Τρίτη 1 Μαΐου 2018

Περιμένοντας τα...πάντα..


Δεν ξέρω κατά πόσο θα με καταλάβετε ή θα με βάλετε στο πάνθεον των ανόητων που βάζουν τη ζωή ενός απλού σκύλου σε πρώτη θέση, που αντί να πουν "Καλό μήνα" και να αναρτήσουν ένα Μαγιάτικο στεφάνι ανοίγουν το μπλοκόσπιτο απλά..απλά..για να πουν το πόσο άσχημα νοιώθουν.


Ο Κτηνίατρος πηγαινέρχεται σπίτι πια, αρνήθηκα την εντατική γιατί θα έμενε μόνο του εκεί μέχρι αύριο και γιατί δεν μου έδιναν την ελάχιστη εγγύηση ότι δεν θα πεθάνει ίσως σε ώρες. 
Σπίτι λοιπόν , σχεδόν σε κώμα χθες η Κλώντη μου ,με ενέσεις, αντιβιώσεις  και ορούς και μόνο εκείνα τα αγαπημένα ματάκια της που απλά με κοιτάζουν χωρίς "χρώμα" και με κάνουν να νοιώθω ενοχή που ζήτησα κλαίγοντας τον γιατρό να κάνει ευθανασία  και μου το αρνήθηκε.
Όταν παίρνεις στα χέρια σου 14 1/2 χρόνια πριν ένα μικρό χνουδωτό μπαλάκι στη παλάμη και το κάνεις ένα ολόκληρο πλασματάκι.. αυτό σου δίνει όλα τα δικαιώματα να ..κλαις, να παρακαλάς, να το κρατάς στον ώμο σου σχεδόν αναίσθητο για ώρες με την ελπίδα να "φύγει" ευτυχισμένο και με πλήρη αίσθηση ότι το αγαπούμε.
Είναι οι στιγμές που κοιτάζεις παλιές φωτογραφίες, που βάζεις σε ζυγαριά τις χαρές και τις λύπες που σου έδωσε και βλέπεις ότι γέρνει απότομα και ολοκληρωτικά στις χαρές  μιας ζωής με μόνη ανταπόδοση αυτή την αγκαλιά ..
Δεν ξέρω αν κάποιος που θα διαβάσει αυτά θα με καταλάβει ή θα γελάσει μαζί μου μα ..φίλοι μου..ποτέ δεν νοιάστηκα για τη γνώμη των άλλων για τα συναισθήματα μου που ξέρω ότι ίσως πολλές φορές είναι ακραία λόγω του χαρακτήρος μου .
Ευχαριστώ για τα τηλεφωνήματα σας και τα μηνύματα ..συγχωρήστε τις τόσο λιτές απαντήσεις..όμως όταν πονάω είμαι εσωστρεφής και κλείνομαι σαν στρείδι ..
Είναι σχεδόν πάντα ένας τρόπος δικός μου να διαχειρίζομαι τη λύπη μου μαζί με τις " βρυσούλες" που τις έχω ανοιχτές εδώ και 3 μέρες.. 
 Θα κρατήσω σήμερα Πρωτομαγιά τη φράση που μου είπε πριν λίγο φεύγοντας ίσως για να με παρηγορήσει ο κτηνίατρος : 
" Δεν έχω δει σκυλί να αγωνίζεται τόσο πολύ για τη ζωή του κυρία μου...αγωνίστρια..με διέψευσε πολλές φορές..ίσως και τώρα.."
Σας εύχομαι ένα καλό μήνα, είναι ο αγαπημένος μου μήνας στο χρόνο με γενέθλια δικά μου και των κοριτσιών μου μάλλον θα τον θυμάμαι πλέον και για άλλο λόγο.
                                       Αχτιδένια φιλάκια.

31 σχόλια:

ποιώ - ελένη είπε...

Με συγκίνησες

...irida... είπε...

καλημερα!γλυκια μου..
.καλο μηνα σου ευχομαι...
και ελπιζω για μια ακομη φορα η κλωντη...
να σας διαψευσει...σαν αγωνιστρια που ειναι...
και σας αγαπαει τοσο πολυ...
.... να τα καταφερει....
εχοντας και γω σκυλο...ξερω πως ειναι....
....ενα ακομη ...παιδι.......

Eβίτα είπε...

Καημέρα και καλό μήνα.
Οποίος έχασε ζωάκι αγαπημένο σας νοιώθει απολυτα και συμπάσχει. Κουράγιο αχτίδα, κουράγιο Κλώντη.

ANNA FLO είπε...

Κουράγιο....Κλαίωωωωωωωωωω

Μαριλία είπε...

