Να σας ζαλίσω με τη μέρα μου;..όχι;...γιατί καλέ;

Μία όμορφη μέρα ξεκινά με όμορφες ειδήσεις και η σημερινή ξεκίνησε με τον ερχομό ενός μωρού , του εγγονού της φίλης μου Αντιγόνης που δικαίως πλέον θα φέρει το τίτλο που έχει..Γιαγιά Αντιγόνη! Τέτοιες στιγμές και στη δική μου ψυχή πεταρίζει η συγκίνηση που ένοιωσα όταν κράτησα στα χέρια μου την λατρεμένη μου Βάσια, λίγα χρόνια μετά τον ευαίσθητο και τρυφερό μου Πασχάλη και τέλος..το στερνοπούλι μας το Δημητράκη..
Όμως σήμερα φίλοι μου πήρα ..άδεια από τις..λατρείες μου αυτές γιατί το είχα ανάγκη. Ήθελα να νοιώσω την ηρεμία της εξοχής παρέα με τον άνδρα μου ,να τα πούμε οι δυο μας , να "πιάσουμε" τις δύο παλιές σεζ λογκ πρώτη θέση  και να χαζέψουμε τα κατορθώματα του.
Ξέρετε τι όμορφα νοιώθεις όταν ακούς μόνο πουλάκια και θρόισμα από δένδρα;..α! μη ξεχάσω..έχουμε και τις σαυρίτσες που βρε παιδάκι μου φαίνεται μας αγάπησαν και έχουν κατασκηνώσει στο κιόσκι μας! Η μία μάλιστα σήμερα ( την ονόμασα Ντόντη) φαίνεται οτι έχει για σπίτι τη γλάστρα δίπλα στη δική μου θέση στη τριανταφυλλιά σουλατσάρει σαν..κυρία μέσα από τα πόδια μου!
Λοιπόν..δεν τρώγεστε από περιέργεια να δείτε πως πάνε τα λαχανικά μας; Τι ξεναγός θα γίνω!!!

Η Άννα βέβαια που ήρθε προχθές σαν ειδήμων καλλιεργητής και παραγωγός μας βρήκε κουσούρια και τσαπατσουλιές..(γεγονός..το παραδέχομαι..) όμως για πρώτη χειμερινή προσπάθεια καλά κρατεί!!! Μας έδωσε και δικό της δυόσμο, ρίγανη και σέσκουλα που φυτέψαμε..( μάλλον φύτεψε ήθελα να πω!) Δυστυχώς οι φωτογραφίες είναι στη δική της μηχανή.
Λοιπόν ας αρχίσω..τι είναι αυτά τα πράσινα και ομορφούλια; Αυτά είναι τα ..μαρουλάκια μας!

Αυτά βρε παιδιά..μάλλον μπρόκολα είναι..ή λάχανα...δεν ξέρω...και είναι και πολλά...

Ωχ!..θα με κράξετε..ούτε αυτά ξέρω τι είναι! Μη το μάθει ο άνδρας μου!

                 Αυτό το ξέρω...ντομάτα...χειροκροτήστε με!

Αυτό είναι σαλάτα μαύρη λέει..εγώ κόκκινη τη βλέπω! Θα τη βάζει η Ιωάννα στα πιάτα.

                   Και αυτή τη ξέρω..σαλάτα σγουρή!!!!!

Ε!..ε!!! την αγγουριά δεν θα ξέρω;( μεταξύ μας την ώρα που την φωτογράφιζα μου λέει έξω από το θερμοκήπιο:- βάλε κορίτσι μου την άκρη της αγγουριάς που κρέμεται στο σκοινάκι για να ανεβεί...)

Σέλινα για φύλλα λέει γιατί έξω έχει βάλει σέλινα για κεφάλι, κρεμμυδάκια και σκορδάκια και δίπλα μαϊντανούς και άνηθο!

Εδώ βασιλεύει η ρόκα...την αραιώνουμε και την τρώμε σαν σαλάτα μαζί με μαρουλάκι από τώρα. Δίπλα υπάρχει μέρος με σπανάκι, αντίδια  μα είναι ακόμα μικρά..νομίζεις ότι είναι χόρτα!!! Το αγροτόσκυλο με ακολουθεί παντού!

Αυτά τα ξέρω..τον ακούω που το λέει..Λάχανα, Λαχανίδες και λαχανάκια Βρυξελλών απέναντι ..

Οι φραουλίτσες μου.....σήμερα τις σκάλισα εγώ!!!! όχι για να μη λέτε ότι μόνο κεντάω!

Έχει φέρει από το Νευροκόπι ένα κουβά φραουλιές από την Άννα..να δω που θα τις φυτέψει. 
Σας φαίνεται ίσως αστεία και βαρετή η χαρά και η μανία μας με το κτήμα. Ήταν ένα όνειρο ζωής που μάλλον ήρθε αργά στη ζωή μας γιατί ..όταν είσαι νέος δεν σκέπτεσαι κάτι τέτοιο. Ήρθε σε δύσκολους καιρούς είναι αλήθεια μα ίσως ήρθε να καλύψει τα κενά που νοιώθουμε τώρα σαν συνταξιούχοι μετά από τόσα χρόνια ενεργούς εργασίας .
Το είδαμε ίσως σαν ένα νέο δημιουργικό παιχνίδι που συγχρόνως μας δίνει το όνειρο ότι μελλοντικά θα αφήσουμε στα παιδιά μας κάτι που θα μας θυμούνται όταν θα μαζεύουν τις ελιές του "παππού"ή θα κόβουν να φάνε το ροδάκινο που ωρίμασε επάνω στο κλαδί και όχι στα ψυγεία. 
Δεν νομίζω ότι θα υπάρχει κάτι εδώ που να τους θυμίζει εμένα εκτός αν προλάβω και φτιάξω το εκκλησάκι του Μιχαήλ Αρχαγγέλου που ονειρεύομαι με το βραχόκηπο ολόγυρα του που θα ευωδιάζει από αρωματικά φυτά μονάχα...Ίσως μπορώ ακόμα τότε να το ζωγραφίσω μέσα...
Φύγαμε νωρίς σχετικά γιατί έπιασε ..μη γελάσετε..ανεμοστρόβιλος...ναι! ναι!..ανεμοστρόβιλος...πέταξαν σακούλες και πιάτα πλαστικά στον ουρανό και ποιος ξέρει σε ποια αυλή προσγειώθηκε το...φουξ πιατελάκι μου (jambo)! Ευτυχώς το κιόσκι μας έχει γύρω του διάφανο κουρτινάκι με φερμουάρ και προστάτεψε όλα τα άλλα.
Σπιτάκι τώρα..παρεούλα με σας..έβρασα τα λίγα ζοχιά που μάζεψα και τα τσάκισα με μία φέτα τυράκι μπροστά στον υπολογιστή αφού έδωσα "άδεια" στο Δημήτρη μου για τους φίλους του!
Μόνη ..μόνη...μόνη..λοιπόν..μόνη;..όχι καλέ...μαζί σας..στο καναπέ μου!
Αχτιδένια φιλάκια!