Είπαμε κι εμείς σήμερα να μείνουμε σπίτι με τον άνδρα μου ...έτσι το έφερε από το πρωί η ..ροή των γεγονότων.. Εκείνος για να πάει να κουρευτεί και να κάνει ψώνια στο σούπερ μάρκετ και στη λαϊκή εγώ πάλι είχα ραντεβού.
Κάποια πελάτισσα με κυνηγούσε μέρες για να μου φέρει να της ζωγραφίσω δύο ξύλινες ζυμώστρες . Όμορφα κομμάτια, παλιά..η μία λέει από τη μητέρα της και η άλλη από τη πεθερά της... Πελάτισσα μου από το μαγαζί εργαστήρι μας την "ΑΧΤΙΔΑ" και τι δεν της έχω ζωγραφίσει , πρώτα σ' αυτήν μετά στη κόρη της, στο γιο της όταν έκανε σπίτι...Μία από τις τόσες...
Πολλές φορές λυπάμαι που τότε δεν είχα τη..λόξα να κρατώ φωτογραφίες από τα έργα μου μα έχω χάσει πλέον το λογαριασμό για το τι έχω ζωγραφίσει και πόσα κεραμικά έχω πλάσει. Βέβαια σπάνια κάνω ότι εγώ προτείνω , η πιθανότητα να διαλέξω θέμα είναι 2/10 φίλοι μου όπως και σήμερα..
Ήθελε " ρόδια .. πολλά ρόδια (λέει και..κατακόκκινα μάλιστα ) να τα βλέπει και να ανοίγει η καρδιά της" και.. παπαρούνες.. (ανοιξιάτικη μου ήρθε!)... Ρόδια..ρόδια..παπαρούνες..παπαρούνες.. ότι πείτε , 35 χρόνια το έχω χωνέψει αυτό πια! Όχι ότι δεν είναι ωραίο θέμα..κι εγώ τα αγαπώ μα απλά σε τέτοιο όμορφο και μεγάλο κομμάτι άρμοζε κάτι άλλο..μάλλον τοπίο .
Σύμπτωση κάποια φίλη από Μηχανιώνα μου μου ζήτησε ρόδια σε πίνακα..δεκτό..σε πίνακα..ωραία... με ενθουσιάζει..μα όχι σε ζυμώστρα!!!!
Προσπάθησα να τη πείσω για μια φθινοπωρινή σύνθεση τοπίο, να της κάνω και παλαίωση αφήνοντας το παλιό ξύλο από πίσω με τις ραβδώσεις του και τα νερά.....
Κέρδισα απλά μία μικρή νίκη.. η 2η ζυμώστρα θα γίνει αφού δει πρώτα τη πρώτη με τα ρόδια και αφού σκεφτεί και τη δική μου πρόταση (λίγο χλωμό το βλέπω).
Σπίτι λοιπόν..Τι Σάββατο κι αυτό... Με μία τηλεόραση που μας έπρηξε στις ανακοινώσεις..( εγώ τώρα γιατί δεν ελπίζω πλέον σε κάτι από όλους αυτούς τους άχρηστους;). Με μία Κλώντη με κατεβασμένα μούτρα μπροστά στην εξώπορτα χαλάκι... και τον άνδρα μου να κάνει τη κουζίνα μας.. Βιετνάμ ( Θεούλη μου!!). Χαμός γινότανε φτιάχνοντας : Σταφύλι γλυκό με .. καρύδια ...ξανά, (!!!!!!!!!)... κύβους λαχανικών ξανά (!!!!!!!)...ψάρια για το μεσημέρι, λαχανοντολμάδες για αύριο, κολοκυθάκια γεμιστά για το παππού ..
Σκέφτηκα ότι μάλλον είναι καλύτερα να πηγαίνει στο κτήμα..να σκάβει..να φυτεύει..κι εγώ να τον παρακολουθώ!
Έκλεισα τη τηλεόραση..μπήκα στο δωμάτιο εργαστήρι μου και βάλθηκα να ζωγραφίζω.. Βαρέθηκα να ανησυχώ για όσα γίνονται και δεν μπορώ να επέμβω.. Γιατί ο κόσμος να είναι άραγε τόσο κακός; τόσο διπρόσωπος και βίαιος;.. Που ζεις θα μου πείτε.. Όμως γιατί όχι ; θα ξαναρωτήσω... Η ζωή και τα πράγματα δεν θα ήταν πιο απλά;
Θέλω πολλά;..θέλω ένα κόσμο αληθινό..ολοκάθαρο...σαν το νερό της πηγής..και ανθρώπους που να με κοιτούν στα μάτια όπως εγώ..θέλω πολλά;..ίσως..
Αχτιδένια φιλάκια..
10 σχόλια:
Δεν ξερω αν σε παρηγορώ, αλλα ειμαστε αρκετοί που θέλουμε τα ίδια πραγματα! Ισως καποτε τα καταφερουμε!
@ Ξέρεις πόσο αισιόδοξο πλάσμα είμαι..αλλά..πέσανε πολλά και το μονοπάτι έγινε αυτό που λέει η λέξη..μονοπάτι..Με αγχώνει που δεν βλέπω φως Άννα μου.Καληνύχτα να πω!
Υγεία νάχουμε καλή μου...κι όλα καλά !!!!!
Όλοι αυτά τα λίγα γυρεύουμε καλή μου,
αλλά που να τα βρούμε ???
Γι αυτό φτιάξε τα ρόδια στην κυρία
που σου τα ζήτησε να τα βλέπει να
ανοίγει η καρδιά της.. είναι κι αυτό
μια λύση !!!
Πολλά αισιόδοξα φιλιά και καλό ξημέρωμα !!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ , ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΣΑΣ.ΚΑΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ.
@ Γιαγιά Κασσιανή,φίλη μου θέλω να ξέρεις οτι δεν μπορώ να επισκεφτώ και να γράψω κάτι στο μπλοκ σου γιατί..δε το βρίσκω!δεν βρίσκω που να γράψω.
@ Ο κόσμος της Ράνιας, δεν θα ήταν όμως όλα καλύτερα αν αλάζαμε το κόσμο; αν τον φτιάχναμε ΕΤΣΙ;
Αχτιδούλα μου , μη το βάζεις κάτω ! Ελπίδα υπάρχει πάντα να γίνουμε καλύτεροι ,σκέψου ότι και απο αυτό τον χώρο της μπλοκόσφαιρας και από άλλους μας δίνεται η ευκαιρία να προχωρήσουμε προς το καλύτερο ,αγνοώντας τηλεοράσεις κ.λ.π. σκεπτόμενοι απλά και με όλη τη δύναμη της ψυχής μας .Να έχεις μια γλυκιά Κυριακή σαν το γλυκό σταφύλι του καλού σου !
Ο κόσμος που αναζητάτε έχει αρχίσει και δημιουργείται εδώ!!!
Εδώ και 32 χρόνια χάθηκε αυτός ο κόσμος! για πάντα! καταστράφηκε!
Δημοσίευση σχολίου