Πολλές φορές μου στέλνετε όμορφα μέιλ που με κάνουν να..φιλοσοφώ, να θαυμάζω, να χαίρομαι να λυπάμαι, να γελώ, να διαμαρτύρομαι , να τσατίζομαι ή ακόμα όπως τώρα να ...ζηλεύω αυτόν που το έγραψε γιατί με αντιπροσωπεύει ο λόγος του .
Μου το έστειλε η καλή μου φίλη Ρένα Χριστοδούλου ... το διάβασα, βρήκα τα λόγια του σαν δικές μου απόψεις και σας το αντιγράφω γιατί τα σωστά και τα όμορφα πρέπει να τα μεταφέρεις σε όσους αγαπάς. Από τον Mario de Andrade (Ποιητή, συγγραφέα, δοκιμιογράφος και μουσικολόγο από τη Βραζιλία).
«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ' ότι έχω ζήσει έως τώρα...
Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.
Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.
Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.
Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες.
Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί.
Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.
Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα τους.
Μισώ, να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα. Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το περιεχόμενο... μετά βίας για την επικεφαλίδα.
Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τους τίτλους, τις επικεφαλίδες. Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται... Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα...
Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση.
Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.
Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους.
Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.
Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους.
Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια
Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια.
Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή.
Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων...
Άνθρωποι τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής τους δίδαξαν πως μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.
Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνο η ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει.
Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες που μου απομένουν...Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απ' όσες έχω ήδη φάει.
Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με τη συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου.
Έτσι ακριβώς βλέπω πια τα πράγματα φίλοι μου.. έτσι ακριβώς και ευχαριστώ τη γλυκιά μου Ρένα που κατάλαβε ακόμα μια φορά τι με αντιπροσωπεύει...
Αυτές τις μέρες κάποιος μου είπε οτι ζούμε ο άνδρας μου κι εγώ μόνον ο ένας για τον άλλο και μου το είπε επικριτικά λες και είναι λάθος μας και έγκλημα συγχρόνως.... ΑΥΤΗ είναι η απάντηση μου ακόμα και αν δεν τύχει να την διαβάσει.. εγώ την είπα..την νοιώθω !
Βλέπετε όπως είπε και ο ποιητής αυτός..οι νέοι έχουν τη σακούλα με τις καραμέλες γεμάτη μπροστά τους ..η δική μας είναι με ελάχιστες..και αποφασίσαμε να τις φάμε όσο και όποτε τις θελήσουμε!
39 σχόλια:
Καλοφάγωτες μέσα από την καρδιά μου. Και μακάρι να ανακαλύψετε ότι έχει και άλλες το σακούλι!!! START2
ετσι είναι...πρέπει να απολαμβάνουμε αυτά που μας δίνονται...όχι βιαστικά και λαίμαργα, αλλά με πάθος και απόλαυση ώστε να κατανοούμε τι είναι αυτό που ζούμε και τι μας κάνει τελικά ευτυχισμένους...
εύχομαι να περνάτε πάντα υπέροχα με τον άνδρα σου... και γιατί όχι?? να ζείτε για πολλά πολλά χρόνια ο ένας για τον άλλο....και να χαίρεστε και να απολαμβάνετε αυτά που καταφέρατε μαζί...
να είστε καλά!!!!!
Να χαίρεστε τη ζωή σας όπως εσείς το θέλετε, το αξίζετε άλλωστε.
Και δε νονμίζω ότι ζείτε ο ένας για τον άλλον, μόνο!
Προσοχή στις καραμέλες....
Αυτό που μας κάνει να νοιώθουμε καλά είναι το ουσιώδες...
@ START2, κάτι λίγες στο πάτο βλέπ[ω ..θα διαλλέξω αυτές με λεμόνι που μου αρέσουν και τις πολλές και γύκές για τον άνδρα μου!
@ Ελευθερία μου τια φάγαμε μαζί με άλλους ..τώρα θα τις φάμε πια μόνοι μας..μέχρι τέλους αν θέλει ο θεός.Πάντως δεν είναι υπέροχα τα λόγια του ποιητή;
Ετσι είναι Αχτιδούλα μου!
Και αν κάποιοι γίνονται πικρόχολοι, μη σκας και μη στεναχωριέσαι...θα το καταλάβουν όλοι κάποτε!
Ισα - ισα που σκέφτεσαι τους γύρω σου, πως βγήκε τέτοιο συμπέρασμα...αναρωτιέμαι....άστο να πάει καλύτερα!
