Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2016

Με αφορμή ένα ποίημα...



Μερικές φορές τα βράδια για ..αποτοξίνωση από το διαδίκτυο και τα όσα γεμίζουν τη ημέρα τη ζωή μου, διαβάζω στο κρεββάτι μέχρι να με πιάσει ο ύπνος και να πάρει η ευχή με πιάνει σχεδόν πολύ γρήγορα. 
Διάβαζα λοιπόν για αλλαγή κάποια ποιήματα του Νερούδα  μαζί με άλλους ποιητές. Μία υποσημείωση όμως με έκανε τη..περίεργη γάτα να ανοίξω το τάμπλετ και να ψάξω στη google για το σχετικό ποίημα που μου άρεσε πάντα.
 Με ξάφνιασε όσα διάβασα γιατί είναι φοβερό να οικειοποιείσαι την εργασία και την έμπνευση κάποιου άλλου. Στη καριέρα μου στο μαγαζί που είχα ,πολλές φορές ζωγράφισα πίνακες άλλων κατόπιν επιθυμία των πελατών μου. Τους αντέγραφα μα δεν έβαζα υπογραφή από κάτω παρά μόνο όταν έκανα κάποιες παρεμβάσεις και αλλαγές.

            Αυτό είναι το ποίημα «Αργοπεθαίνει». 
Είναι ένα υπέροχο ποίημα που μου αρέσει ιδιαίτερα .Το 2009 η συγγραφή του αποδόθηκε στον Χιλιανό ποιητή Πάμπλο Νερούδα και πολύ γρήγορα έγινε viral στο ίντερνετ και αγαπήθηκε από πολλούς. Η αλήθεια όμως για το ποιος έγραψε το ποίημα είναι εντελώς διαφορετική. 


            "Αργοπεθαίνει"   (Muere lentamente) 

Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει το βήμα του, όποιος δεν ρισκάρει να αλλάξει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλάει σε όποιον δεν γνωρίζει. 
Αργοπεθαίνει όποιος έχει την τηλεόραση για μέντορα του 
Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος, όποιος προτιμά το μαύρο αντί του άσπρου και τα διαλυτικά σημεία στο “ι” αντί τη δίνη της συγκίνησης αυτήν ακριβώς που δίνει την λάμψη στα μάτια, που μετατρέπει ένα χασμουρητό σε χαμόγελο, που κάνει την καρδιά να κτυπά στα λάθη και στα συναισθήματα. 
Αργοπεθαίνει όποιος δεν "αναποδογυρίζει το τραπέζι" όταν δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του, όποιος δεν ρισκάρει τη σιγουριά του, για την αβεβαιότητα του να τρέξεις πίσω από ένα όνειρο.
 Όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του, έστω για μια φορά στη ζωή του, να ξεγλιστρήσει απ' τις πάνσοφες συμβουλές. 
Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει, όποιος δεν διαβάζει, όποιος δεν ακούει μουσική, όποιος δεν βρίσκει το μεγαλείο μέσα του 
Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτά του, όποιος δεν αφήνει να τον βοηθήσουν, όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη κακή του τύχη ή για τη βροχή την ασταμάτητη 
Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει την ιδέα του πριν καν την αρχίσει, όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει ή δεν απαντά όταν τον ρωτάν για όσα ξέρει Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις, όταν θυμόμαστε πάντα πως για να 'σαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό αυτό δεδομένο της αναπνοής. 
Μονάχα με μια φλογερή υπομονή θα κατακτήσουμε την θαυμάσια ευτυχία.    Πηγή: www.lifo.gr

Στην πραγματικότητα όμως φίλοι μου δεν πρόκειται για ποίημα του Νερούδα αλλά για ποίημα της Martha Medeiros από την Βραζιλία. 
Η συγγραφέας και δημοσιογράφος της εφημερίδας του Porto Alegre, Zero Hora, επικοινώνησε με το ίδρυμα Πάμπλο Νερούδα για να ξεκαθαρίσει το θέμα, καταθέτοντας ως απόδειξη το γραπτό της στα πορτογαλικά με τίτλο « A Morte Devagar»(«Αργά προς τον θάνατο») που δημοσιεύτηκε το 2000 . 
Σε μια ανακοίνωση του το ίδρυμα Πάμπλο Νερούδα όπως αναφέρει η Latin American Herald Tribune, ξεκαθαρίζει ότι δεν είχε ιδέα πώς ξεκίνησε όλη αυτή η παρεξήγηση. Όπως αναφέρει η εφημερίδα δεν είναι το μοναδικό ποίημα που κυκλοφορεί και αποδίδεται 
λανθασμένα στον Νερούδα.   Πηγή: www.lifo.gr

Πάντως η άποψη των στίχων με αντιπροσωπεύει σε πολλά γιατί : "Ζωή σημαίνει..ζω!"
Αχτιδένια φιλάκια

6 σχόλια:

Ηλιοκέντητη είπε...

Αχτιδένια μου σε χαιρετώ!
Είναι πραγματικά υπέροχο και πολύ δυνατό κατά τη γνώμη μου.
Ούτε και εγώ γνώριζα πως δεν είναι του Νερούδα!!!!!
Προσωπικά πάντως θυμώνω πολύ όταν κάποιος οικειοποιείται κάτι που δεν του ανήκει.
Να περνάς όμορφα,φιλιά:)

Αμαλία είπε...

Καλησπέρα καλή μου,
Είσαι από τους ανθρώπους που εφαρμόζουν το "ζω την ζωή" και να είσαι πάντα.
Είναι κι αυτή, επίσης. Δώστης φιλί από την θεία Αμαλία.
Καλό σας βράδυ.

Ανώνυμος είπε...

@ Αχτιδένια μου λίγο πριν κοιμηθώ κάνω βόλτα στο σπιτάκι σου και έπεσα σε ποίημα που αγαπώ. Ούτε κι εγώ ήξερα ότι δεν ήταν δικό του.Απογοητεύτηκα λιγάκι, τελικά η φήμη δημιουργείται από το κόσμο που φτιάχνει και ανεβάζει είδωλα.Σ' αγαπώ πολύ πολύ.Κατερίνα Κ.

Ρένα Χριστοδούλου είπε...

Πόσο δίκιο έχει το ποήμα, όποιου και να είναι!!!!!
Να είσαι καλά φίλη μου που το μοιράστηκες μαζί μας!!!!!
Καλό βράδυ!!!!!!!!

Woman in Blogs είπε...

Έχει γίνει ένας μικρός χαμός στο διαδίκτυο με παρόμοια θέματα. Κάποιος δημοσιοποιεί κάτι κι αυτό αναδημοσιεύεται από όλους χωρίς έλεγχο... Δύσκολο να γίνει κι αλλιώς...
Να περάσεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο. ❤

Σμαραγδάκι- Ρούλα είπε...

Ετσι ακριβως πρέπει να είναι οπως τα γραφει όποιος τα γραφει και συμφωνουμε απόλυτα φιλεναδα...μακαρι να ακολουθουσαν όλοι αυτα που γραφει το κειμενο οποιος το εχει γραψει..και μακαρι να γραφαμε και εμεις κατι τοσο ομορφο στο νοημα του... !!
Τι καλα που πέρασατε με την κορη εστω και λίγο ας ειναι ευτυχισμενα εστω και μακρυα μας.. !!
Δεν θα πω ψεματα μια απο τα ίδια και το δικο μου εργαστιρι αλλα με μαλακια...χα..χα..να περνας ομορφα φιλη μου οτι και να κανεις καλη εβδομαδα φιλακιαααα!!!