Να συγχιστώ;

  Φίλοι μου καλημέρα, καλημέρα δεν αντέχω αυτή τη τόσο εκβιαστική και αγχώδη ατμόσφαιρα που επικρατεί παντού ή μάλλον καλύτερα θα έλεγα μας πιέζουν να νοιώσουμε. Ξέρετε ο χαρακτήρας μου είναι τέτοιος που δεν αντέχει αμφιλεγόμενες καταστάσεις.
Πάντα όταν αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα και πρέπει να πάρω μία απόφαση συνήθως στην αρχή (  1 μέρα) απελπίζομαι όμως αμέσως κοιτάζομαι στο καθρέπτη και λέω στην..Αχτίδα..: Ψηλά το κεφάλι..και βρες λύση.. Τότε φίλοι μου σαν ένας εντελώς εκτός προβλήματος άτομο κοιτάζω το πρόβλημα κατάματα και βρίσκω τη λύση χωρίς συναισθήματα και ενδοιασμούς. 
Τώρα λοιπόν είμαι... ήμαστε... μπροστά σε ένα πρόβλημα που επηρεάζει τη πατρίδα μου ολόκληρη γιατί πατρίδα φίλοι μου είναι η ίδια μας η οικογένεια , τα πιστεύω και τα εδάφη μας, η θρησκεία και τα ήθη μας.. Είμαι  λοιπόν οργισμένη για το πρόβλημα αυτό που έχω μπροστά μου δεν αντέχω από ιδιοσυγκρασία σε μία κατάσταση που δεν μπορώ να ελέγξω και να διορθώσω γιατί κάποιοι  τόσα χρόνια δεν έκαναν αυτό που όφειλαν να κάνουν.
Με εκβιάζουν φίλοι μου , με πιέζουν και με κάνουν να αποδεχθώ καταστάσεις για μένα και τα παιδιά μου ( σε γενική έννοια) που δεν μου άξιζαν. Δεν θέλω την ώρα που τρώω να σκέπτομαι ότι ίσως δίπλα μου μία οικογένεια που δεν το δείχνει δεν έχει να φάει.., δεν μπορεί να πληρώσει λογαριασμούς ( όπως ανακάλυψα χθες βράδυ) ,δεν αντέχω την ιδέα ότι όταν το δικό μου εγγόνι τρώει σοκολάτα κάποιο άλλο παιδί δεν έχει τα στοιχειώδη. 
Ξέρω τι θα μου αντιπαραθέτετε ... Ήξερες ακόμα και στους καιρούς της αφθονίας ότι υπήρχαν κάπου τέτοια παιδιά..δίκιο..όμως και πάλι μπορούσα και κάτι έκανα..δωρεές σε οργανισμούς που μου έστελναν φυλλάδια..τηλεφωνήματα που έδιναν έστω και 1 ευρώ κάπου... Τώρα με κάνουν να σκέπτομαι ακόμα και αυτό που κάποτε δεν ήταν τίποτε για μένα..
Ε ! Αυτό με βγάζει από τα ρούχα μου! Σπούδασα τα κορίτσια μου με όνειρα και βεβαιότητα ότι θα έχουν μπροστά τους μία λαμπρή μελλοντική ζωή αφού δόξα το Θεό τους έδινα μαζί και μία ατομική ιδιοκτησία.. Όμως τώρα βλέπω παντού χιλιάδες άλλα τέτοια παιδιά να κάνουν δουλειές έξω από αυτό που σπούδασαν απλά για να επιζήσουν ...Για οικογένεια; Ούτε που το σκέπτονται και δεν τα αδικώ...πως να κρατήσεις ένα σπίτι με τέτοιους μισθούς... Μας εκβιάζουν φίλοι μου και μας πιέζουν να αποδεχθούμε τα..αποφασισμένα..Ξέρω ότι έχετε..φλομώσει από τέτοιες συζητήσεις..μη με λάβετε υπόψιν σας.. αφήστε μου όμως το δικαίωμα να σας τα πω ..να ξεσπάσω την οργή μου ..πριν σταθώ μπροστά στο καθρέπτη όπως σας είπα και να πω τον εαυτό μου: Αχτίδα αυτή είναι η κατάσταση ..πρέπει να την αποδεχθείς έστω και αν..δεν καταπίνεται αυτό το κώνειο..
Και για να σας ..αποδεσμεύσω από το να σκεφτείτε αυτή τη πρωινή μου οργή θα σας ζητήσω τη γνώμη σας σε ένα πρόβλημα του ..blogger μου..Με ένα νέο σύστημα που έχει μπει στις παρακολουθήσεις δεν μπορώ να μπω σε αυτές. Πατώ το εικονίδιο της google μου ζητά επαλήθευση, βάζω το κωδικό και ο αυτό το... χαμένο ...δεν το δέχεται.όμως από κάποια μέιλ που πήρα το έχουν και άλλοι αυτό το πρόβλημα..συγχρόνως κάποια μου λένε ότι ενώ εκείνες μπήκανε εγώ..δεν μπαίνω γιατί αδιαφορώ για τα δικά τους μπλοκ... Όχι βρε κορίτσια...αυτός ο παλιόblogger φταίει...Άντε λοιπόν..βρέστε μου λύση..
Τώρα σας δίνω Αχτιδένια φιλάκια, σας εύχομαι καλή μέρα και περιμένω να υποδεχθώ τον εγγονό μου για..μπέιμπι σίτιγκ...Ουάουυυυυυυ! Έχω προμηθευτεί τις κασέτες που του αρέσουν...πατάτες τηγανητές..κουβέρτα πάνω από το χαλί που λόγω μαρκαδόρων το έκανε ..εμπριμέ και..βλέπουμε...ζωγραφίζω η έρμη συγχρόνως!!!!