γεμάτη μέρα..παλιές φωτογραφίες..πολλές αναμνήσεις..

Γεμάτη η μέρα μου σήμερα.. Συνάντηση με τη φοροτεχνικό για τα σχετικά της χρονιάς, στο ΟΑΕΕ για ένα χαρτί που μας ζήτησε, βολτίτσα στη λαϊκή για φρούτα και μετά πήραμε τους δρόμους για συμπλήρωμα στη διακόσμηση του μικρού μας χώρου που φτιάξαμε στο παλιό μαγαζί μας.

Πρέπει να σας πω ότι το έργο ..πήρε πια..τέλος.. Αύριο θα έρθει η καθαρίστρια να το καθαρίσει και μένει ο στολισμός του καθαρά σαν διακόσμηση...Βέβαια ξέρετε..μετά θα έρθετε όσες χωρούν κάθε φορά δηλαδή για καφεδάκι και παρεούλα..

Όσο για μένα αγόρασα κι όλας τελάρο στο μέγεθος που θέλω για ένα πίνακα . Βέβαια έχω από παλιές εκθέσεις μου μερικά κομμάτια..κρατώ πάντα ένα για μένα..και στόλισα κι όλας το ένα..μα θέλω κάτι καινούργιο..κάτι που να φαντασθώ γι' αυτό το χώρο.Περιμένετε λοιπόν φωτογραφίες σύντομα ..

Ο καιρός παράξενος ..πότε ψυχρούλα, πότε υπερβολική ζέστη..το βάδισμα μου αυτές τις μέρες είναι χάλια μα..δεν πτοούμαι..Σήμερα όσο τον περίμενα έξω από ένα πολυκατάστημα ( σε 3 με έσυρε από το πρωί..) χάζευα την εξοχή που έβλεπα από τη θέση που ήμουνα..

Ένας καταγάλανος ουρανός, άγρια λουλούδια , λίγα σιτάρια ..σκόρπιες παπαρούνες..σύννεφα που έμοιαζαν λες και πέταξες αφρό ξυρίσματος σε γαλάζιο χαλί.. Στο βάθος φαινότανε η θάλασσα και οι γλάροι έφθαναν μέχρι εκεί που ήταν το κατάστημα..Σκέφτηκα ασυναίσθητα πόσο όμορφη είναι η Ελλάδα μας αφού ο ουρανός της είναι νομίζω μοναδικός..πόνεσα με τη σκέψη ότι θέλουν να την διαλύσουν..Χάζευα τους ανθρώπους που έβγαιναν από το μαγαζί με ..όνειρα για ότι έφτιαχναν, τους καταλάβαινα..ένα ζευγαράκι ..εκείνη έγκυος φιλήθηκαν  μπροστά μου, στο καρότσι τους είχαν πράγματα για παιδικό δωμάτιο..τους αξίζει σκέφτηκα ένα ανέφελο μέλλον να πάρει η ευχή!

Μέσα μου θέλησα να κάνω μια προσευχή στο Θεό να βοηθήσει σε ένα αύριο καλύτερο από αυτό που πιστεύουμε, σε μία Ελλάδα όπως αξίζει στην ιστορία της..

Χθες βράδυ καθώς τοποθετούσα σε συρτάρια πράγματα βρήκα ένα πακετάκι φωτογραφίες από τα φοιτητικά μου χρόνια..ασπρόμαυρες φωτογραφίες στη Σχολή..όλοι μαζί γονατισμένοι να ζωγραφίζουμε..το ταξίδι μας το εκπαιδευτικό στον Έβρο και ένα στη Σαντορίνη όπου έκανα 3 μήνες σαν βοηθός σε ανασκαφές..Ζωγράφιζα ένα ένα τα κομμάτια που βγάζαμε, τα αρχειοθετούσα να έβαζα νούμερο και τα περνούσα σε κατάλογο...

Αυτή είναι μία φωτογραφία από τη Σαντορίνη ..εγώ σχεδιάζω στο μικρό μπλοκ τοπία για να τα κάνω αργότερα πίνακες...μπροστά μου κάθεται ένας καθηγητής μας..

Εδώ στο δωμάτιο που έμενα με τους άλλους εργαζόμενους στις ανασκαφές..και  τον αγαπημένο Πελεκάνο του Μαρινάτου που τον τάιζε κάθε μέρα 3 φορές από ένα κουβά...ψάρια!!!!

Εδώ μας..όρμησε...δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο δυνατός είναι με το ράμφος του να χτυπά με κρότο!

Να ξέρετε πόσες φορές ζωγραφίσαμε στο ..πάτωμα στη Σχολή ατελείωτα σχέδια , πινελιές και τεχνικές..Έλιωσα παντελόνια, λέρωσα ανεπανόρθωτα μπλούζες!

Άραγε..τότε.. όταν κοιτούσα πίσω μου μπορούσα να φανταστώ το..σήμερα;

Δεν σας δείχνω άλλες γιατί θα δείτε και μία θεότρελη νεαρή με μαλλιά μακριά, ταγάρι και τζιν ξεφτισμένο να ζωγραφίζει σε ..τοίχους λουλούδια και πρόσωπα...ήμουν και τέτοια..( οι δύο που είναι μαζί μου στη φωτογραφία αυτή είναι σήμερα σημαντικοί άνθρωποι και σίγουρα δεν θα ήθελαν τη φωτογραφία τους..)

Σας ζάλισα..είπαμε..παλιές φωτογραφίες..τις πέρασα στον υπολογιστή και τις έδεσα με το κόκκινο κορδελάκι που τις είχα μέσα στο κουτί των αναμνήσεων μου...
Αχτιδένια φιλάκια..