Απούσα από το μπλοκόσπιτο μου αυτές τις μέρες..λίγο που έπρεπε να συμπαρασταθώ στη γειτόνισσα μου που έχασε το γιο της , λίγο η πεσμένη μου διάθεση..
Ο Δημήτρης μου έφερε χθες μία δεκαοκτούρα χτυπημένη..της δώσαμε νεράκι, της φτιάξαμε ένα πρόχειρο κλουβί και της βάλαμε σουσάμι για φαγητό..
Όμως η καημενούλα δεν άντεξε και πέθανε δυστυχώς στα χέρια μου όταν της έδινα νερό..άλλο κλάμα..άλλη στεναχώρια και οι δυο μας..Όλα σε μένα συμβαίνουν βρε παιδί μου..
Βέβαια δεν έμεινα χωρίς να κάνω κάτι μετά..αν δεν απασχολήσω τα χέρια και το μυαλό νομίζω ότι η σκέψη γυρίζει πάντα σε ότι μας ενοχλεί..
Αποφάσισα να πάω για ψυχική τόνωση στο νέο μαγαζί που άνοιξε στη γειτονιά μας για να περιποιηθεί λίγο την..Αχτίδα! Ξέρετε τώρα..όλα όσα κάνουν τα ..σιτεμένα κοριτσάκια να αισθάνονται όμορφα. Περιποίηση στα νυχάκια μου , μασάζ στα άκρα...πέρασα όμορφα..σύγχυσα και την κουκλίτσα Βίκη που μου τα έφτιαχνε γιατί εκείνη ήθελε ένα χρώμα χτυπητό κι εγώ της εξηγούσα ότι τα 60 μου χρόνια δεν σηκώνουν παρά μόνο ένα θαυμάσιο απαλό ελαφρύτατα ροζέ χρωματάκι..Μετά μου είπε ότι την επόμενη φορά θα μου κάνει λέει ένα χρώμα μανικιούρ μόνιμο που δεν φεύγει!!!!!!
Τέλος πάντων ..η συνταγή ψυχικής τόνωσης έπιασε, ένοιωσα όμορφα και πήγα και με τον ανδρούλη μου να αγοράσουμε έναν ανεμιστήρα για το στούντιο..
Έφτιαξα και τα σχετικά κοσμηματάκια μου μετά στο σπίτι..έτσι για ..να απασχολούμαι και βέβαια φόρεσα το ένα!
Με τον εγγονό μου από το πρωί σήμερα και με το μεγάλο Δημήτρη που η ζέστη τον έκανε πάλι να τον πιάσει η μανία του για φυγή σε βουνό και θάλασσα..
-Κάτσε καλά του λέω..εδώ ο κόσμος χάνεται κι εσύ θέλεις ταξίδια..
Και λίγο από κουζίνα για συμπλήρωμα... Μία γειτόνισσα μου έφερε το μεσημέρι κολοκυθάκια κάπως ..μεγαλούτσικα από το χωριό της..με το Δημητράκη λοιπόν παρέα έφτιαξα μία κολοκυθόπιτα με πλιγούρι χωρίς φύλλα και όταν την έβγαλα μοσχοβόλησε όλο το σπίτι. Πήγα ένα πιατο στη γειτόνισσα που μου έφερε τα κολοκυθάκια βέβαια..
Θα σας δώσω στο άλλο μπλοκ μου το τρόπο που την έφτιαξα αν και ο άνδρας μου λέει ότι ΑΥΤΌ δεν είναι πίτα εγώ επιμένω ότι είναι εύκολη και δεν χρειάζεται φύλλο.
Παρέδωσα το μικρό, σήμερα η κυρία που με βοηθάει μάζεψε και τα χαλιά κι εγώ ελπίζω με αυτό το τρόπο να γίνει λίγο πιο δροσερό.
Τελικά εμείς οι άνθρωποι δεν πιανόμαστε από τίποτα..κρύο μας πειράζει στα κόκαλα..ζέστη στα νεύρα..
