Χθες βράδυ κοιτάζοντας έτσι κι αλλιώς αναγκαστικά τις ειδήσεις είδα μπροστά μου μία Αθήνα τόσο αλλιώτικη από αυτή που είχα στις αναμνήσεις μου .
Καλώς ή κακώς έζησα σε αυτή τη πόλη, τη Πρωτεύουσα σημαντικές στιγμές της ζωής μου ..4 χρόνια σπουδών, 2 σοβαρές εγχειρήσεις και δύο γέννες.. Έζησα περιπέτεια τότε με το Πολυτεχνείο, γνώρισα και τα ..κελιά της ασφάλειας έστω και για λίγο, δέθηκα με φίλους που μέχρι τώρα θεωρώ της... καρδιάς.
Πάντα ήμουν ειλικρινής.. λυπάμαι... μα δεν της έδωσα θέση στη καρδιά μου.. όχι γιατί δεν την άξιζε αλλά γιατί η καρδιά μου ήταν γεμάτη από τη δική μου πόλη τη Θεσσαλονίκη.. Όμως δέθηκα μαζί της με αναμνήσεις από αυτές που δεν ξεχνιούνται..
Χθες λοιπόν την έβλεπα να ..καίγεται και πόνεσα γι' αυτό..ήθελα να ψάξω στα άλμπουμ να βρω παλιές φωτογραφίες μα έχω τόσα πολλά που θέλω μέρες να τα ψάχνω..εκτός από μία που τυχαία βρήκα..
Η τότε δική μου Αθήνα.. ήταν ΑΥΤΗ..που χάζευα πάντα λες και την έβλεπα για πρώτη φορά κάθε φορά...από τα 5 μου χρόνια όταν με πρωτοπήγαν οι γονείς μου.
Δεν ήταν ουδέποτε.. ΑΥΤΗ...
Το δικό μου Μοναστηράκι ( και ας μας έκλεψαν το πορτοφόλι με 37000 τότε!!!) , η Ομόνοια και η οδός Αθηνάς ήταν ΑΥΤΗ...
Ποτέ ..ΑΥΤΗ..
και ΑΥΤΗ...
Εδώ κοντά στο Παγκράτι τον Αγ. Ιωάννη έμενα σαν φοιτήτρια...
Γνώρισα Χούντα ....και είδα τα τανκς...
Μα όταν τελείωσαν όλα πίστεψα ότι δεν θα ξαναδώ εδώ ποτέ τέτοιες εικόνες... μα χθες είδα ΑΥΤΑ...
Θυμήθηκα το Σύνταγμα όταν πρωτοπήγα με τον άνδρα μου έγκυος περίπου αρχές Μάρτη ..του 76...κάποιος πλανόδιος μας έβγαλε με το ..έτσι θέλω μια φωτογραφία...
Κάπου στο διαδίκτυο βρήκα το ξενοδοχείο που μέναμε στο κέντρο της Πλάκας, ( βέβαια εντελώς πιο παλιό και διαφορετικό) με θέα την Ακρόπολη γιατί ήθελα να βλέπω ..την ΑΘΗΝΑ...
Χθες λοιπόν ..πόνεσα για την Αθήνα που είδα, ένοιωσα πρωτόγνωρα αισθήματα βίας γι' αυτούς που έφεραν το κόσμο σε αυτή τη θέση και σ' αυτό το επίπεδο..Πάντα λέω ότι η ..η Βία φέρνει Βία..μα χθες θα μπορούσα να σκοτώσω άνθρωπο δυστυχώς για μένα...
δεν ξέρω αν η χθεσινή απόφαση ήταν σωστή ή όχι..δεν ήμουν ΠΟΤΕ πολιτικοποιημένο άτομο..απλά..ΕΛΗΝΙΔΑ ήμουν και είμαι...Δεν άνοιξα ούτε το μπλοκ μου χθες..τόσο με πείραξε η εικόνα και η κατάσταση..
Σήμερα με πήρε ο άνδρας μου και με πήγε βόλτα από το πρωί..για να μου φύγει η μελαγχολία της εικόνας...τώρα όμως. ένοιωσα την ανάγκη να σας μιλήσω ..και να σας πω ότι εγώ μέσα στη καρδιά μου θα κρατώ την Αθήνα που με κράτησε 4 χρόνια, που τα κορίτσια μου πήραν τη πρώτη τους ανάσα..την Αθήνα που σε κάποιο μπαλκόνι ξενοδοχείου αγνάντευα το φεγγάρι της με τον Δημήτρη μου..η δική μου Αθήνα..
