Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2012

Κρύο έξω..στη ψυχή ζέστη..

Καλημέρα, καλημέρα..κρύο φοβερό  και δεν μπορώ παρά να σκεφτώ όλους αυτούς που δεν έχουν πια την " πολυτέλεια" να έχουν ζέστη ..γιατί φίλοι μου έτσι μας έκαναν να νοιώθουμε ότι ..η ζέστη..το αυτοκίνητο .η επίσκεψη τα σούπερ μάρκετ...το γεμάτο ψυγείο είναι πολυτέλεια.. Μας φόρτωσαν  ακόμη να έχουμε ενοχές όταν βρισκόμαστε σε μία πιο προνοητική θέση και να δακρύζουμε μέσα μας όταν μία φίλη βρίσκεται στην άκρη ενός αδιεξόδου και το χειρότερο αδυνατείς να κλείσεις το κενό μπροστά της . Μία βραδινή κουβεντούλα με μία τέτοια φίλη με έκανε να νιώσω φοβερά αδύναμη ..δυστυχώς..και ξέρω ότι είναι μία από τις άπειρες πλέον γύρω μας.
Μόλις είχα γυρίσει από την απογευματινή συνάντηση μου με τη Φανή στο Δήμο που διδάσκει και η γλυκιά γεύση που μου άφησε στη καρδιά η κουβεντούλα μας, το " μάθημα " που μου έκανε στο κόσμημα... Βλέπετε φίλοι μου ποτέ δεν είχα την έπαρση να λέω ότι τα ξέρω όλα..κάθε μέρα μαθαίνω κάτι και έχω τη διάθεση να μάθω από εκείνη που δουλεύει κάτι τόσο όμορφα. Πήγα με συνοδεία τα εγγόνια μου και βέβαια..η Αχτίδα δεν πάει ποτέ με άδεια χέρια..φρέσκο κέικ με σταφίδες, μήλα  και  καρύδια και μικρά τυροπιτάκια για τα παιδάκια που όμως δεν ήταν πολλά ώστε να παίξουν με τα δικά μου. Το γεγονός είναι ένα..ότι σπάνια πέφτω έξω στις εκτιμήσεις μου..η Φανή είναι ένας υπέροχος, αγνός, ζεστός άνθρωπος, δοτικός και ...γλυκός!
Έχω γνωρίσει μέσα από τα μπλογκς καλές φίλες, το έχω πει πολλές φορές και κάθε φορά το θεωρώ πλέον..φυσικό ..λες και σας ξέρω από χρόνια..λες και έχω κάτσει μαζί σας, έχω φάει, έχω πάει βόλτα..όμως εν μέρει κάτι τέτοιο γίνεται.. Κάθε σερφάρισμα που κάνουμε στο ...διπλανό μπλοκόσπιτο.. είναι κάτι τέτοιο. Μου έφεραν αργά και το καινούργιο μου εκτυπωτή γιατί ο παλιός..πάπαλα! Ο μικρός Δημητράκος το έκανε το θαύμα του!
Άντε..ο καφές μου τελείωσε ..το πήρα απόφαση σήμερα αρχίζω το πίνακα αν και σε λίγο θα μου φέρουν το μικρό Δημητράκη ! Καλή σας μέρα φίλοι μου..ειδήσεις δεν υπάρχουν στη TV. .. γιορτάστε το!


10 σχόλια:

Ποδηλάτισσα είπε...

Και όσο περνά ο καιρός… η «πολυτέλεια» θα ανήκει δυστυχώς σε ακόμα λιγότερους……
Όταν σπούδαζα στο Παρίσι… είχα εντυπωσιαστεί από τους clochard (κλοσάρ) που ζούσαν κάτω από τις γέφυρες του Παρισιού παρέα με ένα χαρτόκουτο και ένα σκύλο!!!!! Ποτέ δεν φανταζόμουν τότε ότι το ίδιο πράγμα θα το δω στην πατρίδα μου…
Να έχεις μια όμορφη μέρα μαζί με τους Δημητράκιδες της ζωής σου!!!!!!! Χωρίς τις ενοχλητικές ειδήσεις… που ευτυχώς ούτε αύριο θα μεταδοθούν (απεργούν!!!!!!!!!)

Πολλά πολλά φιλάκια!!!!!!

Αντυ είπε...

Δυστυχώς εκεί μας φτάσανε..Να σκεφτόμαστε περί πολυτέλειας για τα αυτονόητα.Χθες στον ΟΑΕΔ που είχα πάει για το επίδομα (γιατί πλέον κι εγώ μπήκα στο κλαμπ)κι είδα τον χαμό από ανέργους, μια κυρία με ρώτησε εάν έχω παιδί, όταν της είπα όχι μου απάντησε οτι είμαι τυχερή..Τι άλλο να πω..
Φιλιά πολλά

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Ποδηλάτισσα, δυστυχώς έχω κι εγώ την ίδια εμπειρία με σένα..όταν έβλεπα τους κλοσαρ στο Παρίσι και εκείνους στα έργα της Αμερικής νόμιζα οτι ποτέ δεν θα ε΄ρθει στη "πόρτα " μας.Τώρα έχω μέσα στο πολύ στενό μου περιβάλλον 4 τέτοιες περιπτώσεις από οικογένειες που πάντα ζούσαν άνετα και τώρα έχουν πέσει στην ανεργία.Χθες με έπιασε πονοκέφαλος όλο το βράδυ από όσα μου είπε η φίλη μου.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Αντυ μου το ίδιο λέω και στη μία κόρη μου που δεν έχει παιδιά..εγώ αυτές σκέπτομαι και πικραίνομαι.Εγώ έχω ζήσει και ακόμα ξέρω να περνώ και με πολύ λίγα.

