Θα σας ζαλίσω σήμερα!!!!

Πολλά έχω να σας πω σήμερα! Κατ' αρχάς η Όλγα ήταν ένα γλυκύτατο κορίτσι, ελπίζω να χάρηκε τη παρέα μας αφού την πήγαμε αστραπή απο το αεροδρόμιο για πρωινό και μετά μέχρι τα Φλογητά. Είδε τα εγγόνια μου σε πλήρη απαρτεία και ...δράση και...επέζησε !!! Χαίρομαι αφάνταστα πάντα όταν γνωρίζοντας μια από εσάς βλέπω ότι όλες σας είστε σίγουρα μια σωστή επιλογή από εμένα που σας ξεχώρισα και σας αγάπησα.Τώρα περιμένω το Σάββατο στο γάμο που θα πάω να γνωρίσω και άλλες.

Δεύτερον..θυμάστε καλέ τα μέιλ που έστελνα στο δήμαρχο με παράπονα;...ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΑΝ!!!!

Βέβαια μη νομίζετε ότι πήραν τα συμπράγκαλα τους και ήρθαν να φτιάξουν τις δεκάδες τρύπες από φωτογραφίες που τους έστειλα..απλά με βαρέθηκαν ( φανταστείτε πόσες βρισιές μου έδωσαν κρυφά..) ..ΘΑ ..κοιτάξουν το θέμα είπαν, με ευχαριστούν που είμαι τόσο ευαισθητοποιημένος πολίτης ( εγώ είμαι αυτή!!!) και ΘΑ φροντίσουν τα δέοντα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Του χρόνου αν είμαι καλά θα ξαναφωτογραφίσω τις ίδιες τρύπες και θα τις ξαναστείλω.. έτσι για να έχουμε να ασχολούμαστε..

Όσο για εκείνη τη φάρμα στη Έδεσσα με τα ζωάκια  και τα ελάφια που ως δια μαγείας εξαφανίστηκαν όπως μου είπε κάποιος που ρώτησα μπροστά εκεί.. τα έχουν για αγοροπωλησίες σε πλούσια σπίτια που θέλουν ..ελάφια! Μάλιστα απλώθηκε και απέναντι.. με άλλα ζωάκια..θα σκάσω από περιέργεια να μάθω αν τα έχει για..φάγωμα! Δεν μπορώ να φανταστώ ότι υπάρχουν άνθρωποι που αγοράζουν τέτοια ζωάκια για να τα βάλουν στο..κήπο τους! Θα μου πείτε το χρήμα είναι φοβερό μέσον για να διαβρώνει συνειδήσεις.. 

Εγώ πάντως ..άμα κάνω το κτήμα που ονειρεύομαι θα πάρω ένα γαιδουράκι!! Το ήθελα απο μικρή  ξέρετε.Ήμουν μόλις 6 ετών, η μητέρα μου μόλις διορίστηκε σαν γιατρός πια και με πήρε απο τη γιαγιά μου απο το παλιό πατρικό σπίτι στη Τσιμισκή για να ζήσω πλέον μαζί με τους γονείς μου.. χαμός εγώ..ήθελα τη γιαγιά μου..Μέναμε τότε σχεδόν απέναντι στην οδό  Ικτίνου και στο διπλανό σπίτι έμενε ένας κτηνίατρος που δούλευε σε χωριό σε δημόσια υπηρεσία. Για να με ..παρηγορήσουν να ξεχνιέμαι με φώναζε η γυναίκα του να βλέπω τα ζωάκια που έφερνε κάθε τόσο για μία νύχτα συνήθως ..

Είδα στο σπίτι του μικρή αλεπού, είδα ..κάστορα(!!!!!!!), κουνάβι, φίδια, βερβερίτσες,νυφίτσες, κουκουβάγια..μα εκείνο που με .. μάγεψε ήταν ένα νεογέννητο γαϊδουράκι που πέθανε η μαμά του στη γέννα του και το έφερε σπίτι του ο γιατρός να δει τι μπορεί να κάνει.. Το λάτρεψα και κοιμήθηκα  δίπλα του για να το προσέχω λέει... Το τάιζα με μπιμπερό και το κρατούσα όρθιο όταν προσπαθούσε να σταθεί..Με ξεγέλασαν με μία βόλτα στο θερινό σινεμά όταν το πήραν.. κι εγώ δεν τους μιλούσα για μία ολόκληρη εβδομάδα..και ούτε ξαναπάτησα στο σπίτι του γιατρού..( του το κράτησα Μανιάτικο η ..άτιμη!)  Κάποια στιγμή έβγαλα γλώσσα τη μητέρα μου λέγοντας της ότι όταν μεγαλώσω θα πάρω ένα γαϊδουράκι σπίτι μου!!!!!

Χρόνια μετά ο άνδρας μου σε μία επίσκεψη μας στην Έδεσσα μου έδειξε ένα μικρό γαϊδουράκι και μου είπαν ότι του το πουλούσαν για 5000 δραχμές τότε.. ευτελές ποσό! Αν του έλεγα ένα..ναι..θα μου το αγόραζε ..όμως εγώ πια είχα μεγαλώσει..είχα γίνει μαμά.. και ήξερα ότι η η μητέρα μου τότε είχε δίκιο..ένα γαϊδουράκι σε ..διαμέρισμα ..όσο μεγάλο και να είναι.. Το είχα χαϊδέψει όμως και του είπα στο αυτί ότι ίσως ..ίσως κάποτε ... ίσως κάποτε υπάρχει στη ζωή μου ένα μέρος να βάλω το γαϊδουράκι των 6 μου χρόνων..

Τι χαζά σας λέω βραδιάτικα ..σας κούρασα.. ανεβαίνω στο ροζ συννεφάκι μου και φεύγω..

Αχτιδένια φιλάκια.. έτσι..γιατί σας αγαπώ!