Αμπελοφιλοσοφίες Αχτιδένιες

                               

             
Σκέψεις σήμερα, αμπελοφιλοσοφίες Αχτιδένιες ..σκέψεις και συναισθήματα από εκείνα που σε πλημμυρίζουν όταν οι λεπτοί τοίχοι αφήνουν να περάσει το "σκοτωμένο" παρόν ενός ζευγαριού.
Άπειροι καυγάδες, τα παιδιά αποδέκτες μιας αστήρικτης σχέσης..κι εσύ ωτακουστής ακούσιος αμέτρητες φορές ενός θέματος που πληγώνει ανθρώπους σαν κι εμένα. 
Πολλές φορές σκέπτομαι ότι θα ήμουν απέραντα δυστυχισμένη αν δεν ήμουν ευτυχισμένη μέσα στο γάμο μου, ίσως γιατί δεν είμαι πλασμένη για καυγάδες και " πληγές"ούτε για συμβιβαστικές σχέσεις. Αν δεν είμαι ευτυχισμένη σε γάμο, δουλειά, φιλία απλά ..αποχωρώ.
Άραγε σε ένα ζευγάρι η ασυμφωνία χαρακτήρων φαίνεται από την αρχή ή ξεκινά η σχέση με τη διάθεση καθ' οδόν να ..στρώσει; Η λέξη " σ΄αγαπώ" όταν προφέρεται έχει τη σημασία που της πρέπει;
Όταν τα "φώτα" του πρώτου έρωτα σβήσουν πρέπει να ανάβουν οι ..προβολείς της Αγάπης τους , το ανεξήγητο θαύμα που ενώνει την ανθρώπινη ύπαρξη, που σπάει φυλακές, που ανοίγει πόρτες που φωτίζει σκοτάδια , μαλακώνει ατσάλι, , αφαιρεί διαφορές .
-Καλόμαθες χωρίς εμένα..λέει εκείνος.. 
-Το κακό είναι ότι με έκανες να ΜΑΘΩ για καλά τη συνήθεια  να ζω ΧΩΡΙΣ εσένα...απάντησε εκείνη..
Άραγε εκείνος κατάλαβε το ..μέγεθος της φράσης αυτής;
Οι λέξεις..τα επίθετα..οι προσβολές..σαν πέτρες που πετάει ο ένας στον άλλο..πόλεμος..δύο εχθροί..άνθρωποι που στάθηκαν κάποτε ο ένας δίπλα στον άλλο σε μία τελετή που απλά για πολλούς είναι απλή ..τελετή. Τι ήσουν για μένα..τι ήμουν για σένα;..ξεχάστηκαν σε αυτούς τους δύο ανθρώπους..
Δίπλα μου κάποιος κοιμάται τον ύπνο του δικαίου..θέλω να απλώσω το χέρι να χαϊδέψω με ευγνωμοσύνη αυτόν που "κράτησε" το νόημα αυτής της τελετής για μας τους δύο. Φοβάμαι μη τον ξυπνήσω..σαν τα έργα φαντασίας η ψυχή μου πετάει και μπαίνει μέσα στη δική του..σαν πνοή..σαν αύρα..
Οι φωνές μέσα από το τοίχο συνεχίζουν , κάτι σπάει με θόρυβο..είναι κάτι γυάλινο ..όχι.. είναι αυτό που δεν αντικαθίσταται..η σχέση..
Ξημέρωσε Κυριακή, ξύπνησα λιγουλάκι αργά αφού πρώτα ο..πόλεμος και μετά οι δικές μου ευαισθησίες με κράτησαν άυπνη και με έκαναν να αργήσω να ξυπνήσω. 
Πω! πω!..πρέπει να κάνω καφέ, να ταΐσω τη Κλώντη, να ετοιμάσω την ινσουλίνη, να πιω τα φάρμακα μου, να κάνω μπάνιο, να ..να.. Δίπλα μου άδειο το μαξιλάρι..
-Παρακοιμήθηκες μου λέει μια φωνή, ο καφές είναι έτοιμος..
Μέσα στο μισοζαλιμένο μου μυαλό το μάτι μου "παίρνει " ένα εργαλείο που κρατάει παραμάσχαλα..
-Αν δεν κάνω λάθος..ΑΥΤΟ..δεν είναι για τα καλοριφέρ;
-Λέω να δω γιατί το ένα δεν έχει καλή απόδοση..πως και δεν φωνάζεις..μου λέει παραξενεμένος..
-Σου έχω εμπιστοσύνη..είσαι άριστος τεχνίτης!!!!!!!!
Χαμογελάω φίλοι μου, δεν είναι όλοι τέλειοι...ήταν λίγο πριν μπω για μπάνιο όταν άκουσα τη κραυγή:
-Τρέξε..σφουγγαρίστρα..πετσέτες...τράβα το χαλί..τι τα βάζεις τα χαλιά βρε κορίτσι μου;
Είπαμε..δεν είναι όλοι τέλειοι..αρκεί να ζεις και κοιμάσαι ευτυχισμένη δίπλα τους.
Σας εύχομαι μία καλή Κυριακή, κάνει κρύο, καναπές, κουβερτούλα, συζήτηση, ίσως ένα παλιό άλμπουμ με φωτογραφίες..
Αχτιδένια φιλάκια