Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2018

Σκέψεις και έννοιες..


Με μία φωτογραφία που έβγαλα προχθές πηγαίνοντας στη Έδεσσα ας κάνω κι εγώ το δικό μου συλλαλητήριο.  Είναι ο αρχαιολογικός χώρος στους πρόποδες της Έδεσσα στο λόγκο όπως τον λένε και που επιβεβαιώνει με τα συναισθήματα που σου προσφέρει ότι η καρδιά της Μακεδονία είναι αυτός ο τόπος, η δική μας Μακεδονία που είναι Ελληνική γιατί εδώ πάτησε και Φίλιππος και ο Μέγας Αλέξανδρος. Υπάρχει μάλιστα μία σπηλιά που λένε ότι εκεί του έκαναν μαθήματα όταν έμενε σε αυτό το χώρο.


Ένα σύντομο ταξιδάκι αστραπή με τον.. Εδεσσαίος άνδρα μου λοιπόν για να αγοράσουμε κάποια δένδρα από το γνωστό μας φυτώριο.  Θα μου πείτε ..208 δένδρα δεν του φθάνουν ;Είπαμε ..κάθε άνθρωπος έχει τα ..πάθη του , ε! ο άνδρας μου μετά τη σύνταξη έχει γίνει αγρότης, φέτος τα δίναμε τα φρούτα στις κόρες και τους γείτονες, του χρόνου θα βάλω ..ντελάλη να έρθουν να μαζέψουν φρούτα αφού θα είναι τόσα πολλά !!!!
Φυτώρια Δημητριάδης λίγο πριν την Έδεσσα και λίγο μετά τη Σκύδρα, μας έκανε πλέον φίλους ο άνθρωπος αφού ψωνίζει ο δικός μου και για τους γείτονες που του παραγγέλνουν.



Η Κλώντη στο αυτοκίνητο ..δεν βγήκε έξω για το λόγω που θα δείτε κάτω αν και οι άνθρωποι τον έβαλαν σε κλουβί. Κόντεψε να μας...φάει!!!


Δεν μας συμπάθησε καθόλου ο τύπος..καθόλου χημεία με μένα που προσπάθησα να τον δωροδοκήσω με μπισκοτάκι κόκκαλο και κόντεψε να μου φάει τα δάκτυλα και το μπουφάν!


Βέβαια δεν ξεχνάμε την επίσκεψη μας στο "εκκλησάκι μας" να πάμε κεράκια και να προσευχηθούμε για κάποιον φίλο που χρειάζεται τη προσευχή μας.


Όπως καταλάβατε πέρασα το ΣΚ στο κτήμα με..βροχούλα , εκείνος με το κίτρινο αδιάβροχο να φυτεύει φουντουκιές κι εγώ να κεντάω κάτι που άρχισα για μία φίλη. Η φίλη μου η Ελένη θα γίνει γιαγιά, τρελάθηκε από τώρα και μου ζήτησε να κεντήσω ένα σετ σεντονάκια, εγώ δεν χαλάω χατήρι.
Όμως αυτές τις δύο μέρες η σκέψη μου είναι σε κάποιο φίλο καρδιακό, αδελφό θα τον πω καλύτερα. Η γυναίκα του παλιά μου συμφοιτήτρια , συνεταίρισα μου  για κάποιο διάστημα, περάσαμε χρόνια μαζί με το ζευγάρι, τα κορίτσια μας μαζί ίδιες ηλικίες, τα δικά τους με φωνάζουν θεία ..
 Εκείνος "παρέλαβε"τον άνδρα μου όταν ήρθε στη Ελλάδα με τα ελάχιστα τότε Ελληνικά του ο δικός μου  , Βολιώτης υπέροχος ο Κώστας θεώρησε σωστό πριν έρθουν στο σπίτι να τον κεράσει κάτι, τον ..πότισε λοιπόν τσίπουρο όταν τον έφερνε  και ο δικός μου έγινε..κάτι σαν κατακόκκινη φιγούρα του Αρκας! 
Μετά οι δρόμοι μας χώρισαν όταν μία μετάθεση τους πήρε από κοντά μας, εκείνοι στη Λάρισα εμείς Θεσσαλονίκη μα πάντα μαζί ακόμα και σε διακοπές. Έχω απίστευτες αναμνήσεις μαζί τους, απίστευτες φωτογραφίες, μοναδικές στιγμές και γλέντια..περάσαμε γάμους και βαπτίσεις..οι "γαρδένιες" μας όπως έλεγε χαϊδευτικά  τα κορίτσια μας μεγάλωσαν..
Αν πιστεύετε σε όνειρα λοιπόν εκείνο το βράδυ είδα στον ύπνο μου το Κώστα και το σπιτικό του, έτσι λίγο πριν φύγω για Έδεσσα πήρα τηλέφωνο και άκουσα τη φίλη μου να κλαίει και να μου λέει τι είναι διασωληνωμένος στην εντατική. Έμεινα με το κινητό στο χέρι..Παίρνω κάθε μέρα τηλέφωνο  μα οι ελπίδες ελάχιστες..και δεν μπορώ να μη σκέπτομαι κάθε όμορφη στιγμή που περάσαμε όλοι μαζί, νέοι τότε, φίλοι καρδιακοί, αδέλφια χωρίς να έχουμε το ίδιο αίμα..
Θα πείτε..γιατί σας τα λέω τώρα αυτά..είπαμε..για μένα το μπλοκόσπιτο είναι ..είστε..η συντροφιά χωρίς..πρόσωπο..η άγνωστη αγκαλιά..που ακούει και ίσως αισθάνεται όπως αισθάνομαι..Και..ναι..είμαι πολύ στεναχωρημένη..
Αχτιδένια φιλάκια.

