Όταν το σπίτι μας γεμίζει χαρά και φιλία!

Αυτές τις μέρες περνάω δύσκολα φίλες μου, έχει φύγει η χαρά από μέσα μου καθώς συνειδητοποιώ ότι χάνω μέρα με τη μέρα κάτι που είναι μέρος της ζωής μας και της ψυχής μου. 

Η Κλωντίτσα μου δεν είναι καλά όσες προσπάθειες κι αν έχω κάνει, όσα διαγνωστικά κέντρα και έχω γυρίσει .Νομίζω ότι είναι φανερό ότι η Αχτίδα έπαψε να λάμπει και μόνο η ανάγκη μου να πω σε κάποιον το πως νοιώθω χωρίς να με κοιτάει στα μάτια είναι ο λόγος που γράφω..εγωιστική η στάση μου μα..ειλικρινής.

Χθες βράδυ όμως το σπίτι μου έτσι στα ξαφνικά γέμισε χαρά, φίλες , αγάπη και γέλιο..όποτε έρχεται η Ποδηλάτισσα στη πόλη μας νομίζω αυτό συμβαίνει  και η "μάζωξη" γίνεται χωρίς προειδοποιήσεις έτσι..γεμάτη αγάπη και ξέροντας όλες ότι στο σπίτι μας η πόρτα και  η ψυχή μας είναι πάντα ανοικτές ! 

Πρέπει να σας ευχαριστήσω φίλες που αλλάξατε λίγο τη διάθεση μου και πάνω από όλα να ευχαριστήσω τον μοναδικό σύντροφο της ζωής μου που έκανε τις φίλες μου δικές του και τις ...πίτες του στη διάθεση μας!!!!!

Δεν περιγράφεται το πως περάσαμε , τα γέλια μας και τα απρόοπτα μας , δυστυχώς σχεδόν οι περισσότερες φωτογραφίες μου είναι κουνημένες και έτσι θα δείξω ελάχιστες όμως...όμως η γλυκιά Ολυμπίτσα έγινε αυτή τη φορά η ψυχή , το γέλιο και η φωτορεπόρτερ η επίσημη της μέρας!

Κάποιος μας φροντίζει..να γιατί μόνο καλά λόγια έχω να πω γι' αυτόν..αν δεν κάπνιζε κι όλας θα έλεγα περισσότερα!!!!

Να πω με καμάρι και για τους μπεζέδες μου που έγιναν υπέροχοι, πρώτη φορά τους έφτιαχνα με οδηγίες..σεφ..της κόρης μου Ιωάννα που την ευχαριστώ για το μάθημα από το τηλέφωνο!

Η καθυστερημένη της παρέας...έπρεπε να την τιμωρήσουμε και να την αφήσουμε χωρίς κρεατόπιτα και τυρόπιτα!!!

Τι έχει δει αυτός ο άνθρωπος από εμάς!!!!Επίδειξη έργων από τη Αννίτα και φωτογράφιση από την Ολυμπία!!!!!

Ευχαριστώ τη Ποδηλάτισσα , τη Δήμητρα, τη Μαρία, τη Γιούλη, την Αννίτα, την Ειρήνη και τον Γιώργο, τη Μαντρίνα, την Ολυμπία και τη Ρένα που μας γέμισαν χαρά. Φίλες μου σας αγαπώ όλες!

Αχτιδένια φιλάκια!