Καλημέρα ... χωρίς το καφέ στο χέρι γιατί από το πρωί τον πίνω γουλιά γουλιά κάνοντας ένα σωρό δουλειές.
Χθες η μέρα μου στο παλιό μου εργαστήρι ..ευτυχισμένη θα έλεγα γιατί ακόμα και διαλυμένο όταν είμαι μέσα σ' αυτό είμαι πλήρης.Πολλές φορές λέω στον εαυτό μου ότι εδώ ..νοιώθω ... σπίτι μου. Με βιτρό φτιάχνοντας για μια παραγγελία και με το Δημήτρη να καθαρίζει και να σχεδιάζει γύρω μου το τι θέλει να "ρίξει" και να χτίσει για να το μετατρέψει στο μικρό διαμέρισμα στούντιο που θέλουμε. Τώρα πια το θέλω κι εγώ..απλά ..πιο ρεαλίστρια από εκείνον σκέπτομαι ότι οι καιροί που έρχονται θα είναι δυσκολότεροι και τα έξοδα πρέπει απλά να είναι αναγκαία. Σήμερα ενώ έπρεπε να κατέβω να συνεχίσω ( ζωγραφίζω συγχρόνως και την εικόνα της Αγ. Ξένης) είμαι καθηλωμένη γιατί περιμένω την Φυσιοθεραπεύτρια και συγχρόνως το τεχνικό για τη συντήρηση του καυστήρα αερίου που πρέπει να γίνεται κάθε χρόνο και ο άνδρας μου είναι πολύ τυπικός γι' αυτά. Έτσι ..επειδή η υπομονή σε αναμονές δεν είναι το χαρακτηριστικό μου χάρισμα ιδίως όταν έχω δουλειές..από τα νεύρα μου έκανα και ένα κέικ..φαντασία της στιγμής..( λες να μη πετύχει η γεύση;) γιατί έβαλα ότι μου ερχότανε στο μυαλό.. από καρότα μέχρι Τεντούρα!!!!!! Το αποτέλεσμα θα φανεί στο ...πρόσωπο της Στέλλας όταν το δοκιμάσει!
Η Κλώντη όσο πάει γίνεται καλύτερα..δεν μπορώ να την κάνω να καθηλωθεί στο κρεβατάκι της..περπατά στραβά από πίσω μου και αναγκάζομαι να την κρατώ συνέχεια στο χέρι μου για να μη κουράζει το πόδι της. Αν βλέπατε πως έφτιαχνα το βιτρό στο εργαστήρι θα κάνατε το σταυρό σας...Φοβάται να μείνει μόνη.. θέλει συνέχεια να μας βλέπει και προσπαθεί να ανέβει στο καναπέ και βέβαια δεν μπορεί και βέβαια η προσπάθεια την πονάει...
Τι μου θυμίζει;...χθες αφού τελείωνα σχεδόν το βιτρό τουλάχιστον το μολύβι..ξαφνικά το χέρι μου έπαψε να με υπακούει..έτσι απλά..έπαψα να μπορώ να τραβήξω ούτε γραμμή... Δεν είπα τίποτα, έβγαλα τη ποδιά μου , κάθισα στο καναπέ δίπλα στον άνδρα μου και του είπα ότι και αύριο μέρα είναι για συνέχεια...
Μη νομίζετε ότι στεναχωρήθηκα..καθόλου.. το έχω ξεπεράσει αυτό .. άλλωστε δεν μου συμβαίνει πάντα..και μετά από τη στεναχώρια που πέρασα με τη Κλώντη τα βρίσκω όλα απλά. Η ζωή είναι ένας αγώνας και μάλιστα μαζοχιστικά απολαυστικός και μου αρέσει να πάρει η ευχή να ζω τη κάθε μέρα όπως ακριβώς θα μου τη στείλει ο Θεός. Αν προσέξατε μετά από μία λύπη έρχεται και μία ανάσα χαράς.. και αυτή η ανάσα λες και αξίζει όσο χίλιες..
Καλημέρα φίλοι μου, πάω να βγάλω το κέικ μου, μαγείρεψα χθες βράδυ λαχανοντολμάδες για το Δημήτρη μου και μπάμιες με ...κεφτεδάκια για το παππού μας και ..όποια από τις κόρες μου θέλει.. Έχω πολλή δουλειά σήμερα στο εργαστήρι γιατί αύριο θέλω τη μέρα μου ελεύθερη.. περιμένω φίλους που αγαπώ να του περιποιηθώ και είμαστε πολλή χαρούμενοι και οι δύο.
36 σχόλια:
πωπω δουλειες εμπνευσεις μυρωδιες ως εδω εφτασαν
ΑΧΤΙΔΑΚΙ ΜΟΥ ΣΕ ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ!
