Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2015

Η ανάγκη μου να λέω πως νοιώθω....


Πάλι το ζήτημα που με απασχολεί "αδειάζω" μπροστά σας, είναι η ανάγκη μου να μοιραστώ τις σκέψεις και τις ανησυχίες μου πέρα από το στενότερο μου περιβάλλον.
Χθες περάσαμε ένα φοβερό απόγευμα με μία Κλώντη σε κατάσταση  υπερδιέγερσης, εξαντλημένη να μη στέκεται ούτε ένα λεπτό για ώρες να κινείται μέσα στο διαμέρισμα, να τρεκλίζει από αδυναμία , να έχει αποπροσανατολισμό και να πέφτει επάνω σε γωνίες. Εγώ έκλαιγα, ο άνδρας μου κάπνιζε το ένα τσιγάρο μετά το άλλο και προσπαθούσαμε να την κάνουμε να ξαπλώσει ή έστω να μείνει στην αγκαλιά μας. Τελικά την κοίμισε ο Δημήτρης και την έβαλε στο κρεβατάκι της και μείναμε να συζητούμε ότι ίσως δεν βγάλει τη νύχτα και τι θα πρέπει να κάνουμε μαζί της. Έχουμε έτοιμο το σεντονάκι της το κρεβάτι της και τη κουβερτούλα για να τη βάλουμε μέσα και να την θάψουμε κοντά μας στο κτήμα στο μέρος που έχουμε σχέδια να φτιάξουμε αυτή την Άνοιξη το εκκλησάκι που έχουμε τάξει. Το βράδυ την έφερε με το κρεβατάκι της δίπλα μου κι εκείνος κοιμήθηκε αλλού  λέγοντας μου ότι θα είναι έτοιμος για ότι γίνει.
Όμως η Κλώντη μας..έκανε την έκπληξη το πρωί, την είδα να με κοιτάζει δίπλα μου, σηκώθηκε και μου ζήτησε με τα μάτια της να την κατεβάσω και να την πάω στο μπαλκόνι για τις σωματικές της ανάγκες..όπως πάντα καθαρή. Ήταν διαφορετική, τη τάισα όμως πάλι έκανε εμετό λίγο βέβαια.δεν της έδωσα φάρμακα γιατί είχα κλείσει ήδη ραντεβού με το γιατρό της.Έπρεπε να δείτε τη χαρά της όταν την έντυσα και την έβαλα μέσα στην ειδική τσαντούλα μεταφοράς, στο δρόμο αν και πολλή μικρή διαδρομή κοιτούσε από το παράθυρο ακουμπισμένη στα γόνατα μου όπως πάντα..
Ο γιατρός της έβαλε τις αντιεμετικές ενέσεις και για  έλκος  ,λίγο ορό για τόνωση και τυχών αφυδάτωσης . Το πόρισμα από την Αγγλία που στείλαμε αίμα έλεγε για Ινσουλήνωμα κάτι σαν καρκίνος στο πάγκρεας γι' αυτό και παθαίνει πτώση σακχάρου. 
Την βρήκε καλά και μετά μου έδωσε ακόμη ένα πικρό ποτήρι αφού μου είπε ότι το θέμα του αποπροσανατολισμού είναι από το κεφάλι και μάλλον έχουμε μία μετάσταση. Το μόνο φως ήταν ότι ίσως πάλι το φάρμακο που της δίνει για τον εμετό προκαλεί αυτή την αντίδραση.
Φύγαμε και αποφασίσαμε να κάνουμε επίσκεψη στις δύο κόρες μας ώστε να αποχαιρετίσουν τη Κλώντη τα εγγόνια μας που τόσο την αγαπήσαν. Είμαι της θεωρία ότι τα παιδιά πρέπει να προσγειώνονται και στα άσχημα της ζωής και να μάθουν να διαχειρίζονται τέτοιες καταστάσεις  με τον εαυτό τους. Η Κλώντη ήταν εντελώς διαφορετική, έτρεχε λες και δεν ήταν άρρωστη, μας έγλυφε τα χέρια και μας δάγκωνε ελαφρά τραβώντας τα ρούχα μας..
Ο Δημητράκης την αγκάλιασε και μου είπε ότι θα στεναχωρηθεί πολύ αν πεθάνει. Του είπα να της κάνει μία αγκαλιά και να της πει στο αυτί ότι την αγαπάει για να μπορέσει κι εκείνη να φύγει όταν έρθει η ώρα ήσυχη ότι θα την θυμάται.
Στο γυρισμό μας ..ξάφνιασε, έφαγε λίγες κροκέτες και μας ζητούσε να την κάνουμε βόλτα. Της κάναμε το χατήρι και μετά γυρίσαμε πίσω. Στο σπίτι άλλαξε εντελώς, ήταν υπερβολικά ήσυχη, δεν είχε τα χθεσινά προβλήματα και ξάπλωσε στο χαλάκι και κοιμήθηκε. 
Αύριο λέμε να την πάμε πάλι βόλτα και ελπίζουμε να είναι καλά και να μην έχει σχέση η ήρεμη συμπεριφορά της με τις ενέσεις του γιατρού, να μη κάνει εμετό και να μη πονάει. 
Ελπίδα φίλοι μου, ελπίδα που πεθαίνει τελευταία.. Θέλω να με συγχωρέσουν οι φίλες που με παίρνουν τηλέφωνο και βλέποντας μετά τις κλήσεις τους δεν κάνω ανάκληση. Είμαι τόσο άσχημα κι εγώ που δεν μπορώ να το συζητώ μου αρκεί να γράφω εδώ και να διώχνω έτσι λιγάκι το κόμπο που έχω. Πρέπει να αποδεχθώ καταστάσεις, να προχωρήσω, να κατανοήσω, να παλέψω με το σήμερα για να δεχθώ το αύριο.
Ελπίζω σήμερα σε μία ήσυχη νύχτα μαζί της και αύριο μία καλύτερη μέρα.
Πολλά ευχαριστώ και πολλές συγνώμες για όσα γράφω και σας φορτίζω.
Αχτιδένια φιλάκια

