Πέρασα ένα " γεμάτο " πρωινό με τα εγγόνια μου και βρήκα την έξοδο μου με τη Μαιρούλα κάτι σαν...σκασιαρχείο. Από το πρωί χιονίζει στις ορεινές ολόγυρα περιοχές και μέσα στη πόλη ένα μικρό ανάλαφρο χιονάκι που ούτε καν φαίνεται.
Με τα καινούργια μου γυαλιά για να τα συνηθίσω, το σκούφο , γάντια και κασκόλ της γλυκιάς μου Πουαντερί στο λαιμό πήραμε οι δύο φιλενάδες το λεωφορείο γελώντας . Σκεφτήκαμε ότι αν κάποιος ήξερε ότι με τέτοιο καιρό εμείς κατεβήκαμε στην αγορά για ..χάντρες θα μας έλεγε τρελλόγριες! Εμείς όμως απτόητες είπαμε ότι αν κάποιος μας ρωτήσει που πάμε θα πούμε ότι πάμε στο..γιατρό!
Λυπηρή η εικόνα πάντως στην αγορά πραγματικά..άδεια μαγαζιά, πωλήτριες που στέκονται με δεμένα τα χέρι και δεν τολμάς να κοιτάξεις βιτρίνα γιατί ντρέπεσαι τα βλέμματα τους. Χωρίς να το θέλω σκέφτηκα παλιές εικόνες ..για 3 χρόνια είχα κι εγώ μαγαζί λιανικής στην αρχή της καριέρας μου σε κεντρικό σημείο και θυμάμαι ότι δεν προλαβαίναμε τους πελάτες..
Δεν θέλω να είμαι απαισιόδοξη βρε παιδιά μα θαρρείς δεν υπάρχει και κάτι που να σου αλλάξει αυτή την άσχημη γεύση ανασφάλειας που μας καταπατά κάθε καλή μας πρόθεση για να χαμογελάσουμε.
Πάντως εμείς οι δύο παλιές φίλες για αυτές τις 2-3 ώρες αφήσαμε πίσω μας τα πάντα και χωθήκαμε βαθιά στο κόσμο των κατασκευών, στις χάντρες, τα ..μπιχλιμπίδια και καταφέραμε να νοιώσουμε έστω και λίγο ότι μπορούσαμε να ονειρευτούμε ένα ανάλαφρο αύριο , ονειρικά πλασμένο..
Χωρίσαμε στη στάση του λεωφορείου..η καλή μου φίλη..από αυτές που συναντάς μία φορά στη ζωή σου...
Στο σπίτι με περίμενε ...ένας διάδρομος με σακούλες σούπερ μάρκετ ...ψώνια του άνδρα μου ( για ένα απορρυπαντικό για τα πιάτα τον έστειλα !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!) ,ένα όμορφο ελιόψωμο που μου έφτιαξε η Ιωάννα όταν ήρθε να πάρει τα παιδιά της και στη " γωνιά μου " ένα ζευγάρι σκουλαρίκια με ένα σημείωμα δίπλα : " φτιαγμένο από τη Βάσια".
Κούνησα το κεφάλι μου στωικά στα όσα αγόρασε ο καλός μου..τσίμπησα μία γωνίτσα από το νόστιμο ελιόψωμο της κόρης μου και χαμογέλασα με τρυφερότητα στα όμορφα σκουλαρίκια της εγγονής μου κρεμώντας τα στο ταμπλό με τα δικά μου!
Έστω και αργά είχα ανάγκη από ένα καφέ που δεν ήπια το απόγευμα...τον έκανα και κάθισα στον υπολογιστή μου...Ο παππούς μας ακούει ειδήσεις και ..βρίζει ( Κεφαλλονίτης!!!) μα εγώ έχω βάλει φραγμό σε κάθε πια δυσοίωνη ανακοίνωση..δεν θέλω να ακούω.. μου αρκεί που έχασα πια το ...ροζ συννεφάκι μου για πάντα..απλά ελπίζω ότι ίσως κάποτε..κάποια στιγμή... κάποια εποχή... χρόνο..αιώνα.. παράδεισο..κόλαση... ίσως κάποτε θα το ξανασυναντήσω ελπίζοντας να μπορέσω λόγω ...ηλικίας ...να το ανέβω και να το αφήσω να με σουλατσάρει .
34 σχόλια:
Δυστυχώς πάνε αυτές οι εποχές για την αγορά...
ένα ροζ συννεφάκι και γρήγορα παρακαλώ :)
φιλιά! καλό μήνα!!! :)
Γλυκειά Αχτίδα έχεις το χάρισμα να είσαι ευχαριστημένη με ότι σου δίνει η ζωή γι αυτό είμαι σίγουρη πως θ' ανέβεις σε πολλά ροζ συννεφάκια ακόμα και ποιος ξέρει ίσως σε κάποιο να συναντηθούμε!!!