ΕΧΕΙΣ ΓΥΡΩ ΣΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΝΟΙΑΖΟΝΤΑΙ ΤΟΣΟ ΚΑΙ ΜΗΝ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΣΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΟΥ. Η ΚΛΩΝΤΟΥΛΑ ΜΩΛΕ ΣΗΚΩΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΒΑΔΙΖΕΙ , ΕΙΔΕΣ ! ΚΑΛΑ ΘΑΡΘΩ ΝΑ ΦΑΩ ΛΑΧΑΝΟΝΤΟΛΜΑΔΕΣ! ΧΑ ΧΑ ΧΑ ! ΚΑΛΗΜΕΡΑ!
Καλημέρα κι από μένα.Χαίρομαι που ακούω πως ασχολείσαι πάλι με τη ζωγραφική. Χαίρομαι και για τη μικρούλα. Όλα θα είναι καλύτερα αν αισιοδοξούμε. Ωραία μέρα έχουμε στην Αθήνα,δρόσισε επιτέλους.
Καλημέρα Αχτίδα!! Τί ωραία που είναι όταν είναι η μέρα μας γεμάτη... Είπα στη love2love πως όταν κανονίσουν να έρθουν με την Ιωάννα, να με πάρουν μαζί τους!! Θέλω πολύ να σε γνωρίσω από κοντά και να γνωρίσω και τα κορίτσια!! Πολλά φιλιά :)
Εύχομαι να περάσετε πολύ όμορφα με τους φιλους σας και να ξεχάσετε τα κακώς κείμενα της εβδομάδας.!!!
φιλιά πολλά
Είδες; Έρχεται και η ανάσα χαράς! Και θα έρθουν και άλλες! Αν στενοχωριέσαι που θα βγει;; Πουθενά!!
Εεεεε!!!!!
Μην τους φάτε όλους τους λαχανοντολμάδες...Θα'ρθει το ασκέρι πεινασμένο!
@ love2love, το κέικ έγινε ...υπέροχοοοοο!
Μπράβο αχτίδα, το έριξες στην εργασιοθεραπεία! Η Κλωντιούλα όλο και καλύτερα, είδες?
Αλήθεια πως έγινε το κέικ? Συνήθως αυτά γίνονται πάντα τα καλύτερα!!
Καλημέρα!
@ Effie's Sweet Home Desi, φίλη μου..η ζωή δεν θα ήταν όμορφη χωρίς ανθρώπους γύρω σου να τη μοιράζεσαι.. και έχω δόξα το Θεό πολλούς.
@ MARIA VILLIOTI, φίλη μου ..τη ξέρεις γνώση: το μεν πνεύμα πρόθυμο μα η σαρξ ασθενής.. θέλω πολλά..ας κάνω έστω τα λίγα..
@ ειρήνη χειροποιήματα ελάτε όποτε θέλετε, μα τον Οκτώβρη θα κάνω κάλεσμα ..αν θέλετε όμως μόνες σας ελάτε όποτε θέλετε..
@ Maria B, είπαμε ...ζω το σήμερα..όχι οτι δεν ανησυχώ για το αύριο..πικραίνομαι με τις αγωνίες των γύρω μου μα..έχω ελπίδα για κάτι καλύτερο.
@ Hfaistiwnas, έτσι είναι φίλε μου, προσπαθώ..'οσο μπορώ..να είσαι καλά..
@ OLINA M, τι..νομ.ίζεις οτι θα την βγάλεις μόνο με λαχανοντολμάδες..απο τώρα μαγειρεύει ο φίλος του πες στον Ηρακλή..όσο για σένα..φαγητό έκπληξη απο τη φίλη σου Αχτίδα με αγάπη..
@ L.αν σου πω οτι το..μοίρασα κι όλας!
Ωχ!!!Από τώρα σταματώ το φαγητό,να...κάνω χώρο για τα αυριανά!
Ακόμη και η μαμά μου είπε:
-Φαντάζομαι τί καλούδια θα σας κάνουν αύριο οι φίλοι σας!
Ξέρεις πως μας φωνάζει;
ΛΩΞΑΝΤΡΕΣ!!!!
Η ζωη ειναι ενας αγωνας μαζοχιστικα απολαυστικος!Και πρεπει να γευτουμε τη λυπη για να απολαυσουμε μετα τη χαρα!Μια διαρκης ευτυχια θα ηταν πολυ ..flat κατασταση!Γιαυτα σου τα σοφα αποφθεγματα σε παρακολουθω καθημερινα!
@ OLINA M, ε! όχι και πολλά μα ελπίζω να σου αρέσου..Λωξανδρα; μου αρέσει..