Κρατήστε φίλοι μου τη διάθεση σας όσο και αν μας "βομβαρδίζουν" με πληροφορίες, τρομοκρατίες και ανασφαλείς προβλέψεις. Χαμογελάστε στον εαυτό σας και σε όσους αγαπάτε, σκεφτείτε ότι γύρω μας υπάρχουν σπίτια με καταστάσεις που ..δεν διορθώνονται και πέστε ακόμα μια φορά μέχρι να το εμπεδώσετε ότι..όλα θα πάνε καλά..κι αυτό θα περάσει..όπως διάβασα σε σοφό Κρητικό απόφευγμα.
Αχτιδένια φιλάκια..
36 σχόλια:
Γεια σου Αχτίδα μου, με την αισιοδοξία σου και τη θετική σου σκέψη.....Η πίτα τέλεια (κι ας μην έχει φύλλο...άσε τον Δημήτρη να μουρμουράει) αλλά και τα βραχιολάκια μούρλια (έτσι...για να σκάσει ο ανώνυμος με τα σχόλιά του χα χα χα)
Φιλιά πολλά.
Αγαπητή Αχτίδα είστε η χαρά της ζωής και της λογικής! Και τελευταίως και τα δύο αυτά λείπουν από τους ανθρώπους, καθώς χάνονται μέσα στα μικρά ή μεγάλα προβλήματά τους. Είστε κυριολεκτικα μια αχτίδα ανάμεσά μας :)
ΚΡΑΤΑΩ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΕ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΓΑΠΑΤΕ , ΚΑΙ ΤΟ ΟΤΙ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ ..ΘΕΛΩ ΠΟΛΥ ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΩ..ΤΕΛΕΙΑ Η ΠΙΤΟΥΛΑ..
Πάντα αισιόδοξη,Αχτίδα μου...Ακόμη και στις δυσκολίες...Στο είπα και στην αρχή και στο ξαναλέω πως χαίρομαι πολύ που σε γνώρισα...έστω κι έτσι...Καλό απόγευμα...
Ωραία ιδέα η κολοκυθόπιτα για το μάτς του Σαββάτου!!!
Κράτα γερά Αχτιδάκι μου, όπως όλες μας!!!
Υπομονή κάνουμε όλοι Αχτίδα μου και προσπαθούμε να δούμε τα πράγματα όσο πιο αιδιόδοξα μπορούμε!
Φιλιά!
Εύχομαι η διάθεση όλο και να ανεβαίνει! κουράγιο...και υπομονή...Πολλά φιλιά!! Καλό απόγευμα!!
Καλησπέρα Αχτίδα μου.Τον καραγκιόζη κάνουμε,όχι μόνο υπομονή!!
Νά'χα λίγη απ'την πίτα σου κι ας μην έχει φύλλο!!Τα βραχιολάκια σου υπέροχα.Φιλάκια.
Nα εισαι καλα μου εδωσες δυναμη!!!!Ετσι λεω καθε μερα το παλευω!!!! Για ποσο ακομα!!!!Φιλακια Αχτιδα μου!!!!
@ ElenArt σ' ευχαριστώ φίλη μου, προσπαθώ να έχω αισιόδοξη σκέψη ..προσπαθώ ..κάτι που παλιά ήταν η ίδια μου στάση ζωής.
@ Κατερίνα μου είναι δυνατόν να μγ νοιώθουμε άσχημα με τέτοιο "πόλεμο" ψυχολογικό που μας κάνουν;Ήρωες ήμαστε!
@ ΕΥΗ μου δεν ξκέρω αν σας έπεισα για το "καλή διάθεση" όμως..η πιτούλα εξαφανίστηκε κι 'ολας!
@ Όστρια μου σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, με τιμάς.
@ Marina μου φτιάξτην είναι μια χαρά για μικρογεύμα.
@ ΕΛΕΝΑ μου δεν μας έμεινε και κάτι άλλο..υπομονή και ελπίδα..
@ Leviathan φίλε μου στεναχωρέθηκα πολύ με το θάνατο του γιου της φίλης μου..
@ anna μου έχεις απόλυτα δίκιο, σ' ευχαριστώ για τα βραχιολάκια μου.
@ Katrina , πανάθεμα τους μας έχουν σπάσει τα νεύρα!
Tελεια η κολοκυθοπιτα Αχτιδα μου!!Καλα εκανες και πηγες και χαλαρωσες λιγο!!Οσο για τα βραχιολακια σου,τελεια!!!Καλο βραδυ!!!
