Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2014

Όταν η πικρία μένει στο στόμα και στη ψυχή..


Έχετε φάει ποτέ ένα γλυκό που το λαχταρούσατε και που μετά νιώσατε στον ουρανίσκο σας μία πικρία γιατί κάπου μέσα του βρέθηκε ένα πικρό κομματάκι που ακόμη και αν το βλέπατε δεν θα μπορούσατε να το αφαιρέσετε όσο και αν το επιθυμούσατε.
Οι φίλοι μας έφυγαν και βέβαια δεν μας έφθασαν οι ώρες που περάσαμε μαζί τους σε ατελείωτες αναμνήσεις από τα νεανικά μας χρόνια..γιατί δυστυχώς υπήρχε ένα ιατρικό θέμα γνωστό βέβαια μα που η ..έκταση του μας έκανε το βράδυ να μείνουμε  ο Δημήτρης κι εγώ σιωπηλοί στο κρεββάτι..χωρίς τις νυχτερινές συζητήσεις μας .
Τι μπορείς να πεις όταν δεν μπορείς να κάνεις κάτι για να διορθώσεις εκτός από τη συντροφιά σου και λέξεις υποστήριξης.
Χρόνια ατελείωτης φιλίας που η απόσταση δεν έκανε να χαθεί ούτε μία γραμμούλα από τη κλίμακα του 10 που την χαρακτηρίζει. 
Δύο παρέες γίναμε μέσα στο σπίτι, εγώ με τη φίλη μου κι ο άνδρας μου με τον "αδελφό " όπως τον λέει. Η κάθε μία έλεγε τα δικά της, αυτά που δύο γυναίκες λένε και οι άλλες που ενώνουν δύο άνδρες.
Ανοίξαμε το άλμπουμ..ξαναζήσαμε το..κάμπινγκ στη Θάσο  νέα ζευγάρια   με τα 4 κοριτσάκια μας μαζί τότε παρέα..Γελάσαμε με τη θύμηση από τις φάρσες του άνδρα μου..Το μπάνιο στη θάλασσα μέσα στη δυνατή βροχή..το μεθύσι του άνδρα μου από λίγο τσίπουρο αμάθητος τότε στα Ελληνικά ποτά..
Μας ενώνουν στιγμές από ελεύθερες ακόμη , μετά στη δουλειά , έπειτα στο γάμο..η ίδια φανουρόπιτα της μαμάς μου κομμένη στη μέση για τις δυο μας.
Νομίζετε ότι το αίμα ενώνει τους ανθρώπους;..εγώ πιστεύω ότι είναι όσα ζουν μαζί.
Πρώτη φορά φίλοι μου βρέθηκα μπροστά σε θέμα που το άκουγα μακρινό γιατί δεν χτύπησε ποτέ δική μου πόρτα. 
Μεταμόσχευση..αγωνία να μπεις στη λίστα, τη κούραση στο πρόσωπο και το σώμα μετά από αιμοκάθαρση.. Είδαμε μαζί τους τη γραφειοκρατία σε όλο της το μέγεθος και βεβαιωθήκαμε ακόμα μια φορά ότι ο άνθρωπος πλέον είναι ανίσχυρος και αβοήθητος από το κράτος . 
Στο Ιπποκράτειο ένα χάος..μία διάλυση, από γραφείο σε γραφείο, από υπάλληλο σε υπάλληλο, αδαείς όλοι τους.. αναίσθητοι στη κουρασμένη μορφή του φίλου μας από τα πήγαινε έλα..
Δεν είμαι καλά..δεν έχω κέφια..και αν μπορούσα να έδινα για το φίλο μας το δικό μου νεφρό ορκίζομαι ότι θα το έκανα χωρίς να ρωτήσω κανένα. Κάποτε , νεώτερη έδωσα μυελό σε άγνωστο..δεν θα έδινα νεφρό σε κάποιο που αγαπώ σαν αδελφό μου;
Σταματώ εδώ..είμαι τόσο επηρεασμένη και στεναχωρημένη που δεν μπορώ να το βγάλω από το μυαλό μου ούτε εγώ ούτε ο Δημήτρης μου.
Οι φίλοι μας έφυγαν μα θα έρθουν πάλι για τη ..συνέχεια ..κι εγώ που είμαι αισιόδοξη από τη ..φύτρα μου σήμερα έχασα κι αυτή ακόμη τη δυνατότητα που με κάνει πάντα να λέω: ..κι αυτό θα περάσει..
Στης Ιωάννας μας το bistro περάσαμε μετά το υπόλοιπο πρωινό με μία ατμόσφαιρα χαρούμενη ..Είναι οι..ανάπαυλες που δίνει η ψυχή του ανθρώπου για να σε προστατέψει από εκείνο που θέλει να σε σκοτεινιάσει.
Κακή παρέα είμαι στο καναπέ σήμερα..μόνη στο σπίτι, προέτρεψα τον άνδρα μου να βγει σε άλλους φίλους  για να μη συζητάμε πάλι με στόμα και σκέψεις αυτό που μας στεναχώρησε τόσο. Έτσι άνοιξα τον υπολογιστή μου για να βρω τη πόρτα του μπλοκόσπιτου μου και να πω αυτά που δεν θέλω να πω αλλού.. Πάντα αυτό δεν έκανα μαζί σας; 
 Αχτιδένια φιλάκια..σε σας που αγαπώ.

