Καλοκαιρινές αναμνήσεις!

Ζεστή μερα σήμερα φίλοι μου, μία δύσκολη μέρα που δυστυχώς δεν μου έφερε την απελευθέρωση που ήθελα και απλά μου έδωσε μία παράταση  χρόνου με ψυχική φθορά.
 Όμως το ξεπερνώ και χαμογελώ  και σκέπτομαι τι θα ήθελα ή μάλλον που θα ήθελα να ήμουν . 
Μα κάπου δίπλα στη θάλασσα και να την κοιτώ! Θα μου πείτε γιατί δεν πας; Απλά τώρα άλλαξαν πολλά ακόμα κι εγώ είμαι διαφορετική.
Ποτέ δεν επιθύμησα να ξαναγίνω μικρότερη και να ζήσω ξανά όσα όμορφα έζησα γιατί ξέρω ότι κάθε τι όμορφο είναι μοναδικό στη στιγμή και στο χρόνο που το ζεις.
 Και μη σκεφτείτε ότι μου άρεσαν τα πολυτελή ξενοδοχεία έστω και αν είχα τότε την άνεση και τη δυνατότητα να τα χαρώ.. Πιστέψτε με αναπολώ τις βραδιές στις ακρογιαλιές στο κάμπινγκ που κάναμε νέοι με τον άνδρα μου και τα κοριτσάκια μας. Αναπολώ τις νύχτες με τη πλάτη στην άμμο να μετρούμε τ' αστέρια, τη κολύμβηση με..βροχή, τις πεταλίδες που βγάζαμε από τα βράχια και τους αχινούς που σπάζαμε και τρώγαμε μέσα στο..νερό όταν κάναμε καταδύσεις.
Με ρωτάει ο άνδρας μου που θέλω να με πάει ..κι εγώ σκέπτομαι ότι εκεί που θέλω δεν μπορώ πια να πάω! 
Η φίλη Κική (ΕΚΦΡΑΣΗ) έλεγε προχθές για αναμνήσεις καλοκαιρινές να θυμηθούμε και να γράψουμε τις ξεχωριστές κι εγώ είπα ότι έχω τόσες πολλές που μου είναι αδύνατον να διαλέξω. Όλες όμορφες, όλες ξεχωριστές,  αστείες, ξεκαρδιστικές πολλές φορές γιατί είχαμε πάντα τη καλή διάθεση στο "τσεπάκι " μας για να χαρούμε τα πάντα. Μας άρεσαν (και μας αρέσουν) τα ίδια, πάντα με τα μικρά μας κοριτσάκια μαζί από..2 μηνών χαιρόμασταν τη θάλασσα με το πιο τρελό τρόπο που μπορείτε να φανταστείτε. 
Πιστεύω ότι κανείς από εσάς δεν..κατέβηκε με..σχοινί μία πλαγιά με δύο μωρά 2 μηνών και 14 μηνών για να πάει σε μία έρημη ακρογιαλιά που μας άρεσε από ψηλά !
Κανείς ίσως δεν έκανε υποβρύχια κολύμβηση με τα μικρά 6 και 7 ετών σε μικρές σπηλιές σε νησί, δεν έζησε ..σεισμό μέσα σε βάρκα στη θάλασσα ,μπουρίνι στη Τορώνη  και δεν είχε ίσως τη μοναδική εμπειρία να κολυμπήσει με ..δελφίνι στην Εύβοια...Τι να πρωτοθυμηθώ..ίσως τη τελευταία τρελή καλοκαιρινή μας περιπέτεια. Γιατί φίλοι μου αυτό έχει αξία στις διακοπές, να τις ζεις σαν..περιπέτεια!
Όταν παντρέψαμε τα κορίτσια μας σχεδόν σε ένα χρόνο εκείνο το πρώτο καλοκαίρι μας φάνηκε ..βουνό. Διαλέξαμε ένα νησί που δεν το γνωρίζαμε  και   πήγαμε στη Σκύρο . Μας άρεσε μα κάτι ήταν διαφορετικό, κάτι δεν ήταν όπως το θέλαμε,απλά  μας ..έλειπαν. Τότε ο Δημήτρης μου είπε γελώντας  :
- Πάμε να ΄΄ξεσαλώσουμε" γυναίκα! Τι στο καλό, εκείνες ζουν το όνειρο τους εμείς..συνεχίζουμε!
Έτσι φύγαμε από εκεί και πήγαμε στην άλλη άκρη, σε ένα έρημο μικρό νησάκι  ( κάτι σαν βραχονησίδα) με τη φουσκωτή μας βάρκα με μηχανή και με προμήθειες! Φθάσαμε, στήσαμε σκηνή χαρήκαμε με το βλέμμα μας την ερημιά και κάναμε όνειρα για τρελές περιπέτειες! 
Μέχρι το βράδυ μας είχαν επισκεφτεί φίλοι μου καμιά 20αριά βάρκες να μας ρωτήσουν αν έχει ψάρι εκεί, αν θέλουμε κάτι, αν ξέρουμε εκεί άλλη έρημη ακρογιαλιά, αν..αν.. Ξεφυσούσε ο άνδρας μου για τη..μοναξιά μας!!!!
Μόλις βγήκε το φεγγάρι το θαυμάσαμε και είπαμε!
- Τώρα μάλιστα..τώρα θα ζήσουμε μία ρομαντική βραδιά!
 Μόλις λοιπόν μπήκαμε στη σκηνή και πιάσαμε τη..ρομαντική πλευρά..τότε μας έδωσαν μία κουτουλιά τη σκηνή και τρανταχτήκαμε.. Πανικός εγώ, στα όπλα ο άνδρας μου ( δηλαδή το..ψαροντούφεκο του πήρε!!!)  και: Κατσίκες..κατσίκες φίλοι μου άγριες που ζούσαν εκεί στα βράχια και βοσκούσαν μόνες τους. Πανικός μέσα στη νύχτα, δεν ξέραμε τι είναι! Εγώ έλεγα για..εξωγήινους και ο άνδρας μου για Τούρκους κομάντος!! μέχρι που άρχισαν να ..μασουλούνε τη σκηνή..βραδιάτικα!

Πρωί πρωί μαζέψαμε την διαλυμένη σκηνή , την πληγωμένη αξιοπρέπεια μας για το φόβο μας , την χαμένη ονειρεμένη βραδιά μπήκαμε στη βάρκα μας κοιταχτήκαμε και..σκάσαμε στα γέλια!
-Εκείνο που με σκάει. λέει ο Δημήτρης είναι που δεν έδωσα μία σε μια από αυτές να τη ..ψήσω σήμερα στη σούβλα!
 Ήταν το τελευταίο κάμπινγκ της ζωής μας. Από εκείνο το καλοκαίρι και μετά πηγαίναμε σε ξενοδοχεία με ..πισίνα , τρώγαμε στη τραπεζαρία πρωινό, κοιτούσαμε το φεγγάρι από το μπαλκόνι του ξενοδοχείου και η..σκηνή χαρίστηκε σε κάποιο φίλο. Μεγαλώσαμε... Όπως είπα πριν κάποια πράγματα τα ζεις μία φορά και τα θυμάσαι για πάντα!
Αχτιδένια φιλάκια!