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΗ ΦΙΛΗ ΠΟΥ ΑΦΗΣΕ ΧΘΕΣ ΣΧΟΛΙΟ ΜΕ ΤΟ ΨΕΥΔΩΝΥΜΟ "Ν" ΝΑ ΜΟΥ ΣΤΕΙΛΕΙ ΜΕΙΛ
31 σχόλια:
Γιωργία μου δεν θα σχολιάσω τίποτα.Τα είπες όλα.Κρίμα που αφήσαμε να κάνουν αυτό στην πόλη μας,στην Ελλάδα μας.Θα μάθουμε από τις πληγές μας;Αυτό είναι το μόνο ερώτημα που έχω αυτή τη στιγμή.Η κατρακύλα δυστυχώς ξεκίνησε και δεν μπορεί να σταματήσει.Μέσα μου όμως έχω μια ελπίδα πως κάποτε θα ξαναγίνουμε άνθρωποι.Τα φιλιά μου...
(Ο πίνακάς σου ήρθε και είναι στη θέση του για την έκθεση της ''Πίστης'',είναι πολύ όμορφος).
Χθες από τις φωτιές, τα χημικά κτλ η μυρωδιά είχε φτάσει εως τον Αγ. Ιωάννη (την παλιά γειτονιά σου, οταν εμενες Αθήνα).. Είχα δουλειες στο κέντρο σήμερα και κατέβηκα.. Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν την κατάσταση.. Κάπνα, καταστροφή, εικόνες που δεν θέλω να ξαναδώ ποτέ.
Απαράδεκτο τα όσα διαδραματίστηκαν..
Πικρό το κείμενό σου, όπως και τα γεγονότα των τελευταίων ημερών.
Δεν έχω να προσθέσω κάτι στα γραφόμενά σου...όλοι ζούμε στην αβεβαιότητα.
Κόντρα, λοιπόν,στη στεναχώρια θέλω να ελαφρύνω λίγο το κλίμα και δηλώνω: ΚΟΥΚΛΟΣ ο Δημήτρης! Μου κάνει κάτι σαν Φαίδωνα Γεωργίτση σε αυτή τη φωτογραφία! (και δεν το λέω επειδή το καμάρι μου του μοιάζει τόσο που άνετα θα μπορούσε να είναι γιός του...!!!!)
Αχτίδα μου το χωριό μου δυστυχώς δεν κάηκε χτες(γιατί καλός ή κακός εγώ από αυτό το χωριό είμαι)το καίνε και το λεηλατούν συνεχώς τα τελευταία 15 χρόνια,όμως είμαι σίγουρη πως και πάλι θ' αναστηθεί αρκεί να το αφήσουν στα χέρια των παιδιών του!
Τότε που το έζησες εσύ ήταν λίγοι οι εχθροί,τώρα έγιναν πολλοί και ήρθαν από παντού,εσείς τους βλέπετε μόνο όταν χτυπούν φανερά αλλά εμείς τους βλέπουμε κάθε μέρα,κάθε ώρα και σε κάθε δραστηριότητα της ζωής μας,βγαίνουν μπροστά μας και κάποιοι φρόντισαν να μη μπορούμε να κάνουμε τίποτα γι αυτό......
@ MARIA VILLIOTI, χαίρομαι φίλη μου ελπίζω να σας φέρει έστω και τα ελάχιστα χρήματα και είμαισ τη διάθεση σας με ότι μπορω να φτιάξω.
@ Άντυ μου θλίβομαι ..θλίβομαι..η οδός Αναρχάσιδος υπάρχει ακόμα;
@ OLINA M σήμερα συζητούσαμε πόσο μας λείψατε.
@ rena μου είμαι πολύ λυπημένη, με επιρρεάσε αυτή η κατάσταση..δεν είμαι στα καλά μου απόψε..