Tante Kiki είπε...

Καλημέρα Αχτιδούλα μου γλυκιά!!! Δυστυχώς εκεί που μας έφτασαν τα αυτονόητα πλέον έγιναν πολυτέλεια για κάποιους και το χειρότερο θα γίνουν και για άλλους. Νομίζω ότι αυτό που αισθανόμαστε όλοι είναι φόβος για το μέλλον γιατί ακόμη κι αν τώρα έχουμε να περάσουμε δεν ξέρουμε αύριο τί θα γίνει. Όσο για τη σχέση Δημητράκη και εκτυπωτή ...θέλεις να σου φέρω και την μικρή μου ανιψιά να δούμε ποιός θα συναγωνιστεί ποιόν στις ζημιές;;;; Τί να κάνουμε, χαλάλι τους!!!! θα μεγαλώσουν αρκεί να μπορούμε να τους προσφέρουμε τουλάχιστον τα αυτονόητα!!!! Να περάσεις πολύ πολύ όμορφα και φιλιά. Την παραπάνω εβδομάδα αρχίζουν οι ελεύθερες Τετάρτες οπότε αν θέλεις και μπορείς να βρεθούμε. Πολλά φιλιά!

Κωνσταντίνα είπε...

Είτε το θέλουμε είτε όχι έχουν αλλάξει τα πράγματα. Αν μας εγκαταλείψει και η ελάχιστη αισιοδοξία που μας έχει απομείνει ως αμυντικός μηχανισμός, δεν ξέρω τι θα κάνουμε...Σε πείσμα των ημερών ετοιμάζω τραπέζι για την αυριανή γιορτή του άντρα μου με αγάπη και χαμόγελο! Καλά δε τα λέω αχτίδα? αυτά δε χρειάζονται για να είμαστε ευτυχισμένοι με την οικογένειά μας?
Καλό απόγευμα!

ΕΛΕΝΑ είπε...

Τρέμω κάθε στιγμή για τα παιδιά μου, για τα παιδιά όλου του κόσμου!
Εμείς μπορούμε να τα καταφέρουμε και με τα λίγα.
Αυτά τι θα κάνουν?
Θα μάθουν κι αυτά θα μου πεις.
Με άλλα όνειρα όμως ξεκίνησαν την ζωή τους, και τώρα τα πνίγει η αβεβαιότητα κι αυτά κι εμάς.
Καλό μεσημέρι Αχτίδα μου!

Ανώνυμος είπε...

@αχτίδα,καλησπέρα μανούλα μου!!!πιστεύω ότι θα φτιάξεις τα ωραιότερα κοσμήματα!!!η κα Φανή και εμένα μου είναι πολύ συμπαθής!!!φιλιά μανούλα μου!!!!θέλω από όλα τα κοσμήματα!!!

Unknown είπε...

Καλησπέρα Αχτιδίτσα μου να είσαι καλά!!! Το 98 με 1999 που ήμουν στον Πειραιά, κάθε Σάββατο είχα λαική αγορά κάτω από το σπίτι μου ακριβώς. Δυστυχώς από τότε έβλεπα γυναίκες και μάλιστα κοπέλες να πάνε στην λήξη της λαικής και να μαζεύουν ότι άφηναν οι μανάβηδες. Τότε ήταν δυο-τρεις και όταν τις έβλεπα έλεγα Παναγία μου!!!! Τώρα αυτό είναι πλέον ένα φυσικό φαινόμενο δυστυχώς!! Τρέμω στην ιδέα ότι μπορεί και στην Ελλάδα μας να γίνουν πολιτείες με σκηνές όπως και στην Αμερική!! Και οι πολιτικοί μας το χαβά τους να μας κοροιδεύουν μέσα στα μάτια μας!!!! Θα συμφωνήσω με την ποδηλάτισσα όσον αφορά άντε να μην πω τις ειδήσεις και με την Άντυ, που πολλές σκέφτομαι ότι αυτά τα παιδάκια που έρχονται τώρα σε αυτόν τον κόσμο τι θα βρούν;;; μήπως και εγώ που δεν έχω μωρό είναι τελικά για καλό;;;;;; δεν ξέρω ανησυχώ πολύ για όλα που συμβαίνουν γύρω μου, γιατί κάποια στιγμή ο θεός να φυλάει μπορεί να χτυπήσουν και την δική μου πόρτα!!!! φιλάκια από την παγωμένη Εύβοια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Fanypap είπε...

Αχτίδα μου γλυκιά μου, σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, αλλά εσύ δεν συγκρίνεσαι με καμμιά καλή μου!!!είσαι πολύ καλύτερη από όλες μας!! παιδιά δεν μπορείτε να φανταστείτε, τι έφερε!!!σαν να είχαμε γάμο!!! ένα ταψί πορτοκαλόπιτα που μας ξετρέλανε όλους στο σπίτι!!!!ένα ταψί τυροπιτάκια , απίθανα!!! και ένα ταψί Κέικ, υπέροχο!!!! Έτυχε να μην έρθουν και πολλά παιδιά, (μόνο 2-3, λόγω κρύου μάλλον και θα είχαν πολλά διαβάσματα ίσως...), για να έτρωγαν κι αυτά κάτι απ' ολα αυτά!!
Θα έχουμε να τρώμε για όλη την εβδομάδα!!! Πέρασα υπέροχα με την παρεούλα μας, και τα εγγονάκια της!!!όμορφα , ταλαντούχα, καλή παρέα σαν τη γιαγιά!!!Να ξανάρθετε όποτε θέλετε ξανά!!!φιλάκια πολλά και σ'ευχαριστώ Αχτιδούλα μου που μου κάνεις την τιμή να με θεωρείς φίλη σου!!!