Άλλοι χτίζουν με τούβλα μα εγώ προτιμώ τον πηλό και τα ξύλα που μαζεύω σαν γνήσια ρακοσυλλέκτρια υλικών από τη φύση.
Συγχρόνως ο μεγάλος Χριστουγεννιάτικος έρωτας μου όπως κάθε χρονιά είναι τα ρόδια και αφού δεν άφησα ημερολόγιο για ημερολόγιο στα μπαζάρ χωρίς ρόδια έπιασα και τα κανδράκια!
Μία γειτόνισσα μου έφερε το σκουριασμένο παλιό σίδερο της! Είχα χρόνια να πιάσω στα χέρια μου τέτοιο σίδερο, όταν είχα το μαγαζί μου έφερναν πολλά που μάλιστα τα έντυνα εσωτερικά με ύφασμα για μπιζουτιέρα ή τους έβαζα σύνθεση λουλουδιών αφού βέβαια πρώτα τα ζωγράφιζα.
Όπως βλέπετε μετά το πέσιμο μου συνήλθα , οι μελανιές βέβαια υπάρχουν μα καλύτερες αν και ανακαλύπτω συνέχεια επάνω μου ένα σωρό. Είναι τόση η απασχόληση μου με τα Χριστουγεννιάτικα στολίδια που προσπερνώ τα πάντα. Ναι..ολοφάνερο..λατρεύω τις γιορτές αυτές όπως όλα τα..μπελαλίδικα παιδάκια 65 Μαΐων σαν κι εμένα και χαίρομαι τις κάρτες που παίρνω και στέλνω, τα μικροδωράκια που προσφέρω και το χάος στο εργαστήρι μου!
Αύριο στο κτήμα..θα μου πείτε που πας κορίτσι μου μέσα στο κρύο; Ε! είπαμε..δεν του χαλώ χατήρι.μα έχει την ομορφιά του και η μαντεμένια σόμπα , το τσάι με την κανέλα , τα γαρύφαλλα και την πορτοκαλόφλουδα μέσα που δίνει την ομορφιά της. Σήμερα επιτέλους μου επέστρεψαν το τάμπλετ μου και έτσι θα σας έχω παρεούλα και εκεί.
Μόλις γυρίσω έχω και...ιδιωτικές παραγγελίες από τα εγγόνια μου που μου ζητάνε δωράκια για τις δασκάλες τους και τους καθηγητές τους ( σε δουλειά να βρίσκομαι) με εκείνο το μελιστάλακτο :
-Γιαγιά μου θα μας τα κάνεις;..
Αχ! αυτά τα εγγόνια είναι τα δεύτερα παιδιά μας και όλη η αυστηρότητα που είχαμε με τα παιδιά μας πάει..περίπατο όπως λέει η κόρη μου! Αυτό το μήνα μάλιστα έχουν γενέθλια τα δύο από τα αγόρια μας .
Μη ξεχάσω και τη σημερινή μέρα σαν πριν..πολλά πια χρόνια που με συνέλαβαν στην Αθήνα λόγω Πολυτεχνείου σαν φοιτήτρια ! Πως να ξεχαστεί μια τέτοια μέρα , συγκοπή κόντεψαν να πάθουν οι γονείς μου, αλήθεια..πως όλοι αυτοί την ξέχασαν και της άλλαξαν νόημα;
Σας εύχομαι καλό ΣΚ φίλοι μου με υγεία και αγάπη πάντα!
Αχτιδένια φιλάκια
9 σχόλια:
Ωραία τα σπιτάκια σου. Φτιάξε μου και εμένα ζηλεύω χα χα Και το σίδερο τέλειο .Φιλιά
Πολύ ωραία τα σπιτάκια σας! Και μακάρι να μπορούσα κι εγώ να φτιάξω έτσι τόσο όμορφο το παλιό σίδερο που έχω από τη γιαγιά μου.. Πανέμορφα τα κάνετε όλα! Καλό σαββατοκύριακο!
