Τρίτη 25 Αυγούστου 2015

Μη χάνουμε το σήμερα για το ..αύριο!


Μία νέα μέρα, μία νέα εβδομάδα και όμως αισθάνομαι..διάχυτη μία αίσθηση ότι οι άνθρωποι γύρω μου έχουν χάσει κάτι από τη δύναμη τους να σταθούν όρθιοι. Δεν τους καταλογίζω αδυναμία, η γύρω μας κατάσταση είναι φυσικό να μας επηρεάζει ακόμη κι εμάς που "ζήσαμε " τη ζωή μας και "χαρήκαμε" τη δημιουργική ηλικία μας όταν και όπως έπρεπε.
Τα νέα παιδιά σκέπτομαι, τη χαμένη δυστυχώς γενιά των 25άρηδων και των 30άρηδων που έπρεπε σε αυτή την ηλικία να δημιουργούν και να κάνουν ύλη τα όνειρα τους. 
Δεν θα σας βαρύνω με  την άσχημη διάθεση που μου περνούν όλα όσα γίνονται γύρω μου, τα όσα ακούω και βλέπω, άλλωστε τα ζείτε και ίσως μερικοί σε πιο άσχημη θέση.
Η πρωινή αυτή κουβεντούλα μου παίρνει αφορμή από τη συζήτηση που έκανα χθες με ένα νέο παιδί που ήρθε να μου παραδώσει κάτι στο σπίτι. Του κέρασα λίγη από τη πίτα που είχα και του είπα ότι αν ήθελε να του έκανα ένα καφέ.
-Θα το ήθελα κυρία μα..μετρούν ακόμη και την ώρα που χάνω με κάθε παράδοση, θα δουν ότι άργησα και θα με ρωτήσουν..
-Πες τότε ότι βρήκες μία γιαγιά που..έψαχνε τα γυαλιά της να υπογράψει, που σε τάραξε στη πολυλογία..Θα σου βάλω ένα φραπέ σε ειδικό ποτήρι για το δρόμο!
Παιδί μορφωμένο, απόφοιτος Μαθηματικής, μοιράζει πακέτα..και όπως είπε δεν είναι ντροπή αλλά προσβάλει τα όνειρα που έκανε όταν οι γονείς του με πολλή δυσκολία πλήρωναν τα έξοδα του να σπουδάσει.
-Πίστευα ότι θα..κατακτούσα το κόσμο κάποτε κυρία , απέτυχα και απογοήτευσα όσους με πίστεψαν..
Αυτό  μου είπε πίσω από τον ώμο του καθώς έφευγε..κι εγώ του χαμογέλασα και του φώναξα  ότι κάθε δυσκολία θα είναι πείρα του για το αύριο και ότι κανείς δεν χάνεται, κανείς δεν προδιαγράφει το μέλλον του γιατί η ζωή είναι απρόβλεπτη και πάντα κάτι καλό ξεπηδάει εκεί που χάνεται το φως..
- Μη χάνεις το θάρρος σου, την αθάνατη ελπίδα, κάποια αχτίδα πάντα θα καιροφυλακτεί  αγόρι μου του είπα..απλά περίμενε την και κράτα την γερά στη ψυχή σου ότι θα την δεις!
Μετά πήγα στη τηλεόραση και περίμενα να δω μία συζήτηση με ..τα σαΐνια που μας έφεραν εδώ και πάτησα μία μούντζα σε όλους ανεξαιρέτως.Έπειτα την έκλεισα και τους τα έψαλα με όσες άσχημες λέξεις ξέρω μα..δεν λέω!!!
Δεν θέλω να ακούσω από κανένα σας ότι φταίμε που εμείς κατά καιρούς τους βγάζαμε να μας.."σώσουν". Όλοι ανεξαιρέτως  από εσάς , από όσους πετούν το λίθο του αναθέματος σε μας όλους έχουν πιστέψει σε κάτι, σε όσα μας γέμιζαν ελπίδες τη ψυχή μας κατά καιρούς .Δεν θα ρίξω το βάρος στους παθόντες αλλά στους κακώς διαχειρίζοντες τις ελπίδες του συνόλου.
Μη χάνετε το θάρρος σας, μη χάνετε την ανθρωπιά σας, κανείς δεν θα μπορέσει να αφαιρέσει αυτό που πλάσατε μέσα σας όλα αυτά τα χρόνια από μωρά μέχρι ενήλικες που γίνατε, αυτό μόνον εσείς μπορείτε να ξεριζώσετε και να πετάξετε. 
Όταν μέσα σας κρατήσετε όλα αυτά θα μπορείτε να κρατήσετε το χαμόγελο που οφείλετε όλοι να σκορπάτε γύρω σας γιατί πρέπει να ξέρετε ότι το περιμένουν οι δικοί σας άνθρωποι για να μη χάσουν το δικό τους.
Χθες βράδυ έφτιαξα μία υπέροχη μηλόπιτα με τα λαχταριστά μήλα που μου έφερε ο άνδρας μου για να κάνει κάνει μήλο γλυκό. Κόπιασα,πραγματικά και  υπερηφανευτηκα γευόμενη το ωμό ζυμάρι ότι έγινε υπέροχη...Ψήθηκε, ευωδίασε το σπίτι, το ταξί πυρέξ γυάλινο..όταν το έβγαζα έπεσε από τα χέρια που δεν πιάνουν καλά και έγινε κομμάτια στο πάτωμα...
Μέσα μου μάτωσα, μα μετά μάζεψα τα κομμάτια πέταξα την κοπιαστική μου μηλόπιτα και προσπάθησα να διαγράψω τη εικόνα που με ..πλήγωσε.
- Κρίμα το κόπο σου μου είπε ο άνδρας μου , γιατί δεν με φώναξες να σε βοηθήσω..σου το έχω πει τόσες φορές, φώναξε με.... 
Πήρα σφουγγάρι και έσβησα την εικόνα από το μυαλό μου , τα δάκρυα δεν μου ταιριάζουν, προχώρησα στο επόμενο, θα υπάρχουν άλλες μηλόπιτες να φτιάξω... Έτσι διαγράψτε και βάλτε στην άκρη τη μνήμη σας ότι σας ματώνει, έτσι μόνο θα προχωρήσετε , έτσι προχωρώ εγώ καλώς ή κακώς..είναι η λύση που δίνω στα δικά μου προβλήματα.
Όταν πιστεύεις σε κάτι Ανώτερο που μας φροντίζει πάντα περιμένω κάτι καλύτερο. Και με την ευκαιρία λέω να φτιάξω μία Φανουρόπιτα να μοιράσω και να βάλω στο χαρτάκι που διαβάζει ο παππάς μία φράση: " Για όλο το κόσμο που παλεύει για το καλό" !!!!! 
Αυτή τη φορά..μεταλλικό ταψί φίλοι μου!
Αχτιδένια φιλάκια!