@αχτίδα,καλησπέρα μανούλα μου!!!μην χάνεις το ροζ συνεφάκι σου!!!το χρειαζόμαστε!!!.φιλιά σε όλους και καλές δημιουργίες με τα και νούργια υλικά σου!!
Το ροζ συννεφάκι το κουβαλάς μέσα σου, οπότε δεν σε φοβάμαι να το χάσεις..
Φαντάζομαι με τις αγορές σου θα ξεκινήσεις πάλι να δημιουργείς και περιμένουμε φωτογραφίες!
Πολλά φιλιά
αχτιδα μου,καλησπερα και καλο μηνα.φανταζομαι τι φτιαχνη η ιωαννα,τι νοστημιες!!!το ροζ συννεφακι εγω προσωπικα το εχω χασει απο καιρο,και δεν ξερω ποτε θα το βρω.ευχομαι να το βρης οσο το συντομοτερο αχτιδα μου.καλες δημιουργιες,φιλακια φιλεναδα μου
Αχτίδα μου, αυτό που με πονάει εμένα περισσότερο, είναι για το ροζ συννεφάκι των παιδιών μας, που ίσως να μη το νιώσουν και ποτέ... Εμείς τουλάχιστον το βιώσαμε και έχουμε και κάτι να αναπολούμε...
Καλό βράδυ, Βικτώρια
γλυκια μου αχτιδουλα το ροζ μας συννεφακι παντα θα το κουβαλαμε μεσα μας,κ αναλογα με την περισταση θα το βγαζουμε θα το καβαλαμε κ θα φευγουμε για κοσμους μακρινους κοσμους φανταστικους κοσμους ονειρικους...φιλια πολλα κωνσταντινα κερκυρα
η αφήγησή σου πάντα απολαυστική!
@ Leviathanφίλε μου καλέ..πραγματικά με λυπεί αυτό..
@ rena αλήθεια φίλη μου..πράγματι χαίρομαι πανεύκολα και με τα πιο απλά μα ..στεναχωριέμαι επίσης το ίδιο όταν γύρω μου δεν υπάρχει η ..μαγεία ..
@ Νεφέλη μου φρόντισε να κανονίσεις τη ζωή σου και να γυρίσεις γρήγορα πίσω..στο τόπο σου..εσύ τουλάχιστον έχεις γη..
@ Αντυ μου πραγματικά ..περιμένω σαν ..παιδί το αύριο να ξημερώσει!
@ δημητρα λαγονησι, έκανε ένα ψωμί υπέροχο!
@ Mama Greece, μα φίλη μου ..είναι το μόνο που με νοιάζει..εγώ πια με τον άνδρα μου μπορώ να ζήσω και με τα πιο λίγα..εκείνα όμως δεν ξεκίνησαν ακόμα..
Αχτιδίτσα μου είμαι ένας πίνακας 36 χρόνων και όπως πάντα με γεμίζεις με χρώματα αισιοδοξίας πινελιές χαμόγελου και φωτοσκιάσεις για ένα καλύτερο αύριο!!!!
Σε φιλώ!!!! φυσικά το Κλωντίνη επουδενί δεν εξαιρείται!!!!
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΑΧΤΙΔΟΥΛΑ ΜΟΥ!!!!!!!!
ΡΙΞΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΕΔΩ
http://amaryllis-femme.blogspot.com/2012/01/meeting-rendezvous.html
ΚΑΛΗ ΙΔΕΑ ΕΤΣΙ;
ΦΙΛΑΚΙΑ!!!!!!!!!!!
@ κωνσταντινα κερκυρα, φίλη μου ανησυχώ για όσους αγαπώ και νοιάζομαι...το ροζ συννεφάκι μου..δεν το βλέπω πια..το έχασα..( μα που θα πάει..θα το γραπώσω πάλι)
@ debgoud, ευχαριστώ γλυκιά μου..καληνύχτα..πάω για ύπνο!
@ Βαλάντη Λακούτση, κάνω τόσα για σένα βρε κοριτσάκι μου; φιλάκια αχτιδένιαααα!
@ Rena Christodoulou, πάω καλέ..πάω..ξέρεις οτι είμαι περίεργη..και νυστάζω κι όλας..
Αχτίδα μου, σε ποιές χάντρες πήγες καλέ;; δεν θάπρεπε να είσαι στο σεμινάριο ντε κουπάζ!!!χαχαχα!!! σε κείνες τις χάντρες δεν ήσουν!!σε περίμενα... έχασες!!!Σε ξεμυάλισε η Μαιρούλα μου φαίνεται!!!φιλάκια και στις δυό σας!!!