Αχτιδα κατι δεν πηγε καλα,δεν εβγαλε το ονομα!!
Η δημιουργία είναι διέξοδος. Κι εσύ φτιάχνεις τα πραματάκια σου, μαγειρεύεις... Έχεις τις άκρες σου και φαίνεται! (τσίμπαγα ένα κομματάκι τώρα!)
{Fan, όπως λέμε sofan!}
τι ωραια έφτιαξες πάλι!± ωραια είναι
με δυσκόλεψε λίγο το χρώμα στο φόντο
η δημιουργία πάντα μας "ξελαμπικάρει"
Ότι μας φτιάχνει τη διάθεση είναι καλό!!! Καλόφάγωτη!!! :)
αχτίδα, όλοι είμαστε μια στα καλά μας και μια όχι. Έχουμε εδώ την γειτονίτσα μας να μας τονώνει!
Τέλεια η πιτούλα σου γλυκούλα μου!!!Κρίμα η δεκαοχτούρα, αλλά εσύ έκανες ότι μπορούσες!!!Τα βραχιολάκια σου χαρούμενα και όμορφα!!!φιλάκια πολλά.
@αχτίδα ,όλα καλά θα πάνε μανούλα μου!!το λέω κ εγώ για να το πιστέψω!!εδώ η κατάστασή μας είναι τραγική αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.κάθε μέρα με παίρνει από κάτω !!έχω και την άλλη πλευρά που δεν έδωσε σημείο ζωής αν ζω ή αν πεθαίνω..τι να σου πω..τέλεια τα βραχιολάκια μαμ.μου αρέσουν αυτά με το κορδονάκι!!
Αχ Αχτίδα... πότε πάνω πότε κάτω έτσι είμαστε. Να σου πω όμως; εχω μάθει να αξιολογω τα πραγματα και να σκάω μόνο με όσα είναι ουσίας και πραγματικά προβλήματα. Για τα άλλα; οι βελόνες και οι φίλοι να είναι καλά!
καλησπερα Αχτιδα μου ποσο θα ηθελα
να ειχα την αισιοδοξια σου αλλα
με περνει απο κατω και το ριχνω
στο φαι και εχω γινει τοφαλος
παρωλω που κραταω και τις εγγονουλες μου η πρωωρη σηνταξη
με εχει βγαλη νο καουτ θελω
γιατρο ευτιχως που ηπαρχεται και
εσειςνα ξερες ποση δυναμη μου δινεις
αχτιδα μου σε φανταζομαι να λες οχι στο εντονο χρωμα θελω κατι απαλο και γελαω !πολυ ωραια βραχιολια!φιλακια και καληνυχτα βασω λαρισα
Αχτιδουλα μου ολα μεσα στη ζωη ειναι και οι πικρες της και οι χαρες της....σου ευχομαι οι χαρες να ειναι περισσοτερες...!!!!!!!! φιλακια πολλάααααα!!!!!!1
Κι εγώ στα πολύ κάτω μου μετά το έμφραγμά μου το Πάσχα, κάτι που διαβάζω σχετικά, κάτι τα έξοδα, κάτι το ένα και το άλλο, είμαι πολύ ντάουν... αλλά... διαφωνώ κάθετα με το χρωματάκι στα νύχια... τι πα να πει τα 60 μου χρόνια;;;Να αυτή την νοοτροπία έχουμε και γερνάμε πριν την ώρα μας. Τι λες καλέ;Εγώ τα βάφω κόκκινα, προχθές τα είχα σε αυτό το έντονο ροζ φλουό χρώμα!!! Αντίδοτο στην κατάθλιψη... Σοφία
@ δ, καλημέρα φίλη μου,΄λα απλά να περνά η μέρα!
@ Δήμητρα από Λαγονήσιο, θα τα πούμε στο τηλέφωνο .
@ Fan, η δημιουργία είναι πηγή ζωής να το θυμάσαι..από εκεί ξεπηδά η ηρεμία, η υπομονή και η ανα΄γκη να αισθάνεσαι ζωντανός.
@ ασωτος γιος, καλημέρα φίλε μου, όλα θα πάνε καλά.
@ Hfaistiwnas, δεν ήμαστε και κοντά να σου δώσω κομματάκι!!!