Κράτα όοοοοοοοοοοοοοοοοοοολες εκείνες τις όμορφες και χαχανιστές στιγμές που σου χάρισε και τις χάρισες αυτά τα δεκατεσσεράμισι χρόνια, χάιδευε και χαμογέλα. Ξέρει. :)

Σαγαποφιλί τόοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοσο για σένα :)

marimar είπε...

Καλό κουραγιο φίλη μου. Όταν έχεις μοιραστει ζωή με ένα πλασμα δεν μπορεί παρα να θλίβεσαι για το επερχόμενο τέλος...αν είναι τέλος... Ισως καταφέρει να βγει νικητρια, ίσως ακολουθήσει την μοιρα ...Εύχομαι αυτήν την ώρα που σου γράφω από το Τορόντο, να τα έχει καταφέρει!!!!
Την αγάπη μου σου στέλνω.

Αμαλία είπε...

Σας αγαπάω και τις δύο.
Ο θεός μαζί σας.

Μαρία Έλενα είπε...

Καλο μήνα γλυκιά μου
Ελπίζω να πάνε όλα καλά με την Κλωστή το γλυκό σκυλάκι που όλοι το αγαπάμε.
Φιλάκια ...

Νίκη είπε...

Όλοι εδω σε νιώθουμε... Μακάρι να τον διαψεύσει και πάλι το γιατρό...
Πήρε κι έδωσε τίση αγάπη αυτό το πλάσμα, γι' αυτό είναι τοσο δυνατό!
Στελνουμε μια μεγάλη αγκαλιά και στις δυό σας!
Καλό μήνα!

marypertax είπε...

Γεωργία μου ΚΟΥΡΑΓΙΟ ίσως να τα καταφέρει! Ίσως να μη φύγει και είμαι σίγουρη πως νοιώθει αυτήν την τεράστια αγάπη και αγκαλιά! Μοιράζομαι τα δάκρυα σου και τον πόνο σου! Σου στέλνω και της στέλνω όλη την αγάπη μου! Και είμαστε νοερά κοντά σας να είσαι σίγουρη!
Φιλιά πολλά!

Giannis Pit. είπε...

Γεωργία μου,
όχι απλά "γελάω" μαζί σου αλλά ακουμπάω την καρδιά μου κοντά σου....!
Συμμερίζομαι απόλυτα τα αισθήματά σου, το τι νιώθεις και πως το νιώθεις.
Ξέρω ότι όλο αυτό είναι δύσκολο και επώδυνο.
Η Ζωή δεν χωρίζεται σε διαβαθμίσεις: άνθρωπος-ζώο.
Έχει φυσικά τις προτεραιότητές της όπως όλα αλλά δεν παύει να έχει τη δική της ξεχωριστή σημασία.
Τι να πω άλλο ; Είμαι κοντά σου με θετικές σκέψεις.
Καλό μήνα να έχετε.

nikol είπε...

Γεωργία μου καθόλου ανόητα αυτά ου γράφεις σε καταλαβαίνω απόλυτα !! Η Κλώντη μόνο φωνή δεν έχει , είναι αξιολάτρευτη και ξέρω πόσο πονάς και εσύ και ο Δημήτρης !!
ΤΗν αγάπη μου και καλό μήνα

Ανώνυμος είπε...

Γεωργία, μέσα από τις αναρτήσεις σου γνωρίσαμε εσένα και την Κλωντή! Και σας αγαπήσαμε και τις δυο! Εύχομαι να γίνει ότι καλύτερο από δω και πέρα τόσο για εκείνη όσο και για σενα! Andria-Νικη

Μαρία Γ. είπε...

Ο κύκλος της ζωής.
Το αναπόδραστο τέλος που λέει και ο ποιητής.
Αφορά σε όλα τα έμβια όντα Αχτίδα μου. Το ξέρεις.
Αν είναι να φύγει η Κλώντη σου, να θυμάσαι πως η ζωή της ήταν κοντά σου παραδεισένια.
Έζησε τόσο ευτυχισμένα, όσο λίγοι άνθρωποι πάνω σ' αυτό τον πλανήτη.
Τυχερό πλασματάκι!!
Ζώο ή άνθρωπος..τί σημασία έχει; Η απώλεια είναι απώλεια!

Nena είπε...

Εύχομαι για άλλη μία φορά να βγει νικήτρια η γλυκιά φατσούλα!! Είμαι σίγουρη ότι η Αγάπη που έχει τη δυναμώνει κάθε φορά! Καλό μήνα και Καλή δύναμη Γεωργία μου!

Λένα είπε...

