Σάββατο 6 Ιανουαρίου 2018

Όταν δενόμαστε με ένα πλάσμα..


Ημέρα γιορτής σήμερα και ελπίζω ο Αγιασμός των Υδάτων να πάει και σε κάθε άνθρωπο , σε όλους μας ώστε να γίνουμε πιο..Άνθρωποι.
Χθες είδαμε μία ταινία με τον άνδρα μου για τη ζωή ενός σκύλου σε μία οικογένεια από το που μπήκε μέσα σε αυτήν σαν κουτάβι μέχρι που σε βαθιά γερατειά το αποχαιρέτησαν .Το αποτέλεσμα ;..βάλαμε τα κλάματα και οι δύο και πήραμε αγκαλιά τη Κλώντη μας που αυτό το καιρό φαίνεται έντονα πόσο τα χρόνια την βαραίνουν.
 Στο σπίτι δεν ακούγεται πια το γάβγισμα της , ούτε η...χνουδωτή μπαλίτσα που μπλεκόταν στα πόδια μας και μας ξυπνούσε πηδώντας στο κρεβάτι μας.
Το περίεργο είναι πως αλλάζει όταν μπαίνει στο αυτοκίνητο, ζωηρεύει  και παρακολουθεί όσο βλέπει τα πάντα γύρω μας. Το βράδυ όμως..προσέξαμε ότι σκουντουφλάει στους τοίχους αφού ο καταρράκτης από το σάκχαρο και την ηλικία είναι πλέον γεγονός , κοιμάται συνέχεια ,τα ποδαράκια της δεν την κρατούν όπως πριν και μερικές φορές πάει να πιει νερό και..πέφτει μέσα στο πιάτο της !!!
Χθες λοιπόν ο βράδυ βλέποντας την υπέροχη αυτή ταινία νοιώσαμε πόσο πλησιάζει η μέρα αυτή που θα την αποχωριστούμε και όσο και αν όλο αυτό το καιρό προσπαθούμε να "προσγειωθούμε" με το γεγονός που θα έρθει είναι κάτι που ιδιαίτερα στην ηλικία μας δε...χωνεύεται.
Όμως όσο μπορούμε την..κανακεύουμε σαν ένα τελευταίο παιδάκι μας, την ταΐζουμε όσο μπορούμε κατάλληλα λόγω της ασθένειας της, την χαϊδεύουμε και της λέμε πόσο την αγαπούμε, της δίνουμε στην ώρα τα φάρμακα της και την σκεπάζουμε με τη κουβερτούλα της όταν κοιμάται. 
Όμως φροντίζω και για την ...ψυχολογική της διάθεση  και έτσι χθες την πήγα και για..beaute για να νοιώθει..όμορφη σαν κοριτσάκι γιαγιούλα πια!

                          Φωτογραφία της Gorgia Manasi.

Είναι φοβερό το πόσο δεμένοι γινόμαστε με τα συντροφάκια μας αυτά και μάλιστα όταν είσαι στα χρόνια μας αυτό είναι πιο δυνατό αφού είναι η καθημερινή παρεούλα μας.
Όχι φίλοι μου, δεν χάνω τη καλή μου διάθεση ούτε θέλω να σας μεταδώσω τις σκέψεις και τους φόβους μας..είπαμε..εδώ λέω ότι θέλω και όπως αισθάνομαι.
Την διάθεση μας σίγουρα θα την αλλάξει η εγγονή μας που μας ζήτησε να κάνει..πάρτι στο στούντιο που έχουμε για φιλοξενία .Υπάρχει και το φαγητό που ετοιμάζω και που με άφησε ο Δημήτρης να φτιάξω στη...κουζίνα ΤΟΥ  και αλίμονο μου αν δεν γίνει καλό αφού είναι πρώτη φορά που φτιάχνω αυτό το φαγητό: Ρεβίθια με λαχανικά και χωριάτικα λουκάνικα στη γάστρα!!!( κάτι ιδέες που έχω μερικές φορές!!) 
Βλέπετε μία γειτόνισσα εδώ στη γειτονιά μου ζήτησε να αγοράσω ρεβίθια και φακές από τη παραγωγή της και ντράπηκα ,αγόρασα μερικά... κιλά .
Θα μου πείτε ..ωραία είναι τα όσπρια και τα αγαπώ ..μα ο άνδρας μου  κάνει πως δεν τα..ξέρει αυτά τα δύο γιατί του θυμίζουν λέει το ορφανοτροφείο που μεγάλωσε. Έτσι..αν του αρέσει αυτό ο διαφορετικός τρόπος που θα τα μαγειρέψω θα έχω κερδίσει πόντους!!!
Καλή σας μέρα φίλοι μου και βέβαια θα μάθετε το αποτέλεσμα στα σίγουρα..κλείνω εγώ το στόμα μου σε σας;
Αχτιδένια φιλάκια!

11 σχόλια:

ANNA FLO είπε...