25 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κάνατε και κάνετε ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό, και ακόμη παραπάνω. Η Κλώντη έχει πολλή αγάπη και το νιώθει βαθιά μέσα της. Το ξέρει πως δίνετε μάχη για την ποιότητα της ζωής της. Κοντεύω να πενηνταρίσω, και ελάχιστες πια βεβαιότητες για τη ζωή μού έχουν απομείνει. Μία από αυτές είναι ότι τα ζωάκια μας ξέρουν πολύ καλά την αγάπη, την έγνοια, τη φροντίδα των ανθρώπων τους. Έτσι και η Κλώντη. Αν μπορούσε, θα έμενε για πάντα μαζί σας. Γι' αυτό και δίνει τέτοια μάχη. Γιατί αγαπά την πανέμορφη ζωή μαζί σας.

Μακάρι όταν ήμουν παιδί, να με βοηθούσαν και μένα να συμφιλιωθώ με το αναπόφευκτο τίμημα της ζωής και της αγάπης, που είναι ο αποχωρισμός για πάντα. Για μια ακόμη φορά, και σε μια τόσο δύσκολη περίοδο της ζωής σας, δίνετε μαθήματα ζωής.

Η Κλώντη μού λείπει ήδη... Σε μένα, μια ξένη, που ζει μια ήπειρο κι έναν ωκεανό μακριά. Την αγάπησα μέσα από τα γραπτά σας και τις φωτογραφίες της. Μακάρι να μπορούσα να ελαφρύνω τον πόνο σας, αλλά μόνο ο χρόνος θα βοηθήσει σ΄αυτό. Ο χρόνος και το γεγονός ότι την αγαπάτε και θα την αγαπάτε πάντα. Κι εκείνη το ξέρει.

Εύχομαι γαλήνιες ώρες και καλό ξημέρωμα. Δώστε της ένα χάδι κι ένα φιλάκι κι από μένα.

Λευκή

ruth_less είπε...

Αυτός ο χρόνος που σε κάποιες περιπτώσεις μας χαρίζεται,είναι ένα δώρο για να μπορέσουμε κι εμείς να αποδεχτούμε την ολοκλήρωση ενός κύκλου ζωής.
Κι εσείς Ακτιδα μου κάνετε ότι μπορείτε για να τον κλείσετε όσο το δυνατόν πιο ομαλά και για τα τρυφερά εγγονάκια και για σας, αλλά και για το Κλωντακι.
Δύναμη καλή μου.

Αμαλία είπε...

