Μια καλημέρα Αχτιδένια!

Καιρό είχα να σας βάλω τον εγγονό μου η χαζογιαγιά.. χθες το πρωί το πέρασα με τα δύο μου εγγονάκια τα αγόρια , η μεγάλη είχε σχολείο..Τα επιθύμησα!

Καλημέρα, καλημέρα.. πέρασα μία νύχτα κυνηγώντας με..παντόφλα ένα παλιοκούνουπο που τα έβαλε με μένα και ζουζούνιζε επάνω από το κεφάλι μου..Από τη πρασιά σίγουρα μου ήρθε και το άσχημο είναι ότι δεν βρίσκω πουθενά ταμπλέτες να αγοράσω για τα κουνούπια!
Σήμερα περιμένουμε για φαγητό ένα από τα κορίτσια που με περιποιήθηκαν στην Αρωγή..δεν ξεχνώ..όλα  θα περάσουν ένα ένα από το σπίτι μου να τα ευχαριστήσω .
Η φίλη μου η Ευγενούλα έφυγε σχεδόν την επόμενη μέρα που την επισκέφτηκα..δυστυχώς η εγχείρηση της δε είχε καλή έκβαση και ξαναπήγε στο Διαβαλκανικό ..και ξανά επισκληρίδειο .."σπάσιμο " στο γόνατο..φοβερό..   Μιλάμε σχεδόν κάθε απόγευμα στο τηλέφωνο..νομίζετε ότι τη ξέχασα..ποτέ δεν ξεχνώ τις φίλες μου. Άλλωστε έχουμε πολλά να θυμηθούμε και πάντα καταλήγουμε να γελάμε για όσα κάναμε εκεί...τελικά φίλοι μου δεν είναι τα χρόνια μόνο που" δένουν " τους ανθρώπους... Είναι η ..Χημεία..που λέω κι εγώ και τα όσα περνάς με αυτές έστω και σε ελάχιστο χρόνο, με την Ευγενούλα δέσαμε λοιπόν..
Άρχισα λοιπόν και ένα  πίνακα που έχει αρκετή δουλειά και μάλλον θα είναι ο πρώτος από μία σειρά με κοινή τεχνοτροπία και θέμα . Από τη σχολή μου έρχονται συνέχεια προσκλήσεις για εκθέσεις μα ποτέ δεν δέχομαι πια συμμετοχή..πάντα κάτι μου συμβαίνει και η σκέψη ότι δεν έχω πια την ίδια κίνηση , ευχέρεια στα χέρια μου με σταματά..δεν μου αρέσει πια ότι κάνω.. 
Όμως..Όμως.. Αχτίδα είμαι εγώ δεν τα βάζω κάτω και τα βλέπω φωτεινά πιστέψτε με ακόμα και στη συννεφιά!  
Έχω όρεξη φίλοι μου αυτές τις μέρες για να φτιάξω πολλά..γύρισε μέσα μου το "ποτάμι" που μου έλειπε..το μόνο που με καθυστερεί είναι ο καλός μου Δημήτρης που με θέλει δίπλα του πάλι ακόμα και στη παραμικρή έξοδο ( τι είχα Παντελάκη μου τι είχα Παντελή μου ). Μα πως μπορώ να του στερήσω ότι τον ευχαριστεί..ψάχνει πάλι μανιωδώς για ..κτήμα..δεν εγκατέλειψε το όνειρο... κι εγώ θα είμαι δίπλα του.. Στη πραγματικότητα ο άνθρωπος έχει βαρεθεί όλη αυτή τη κατάσταση που μας βομβαρδίζει από κάθε μεριά..ελπίζει ότι στη φύση που τόσο αγαπά θα βρει την ησυχία..(αμ! δε!) .
Εγώ πάντως του δείχνω τη "Φάρμα 2" μου στο face book.. και του λέω ότι : -τέτοια θέλω.....!!
Καλημέρα λοιπόν φίλοι μου..κάθε με΄ρα ..σε ότι δυσκολία και αν βρείτε μπροστά σας να λέτε ότι η ..επόμενη θα είναι σίγουρα καλύτερη..
Αχτιδένια φιλάκια..με μεγάλη αγκαλιά!