22 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...

Να πάνε όλα καλά εύχομαι..
Αισιοδοξία!

Unknown είπε...

Πολλές ευχές σου στέλνω...και κουράγιο και δύναμη στον αγαπημένο φίλο σας...
Όλα να πάνε καλά και να τελειώσει αυτή η περιπέτεια, με την αναλγησία του κράτους πρωταγωνιστή...
**Αννιώ**

ΕΛΕΝΑ είπε...

Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου όλα να πάνε καλά!!
Φιλιά Αχτίδα μου!

Κική Κωνσταντίνου είπε...

ωχ λυπαμαι τοσο πολυ!
ευχομαι μεσα απο τη καρδια μου να πανε ολα καλα!
αισιοδοξια και θετικοτητα!

φιλακια συμπαραστασης αχτιδα μου!

το στεκι της σοφιας είπε...

Λυπαμαι πολυ ΑΧΤΙΔΑ μου για τον φιλο σας και ευχομαι μεσα απο την καρδια μου να πανε ολα καλα.Το χαος με το Ιπποκρατιο το ενιωσα και το ειδα εχτες ολη μερα που πηγαμε επειδη ειχε παλι πονους στην κοιλια η Σωτηρουλα μου. Τα φιλια μου και την αγαπη μου!!!

Ανώνυμος είπε...

Ποσο σε καταλαβαινω,πριν 2 μερες εμαθα πως ο θειος μου εχει καρκινο επεσε ο ουρανος στο κεφαλι μου!!!!
ΜΙΝΑ

Σεβάχ ο Θαλασσινός είπε...

Αχτίδα μου, τα όσα γράφεις είναι πολύ συγκινητικά...
Έχω ζήσει παρόμοιες στιγμές με φίλους κ συγγενείς και σε νιώθω...

Βάλε τα πονεμένα πρόσωπα στην προσευχή σου. Βοηθάει.

Εύχομαι όλα να πάνε καλά! Πολύ καλά!

kerina poiimata είπε...

ΕΎΧΟΜΑΙ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΆΣ ΌΛΑ να πάνε καλά!Τίποτα άλλο.φιλιά.

nikol είπε...

Αχτίδα μου καλησπέρα,
καταλαβαίνουμε και με το παραπάνω τι περνάει ο φίλος σας τόσων χρόνων. Η πίκρα είναι μεγάλη γιατί ο άνθρωπος στέκει ανήμπορος μπροστά σε σοβαρή αρρώστια , μόνο τα μάτια στον ουρανό μπορεί να στρέψει . Νοσοκομεία ούτε υπήρχαν , γιατροί που ανοίγουν το στόμα με νόημα για το φεκελλάκι που χωρίς αυτό ελάχιστοι σου δίνουν σημασία. Θα προσευχηθώ μαζί σου καλή μου
Καλό βράδυ

Aspa είπε...