Καλή μου Γεωργία,
Θα στα γράψω όπως ακριβώς μού΄ρχονται στο κεφάλι,συγχώρεσέ με αν εκφραστώ άγαρμπα, αλλά πάλι ανακαλώ τις δικές μου ανάλογες στιγμές. Συνειδητοποίησα λοιπόν, ότι όσο χειροτέρευε η Λούσυ μου με την νεφρική της ανεπάρκεια, τα γεράματά της και ότι άλλο το έδερνε το ψυχάκι μου, έχασα πολύτιμο χρόνο και απόλαυση μαζί της θρηνώντας την ΠΡΙΝ πεθάνει. Το σκυλί μου βέβαια το καταλάβαινε αυτό, αλλά εγώ το βιολί μου.
Υπέκυπτα στους φόβους μου, στην αγωνία μου, στην αδυναμία μου, και έχανα στιγμές που δεν ξαναήρθαν ποτέ.
Καλή μου Γεωργία, απόλαυσε τις καλές της στιγμές μαζί σας, δώστης ότι έχεις στην καρδούλα σου να της δώσεις, και όταν έρθει η ώρα θα θρηνήσεις. Σάμπως το ίδιο δεν ισχεύει και για μας, για όλους μας, ξέρουμε αν θα είμαστε αύριο;
Όσο μπορούμε, ότι μπορούμε να απολαύσουμε από το σήμερα.
Σας σκέφτομαι συνεχώς, γράφε μας όποτε σου δίνεται η ευκαιρία.
Συγχώρεσέ με, δεν είχα πρόθεση ούτε να σε στεναχωρέσω, αν το πέτυχα αυτό, ούτε να σου κάνω διάλεξη.
Σας σκέφτομαι συνέχεια και προσεύχομαι για το καλύτερο.
Δίνε μας τα νεά σας όποτε μπορείς.

ANNA FLO είπε...

H αγάπη σας ας απαλύνει τις στιγμές που περνάτε. Εύχομαι μια ήρεμη νύχτα μια κεφάτη ημέρα και ο Θεός ας σας δίνει δύναμη.
Η σκέψη μου μαζί σας.

ΑΜΑΜΕΛΙΔΑ είπε...

ΑΧΤΙΔΑ ΜΟΥ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ. ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΝΟΧΛΕΙΣ ΚΑΘΟΛΟΥ ΟΥΤΕ ΜΑΣ ΚΟΥΡΑΖΕΙΣ. ΟΛΟΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙΣΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΜΕ ΑΝΥΠΟΜΟΝΗΣΙΑ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΤΑ ΝΕΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΛΩΝΤΗ ΣΟΥ ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ ΟΛΟΙ ΜΕ ΣΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΓΡΑΦΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ. ΕΧΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΣΟΥ ΖΩΝΤΑΒΗ. ΠΙΣΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ.ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΟΥ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ ΑΥΡΙΟ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΚΑΤΙ ΚΑΛΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΛΩΝΤΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΣΑΣ.ΦΙΛΑΚΙΑ

Ο κόσμος της Ράνιας είπε...

Εύχομαι όλα να πάνε καλά ! Η σκέψη μου μαζί σας !!
Καλό ξημέρωμα ! Φιλιά !!!!

...irida... είπε...

καλημερα!
θετικη σκεψη...μονο...
.αυτο το νιωθει...
και σας το ανταποδιδει!
καλη δυναμη...μπορα ειναι ...θα περασει...

Artemis είπε...

Καλη και ηρεμη Κυριακη σας ευχομαι.Να απολαυσετε τη βολτιτσα με την Κλωντη και οπως παντα να δωσετε και να παρετε αγαπη.Να της δωσετε φιλια κι απο μενα.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Η Κλώντη είναι καλύτερα!! Δεν λέω ότι είναι σαν παλιά όμως κοιμήθηκε όλη νύχτα και το πρωί της άρχισα τη σταδιακή σίτιση, τα σιρόπια και νερό.Ο Δημήτρης έφυγε στο κτήμα κι εγώ το έριξα στη..καθαριότητα.Μάζεψα καλοκαιρινά, έβγαλα χειμωνιάτικα και περιποιόμουν το σκυλάκι μου που όμως πάλι έκανε λιγάκι εμετό.Τι να πω πια..χαίρομαι που το βλέπω καλύτερα, θα ήθελα να γίνει θαύμα και να στρίψω στη μούρη των γιατρών όλα τα αποτελέσματα των εξετάσεων.Καλημέρα, καλή Κυριακή να έχουμε.

