Με τον Κωνσταντίνο!

Αυτές τις μερες περνάω λίγο δύσκολα..έχω μεγάλο πρόβλημα με τη Κλώντη που ξαφνικά κύλησε , το σάκχαρο αποσυντονίστηκε, οι εξετάσεις άσχημα, τα τριγλυκερίδια σε εξωφρενικές τιμές, κι εγώ δίπλα της όσο μπορώ αρνούμαι μαζί της να το βάλουμε κάτω..εκείνη να..φύγει ..κι εγώ να την..αφήσω!
Μία νότα ελπίδας λοιπόν σήμερα στο καλό μας κτηνίατρο που τον λατρεύω γιατί είναι μοναδικός, γιατί την βοηθάει όσο δεν μπορεί να φανταστεί κανείς. Το πρωί λοιπόν κάναμε μία εξέταση και περιμένουμε αποτελέσματα..ο ορός αίματος καλυτέρεψε, το σάκχαρο κάπως καλύτερα..
Μέσα στη πρωινή δυνατή βροχή πήγαμε στο κτηνίατρο στις 9 το πρωί για την εξέταση και μετά ..τάισμα, ινσουλίνη και την αφήσαμε σπίτι να ξεκουραστεί.

Ο καλός μου Δημήτρης ξέρει πως να με κάνει να ξεχαστώ τελικά..με πήγε για ..χρώματα και τελάρα..και μετά κάποια ψώνια για τα εγγόνια και..
Κάπως έτσι βρήκαμε το Κωνσταντίνο..ο χώρος διαμορφωμένος από τη "μαμά" για να μη κινδυνεύει και η ..γιαγιά φωνάζει σαν τρελούτσικη που είναι:
-Κωνσταντίνε μουυυυ!Τι σου έφερε η γιαγιά; όμορφα και ολόγλυκα γλυφιτζούρια γιατί αυτά τα..απαγορευμένα τα φέρνουν μόνο οι γιαγιάδες!!!

  

Σήμερα όλη μέρα είμαι με το μπαστούνι φίλες μου, η υγρασία της Θεσσαλονίκης είναι φοβερή για μένα..όμως αυτό ξεπερνιέται από μία ..γηραιά έφηβη σαν κι εμένα!

-Άντε να σε δω πως θα σηκωθείς, μου είπε η κόρη μου!!!!!

-Χαιρέτα τις φίλες μου Κωνσταντίνε;
Να έτσι σε κάνει να ξεχνιέσαι ένα παιδί, με το γέλιο του , με το τρυφερό χεράκι του, με το πως παίζει με πράγματα απλά όπως ένα..τρυπητό!

Όμως τα πρώτα βήματα με τον..παππού που τρελαίνεται μαζί του όπως με όλα τα εγγόνια μας με τη..σειρά!

Αλήθεια ποιος λέτε να βλέπει παιδικά τώρα στη τηλεόραση;

Κωνσταντίνε μου σ' ευχαριστούμε..πρέπει να φύγουμε..η Κλώντη και η..ομελέτα μας περιμένει!

Αχτιδένια φιλάκια!