Θέλω να πω πολλά και για το σύστημα και για τις μεταμοσχεύσεις ...22χρόνια αιμοκάθαρση έκανε ο μπαμπάς μου...είδα πολλά...ζήσαμε πολλά...Αυτή την στιγμή όμως θα αρκεστώ στο κουράγιο και καλή τύχη!!!

BUTTERFLY είπε...

Ελπιζω μεσα απο την καρδια μου να πανε ολα καλα!

Μαρία Έλενα είπε...

Μέσα από την καρδιά μου εύχομαι να πάνε όλα καλά.
Φιλάκια ...

Ανώνυμος είπε...

Καλη επιτυχία από καρδιάς βασω Λάρισα

Unknown είπε...

Έχω ανάλογη περίπτωση φίλου, από πολύ μικρή ηλικία... Το παλεύει όμως με απίστευτη αισιοδοξία... εργάζεται και ζει μέρα τη μέρα, με μια απίστευτη δύναμη κι αισιοδοξία...
Τον βλέπω και παίρνω δύναμη εγώ που δεν έχω κανένα από τα προβλήματά του...
Κι ελπίζει πως κάποτε θα βρεθεί το μόσχευμα...
Όλα θα πάνε καλά γλυκιά μου!!!

Ο κόσμος της Ράνιας είπε...

Λυπάμαι πολύ για τον αδελφικό σας φίλο και εύχομαι όλα να πάνε καλά !!! Φιλιά !!!

Hengeo είπε...

Τι να πω, εύχομαι να πάνε καλά όλα..

Αύριο θα διαβάσω το κείμενό σου, δεν πρόλαβα σήμερα..

Έχεις και μία πρόσκληση εδώ:

http://hengeo.blogspot.gr/2014/02/blog-post_18.html

Καλό ξημέρωμα!

Unknown είπε...

είναι από τις στιγμές που η σιωπή αντηχεί πολύ δυνατά, ειναι άσχημο να αισθάνεσαι ότι θέλεις να συμπαρασταθείς και να στηρίξεις αλλά δεν υπάρχει τρόπος να το κάνεις, το βιώνω κάθε μέρα μέσα στην δική μου οικογένεια....είναι πολύ βαρύ το φορτίο να αισθάνεσαι ανίσχυρος σε αυτό που περνάει ο αγαπημένος σου άνθρωπος....δύναμη και αισιοδοξία σου εύχομαι...

Κωνσταντίνα είπε...

Μπροστά στα προβλήματα υγείας όλα τα υπόλοιπα φαίνονται τόσο μικρά... Μακάρι να πάνε όλα καλά...

venia είπε...

Καλημέρα κα Αχτίδα!!!!Μακάρι να βρεθεί γρήγορα το μόσχευμα για το φίλος σας κ για όποιον έχει ανάγκη..μη στεναχωριέστε...!!!

Νικόλας Τσάρας είπε...

ευχομαι τα καλύτερα και γρήγορη αποκατασταση της υγειας και του προβλήματος αμέριστη συμπαράσταση

Ανώνυμος είπε...

Θυμάμαι, όταν έμαθα για την αρρώστια του πατέρα μου, ένιωθα τόσο ανίσχυρη, ήθελα να τον ανοίξω και να τραβήξω την καταραμένη μέσα απ' τα πνευμόνια του. Φυσικά ένιωσα τόσο μικρή, που δεν μπορούσα να τον βοηθήσω. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να στεκόμαστε δίπλα τους και να προσευχόμαστε. Να δώσει ο Θεός να βρεθεί το μόσχευμα. Φίλος μας πήρε νεφρό από τη μητέρα του και έζησε. Ας ελπίσουμε ότι θα βρεθεί και για τον φίλο σας σύντομα. Στέλνω τη θετική μου σκέψη. Σοφία

Achilleas είπε...

Εύχομαι τα καλύτερα για τον φίλο σας.
Καλή δύναμη σε σας αλλά και στον ίδιον !!