10 σχόλια:

Ο κόσμος της Ράνιας είπε...

Δυστυχώς η ζωή έχει και τα πάνω της και τα κάτω της.... και βέβαια όταν πρόκειται και για πρόσωπα τόσο αγαπητά με όλο το δίκιο σου να είσαι στεναχωρημένη. Εύχομαι όλα να πάνε καλά. Η Κλώντη η καημένη που να βγει απ τ αυτοκίνητο που το θηρίο την βλέπει σαν ξερολούκουμο !!!! Μια χαρά τον βρίσκω τον σύζυγο που περνάει την ώρα του με κάτι που του αρέσει τόσο πολύ !!!! Αλλά κι εσύ δεν πας πίσω αφού το κέντημα το απολαμβάνεις όταν είσαι στο κτήμα ιδιαιτέρως !!!! Καλό υπόλοιπο αγαπημένη και πολλά φιλιά !!!!!!!

ANNA FLO είπε...

Εύχομαι να γίνει το θαύμα και αν δεν γίνει να μην ταλαιπωρηθεί ο άνθρωπός σας. Δυστυχώς η ζωή δίνει κάτι χαστούκια που δεν ξέρεις αν θα συνέλθεις...
Τα δέντρα σας θα γεμίσουν καρπούς και κοίτα να κάνετε εμπόριο.
Η Κλώντη η καημένη φαίνεται ότι κατατρόμαξε με τον άγριο σκύλο που προφανώς τον έχουμε εκπαιδεύσει έτσι για να είναι φύλακας και άγριος με τους ξένους
Καλή εβδομαδα Αχτίδα μου και να ξέρεις ότι μιλώντας εσύ εμείς αισθανόμαστε και τη χαρά σου και τη λύπη σου

Rena είπε...

Ομορφη βόλτα μας πήγες!!!
Είναι πολύ δύσκολο να φευγουν οι δικοί σου άνθρωποι από τη ζωή και δεν ξέρω τι γίνετε τελευταια αλλά φεύγει πολύς κόσμος ξαφνικά...
Καλή βδομάδα να έχουμε και ελπίζω και εύχομαι ο φίλος σας να αναρρώσει και να πάνε όλα καλά!!!
Φιλάκια πολλά!!!Καλό βράδυ!!!

marypertax είπε...

Ο πόνος είναι μέρος της ζωής δυστυχώς και αυτός που μας κάνει να την ευγνωμονούμε για κάθε όμορφη στιγμή και για κάθε λεπτό γαλήνης που περνάμε. Εύχομαι να γίνει κάτι και να έχετε όμορφα αποτελέσματα. Ωστόσο κανείς δεν φεύγει όσο ζει μέσα στις καρδιές και τις μνήμες των αγαπημένων του.
Τα δέντρα είναι ζωή επίσης και είναι καλό που ασχολείστε με αυτά.
Κι εσύ να μη στενοχωριέσαι να λες πως είναι άλλη μια σελίδα της ζωής κι αυτό.
Πολλά φιλιά και εύχομαι όλα να πάνε καλά! Καλή εβδομάδα!