@ Mary Ka, είναι νομίζω κάτι που έχει σχέση με το χαρακτήρα του ανθρώπου..όταν μάθεις να μοιράζεσαι τα πάντα δύσκολα αλλάζεις μα..ποτέ δεν είναι αργά.
@ Γιαγιά Αντιγόνη, Αντιγονίτσα μου γλυκιά, σ'ευχαριστώ για το τηλεφώνημα
να πάρει η ευχή..δεν αγαπώ τις τσίχλες και τις καραμέλες!!!Καμμιά με λεμόνι πότε πότε!
τι τελεια ολα οσα διαβασα....
Τη στεναχώρια την καταλαβαίνουν όλοι,τη χαρά είναι πιο δύσκολο να την εξηγήσεις.Δυσκολεύεται κανείς να καταλάβει πως μπορεί να αγαπάς έναν άνθρωπο, να περνάς καλά μαζί του, να μην έχεις προβλήματα στη σχέση σου. Είμαστε καχύποπτοι οι άνθρωποι και συχνά ζηλεύουμε αυτό που δεν έχουμε.Όσο για τις καραμελίτσες κανείς δεν ξέρει πόσες έχει γι'αυτό πρέπει να απολαμβάνει την κάθε μία σαν να είναι η τελευταία. Το σακούλι το δικό σου θα 'ναι πάντα γεμάτο γιατί ξέρεις πως να ''γεύεσαι'' τη γλύκα της ζωής χωρίς να τη σπαταλάς σε άχρηστα και ανούσια.
@αχτιδα,είναι καταπληκτικό μανούλα μου!!!όλη η ζωή,και παρόλο που δεν ξέρω πόσες καραμέλες έχω στην σακούλα μου και εγώ θα τις φάω ..όπως ,και όποτε θέλω εγώ!!σ"αγαπώ πολύ,και είσαι η μανούλα β' για εμένα και κάτι από τα πολυτιμότερα που έχω!!!!!!!!!!!!!!!!
Αχτίδα μου απόλαυσε όλες τις καραμελίτσες που έχει το σακούλι σου!
Και απόλαυσε τις μαζί με τον αντρούλη σου πάνω απ' όλα, και μετά με όλους τους αγαπημένους σου!
Δε νομίζω πως πρέπει κανείς να φτάσει να μετρά τα χρόνια του για να τα σκεφτεί αυτά τα σοφά λόγια. Η ωριμότητα δεν έχει ηλικία. Κανείς δεν ξέρει πότε έχει φτάσει στα μισά του χρόνια. Δάκρυσα Αχτίδα, γιατί κι εμένα με αντιπροσωπεύουν... Ευχαριστούμε που το μοιράστηκες μαζί μας! Να περνάς καλά!
Ευτυχώς που στο είπαν κι απο κοντα...
Πέρασα μερικές φορές απο το μπλογκ σου τελευταία κι όλο έλεγα πως μπορεί να κάνω και λάθος κι απόφευγα να μιλήσω.Τελικά όμως να που δεν έκανα.
Ξύπναααααααααααααααα
Υπάρχουν πολύ πιο ουσιαστικά πράγματα γύρω κι εσύ φέρεσαι σαν να είσαι το κέντρο του σύμπαντος
Άνοιξε τα μάτια σου γιατί αυτό που έχεις σημερα μπορεί να μη το έχεις αυριο...και τότε δεν θα έχεις και τίποτα αλλο.
Δεν θα ενδιαφέρεις κανένα για τον απλούστατο λόγο ότι πέρα απο το τι να παριστάνεις, στη πραγματικότητα δεν σε ενδιαφέρει και κανένας πλην της καλοπέρασης σου.
Και πίστεψε με, στο λέω καλοπροαίρετα.
Τι υπέροχα λόγια!!!! Σ'ευχαριστούμε που μας θύμησες για ποιο σκοπό περνάμε όλοι απ'αυτή τη ζωή γιατί καμιά φορά λοξοδρομούμε κι ασχολούμασθε με μικρά πράγματα και χάνουμε την πραγματική ουσία της! Φιλάκια Πολλά....και σ'όποιον αρέσουμε, για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε!!!!!!!!!!!
