Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2015

Μια καλημέρα..μία ακόμη σελίδα...


Μια καλημέρα, μακάρι για όλους σαν να είναι γεμάτη λουλούδια και όχι με προβλήματα. Δεν ξέρω αν η καταιγίδα πέρασε ή αν είμαι στο κέντρο της ...στη νηνεμία, όμως η ζωή δεν σε αφήνει να αναπνεύσεις παρά σου γυρνάει σελίδες μπροστά σου ασταμάτητα οπότε εσύ οφείλεις να τις διαβάζεις..
Η Κλώντη γαβγίζει δίπλα μου...χαίρομαι..η χειμωνιάτικη ατμόσφαιρα με κάνει να θέλω να χωθώ σε πάπλωμα και αγκαλιές, η σκληρή πραγματικότητα των ειδήσεων με προσγειώνει. Είναι η  ρεαλιστική όψη της ζωής.. ΕΜΦΙΑ, λογαριασμοί, έννοιες για τους γύρω μου..ο χρόνος θαρρείς όσο πάει και στενεύει για μένα..για μας..δεν μου φθάνει. 
Προχθές ξύπνησα στις 5 και δεν με έπιανε ο ύπνος γιατί..σκεπτόμουν φανταζόμουν μία εικόνα που ήθελα να βάλω στο καμβά..καλό σημάδι αυτό για μένα..η φλόγα της δημιουργίας δεν πέθανε μέσα μου.
 Δεν υπάρχει μελαγχολία στις γραμμές αυτές, δεν υπάρχει στεναχώρια, τις έβαλα στην άκρη και προσπαθώ να "ξυπνήσω " μέσα μου την Αχτίδα που έβλεπε τα πάντα ..ροζ. Δύσκολο φίλοι μου, πως μπορείς να αδιαφορεί κανείς..να προσπερνά..να σβήνει από το πίνακα της ψυχής και της σκέψης την  αγωνία για το αύριο των γύρω σου...
Μπορείς όμως να αλλάξεις χρώματα στο έργο σου έτσι...ξαφνικά, να το φωτίσεις να του δώσεις τις αχτίδες ήλιου που χρειάζεται και να ζωντανέψεις τη μουντάδα στο πίνακα σου.
Από χθες γύρισα στο εργαστήρι μου..δειλά μα με επιθυμία να φτιάξω πολλά..Αρνήθηκα τη τρυφερή παράκληση  του άνδρα μου να τον συνοδέψω στο κτήμα..
-Θέλω λίγες ώρες με μένα..του είπα..θέλω να ζωγραφίσω, έχω μάθημα μετά, θέλω να κάνω πολλά..δώσε μου χρόνο με...μένα...το χρειάζομαι..
Ένα φιλί στη πόρτα, ένα..."να προσέχεις" ..λίγη ώρα μαζί σας και..πρέπει να " διαβάσω" τη σελίδα που άνοιξε η ζωή σήμερα για μένα..
Αχτιδένια φιλάκια 

19 σχόλια:

Αμαλία είπε...

Καλημέρα, καλημέρα,
Ο καθένας στην δουλειά του και η Κλώντη γαυγίζει. Τέλεια.
Καλή δύναμη να αναπεξέλθετε στις υποχρεώσεις σας και φιλί στη μυτούλα της.

ΡΙΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ είπε...

Καλημερα Γεωργια μου ολα αυτα που μας ειπες σωστα και αλλα τοσα θα ειχα να πω αγανακτισμενη και για τον κοσμο που πνιγεται τα παιδακια αυτα τι να πω ποναει η ψυχη μου.Γεροι να ειμαστε να παλευουμε .πολλα πολλα φιλακια στην Κλωντιτσα.

ruth_less είπε...

Καλημέρα Αχτίδα μου. Έτσι είναι όπως τα λες.
Αναπνέουμε βαθιά και με ευγνωμοσύνη στις "ανάσες" που συναντούμε, στα φωτεινά δρομάκια που διανοίγονται ξαφνικά μπροστά μας, χαιρόμαστε, όχι από αφέλεια και άγνοια, αλλά γιατί η ψυχή μας διψά για ανάπαυση, χαρά και χρώμα κι όταν τα βρίσκει δεν τα προσπερνά αδιάφορα ή με αγνωμοσύνη.
Μακάρι πολλοί να είχαν αυτή τη διαύγεια πνεύματος να το ξεχωρίζουν.

Καλές δημιουργίες. Απόλαυσε τη μέρα.
Αγκαλιά στο Κλωντακι από τη θεία Ρουθ, μην το ξεχνάς 😍

Κική Κωνσταντίνου είπε...

Αχτιδουλα μου γλυκια, εισαι μια οαση μεσα στον κοσμο μας.
Η καλοσυνη της ψυχης σου πραγματικα ακτινοβολει.
Θελω να εισαι καλα και να μη το βαζεις κατω ποτε και για κανεναν λογο.
Σε εχω μεσα στη καρδια μου

nikiad.blogspot.gr είπε...

Πολύ χαίρομαι που η Κλώντη γαυγίζει και πάλι !!!!!! Να περάσεις μια δημιουργική μέρα !!!!!!

syros2js είπε...

Αυτή η σελίδα, ελπίζω να είναι γεμάτη χρώματα, Αχτιδούλα μου! Χάρηκα που σε βρίσκω σε δημιουργική φάση στο εργαστήρι σου!
Καλές δημιουργίες, κορίτσι μου και πολλά-πολλά-πολλά (πολλά λέμε!) χαδάκια στο κοριτσάκι μας!
ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!