Giannis Pit. είπε...

Είναι τιμή για μας που ανοίγεις την καρδιά σου και μοιράζεσαι μαζί μας τις προσωπικές σου στιγμές. Σε ευχαριστούμε για αυτό. Εύχομαι το καλύτερο για σας ειλικρινά.
Όσον αφορά τις δραστηριότητες του συζύγου, να τις απολαμβάνει και μπράβο του.
Ο Ξένος σκύλος είναι κλεισμένος στο χώρο του. Με τέτοιες συνθήκες ήταν λογικό να ήταν άκρως επιθετικός.
Καλή βδομάδα να σου ευχηθώ με ότι καλύτερο.

ποιώ - ελένη είπε...

Καλημέρα Αχτίδα μου και καλή εβδομάδα
Εύχομαι τα καλύτερα για τον φίλο σας
δυστυχώς η ζωή έχει και την γκρίζα πλευρά

Σε φιλώ πολύ ♥♥♥

Unknown είπε...

Καλή εβδομάδα και εύχομαι τα καλύτερα για τον καρδιακό σας φίλο.Δυστυχώς υπάρχουν στιγμές που μόνο να παρακαλάμε σιωπηρά μπορούμε.Να ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ εσύ και η οικογένεια σου και να μας λες τα σωψυχα σου..μας λείπεις πολύ όταν δεν μας καλημεριζεις

.

Σμαραγδάκι- Ρούλα είπε...

Να πω πρωτα περαστικά στο φιλο σας..αχτιδα μου .. πως τα φέρνει έτσι η ζωή για μια στιγμή να έρχονται τα πανω κάτω...μονο δυναμη να ευχηθουμε για τους φιλους σας...και οπως λεμε η ζωή είναι αυτή...σε καταλαβενω...με τον Δημητρη σου.. να κάνει εκεινο που αγαπά τώρα...και εσυ το ίδιο φιλεναδα...πραγματι σκέψεις και εγνοιες..
ΝΑ είστε καλά φιλοι μας...καλή εβδομαδα να έχετε.. φιλακιαααα!!!!

Mia είπε...

Αχτίδα μου, διαβάζοντας την ανάρτησή σου σκεφτόμουν διάφορα: Να σου πω πως θέλω κι εγώ φρούτα από την παραγωγή σου, μιας και τρελαίνομαι για φρούτα, πόσο όμορφη είναι η Κλώντη σου, πόσο τυχερή η φίλη σου που της κεντάς σεντονάκι και να σου πω πόσο ζηλεύω που έχει εσένα την χρυσοχέρα ως φίλη, πόσο όμορφο είναι να έχεις τόσο καλούς φίλους και ότι έχω κι εγώ ένα ζευγάρι που μένει Θεσσαλονίκη (εγώ μένω Αθήνα) και συχνά πάμε μαζί τα καλοκαίρια διακοπές. Όμως φτάνοντας στο τέλος της ανάρτησής σου στεναχωρήθηκα πολύ. Ελπίζω ο καλός σου φίλος να τα καταφέρει. Μακάρι να γίνει ένα θαύμα. Όμως να ξέρεις, κοπέλα μου, ότι όλα είναι μέσα στη ζωή. Προσευχήσου γι' αυτόν, φίλη μου, και ίσως ο Θεός να μην τον πάρει κοντά του από τώρα. Ό,τι και να γίνει όμως, θα έχεις να θυμάσαι τις όμορφες στιγμές που ζήσατε μαζί και θα χαμογελάς. Να προσέχεις τον εαυτό σου, Αχτίδα μου. Οι στεναχώριες δεν βγαίνουν ποτέ σε καλό. Φιλάκια.

sanpiseth40 είπε...

I see your blog daily, it is crispy to study.
Your blog is very useful for me & i like so much...
Thanks for sharing the good information!
หนังสืบสวน