Μία συννεφιασμένη μέρα..

                             

Η αλήθεια είναι ότι σήμερα δεν έχω κέφια..ναι..ναι..από τις σπάνιες σίγουρα μέρες που δεν έχω διάθεση να..ανέβω και να κατέβω βουνά.
Θα μου πείτε..ε! το έχεις το δικαίωμα να σκέπτεσαι τα δύσκολα και να μισοκοιτάς τα εύκολα.. Αρχίζω τη μέρα μου με γιατρό και έτσι..δεν είναι καλή η μάλλον ...δεν θέλω να πάω..
Νάτο το χιούμορ μου ξεπροβάλει εικόνα στο μυαλό μου μαζί με το χαμόγελο..το μισογέλιο δηλαδή..
Σκέπτομαι τον εαυτό μου να με τραβούν από το χέρι σαν τότε που με πήγαινε μικρή η μητέρα μου στο κομμωτήριο να μου κόψουν τις πλεξούδες! Εγώ να βάζω φρένο στα πόδια μου και να χτυπώ τα χέρια στο..πάτωμα και να λέω : -Δεν πάω..δεν θέλωωωω!
Η χθεσινή μου μέρα ήταν μέσα στα..εμπόδια και τα αιφνίδια..δεν τα αντέχω αυτά..Η Κλώντη έπαθε ξανά επεισόδιο , εγώ συγχύστηκα και..να τα αποτελέσματα.. αφήστε με ήσυχη φωνάζω και σκέπτομαι πόσο άδικη είμαι με τα θέλω μου όταν υπάρχουν άνθρωποι γύρω μου με χίλια άλυτα προβλήματα..τελικά  είμαι αχάριστη στα σίγουρα.
.Αλλά είναι αυτό το σφίξιμο στη ψυχή, η κακή διάθεση που δεν έφυγε ούτε με το λουλούδι που μου έφερε ο Δημήτρης..Με πήρε και με πήγε..βόλτα στη παραλία..όπως τα παιδιά ..ξέρει πόσο αγαπώ τη θάλασσα..βόλτα με το καραβάκι..

                         

Ένας πίνακας λευκός με περιμένει στο καβαλέτο στο εργαστήρι μου ..τον κοιτάζω και του λέω: 
-Δεν έχω κέφια..μη μου ζητάς να βάλω ένα μέρος της ψυχής μου επάνω σου..το πινέλο δεν με υπακούει ..η ψυχή δεν θα αποτυπώνεται επάνω σου..
Μία συννεφιασμένη μέρα..μα υπάρχουν κι αυτές..έτσι δεν είναι;
Αύριο αν θέλει ο Θεός θα πάω στο κτήμα όπως κάθε ΣΚ και σας εύχομαι ένα όμορφο διήμερο ξεκούρασης για όλους σας.
                                                Αχτιδένια φιλάκια