αχ....αχτιδούλα μου πόσο πολύ σε καταλαβαίνω.Χασαμε το πεκινουά μας μέσα σε 1 μέρα γιατι εφαγε ποντικοφάρμακο και δυστυχώς αυτο δεν έχει συμπτώματα.Σε κώμα την πήγαμε στην κλινική αλλά δεν τα καταφερε.Τα μάτια μου τώρα τρεχουν ποταμια και δεν μπορω να σταματήσω.Εμεις την βγαλαμε απο την κοιλιά της μανούλας της που κι αυτή άδικα έφυγε.Και ήταν η μεγάλη μου αδυναμία η γλυκιά μου Ζουμπιτσα.Ο Θεος στο καλό κοριτσι μου.Τι αλλο να πώ??

Ανώνυμος είπε...

Εχω κ γω σκυλακι(Yorkshire) κ.Γιωργια κ σας καταλαβαινω απολυτα. Κουραγιο και καλη δυναμη. Με συγκινησατε.

Ariadni St.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΕΊΜΑΙ ΔΙΑΛΥΜΈΝΗ ΦΊΛΟΙ ΜΟΥ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΏ ΝΑ ΠΕΡΙΓΡΆΨΩ ΑΥΤΌ ΠΟΥ ΝΟΙΏΘΩ.

Άννα είπε...

Ποσο σε καταλαβαινω...
Για αυτο σας στελνω απο ενα φιλι και τις δυο σας.
Μόνο αυτο

mariak είπε...

Κα. Γεωργία μου καλό μήνα , εύχομαι να σε διαψεύσει η μικρή Κλώντη . Δεν είχα ποτέ ζωάκι στο σπίτι δεν μπορώ απόλυτα να καταλάβω τί νοιώθεις....ξέρω όμως πώς είναι να αγαπάς τα παιδιά σου και νομίζω ότι αυτή η σκυλίτσα είναι σαν παιδί σου....Είμαι σίγουρη ότι καταλαβαίνει πόσο την αγαπάς...και δεν θα ήθελε να σε βλέπει να πονάς....Κουράγιο....

Ariadne είπε...

Αχ μωρε Γεωργία μου τι να πω!Κρίμα!AriadnefromGreece!

Memaria είπε...

Πόσο λυπάμαι!
Μακάρι να βγει νικήτρια η Κλώντη και αυτή τη φορά!

Ανώνυμος είπε...

Πόσο πολύ σας καταλαβαίνω!! Την Κλώντη την αγάπησα μέσα από τις αναρτήσεις σας και ήταν και η "αιτία" πριν 4 χρόνια που ήρθε στη ζωή μας και στο σπίτι μας το σκυλάκι μας, να της δώσω το όνομά της.Έχω και εγώ μια Κλώντη που μόνο αγάπη και χαρά μας εχει δώσει απλόχερα τα 4 αυτά χρόνια!!!
Ανθή

LitsArt είπε...

καλό κουραγιο και στις δυο σας....
φευγει ευτυχισμενη απο την αγαπη που πήρε,να εισαι σιγουρη!
καλο μήνα

Ελένη Φλογερά είπε...

Γεωργία μου καλό μήνα και εύχομαι η Κλώντη να βγει νικήτρια και αυτή τη φορά.
Συμμερίζομαι τον πόνο σου γιατί έχω και εγώ σκύλο που τον υπεραγαπώ όπως επίσης έχω χάσει και σκύλο που ήταν ισότιμο μέλος της οικογένειας.
Τα φιλιά μου!

Lefki είπε...

Πόσο ανήλεο αυτό που περνάτε και πόσο αδυσώπητος ο χρονισμός του, ύστερα από ένα ονειρεμένο Σαββατοκύριακο...

Δε νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να διαβάσει την ανάρτησή σας και να δει τη φωτογραφία σας και να μη σπαράξει.

Πικρή εμπειρία με έχει διδάξει πως στον πυρήνα της απώλειας και του πόνου είμαστε μόνοι. Στην περιφέρεια όμως υπάρχουν και δεκανίκια, ν' ακουμπήσει η ψυχούλα σας για ν' αντέξει.

Όπως το ότι η Κλώντη αγαπήθηκε βαθιά και αληθινά κάθε στιγμή της ζωής της. Τίναξε στον αέρα επιστημονικές "βεβαιότητες" και προγνωστικά χάρη στην αγάπη σας και την υπεράνθρωπη φροντίδα σας. Και το ξέρει.

Μεγάλο μαρτύριο να είμαστε άνθρωποι με επίγνωση της περατότητάς μας και του αναπόφευκτου τέλους. Η Κλώντη, ευτυχώς για εκείνη, δεν υποφέρει από την αγωνία επικείμενου τέλους. Ζει σε ένα συνεχές παρόν, που εσείς και ο Δήμητρης σας το έχετε κάνει παραμυθένιο εδώ και 15 περίπου χρόνια.