10 σχόλια:

syros2js είπε...

Ax, Αχτιδούλα μου... Και πόσα τέτοια παραδείγματα, σαν του παλικαριού που αναφέρεις υπάρχουν... Αν αρχίσω το μέτρημα, τελειωμό δεν θα έχω...
Το πιστεύω ακόμα "κανείς δε χάνεται"...
Κι ακόμα κι αν το θάρρος μας αρχίζει να μειώνεται, εύχομαι να μη μας εγκαταλείψει η ανθρωπιά μας...
Ας αφήσουμε πίσω ό,τι μας στεναχωρεί κι ας πάμε παρακάτω... με μεταλλικό ταψάκι αυτή τη φορά!
:-)
ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά-πολλά, Αχτιδούλα μου!
Να είσαι καλά!

Ανώνυμος είπε...

Γλυκόπικρη γεύση μου άφησαν τα σχολιά σου καλή μου αχτίδα,απο τη μιά η ιστορία του νεαρού με τα ματαιωμένα ονειρά του απο την άλλη η φθορά που σιγά σιγά γίνεται εμφανής σε μας που μεγαλώνουμε.Ομολογώ πως δεν κατάφερα να σταματήσω δύο δάκρυα που κύλησαν,αλλά υπάρχει ακόμα μιά μικρή και δειλή ελπίδα που καταφέρνει να φωλιάζει κάπου μέσα μου..Τα δάκρυα κάποιες φορές καταφέρνουν να μας αποφορτίσουν.Πολλούς γλυκούς χαιρετισμούς!!Μαρία της εξπρές.

Ανώνυμος είπε...