@ μπλεγμένο κουβάρι, έτσι ακριβώς και ξέρεις γιατί; επειδή μας έχουν κάνει να μη μπορούμε να έχουμε την ηρεμία της ασφάλειας..
@ Φανή Παπ., Ζωγράφος, χάρηκα που σε άκουσα στο τηλέφωνο γλυκιά μου, θα τα πούμε σύντομα!
@ Νεφέλη, κοριτσάκι μου ε περιμένω με τη πρώτη ευκαιρία, μπορεί να διορθώσουμε τα πράγματα μαζί.
@ Άννα μου κι εγώ το ίδιο κάνω αλλά η σκεψη των παιδιών μου με κάνει να ανησυχώ για το αύριο που χτίζεται τώρα δυστυχώς ..έτσι.
Αχτίδα, η ζωή μας έχει τα πάνω και τα κάτω της, το ξέρεις καλά αυτό. Κάποιες φορές τα γεγονότα, μας απογοητεύουν, έντονα ίσως!!! Τι άλλο όμως μπορούμε να κάνουμε από το να συνεχίσουμε; Η ίδια το ζητά αυτό, για να πάμε παρακάτω!! Οπότε δίκιο έχεις!!! Ας χαμογελάσουμε στον εαυτό μας και σε αυτούς που αγαπάμε.
Σου στέλνω ένα μεγάλο χαμόγελο για σένα και ένα φιλί για τον μικρό Δημητράκη και για το Κλωντίνι!!
Καλή σου ημέρα.
@ Ανώνυμος, φίλε..φίλη δεν ξέρω ..όταν έκλεισα το μαγαζί μου πέρασα μέσα μου ένα μεγάλο βουνό και πολλές φορές ακόμα το περνάω..Τα εγγόνια μπορεί να δίνουν χαρά όμως η ψυχή μας ζητά τη δράση, τη δημιουργία και δεν δέχομαι οτι με τη συνταξιοδότιση σταματά η " προσωπική " ζωή .Σε καταλαβαίνω απόλυτα όμως βρες γρήγορα πράγματα να σχοληθείς έστω και αν οι δύσκολες καταστάσεις μας κάνουν να παλεύουμε κάθε μέρα.Δεν ξέρω αν σε βοηθά σε κάτι η καθημερινή μου μονολογία με σας..εγώ το έχω σαν εκτόνωση ψυχής έστω και αν είμαι " γεμάτη" από όσους αγαπώ.Απόλαυσε τη σύνταξη σου μα συγχρόνως βοήθησε τον εαυτό σου να στέκεται όρθιος και μη ξεχνάς οτι η ζωή δεν τελειώνει με το τίτλο "σύνταξη".όσο για την υγεία μας..άστα να πάνε..χαμογέλα,..και όλα θα πάνε καλά!
@ Βάσω Λάρισα, φίλη μου σ' ευχαριστώ θα σε πα΄ρω τηλεφωνάκι να τα πούμε.
@ Eustathia, να εύχεσαι να υπάρχουν γύρω μας περισσότερα καλά..όταν γύρω μας υπάρχει χαρά μεταφέτεται και σε μας, καλημέρα γλυκιά μου!
@ Σοφία μου λυπάμαι για το πρόβλημα υγείας σου, να προσέχεις όμως μη σταματάς να είσαι αισιόδοξα θετική σε όλα..Αν καθόμουνα και μετρούσα το πρόβλημα μου θα ..μια χαρά ήμαστε αφού έχουμε ζωή μέσα μας..όσο για τα νυχάκια..μπα ..ποτέ δεν μου άρεζαν επάνω τους τολμηρά χρώματα, είμαι και μελαχρινή και δεν με πάνε.
Μου αρέσει εδώ...μου αρέσει που η αισιοδοξία δε λείπει ποτέ, ακόμα και στα δύσκολα.
Μου αρέσουν οι δημιουργίες σου...οι μαγειρικές σου..όλα μου αρέσουν!
Καλή σου μέρα!
Αφού έχουμε εσένα είναι δυνατόν να μην έχουμε θετική σκέψη,πάντα μας ανεβάζεις ότι και αν σου συμβαίνει!
Φιλάκια πολλά!!!
Δημοσίευση σχολίου