πέρνα από το blog μου να παραλάβεις το βραβείο σου και να παίξεις ένα ωραίο παιχνιδάκι!!! φιλάκια.
αχτιδουλα μου μου εφτιαξες τη διαθεση ΄΄εχεις τον τροπο !!!!γλυκια μου καλο ξυμερωμα φιλακια.φαιη απο αταλαντη.
Δυστυχώς ολι το ψαχνουμε το ροζ συννεφακι αχτιδα μου!!!Φιλια πολλα καλο ξημερωμα!!!
@ Φανή Παπ., Ζωγράφος, κάτσε να σουτα..σούρω τώρα! Γιατί δεν είπες κάτι στη φιληνάδα σου; που να ξέρω εγώ οτι γίνεται χθες το σεμινάριο; και γιατί αφού το έμαθες δεν είπες κάτι..Θα σου έρθω με μία βρεγμένη σανίδα..να δεις..
@ Φαιη απο αταλαντη.τ ι θα κάνετε καλέ χωρίς εμένα να σας κάνω να γελάτε ..που να δεις και από κοντά πως περνάω..θα γελούσες όλη μέρα.Καλημέρα γλυκιά μου ..πίνω καφεδάκι!
@ Eva's blog, δυστυχώς γλυκιά μου ..τα συννεφά μας πήραν το ίδιο χρώμα..γκρι!
love you...! θέλω κι εγώ κάποια στιγμή να γίνω μια τέτοια "τρελόγρια" μακάρι να τα καταφέρω...! :) φιλιά
Οχι ρε Αχτιδούλα! Μη λες τώρα ότι το έχασες εσύ το ροζ συννεφάκι... έχεις αναρωτηθεί ποτέ πόσοι άνθρωποι μπορεί να αναζητούν ένα τέτοιο συννεφάκι διαβάζοντας τις αναρτήσεις σου; Κάποιοι χρειάζονται λίγη βοήθεια που την προσφέρεις εσύ τόσο εύκολα με μια ανάρτηση... Μη μου το χαλάς τώρα ...
Γιώτα από Αθήνα
(Δεν έχω αφήσει ποτέ σχόλιο, αλλά σε παρακολουθώ καθημερινά εδώ κι ένα χρόνο)
Όσο απολάμβανες το ελιοψωμάκι σου πέρασε έξω απο τομ παράθυρο απλά δεν τόδες φίλια και αν περάσει απο δω θα στο στείλω πίσω το κακομαθημένο που ξεπορτίζει ....
@ ikaxela , αυτό κπρίτσι μου κυλάει στο αίμα μου..είπαμε ..μπορεί να ..ξαποσταίνω μα..επιστρε΄φω άντα με το συννεφάκι μου παραμάσχαλα..
@ Γιώτα από Αθήνα
αν είναι να σας στεναχωρώ να βγω προς..αναζήτηση του, μη σκας γλυκιά μου ..εύκολα γελώ ..εύκολα κλαίω..εύκολα ξεπερνώ ..εύκολα αποχαιρετώ όμως όταν πληγωθώ..Ας σταθούμε στο εύκολα γελώ και ας μείνουμε εκεί..
@ marilise, αχ! γλυκιά μου..εσύ μου το έστειλες; το γράπωσα και προσπαθώ να το ανέβω!
Αν έχασες και εσύ το ροζ συννεφάκι σου, πάμε χαμένοι όλοι οι άλλοι. Πάλι όμως αφήνεις μια χαραμάδα αισιοδοξίας. Ίσως κάποτε, σε χρόνο .... αιώνα..... πως τα λές, καλά έκανε ο Leviathan και ζήτησε ένα ροζ συννεφάκι γρήγορα!!!
Φιλιά γλυκιά μου, κράτα γερά και για μας....!!!!!!!!!!!
Γλυκούλα μου κι εγώ από μια ανάρτησή σου το έμαθα, που έλεγες ότι θα πας! και το θεώρησα δεδομένο ότι θα είσαι εκεί!!!απλά ρώτησα στο μαγαζί τη μέρα γιατί δεν την θυμόμουν.Γιατί το λες, άλλαξε η μέρα;;ήξερες για άλλη εσύ;;και στο τηλέφωνό σου ποιος απαντάει και δεν ακούει;; τά 'βγαλα όλα στη φόρα;;!!!χαχαχα!!θα τα πούμε από κοντά!! γέλιο που θα κάνουμε!!! φιλάκια.
Δημοσίευση σχολίου