Ηθελα να σου το πω απο καιρό, αλλά κάθε φορά το ανέβαλα τώρα όμως που διάβασα το σχόλιο του Ανώνυμου-στο τέλος κι οχι στην αρχή-κατάλαβα οτι κι άλλοι σκέπτονται όπως κι εγω, οτι σέρνεσαι σε μια ανούσια καθημερινότητα προσπαθώντας να πείσεις τον ίδιο τον εαυτό σου οτι αυτό είναι το ουσιώδες κι όμως ο Θεός σε έχει προικίσει με τόσα χαρίσματα που μέσω αυτών μπορείς να χαρίσεις πολλή χαρά κ σε άλλους π.χ.αναζήτησε γύρω σου δομές παιδικής προστασίας κ κάνε δωρεάν μαθήματα ζωγραφικής τώρα που έχεις άπλετο ελευθερο χρόνο κοίτα πως μπορείς να προσφέρεις σε επίπεδο γειτονειάς ,δήμου κ βγές επιτέλους απο απο αυτόν τον ατέρμονο κύκλο της απόλητης ελαφρότητας του ΤΙΠΟΤΑ.
Με πολλή αγάπη ολα αυτά :)).
Κι ενα μεγάλο ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μας αυτό το υπέροχο κείμενο.
Το ποιημα εινε υπεροχο, μου αρεσε πολυ. Να περνατε παντα καλα!
Λεμονι καραμελα για μενα , παρακαλω!
Σας στελνω φιλακια απο την Λουκια.
@ Εφη μου όταν κάποιος μεγαλώνει γίνεται διαφορετικός, πιο σοφός θα έλεγα.Όσο για το κόσμο..στην αρχή με πειράζει αργότερα το ξεπερνώ και τέλος το διαγράφω..
@ ΕΚΦΡΑΣΟΥ, υπέροχο δεν ήταν; το διάβασα και ήθελά να σας το δείξω.
@ MARIA VILLIOTI, τι άλλο θα έλεγες εσύ ένα τόσο ξεχωριστό άτομο..έτσι ακριβώς είναι..
@ Νεφέλη, τσακίσου και έλα..πάρε και αυτόν ( έχε χάρη που μου στέλνει ζωές στο παιχνίδι), σε χρειάζομαι κοριτσάκι μου!
@ ΕΛΕΝΑ , τελικά σας έκανε εντύπωση οι καραμελίτσες και όχι τα λόγια του ποιητή;
@ μπλεγμένο κουβάρι όταν το διάβασα ήταν σαν να διάβαζα τις σκέψεις μου..χαίρομαι που σου άρεσε.
Μακάρι να μπορούσαμε να καταλάβουμε πραγματικά την αξία της σακουλίτσας μας,πριν απομείνουμε με ελάχιστες καραμέλες....πριν κινδυνέψουμε να τις χάσουμε όλες....
Μόνο ΕΣΥ ξέρεις τι έρχεται πρώτο στη ΔΙΚΗ ΣΟΥ ζωή,τι αγαπάς και γεμίζει την ψυχή σου.
Μου λείπεις πολύ!
@ Ανώνυμος, φίλη μου έχεις δίκιο είμαι καλομαθημένη , έτσι με έμαθαν και ναι έτσι θα συνεχίσω.Ζηλεύεις; θα ήθελες έστω και μια μέρα απο τη ζωή σου να ζήσεις όπως εγώ; μακάρι τότε όπως λέει ο άνδρας μου να σου πω θα ήσουν καλύτερος άνθρωπος.Δεν διάβασες τα λόγια του ποιητή, δεν σε άγκιξαν διάβασες όσα ικανοποιούν την άδεια ζωή σου.Το πιο σημαντικό..δεν είμαι μόνη..εσυ;
@ Pavlina μου είναι όλοι αυτοί που λέει ο ποιητής οτι πρέεπει να αποφεύγουμε, εγώ θα πω οτι είναι οι ..στερημένοι της ζωής.
@ Ανώνυμος, ξέρεις ποιά είναι η διαφορά του ελαφρού απο του σοβαρού; ο ελαφρύς διατυμπανίζει όσα καλά κάνει, ο σοβαρός κρατά τα καλά για τον εαυτό του και λέει τα καθημερινά που.. Τίποτε δεν με πτοεί καλή μου, είμαι μια χαρά, έχω κάνει στη ζωή μου τόσα όσα δεν έκανε και ούτε θα κάνεις.Και όχι,,δεν θυμώνω, ούτε καν με εκνευρίζεις, έχω διδάξει, έχω γηροκομήσει 11 ολόκληρα χρόνια, έχω μεγαλώσει εγγόνια, έχω κάνει πράγματα στους γύρω μου που δεν θα τα πω ποτέ..γιατί τα καλά δεν τα λέμε, τα ρίχνουμε στο ποτάμι να κυλήσουν..Το μόνο που θα σου πω είναι οτι καταλαβαίνω οτι η ευτυχία μου σε στεναχωρεί..λοιπόν; γιατί ζορίζεις τον εαυτό σου; εμένα όταν κάτι με τσατίζει του γυρίζω σελίδα..Κάνε το ίδιο , μην ανοίξεις ξανά το μπλοκ μου, ίσως αυτό σε κάνει να νοιώσεις καλύτερα.