Ανώνυμος είπε...

Όπως έγραψα και χθες, να μη ζητάτε συγνώμη. Εδώ είναι το σπίτι σας, ό,τι θέλετε να γράφετε, και αν ορισμένοι δεν συμφωνούν, να μην σας διαβάζουν, και κυρίως να μην σχολιάζουν. Όλους εμάς που μας ενδιαφέρει και με το παραπάνω το πώς τα πάει αυτή η ψυχούλα, διαβάζουμε με μεγάλο ενδιαφέρον. Και όσοι έχουμε περάσει απ' αυτό το στάδιο, σας καταλαβαίνουμε απόλυτα. Γράψτε λοιπόν για τα αισθήματά σας και για το πώς είναι η μικρούλα. Εμείς εδώ είμαστε, κοντά σας, με τη σκέψη μας και τα συναισθήματά μας. Και την ανοιχτή αγκαλιά μας, που σας κλείνει όλους σας, μικρούς και μεγάλους. Κάποτε, και εσείς, σταθήκατε άγγελος, όπως και άλλοι που δεν ξέρω ποιοι είναι, σε μένα και στον άντρα μου. Χαίρομαι για τα τελευταία νέα, και που πέρασε ήρεμη νύχτα. Φιλιά στο μουσουδάκι. Καλημέρα, Σοφία

Αμαλία είπε...

Καλημέρα Αχτίδα μας,
Εμείς εδώ στην Αθήνα έχουμε, επιτέλους, ήλιο. Με μεγάλη χαρά υποπτεύομαι ότι αχνοφαίνεται ήλιος και στην διάθεσή σου μετά από πολλές μέρες. ΜΠΡΑΒΟ! Φρόντισε το ζωάκι σου, κάντε ο καθένας τις δουλειές του όπως κάνατε πάντα,εσύ με μέτρο είσαι πολύ καταπονημένη το τελευταίο διάστημα, και όλα θα πάνε καλά με την βοήθεια του Θεού.
Να μου φιλήσεις το φιογκογιόρκι και περιμένουμε και απογευματινή ενημέρωση. Άντε γιατί ατόνησες τελευταίως!!!!!!!!!!!
Σας αγαπάω, καλημέρα.

syros2js είπε...

Αχτιδούλα μου, θέλω να πιστεύω πως το θέμα προσανατολισμού κτλ είναι παρενέργεια από τα φάρμακα...
Δεν θέλω να σε κουράσω άλλο... αφού διάβασα πως είχατε καλή εξέλιξη τις τελευταίες ώρες, σας αφήνω να περάσετε όμορφα!!!
Φιλάκια πολλά και ολόγλυκα και για τις δυο σας!!!!
Πολλές ευχές για μια όμορφη μέρα!!! Έχετε την αγάπη μου!!!

Ariadne είπε...

Κι εγώ σε πήρα χθες τηλέφωνο. Μη νοιάζεσαι που δεν καλείς πίσω. Εμείς σε καταλαβαίνουμε. Συνέχεια αγκαλιάζω τη Μπάρτσα μου γιατί σκέφτομαι πως κάποια στιγμή θα το πιούμε κι εμείς αυτό το ποτήρι. Καλά κάνεις και κάνεις κι άλλες δουλειές να φύγει λίγο το μυαλό σου από τον πόνο. Αύριο με υγεία για τον κύριο Δημήτρη. Πολλά φιλιά ΑριάδνηAriadnefromGreece!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Φίλες μου δεν ξέρω αν χαίρομαι παράλογα όμως η Κλώντη μου είναι καλύτερα κόντρα σε ότι μας είπε ο γιατρός ..βέβαια δεν είναι όπως παλιά όμως..είναι καλύτερα και έτσι είμαι καλύτερα κι εγώ και όπως είπε μία φίλη πράγματι άλλαξε η διάθεση μου με το να τη βλέπω ξανά όρθια και έπιασα τα χειμωνιάτικα, μάζεψα τα καλοκαιρινά, έφτιαξα ντουλάπες, σφουγγάρισα, ξεσκόνισα, μαγείρεψα..( λέτε να αρρώστησα εγώ;).Πιστεύετε στα θαύματα; λέτε να έχουν κάνει λάθος οι γιατροί; ακόμη και το πόρισμα από την Αγγλία; Γιατί όχι!!!!

