα μας, τα ψώνια μας και τον.. Σταυρό μας να ήμαστε και τα επόμενα Χριστούγεννα έτσι μαζί!

                                                   

Δεν σας είπα και το ..αστείο..πήρα τα υλικά να φτιάξω βασιλόπιτα γνήσια της...γιαγιάς μόνη μου και αν απορείτε..δεν τα πάω καλά με τις μαγιές..άχρηστη φίλοι μου..άχρηστη σε ότι έχει μαγιά!! Μα το πείσμα πείσμα και έστω αν θα ήμαστε στης κόρης μου το βράδυ της Πρωτοχρονιάς  και θα φάμε σίγουρα την σωστή..εγώ θα την κάνω και..ε! θαύματα κάνει ο Θεός και τώρα!
ΥΓ...αν βρω τα σκούρα..θα ζωγραφίσω μια σε καμβά στο τραπέζι!!!
Αχτιδένια φιλάκια.