Πω πω την είδαμε κι εμείς την ταινία. Πω πω κλάμαααα!!! Και έτρεξα να αγκαλιάσω το σκυλάκι μας και θυμήθηκα τόσο έντονα το άλλο που χάσαμε πριν ένα χρόνο...άστα!
Τι ωραία λόγια όμως είπε στο τέλος!! Αληθινά πέρα ως πέρα...Τόση αγάπη που σου δίνουν αυτά τα πλάσματα ούτε άνθρωπος.
Να είστε καλά και να μας πεις αν πέτυχε το φαγητό σου.
Καλή φώτιση σε όλους και χρόνια πολλά.

Δημιουργία είπε...

Αχ Γεωργία μου την έχω δει πολλές φορές και πάντα με πιάνουν τα κλάματα γιατί βλέπω και εγω το δέσιμο με τη γατούλα μας και σκέφτομαι εκείνη την ώρα όταν έρθει πως θα αντιδράσω.

Ανώνυμος είπε...

Το έχω περάσει 4 φορές με τρία σκυλάκια και ένα γατούλι. Μεγάλος πόνος! Έχουν φύγει πάνω από 10 χρόνια τα τρία και 8 το τελευταίο. Ακόμα τα μελετάμε, ακόμα μας λείπουν, ακόμα γελάμε και κλαίμε με τις τσαχπινιές και τις κακίες τους, παρόλο που έχουμε τώρα νέα σκυλάκια. Δεν ξεχνιούνται. Και πόσο άδειο ήταν το σπίτι! Ακόμα περπατάω σέρνοντας τα πόδια μου, για να μη πατήσω κανένα, καθώς μπερδεύονταν γύρω μου την ώρα του φαγητού ή της βόλτας. Και τα φιλάκια τους... τώρα ελάχιστα φιλάκια, γιατί ο δικός μου γυρίζει αλλού τη μουσούδα του όταν πάω να τον φιλήσω. Λίγα χρόνια τους έδωσε ο Θεός, δυστυχώς. Πάντως η Κλώντη πρέπει να πάει για ρεκόρ Γκίνες, αφού με τέτοια πάθηση έφτασε σε τέτοια ηλικία. Τελικά, η αγάπη κάνει θαύματα!!!! Καλή Χρονιά, Χρόνια Πολλά, Σοφία

Α. Παπαγιάννης είπε...

Γεωργία, καλή χρονιά!
Όχι μόνο το αποτέλεσμα του φαγητού, αλλά και τη συνταγή θέλουμε, και φωτογραφίες!

AgapameAnDolmas είπε...

αν εννοεις την ταινια με τον σκυλο μαρλευ και την τζενιφερ ανιστον την εχω δει κ εγω!! κλαμα...
να στε καλα αγαπημενοι κ η κλωντη μακαρι να ειναι για πολυ ακομα κοντα σας!
ααα θελω κ εγω απ αυτο το φαι !! κ γω ετσι τα τρωω τα ρεβυθια στη γαστρα με λουκανικα σλουρπ !!

Marie-Anne είπε...

Φαντάζομαι πόσο δύσκολο είναι να βλέπεις το ζωάκι σου να υποφέρει και να γερνάει!
Εύχομαι να σας δίνει χαρά για πολύ καιρό ακόμα!
Μόλις επέστρεψα από το μαγειρικό σας μπλογκοσπιτάκι,ελπίζω να την πετύχω την συνταγή!

Mia είπε...

Καλή χρονιά, Αχτίδα μου. Να τους χαίρεσαι όλους. Και την Κλώντη σου.

Σμαραγδάκι- Ρούλα είπε...

Η αγαπη που σου προσφέρουν τα ζωακια μας δεν συγρίνεται με τίποτα..αχτίδα μου παντα στο πισω μερος του μυαλου μας..το ξερουμε αυτό και τις κορης μου..είναι μεγαλη... οπως και της κουνιάδας μου σαν την Κλωντη σας...τουλαχιστον οταν φτασει εκεινη η ωρα θα είναι εκεινη χαρούμενη γιατί είχε πολύ αγαπη στην ζωή της και εσείς θα το ξερετε...και θα είναι το αντίβαρο όταν......
Ηρθα λιγο καθυστερημενα διοτι..μιαιωσούλα με καθηλωσε στο κρεβατι για λίγο.. τα ξερειες τωρα χι..χι... να είστε καλα και να έχειε μια όμορφη καινούργια χρονια.. με υγεια και παντα θετικη σκέψη φιλη μου ολα θα πανε καλά..!!! φιλακιαααα!

Gina-Teta είπε...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΟΜΟΡΦΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ!!!

χρυσάνθη είπε...

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ αχτίδα μου. Εύχομαι υγεία και χαρές στο σπιτικό σου. Να χαίρεσαι την όμορφη οικογένειά σου και να εισπράττεις χαρά και ικανοποίηση από τα γλυκά σου εγγονάκια. Φιλάκια
Εύχομαι τα καλύτερα για την Κλώντη.

Ο κόσμος της Ράνιας είπε...

Ναι, όντως πολύ ωραία ταινία !! Μα καλή μου Αχτίδα την Κλώντη την έχουμε αγαπήσει κι εμείς κι ας μην την έχουμε δει από κοντά.... εύχομαι να είναι καλά και να σας κρατάει συντροφιά για πολύ ακόμα καιρό !!!! Ελπίζω να αγαπήσει ο άντρας σου τα όσπρια μετά από αυτή τη συνταγή !!!! Σου στέλνω πολλά φιλιά !!!!