Βαρεθήκατε λιγουλάκι;

Δεν θα σας πω άλλες ευχές..αρκετές αλλάξαμε..έρχεται και η Πρωτοχρονιά και τότε..πέστε όσες θέλετε γιατί μάλλον τις χρειαζόμαστε. 

Δεύτερη μέρα Χριστουγέννων..να σας ομολογήσω ότι σήμερα..βαρέθηκα μέσα στο σπίτι.. και θα αναρωτιέστε τι με κρατά και δεν βγαίνω..ε! είπαμε..ο καιρός με  πείραξε λιγάκι..το χέρι μου δεν είναι στα καλά του , το περπάτημα το ίδιο οπότε...σπίτι..

Έστειλα τον άνδρα μου στους φίλους του το πρωί κι εγώ.. φαγώθηκα τι να κάνω! Να ζωγραφίσω δεν μπορούσα, τα γούρια αν και είχα παραγγελίες τα..βαρέθηκα.. έπαιξα με τα παιχνίδια στον υπολογιστή και μετά..μετά.. δεν άντεξα.. άρπαξα το αλεύρι και του έδωσα και κατάλαβε.. 

 Μόλις  γύρισε ο Δημήτρης μου μου έβαλε κατσάδα..μα μετά του έδωσα πακετάκι να πάει επίσκεψη σε μία κλινική ηλικιωμένων να πιάσουν τόπο...κράτησα το ψωμάκι και λίγο από όλα  για το παππού μας που είναι μέγας γλυκατζής.

Θα μου πείτε..γιατί δεν κάθομαι λίγο στα ..αυγά μου...δεν μπορώ βρε παιδιά..αλλά τώρα πήρα ένα βιβλίο να διαβάσω αν και δεν είμαι σε φάση να προσηλώσω σε διάβασμα.. είμαι μονίμως στις πρώτες σελίδες. 

Σουλατσάρω λοιπόν στο διαδίκτυο και χαζεύω τα μπλογκ σας..θαυμάζω τα έργα σας... τι χρυσοχέρες είστε βρε παιδάκι μου..σας..χαίρομαι με όσα γράφετε..

Αν το σκεφτείτε..είστε μία υπέροχη συντροφιά.. μπαίνω στο "σπίτι"σας αθόρυβα.. "κλέβω" και κανένα γλυκάκι..σας χαμογελώ χωρίς να με βλέπετε...και φεύγω πάλι αθόρυβα να μην σας ενοχλήσω κλείνοντας πίσω μου το παράθυρο.. Αχτίδα είμαι ..δεν θα έμπαινα από τη πόρτα!

Αύριο επιτέλους εργάσιμη μέρα..βαρέθηκα την ησυχία της απραξίας..μετά όμως σκέπτομαι ότι δεν έχω να πάω σε καμία δουλειά..όμως πάλι κάτι θα βρω να κάνω ,έτσι;

Αχτιδένια φιλάκια φίλοι μου...