Ενα ζευγαρι που δεν ειναι δυο,ειναι τρεις,κι ας φαινονται δυο!Περιστερια κι ενας ηλιος Ηλιατορας,ενας θεος και μια Αχτιδα.Πορτραιτα απο το χθες,που φτανουν στο αυριο του Αγιου Βαλεντινου!Υπεροχη φωτο,με αναμνησεις.
Αχτίδα μου όταν δεν ζεις από κοντά τα γεγονότα είναι λογικό να νιώθεις θλίψη και στεναχώρια.Αν ήσουν όμως εκεί με όλο αυτό τον κόσμο, και έβλεπες από κοντά τις φλόγες και μύριζες την κάπνα σε γειτονιές που όταν ανθίζουν οι νερατζιές μοσχοβολάει ο τόπος, αυτό που θα ένιωθες θα ήταν οργή αλλά και δύναμη ότι θα κάνεις ότι περνάει από το χέρι σου για να ξαναγενηθούμε όπως τόσες και τόσες φορές από τις στάχτες μας.Πρέπει να πιστεύεις στη νέα γενιά γιατί κατάλαβε τα λάθη των μεγαλύτερων και αρχίζει να αλλάζει μυαλά.Θα το δεις.
Σε φιλώ και θέλω να σου πω ότι με μελαγγολείς όταν νιώθω ότι δεν είσαι καλά...
θα προτιμήσω τη δική σου Αθήνα φιλενάδα! Που να τη γυρέψω όμως δεν ξέρω! Ευχές!
@αχτίδα,τι να πω μανούλα μου..δεν χωράνε λόγια!!μία βουκολική εικόνα είναι η Αθήνα!!τέτοια νεοκλασικά κτήρια!!!τέτοια αριστουργήματα..είναι σκέτη θλίψη και απέραντος θυμός!!!!
... Σιωπή Γεωργία μου!!! Τι κάνουμε εμείς είναι το θέμα!!!!
@ Mani di fata, ούτε που τον σκέφτηκα τον Αγ.Βαλεντίνο καλέ..που τον θυμήθηκες; Αλοίμονο στις αγάπες που χρειάζονται " ημέρες" τυπικές να το υπενθυμίζουν..Σ' ευχαριστώ γλυκιά μου!
Ακτίδα μου, υπάρχει η οδός κάθετη στην Υμηττού αν δεν κάνω λάθος..
@ mammy on line, μόλις γύρισα από τα εγγόνια μου και πήρα τη..τζούρα από το φάρμακο μου...λοιπόν είμαι καλά!
@ Georgina Kassavetes, αχ! κοριτσάκι μου..γέρασε κι αυτή σαν κι εμένα..
@ Νεφέλη μου ..τσακίσου και γύρνα γρήγορα στο χωριό..να έρθω κιεγώ να φυτέψουμε..μαρουλάκια!!!!!
@ Kiki μου ..αυτό ..ακριβώς με τρελλαίνει..που δεν μπορώ να κάνω τίποτα..
@ Άντυ μου δεν θυμάμαι πλέον..ξέχασα το νούμερο..μάλλον το 17 ήταν..δεν θυμάμαι πια..τόσα χρόνια..
Με όλο το σεβασμό και το θάρρος. Σίγουρα η εικόνα αυτή δεν είναι και η καλύτερη. Μπορεί να μας στεναχωρούν τα κτίρια που κάηκαν αλλα εδώ και πολύ καιρό περπαταμε στην Αθήνα με σκυφτά τα κεφάλια δεν προσέχουμε πια τα όμορφα κτίρια, ουτε καν κοιταμε ψηλά τον ουρανό και το φεγγαρι. Για τις ζωές μας θα πρεπει να λυπόμαστε...
Καλό βράδυ,
Λένα.