Από τα βάθη της καρδιάς μου εύχομαι να την ξεπεράσει κι αυτή την κρίση και να ξαναλουλουδιάσει ο Μάης σας.

Καλή ευκολία απόψε και καλό ξημέρωμα να έχετε.

Onirokosmos είπε...

Κλαίω... Είναι η Κλώντη όλων μας και την αγαπάμε στ΄αλήθεια τόσο πολύ! Δεν φαντάζεσαι πόσο λυπάμαι...

ΑΓΓΕΛΙΚΗ είπε...

Λυπάμαι τόσο πολύ κυρία Γεωργία ...ολες όλοι εμείς που σας ακολουθούμε τόσα χρόνια την έχουμε αγαπήσει τόσο μα τόσο .. Μας έχει κρατήσει παρέα με τα καμώματα της! Υπομονή και δύναμη ..

Ανώνυμος είπε...

Κυρία Γεωργία
λυπάμαι πολύ για τις δύσκολες ώρες που περνάτε. Νιώθω την λύπη σας, το αίσθημα απελπισίας όταν συνειδητοποιείς ότι δεν μπορείς να κάνεις πιά τίποτε. Σας καταλαβαίνω απόλυτα, ξέρω πως είναι να παίρνεις ένα ζωάκι μια χουφτίτσα ομορφιάς και να ζεις μαζί του για τόσα πολλά χρόνια. Να είναι μέλος της οικογένειας σου, να το φροντίζεις, να το νοιάζεσαι και αυτό να σου χαρίζει αγάπη, χαμόγελα και γέλιο.
Φροντίσατε την Κλώντη όσο καλύτερα μπορούσατε για όλη της τη ζωή. Έζησε με μιά οικογένεια που την αγαπάει,έχουμε δει (και ζηλέψει) τις αγκαλιαστές φωτογραφίες της μαζί σας και με τον κύριο Δημήτρη. Σε κάθε ανάρτηση και ένα μουτράκι ξεπρόβαλε... Οπου πηγαίνατε εσείς ήταν και η Κλώντη παρέα. Το μπλόγκ σας ξεχύλιζε από αγάπη.
Τώρα όμως είναι η ώρα που σας χρειάζεται πιό πολύ, την βοηθήσατε να ζήσει μέσα στην αγάπη, θα την βοηθήστε και να φύγει μέσα στην αγάπη. Ισως ακούγεται σκληρό αυτο που σας γραφω, συγχωρέστε με αν σας πληγώνω αλλα πιστεύω πως αυτό είναι το ύστατο καθήκον απέναντι στις ζωές που φροντίσαμε για χρόνια.
Σας μιλώ εκ πείρας το Σάββατο έχασα τον γατούλη μου μετά από 17 χρόνια, η καρδιά μου είναι χίλια κομμάτια από την στεναχώρια αλλά η ψυχή μου είναι γαλήνια γιατι ξέρω ότι έκανα ότι μπορούσα γιαυτόν, έζησε μέσα στην αγάπη και έφυγε στην αγκαλιά μου μέσα στην αγάπη.
Οταν αναρωτιόμουν μήπως έκανα κάποιο λάθος και αρώστησε, ο κτηνίατρος μου είπε να θυμάμαι ότι "το ότι έφτασε σε αυτην την ηλικία σημαίνει ότι έκανα περισσότερα σωστά από λάθη". Αυτό να σκέφτεστε και σεις, η Κλώντη έφτασε μέχρι εδώ επειδή την αγαπούσατε και την φροντίσατε σωστά. Από εδω και πέρα είναι Αλλουνού φροντίδα.
Προσεύχομαι για το καλυτερο και για την Κλώντη και για σας, και εύχομαι να μας εκπλήξει και πάλι όλους και αυτήν την φορά και να συνέλθει και πάλι, εξάλου το έχει κάνει με μεγάλη επιτυχία και στο παρελθόν.

Να προσέχετε τον εαυτό σας και την υγεία σας
Νίκη

Ο κόσμος της Ράνιας είπε...

Σε συμπονώ και εύχομαι καλή δύναμη. Σε φιλώ.

Ανώνυμος είπε...

Σας καταλαβαινω απολυτα.Περασαμε μεγαλη στεναχωρια οταν εφυγε η Ζουμπη μας και ποτε δεν εχει φυγει απο την καρδια μας.Την θυμομαστε με πολυ αγαπη και μας λειπει πολυ παρολο που εχουν περασει 2 χρονια..