Μα δεν υπάρχει και κάτι που να μην το κάνεις τέλειο αγαπημένη !!!
Τα σπιτάκια, τρέλα, τα ρόδια ολοζώντανα και το σίδερο απίθανο !!!! Μπράβο Αχτίδα μας, είσαι υπόδειγμα καλής θέλησης και ενέργειας !!!! Καλά να περάσεις στο κτήμα, η σόμπα αυτή είναι καταπληκτική και πολύ ατμοσφαιρική με όλα τα μυρωδικά !!!!
Τη ημέρα του Πολυτεχνείου, άσε να μην την σχολιάσω καλύτερα πως έχει καταντήσει, γιατί μένω στο επάνω τετράγωνο και έχουμε τριήμερο αποκλεισμό .... τέλος πάντων ..... Καλά να περάσεις στο κτήμα και καλή δύναμη για να ευχαριστήσεις τα εγγόνια σου με τις επιθυμίες τους !!!! Τα φιλιά μου !!!!
Ήσουν στο Πολυτεχνείο;! Σε συνέλαβαν;! Τα σέβη μου! Το Πολυτεχνείο ήταν ΕΝΑ! Να μη το συγχεουμε με τις καταστάσεις της καθημερινότητας, ο κόσμος δεν αλλάζει εύκολα. Να μην υποβαθμίζουμε τους αγωνες.
Όσο για τις δημιουργίες σου, είναι πολύ όμορφες. Μου άρεσε πολύ το πώς έχεις ζωγραφίσει το παλιό σίδερο. Η ιδέα της μπιζουτιςρας είναι μοναδική! Να σου ζήσουν τα εγγονάκια σου! Θα χαρούν πολύ με τις δημιουργίες που θα τους κάνεις και θα νιώσουν περήφανα όταν θα τα προσφέρουν.
Γεωργία μου,
τα καμαρώνω με μεγάλη χαρά και θαυμασμό ! ένα προς ένα υπέροχα. Κουβαλάνε την αγάπη σου για την τέχνη και τη δημιουργία.
Τα φιλιά μου.
Ευτυχως που εκτονώνεις την δημιουργικοτητα σου σε ομορφιες ..βρε τι σπιτια ..τι ροδια τι σιδερα τίποτε δεν θα αφησεις να μην το ακουμπίσεις με τα χερακια σου..και να το ομορφηνεις..
Παντα να εχεις την ορεξη και την θελιση να δημιουργείς φιλεναδα..να βχαιρεσαι παιδια και εγγονια..αχ ναι τα εγγονια ειναι δυο φορες παιδια μας !!!
να περασετε τελεια στο κτημα.. φιλακιαααα!!!
να περασετε εν απανεμορφο ΣΒ στην εξοχή ευχομαι!
τα χριστουγεννιάτικα σου ...άλλο πράγμα! και αυτ΄ατα ρόδια σου...κάθε χρόνο με κάνουν αν ζηλευω που δεν ξέρω να ζωγραφιζω!!
Ό,τι κι αν πιάσουν τα χέρια σου, γίνονται υπέροχες δημιουργίες.
Σε θαυμάζω διπλά για το ένδοξο παρελθόν σου Γεωργία. Όσο κι αν προσπαθούν να την απαξιώσουν, η γενιά του Πολυτεχνείου έγραψε ιστορία. Και δεν μιλάω γι αυτούς που το εξαργύρωσαν με πολιτικούς θώκους, αλλά για κάτι ανθρώπους σαν και σένα.
Να είσαι πάντα καλά, δυναμική και μάχιμη Γεωργία μου!
Ό,τι κ' αν φτιάξεις, έχει τη μαγεία και την ομορφιά της ψυχής σου!
Πέραν του αδιαμφισβήτητου ταλέντου, έτσι???
Να περάστε όμορφα και... ζεστα, κορίτσι μου!
ΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά!
Δημοσίευση σχολίου