Αμαλία είπε...

Δεν ξέρω αν χαίρομαι πιο πολύ για την σταθεροποίηση της Κλωντίσας ή για τη δική σου ψυχολογική στροφή. Πάντως και οι δυό σας είστε στο σωστό δρόμο. Όσο για την "αρρώστια της νοικοκυράς", άστα χρυσή μου, ανίατη!
Τέτοια σχόλια θέλω να διαβάζω. Περιμένω το επόμενο.
Φιλιά.

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο, μπράβο, ΜΠΡΑΒΟ! Κάθε ώρα που η Κλώντη είναι καλύτερα, είναι και μια νίκη δική της και δική σας. Χαρείτε την με την καρδιά σας! Φιλιά και στις δυό σας με αγάπη. Λευκή

Ποδηλάτισσα είπε...

Άργησα να σου αφήσω σχόλιο.... ήμουν σε μάθημα από το πρωί, κοινώς ψυχοθεραπεία!!!! Κάθε μέρα θα στο λέω μέχρι να το πιστέψεις.... η Κλώντη θα τα καταφέρει!!!! Πολύ χαίρομαι για την στροφή που πήραν τα πράγματα!!!! Πολλά πολλά φιλάκια σε σένα, στην Κλώντη και φυσικά στον αγαπημένο μου Δημήτρη!!!!!!!!!

Artemis είπε...

Δε φαντάζεσαι πόσο χαίρομαι καλή μου φίλη!
Εύχομαι από καρδιάς η αυριανή μέρα να είναι ακόμα καλύτερη!
Φιλιά στη μικρή σου αγωνίστρια που τόσο αγαπήσαμε όλοι.

ANNA FLO είπε...

ΠΟλύ χαίρομαι που είναι καλύτερα η Κλωντίτσα....πω πω πολύ χαίρομαι. Και πόσο εύχομαι να έχουν πέσει έξω οι γιατροί δεν φαντάζεσαι!!!!!!!!!!!!Χαμογέλα!

Chryssa Tsantsaraki είπε...

Γεια!!! Θα ήθελες να ρίξεις μια ματιά στο blog μου:http://booksfrien.blogspot.com/ ;;; Θα το εκτιμούσα πολύ <3

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Φίλες μου είμαι χαρούμενη, η Κλώντη μου σήμερα έφαγε μόνη της, γάβγισε, περπάτησε σωστά, δεν έκανε εμετό και είναι ήρεμη. Ο γιατρός έμεινε ..άλαλος όταν του το είπα.Λέτε να έγινε θαύμα;

Αμαλία είπε...

Να της δώσεις ένα μεγάλο φιλί από μένα στη μυτούλα της και άσε τους γιατρούς να κουρεύονται. Μπράβο στο κοριτσάκι μας, μπράβο και σε σένα.
Μια δεσποινίς σαν την Κλώντη δεν θα έκανε ποτέ άσχημο δώρο στην γιορτή του μπαμπά της.
Πάντα καλά νά΄ναι τα νέα σου καλή μου.
Φιλιά πολλά.

syros2js είπε...

Δεν ξέρω αν έγινε θαύμα, αν εισακούσθηκαν οι προσεχές μας, ή αν η μικρούλα είναι σκληρό καρύδι, πάντως μας έκανε όλους πολύ χαρούμενους!!!!
Έτσι μπράβο, Κλωντούλα!!!! Και άσε τους γιατρούς να λένε!!!!
Πολύ χάρηκα, Αχτιδούλα μου!!!
Να της δώσεις έξτρα χαδάκια από εμάς!!!!!
Καλό ξημέρωμα!!!

Funky Monkey είπε...

Καλησπέρα, Αχτίδα μου! Χάρηκα που διάβασα στα σχόλιά σου πως πηγαίνει καλύτερα. Μπράβο!
Φιλιά πολλά!

LitsArt είπε...

πολύ χάρηκα με τα τελευταία σας νέα!
μακάρι να γίνει καλά η μικρούλα σας!
ευχομαι να ακουμε μονο θετικά νέα για αυτήν από εδώ κ πέρα!