Για τη Κοζάνη συνέχεια!

Μια βροχερή μέρα σήμερα κατάλληλη για να μείνω σπίτι και να ασχοληθώ με τα κάποια πρόσθετα που ήθελα να φτιάξω για το μπαζάρ της Κοζάνης εκτός από το τραπεζάκι που έκανα στην αρχή.
Δεν ήθελα να κάνω κατασκευές  με θαλασσόξυλα γιατί είναι κάτι που δεν έχω ασχοληθεί και ίσως δεν τα καταφέρω. Προτίμησα να ζωγραφίσω και έτσι έψαξα στο κιβώτιο που έχω γεμίσει με ξύλα και φλοιούς δένδρων που σαν γνήσια ..συλλέκτρια πλέον μαζεύω  όπου βρω στη φύση.
Μπορεί το καλοκαίρι να τελείωσε σαν εποχή όμως ..το κρατάμε όλοι μέσα μας..έστω και σαν ανάμνηση . Μία σανίδα φαγωμένη από τη θάλασσα..κάπου χωμένη στην άμμο τη βρήκε ο άνδρας μου και μου την έφερε..
- Δώσε της ζωή μου είπε..μην την αφήσεις να γίνει ένα σκουπίδι στη φωτιά κάποιου..ίσως είχε κι αυτή την ιστορία της...

Το βρήκα στο σπιτάκι ,παλιό εξοχικό που έχουμε στη Δροσιά, εγκαταλελειμμένο από χρόνια πλέον . Ήταν ξύλο κοπής όπως καταλάβατε και πάντα έλεγα ότι κάποτε θα το ζωγραφίσω...Ήρθε η ώρα του για το σκοπό της Κοζάνης!

Κάπου μέσα στο κουτί βρήκα σε μία σακούλα φέτες ξύλου με προορισμό να γίνουν τα Χριστούγεννα γούρια χρονιάς. Τι τα θέλετε..τα Χριστουγεννιάτικα που είδα στο jambo με ..ξεσήκωσαν και σκέφτηκα ότι το Νοέμβρη που θα γίνει το μπαζάρ η ιδέα των Χριστουγέννων θα είναι πιο έντονη. Έτσι..οι φετούλες του ξύλου έγιναν προάγγελοι τους.

Ένα θαλασσόξυλο έπεσε στα χέρια μου και έκανα την απόπειρα μου σε κάτι από σύνθεση ξύλου και πηλού!

Μετά σκέφτηκα και τον εγγονό μου..του υποσχέθηκα κάτι..Με έπιασε η..κακία μου και έκανα κάτι μικρό, συμβολικό για τη δασκάλα του που τον έθιξε έτσι.. Ένα κομμάτι φλοιού δένδρου από το δάσος έγινε ένα μικρό θαλασσινό παράθυρο στο καλοκαίρι που έφυγε.

Από πίσω έγραψα ότι μου ζήτησε ο μικρός.. "Από τη γιαγιά του Πασχάλη", θα προτιμούσα να γράψω:
"Η τέχνη και η ζωγραφική του παιδιού είναι τα δικά του μάτια και όχι τα δικά σου"!

Να σας δείξω και ένα πίνακα με ακρυλικά και συνδυασμό  με τέμπερες αυγού 60 Χ 70 που τελείωσα προ ημερών σε καρτολίνο . Πολλά χρώματα τα φτιάχνω μόνη μου με σκόνες , είναι κάτι που μου θυμίζει τα χρόνια της σχολής ....

Αύριο σπίτι με τον εγγονό μου ξαναπαίρνω το ρόλο της γιαγιάς..και συνεχίζω στις ελεύθερες ώρες μου τα σχέδια των κεντημάτων που δυστυχώς δεν μπορώ να σας δείξω πριν τα παραδώσω και περάσει  το χρονικό διάστημα που μου απαγορεύεται να τα δείξω δημοσίως.
Φίλοι μου σας εύχομαι ένα καλό ΣΚ όπως ακριβώς το θέλετε.
Αχτιδένια φιλάκια!