αχ βρε αχτιδα... αυτο τη μηλοπιτα αν τη "μεγαλωσεις" ειναι σαν να μιλας για τη ζωη μας την ιδια. για μερικους τουλαχιστον. προσπαθησαμε, βαλαμε τα δυνατα μας, ελπισαμε και μας επεσε απο τα χερια και εγινε κομματια. τωρα τι κανεις? την ξαναφτιαχνεις η την ξεχνας.. χαλια η διαθεση μας.προσπαθουμε να πιαστουμε απο τα πολυ μικρα μπας και βρουμε ελαχιστη χαρα που ομως δεν περισσευει πια.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ syros2js, φίλη μου έχω τη συνήθεια να μιλώ, να πιάνω εύκολα παρέα με όλους, έτσι χωρίς να το θέλω πλησιάζω πολλούς και μου ανοίγουν τη ψυχή τους.όμως ελπίζω πάντα, ακόμα και όταν γονατίζω πάλι ελπίζω και έτσι πρέπει όλοι μας να κάνουμε.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Μαρία της εξπρές.φίλη μου δεν χάνουμε το θάρρος μας, είναι δύσκολα και ίσως περάσουμε δυσκολότερα όμως οφείλουμε να παλέψουμε με όλα γλυκιά μου και να ελπίζουμε πάντα.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Ανώνυμος, φίλη μου μη χάνεις το κουράγιο σου, νιώσε και λίγο ..οργή, πες : δεν θα με κάνουν να λυγίσω..Η μηλόπιτα πετάχτηκε..βλέπεις μπήκαν γυαλάκια μέσα..έτσι βάζουμε στην άκρη κάθε τι που θα μας δηλητηριάζει το σήμερα.Να ελπίζεις πάντα σε κάτι που θα έρθει..αργά ή γρήγορα θα έρθει φίλη μου. Να ζεις το σήμερα, το πιο απλό να κάνεις ο σταυρό σου που το ζεις, υπάρχουν άνθρωποι που θα έδιναν και τη ψυχή τους για μίας μέρας ζωή..όλα θα πάνε καλά φίλη μου, θα βρούμε λύση και θα σταθούμε δυνατές και σε ότι δυσκολότερο έρθει.Εγώ θα είμαι εδώ..έστω και έτσι που γίνομαι πλέον ..θα είμαι εδώ να σας σηκώνω όταν πέφτετε κι εσείς ..εδώ να με σηκώνετε με τη σειρά σας όταν εγώ θα πέφτω!

Σμαραγδάκι- Ρούλα είπε...

Αχ!!Αχτιδα μου.. ακρτιβως τα ιδια περνανε και τα εγγονια μου που ειναι στην ηλικια του παιδιου... αυτή η γενια πως θα κανει οικογενεια ; αν δεν φτιαξουν τα πραγματα .. θελουν αλλά δεν μπορούν..αλλα και παλι δεν γιενεται να χασουν την ελπιδα την εχουν..για το μελλον τουν τους κανενα παιδι δεν κανει την δουλεια για την οποιοα εχει σπουδασει...και η εκμετάλευση παει συννεφο με αιτιολογικο την κρίση .σιγουρα τα ονειρα πανε πολύ πισω αυτα..και ομως τα βλεπεις να παλευουν... οπως μπορουν για να μην γινονται βαρος πια στους γονεις τους...μονο ευχες μπορούμε να κανουμε να πανε τα πραγματα γι αυτά τα παιδια...απο την επιστροφη σου στην βαση σου ειχα να περασω... ερχομαι και διαβαζω ολα οσα χαω .. αλλα ειπαμε.. φιλεναδα.. δεν πειραζει που δεν σε προλαβενω τα διαβαζω ολα μαζι και δευγω χορτασμενη απο εδώ.. με χαμογελο εκαι ναι με θετικη σκεψη καθε φορα .. οχι δεν θα το βαλουμε κατω...να περνας ομορφα ακομη και στα δύσκολα να έχεις την υγεια σου και να τα λεμε οποτε μπορούμε ναι; φιλακιαααααα!!

Λήμνος είπε...

Οι δυσκολίες γεννούν μεγαλειώδεις ανθρώπους! Θα φανεί αυτή η αλήθεια σιγά-σιγά γύρω μας. Πίστη κι ελπίδα η απάντηση-στάση μας στους δύσκολους καιρούς. Έχω 5 παιδιά από 25-35 με πάμπολλα εργασιακά προβλήματα! ο Θεός δεν θα μας αφήσει, αν μείνουμε κι εμείς με πίστη κι εμπιστοσύνη κοντά Του. Σε φιλώ- Κουμενίδου Σταυρούλα

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@Λήμνος φιλη μου ο Θεός είναι η μόνη μας ελπίδα για λυση στα προβληματα μας.

Κική Κωνσταντίνου είπε...

καλημέρα!
πέρασα να ευχηθω ενα ομορφο σκ και ενα ευχαριστο φθινοπωρο.
να εισαι καλα.
φιλακια πολλα!