αχτιδα καλησπερα.ολο το βραδυ δεν κοιμηθηκα,απο αυτες τις αποτροπαιες εικονες που βλεπαμε να καιγεται η αθηνα.ο μπαμπας μου ειχε γραφειο στην ομονεια,και εχω ζηση την αθηνα στα χρονια τα δικα σου εδω.πονεσα πολυ,μα σημερα που πηγα την μαμα μου στην Σωτηρια στο νοσοκομειο,εκτος οτι εφεραν τραυματιες πολλους απο εχθες,παρατηρουσα τον κοσμο,και μου εκανε εντυπωση η κατηφεια που υπηρχε στα προσωπα τους.αμιλητοι,και σκεφτηκοι.ο θεος να βαλη το χερι του.παντως στην φωτογραφια,ησασταν κουκλια εσυ και ο δημητρης,φιλακια
Αχτίδα μου ο θεός να βάλει το χέρι του και να δώσει φώτιση σε αυτούς που κυβερνάνε γιατί δεν τα βλέπω καθόλου καλά τα πράγματα!!Η οργή πλέον του Έλληνα ξεχείλισε και δεν θα αφήσει τίποτα όρθιο στο διάβα της!!Όσο και να θέλουμε να είμαστε ψύχραιμοι τέτοιες ώρες δεν γίνεται και οι κακές σκέψεις και ο θυμός μας έχουν κυριεύσει!!!Ελπίζω....ότι έστω και την τελευταία στιγμή κάτι θα γίνει δεν μπορεί να μας έχει μουτζώσει και ο θεός!!!Φιλάκια και καλό και ήσυχο βράδυ!!!
Αχτίδα μου... τι να πω δεν εχω... οι εικόνες αυτές τα χθεσινά γεγονότα μόνο μαχαιριές ρίχνουν βαθεια στην καρδιά μας...στις ζωές μας... στα όνειρά μας.... και κυρίως... στα παιδιά μας.... αλοίμονο ... τι τα περιμένει αύριο....τα ροζ συννεφάκια μας... μπαρουτιάστικαν...
σε φιλώ γλυκά...
@ Λένα μου , δεν ήθελα να προσβάλω την ανθρώπινη παρουσία σε αυτό το θέαμα..όμως τα "κτίρια" αυτά συμβολίζουν και μέρος του τόπου που ζεις..μέρος δικό μας..Δεν μπορώ αυτή την εικόνα γιατί δείχνει ένα κατήφορο ψυχής πια..δεν περπατάτε μόνον εσείς στην Αθήνα με χαμηλωμένα κεφάλια..ξέρω αμέτρητοπυς δικούς μου ανθρώπους, της οικογένειας που μοιράζουν βιογραφικά ακόμα και για ..περίπτερο..πονάω αφάνταστα γιατί είμαι συγχρόνως υπερβολίκά ρεαλίστρια και ξέρω..μαντεύω που οδηγούμαστε..χθες δεν μπορούσα να κοιμηθώ με αυτή την εικόνα..άνθρωποι με κουκούλες και μαντίλια να σπάζουν , να καίνε και να ..λεηλατούν..να λεηλατούν..τρομερό..αδικαιολόγητο..
@ δημητρα λαγονησι, φίλη μου δικαιολογώ το κόσμο ως προς την οργή μα όχι την λεηλασία καταστημάτων και σπιτιών που ζουν άνθρωποι από αυτά..
AXTIDA MOY OLOI TA IDIA SYNESUHMATA EXOYME .NEIVUOYME XAMENOI STON VKEANO .NTROPH KAI NTROPH KAI NTROPH TOYS MAYRISE H CYXH MAS .TA EIPES OLA KALO JYMERVMA KORITSI MOY FILAKIA EFH APO ATALANTH.
@ Sophie μου ..τυφλοί ήτανε τόσα χρόνια οι πολιτικοί μας; δεν έβλεπαν τι γινότανε; πως θα αντικρύσουν κάποτε το Θεό να δικαιολογηθούν για την αμέλια στο καθήκον τους.
@ Ελευθερία μου τι ροζ συννεφάκι μου λες..χθες υπογράφηκε μία καταδίκη..
Καλή μου, τι κούκλοι είσαστε!!! σαν ηθοποιοί της εποχής!! Δυστυχώς όλα τα άλλα είναι αληθινά!!πόσο όμορφη η Αθήνα ήταν παλιά και πως την καταντήσαμε!!!Για να δούμε θα γλυτώσουμε τίποτα;;!!! φιλάκια κι εγώ είμαι λυπημένη και απογοητευμένη....
Μια υπέροχη , υπέροχη ανάρτηση σαν αυτές που μόνο εσύ ξέρεις να γράφεις...Με συγκίνησες!! Τίποτε άλλο, με έκανες να κλάψω αγαπημένη....
Δημοσίευση σχολίου