Μαρία Έλενα είπε...

Βάλε χρώμα και πολλά χαμόγελα
Φιλάκια ...

ασωτος γιος είπε...

σου αφηνω μια καλησπερα! σε φιλω

Gina-Teta είπε...

Πάντα με χαμόγελο όχι μόνο στα χείλη αλλά και στην καρδιά!

Ανώνυμος είπε...

Μια καλησπέρα όλο αγάπη. Τι χαρά που η Κλώντη γαβγίζει! Λευκή

Αμαλία είπε...

Καλησπέρα σας,

Πείτε παρακαλώ σ΄αυτό το φιογκογιόρκι που γαυγίζει ότι το αγαπάμεεεεεεε......

Φιλιά πολλά στην μυτούλα της.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Αγαπημένοι μου φίλοι σήμερα η μέρα μου γέμισε με μαθήματα και ζωγραφική, η Κλώντη είναι καλά, τη πήγα στο γιατρό τη βρήκε καλά απλά μου είπε πάλι να μην ενθουσιάζομαι.Όταν του έκανα παράπονα για τις ελπίδες που μου στερεί μου είπε ότι εκείνος ελπίζει στο 20 % που είναι το λάθος. Εγώ πάντως την βλέπω καλά, τρώει μόνη της και ...χαίρομαι..

Αμαλία είπε...


Μπράβο, μπράβο, μπράβο.
Και στην Κλώντη και σε σένα. Τα στατιστικά τα ακούω βερεσέ. Η αγάπη κάνει θαύματα.
Το ίδιο και η επιστροφή στην αγαπημένη καθημερινότητά μας.
Νά΄στε καλά και οι δυό σας.

Φιλιά.

Lamprini T. είπε...

Φίλη μου γλυκειά... τι ωραία που τα λες... Εύχομαι δημιουργικό Σαβ/κο... και γενικώς... τα καλύτερα!

Φιλία είπε...

Είναι ωραίο να μένει κανείς πότε πότε μόνος, με τον εαυτό του. Το έχουμε ανάγκη όλοι.
Να περάσεις ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο, Αχτιδούλα...
Φιλιά

Ανώνυμος είπε...

τα στατιστικα εχουν τη χρησιμοτητα τους και αλοιμονο αν θεωρησουμε οτι οι γιατροι ειναι "αχρηστοι" οπως πολλοι λενε στα σχολια και οχι μονο. αν ομως υπαρχει πθανοτητα λαθους διαγνωσης της ταξης του 20% θα ελεγα πως αυτο απο μονο του ειναι καλο νεο και καθολου αμελητεο. οσο θα καλυτερευει θα δικαιουσαι και εσυ να ελπιζεις ολο και περισσοτερο οτι τελος καλο ολα καλα. αντε να μπει σε προγραμμα παχυνσης και η μικρη να ερθει στα κανονικα της!

Αμαλία είπε...

Αγαπητέ φίλε/η Ανώνυμε,

Ουδείς αμφισβήτησε την χρησιμότητα των στατιστικών στοιχείων και κανείς δεν θεωρεί τους γιατρούς άχρηστους. Αυτό που θέλουμε όλοι μας είναι να διατηρεί η Γεωργία την καλή της διάθεση διότι αυτό βοηθά κι εκείνη και το σκυλάκι της και να απολαμβάνει τις κοινές τους στιγμές.
Στο βαθμό που μου αναλογεί η "ευθύνη" των σχολίων, σαν ευαίσθητη γυναίκα που είμαι και μεγάλο ψώνιο με τα ζωάκια, θεωρώ υποχρέωσή μου να συμπαρίσταμαι στην Γεωργία και να της τονώνω το ηθικό, ασχέτως εάν τα καταφέρνω ή όχι. Παίρνω αυθαίρετα την ευθύνη να δηλώνω ότι όλοι και όλες εδώ το ίδιο ακριβώς κάνουνε.
Η Γεωργία ούτε ανόητη είναι να θεωρεί πως όλα είναι καλά και δεν τρέχει τίποτα, ούτε αφελής.
Αγαπάει το ζωάκι της και ελπίζει πως θα το έχει μαζί της όσο περισσότερο γίνεται και στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Αυτά.
Όχι ότι αυτό σημαίνει κάτι, αλλά βάλε και μια υπογραφή στα λεγόμενά σου, η ανωυμία είναι άκομψη.

Καλή μου Γεωργία,
Με συγχωρείς που καταχράστηκα το χώρο σου για την ανωτέρω αντίδραση. Πες μας πως είναι το φιογκογιόρκι μας σήμερα και μην ξεχάσεις το φιλί στη μυτούλα της.

Την αγάπη μου.

Ρένα Χριστοδούλου είπε...

Πόσο σε καταλαβαίνω Αχτιδα μου.
Έχω να πιασω πινελο από περυσι.
Χαιρομαι για την Κλωντη σας.
Φιλακια Πολλά.

syros2js είπε...

Το σχόλιο της Αμαλίας πιο πάνω, με έχει καλύψει 100%! (Με βρίσκω μέσα στην κάθε της λέξη!)
Αχτιδούλα, ελπίζω να σας βρίσκω καλά και σήμερα!
ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά-πολλά-πολλά!