@ AFRA, σ' ευχαριστώ γλυκιά μου...αυτή τη στιγμή είμαι...ψώφια...κάθισα λίγο να σας διαβάσω να ..ξεκουραστώ!
Ωραία, τότε θα περιμένω τον Οκτώβριο :)
Καλό κουράγιο...τι γενναία που είσαι!!
Axτίδα μου λείπεις πολύ... χαίρομαι για την κλώντη και για σένα που ζωγραφίζεις και νιώθεις καλά.Νοσταλγώ το πρωινό στο ικέα γιατί εσείς είστε η μόνη γλυκιά ανάμνηση που έχω.Πραγματικά διαπίστωσα αυτές τις μέρες πόσο μεγάλη είναι η μοναξιά μου και ότι δεν αξίζει να δίνεις τα πάντα και ακόμα περισσότερα στην οικογένειά σου γιατί όχι μόνο ευχαριστώ δεν ακούς,αλλά τρως και μια κλωτσιά αδιαφορίας.Όταν όμως δεν έχεις μέσα σου άλλα αποθέματα δύναμης τι κάνεις?όταν δεν ξέρεις τι να κάνεις γιατί έχεις απελπιστεί και δε μπορείς να βάλεις σε σειρά τη ζωή σου τι κάνεις?τίποτα προς το παρόν γιατί πρέπει πρώτα κατά τη γνώμη μου να βρεις τον εαυτό σου.. σόρρυ αλλά είσαι στην καρδιά μου γι'αυτό στα λέω..φιλιά πολλά! όλγα.
Αν ξέραμε αχτίδα πόσο όμορφα πραγματικά νοιώθεις μετά από μια ταλαιπωρία..... δεν θα φοβόμασταν τόσο πολύ την ζωή....μπουνάτσα λέω στον εαυτό μου...μπουνάτσα αχτίδα μου μπουνάτσα....
@ Μαζί.., καλώς ήρθες γλυκιά μου..γεναία;...μπα ..απλά θέλω να μπορώ να δίνω στους γύρω μου ότι με αυχαριστεί για να τους βλέπω ευτυχισμένους.
@ ΌΛγα μου, σε παράτησα με το ζήτημα της Κλώντης..τι έχεις κοριτσάκι μου ; θα σε πάρω τηλέφωο αύριο να τα πούμε..Χαμογέλα..να ζεις για σένα πρώτα απο όλα..
@ mia, φίλη μου ξέρεις γιατί αντέχω στις..καταιγίδες; γιατί ξέρω οτι αμέσως μετά έρχεται η ..γαλήνη..
βρε και κεφτεδάκια θα ήθελα και λαχανοντολμάδες
αλλα...άτιμη απόσταση!
Σου βρήκα λύση για τη Κλωντη...να πάρεις ένα μάρσιπο!ΧΑ!
@ ElenaG τώρα αν σου πω οτι το σκέφτηκα θα το πιστέψεις;αν δεν ταιριάζαμε εμείς πως θα κάναμε παρέα;Ουχουτο το κορίτσι μου..τι κάνει ο Πανούλης μου;Πάω για ύπνο..καληνύχταααα!
@αχτιδα,μανούλα μου χαίρομαι που πάνε όλα καλά!!να μου φιλήσεις τον ντάντη μου και την κλωντούλα!!!
Αχτίδα μου γειά σου! Είχα καιρό να σε παρακολουθήσω και μου έλειψες. Περαστικά στην Κλώντη!
Αχτίδα μου, χαίρομαι για την κλώντη σου! μου έδωσες ιδέα για το αυριανό φαγητό! μπάμιες, μου αρέσουν πολύ.φιλάκια, καλές δημιουργίες και πέρνα να τα πούμε...
ΚΑΛΗΜΕΡΑ. ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥς..
Με τη φροντίδα της Κλώντης αλλά και το απέραντο κουράγιο για τα δικά σας δίνετε μαθήματα ουσιαστικού savoir vivre. Σας θαυμάζω κι εύχομαι να σας μιμούνται όσι σας συναντούν.
Γράφω για να πω, κάτι για τη μεγάλη σου καρδιά. Με τάραξε το σχόλιο της Όλγας που δεν την ξέρω, και συ με όλα όσα σου συμβαίνουν (και στην υγεία σου), θα την αγκαλιάσεις και θα τη στέρξεις. Μάθε της να βρει το δρόμο για εκεί που νιώθει (ή είναι και) αποδιωγμένη. Να νοιώσει και τα δικά της λάθη ίσως, αν έχουν γίνει. Αυτή η μοναξιά που προέρχεται από τη πίκρα, είναι αβάσταχτη. Τα φιλιά μου.
Δημοσίευση σχολίου