@ Λουκια μου χαίρομαι που το κατάλαβες..είναι υπέροχο ποίημα..
@ OLINA M φιληνάδα μου κι εσύ μου λείπεις, τη τούρτα θα την κάνω στο σπίτι σου θα φέρω όλα τα υλικά εσύ νομίζω έχεις μίξερ.Θα φέρω μόνο έτοιμο το παντεσπάνι που θα το κάνω στο σπίτι. Μη σκας..δεν θα σε λερώσω, έχω τη σειρά μου εγώ όταν φτιάχνω κάτι.
Να σκάω αν θα μου λερώσεις;
Εγώ πετάω από τη χαρά μου που θα έρθεις νωρίτερα για να κάνουμε και την τούρτα!
΄Ηταν δύσκολη η σημερινή μέρα,αλλά τώρα μου'φτιαξες το κέφιιιιι!!!!!!
Δεν έχω λόγους να ζηλέψω το ΤΙΠΟΤΑ λυπάμε που απεδειξες με τον τρόπο κ μόνο που απάντησες π'οσο υπερφίαλη κ επιφανειακή είσαι.
Κ βεβαίως δεν είσαι εσυ ικανή μέσα απο την παραμορφωτική γυάλινη ΔΙΚΗ σου πραγματικότητα να κρίνεις τι έχει ζήσει κ τι οχι ο κάθε ένας απο εμάς.
Οχι καλή μου, δεν ζηλεύω την ευτυχία σου για τον απλούστατο λόγο ότι δεν έχεις ευτυχία. Γιατι αν είχες δεν θα ξόδευες τις 23 ωρες της μέρας σου μέσα εδώ αλλά θα είχες πιο χειροπιαστά πράγματα να κάνεις
Εγώ ας πουμε και οι περισσότεροι εδώ μέσα περνάμε και κάνουμε τη πλάκα μας, εσυ το εχεις μετατρέψει σε τρόπο ζωης. Κι αυτος ο τροπος ζωής μονο ευτυχία δεν σημαίνει....όσο κι αν εσυ κλείνεις τα μάτια θέλοντας να δείχνεις ή να βλεπεις το αντιθετο...Μια τόσο γεμάτη κι ευτυχισμένη ζωή δεν εχει που αλλού να ξοδευτει πλην εδω μέσα;
Τέλος ΄πάντων..εγώ περαστικη ήμουν, κι όπως κάνω χαβαλε κοτώντας κι σε άλλα μπλογκ κοίταξα κι εδω...δεν εχω καν μπλογκ γιατι εχω κάπου αλλου να ξοδεύω τις ώρες μου... είπα μια κουβέντα την οποία την συνόδευσες με πολυ δηλητήριο αντι να καθίσεις να τη σκεφτείς....
Ευχαριστώ πάντως αλλά δεν θα ήθελα όχι μέρα,μα ούτε δευτερόλεπτο απο την ανούσια και σαχλή ζωή σου....
Cao BELA
Κοίτα τωρα μια συμπτωση....μπορει και να βάζει τον όποιον θέλει στο μυαλο της προηγούμενε ανώνυμε....
Κι όμως δεν είμαστε συννενοημένοι...οσο κι αν δεν το πιστεύεις....
Όπως βλέπεις δεν διαγράφω τα σχόλια σου γιατί απλά σε αφήνω να είσαι ευτυχισμένη κάνοντας πλάκα μαζί μου, πάντα μου αρέσει να κάνω τους ανθρώπους να γελάνε.Το πως είπε και πόσο ευτυχισμένη είμαι το ξέρω εγώ καλη μου και αυτό μου αρκεί. Όσο για το χρόνο που διαθέτω στο διαδύκτιο δεν σκέφτηκες καθόλου οτι μπορεί να κάνω συγχρόνως μια συγραφική δουλειά ωστε να είμαι ώρες γράφοντας; είναι υπέροχη ασχολία για μένα..και σε λίγους μήνες θα σου το στείλω δωράκι! Να είσαι καλά γλυκιά μου, ευχαριστώ για το χρόνο που χαράμησες για μένα.
@ OLINA M κορίτσι μου θα τα πούμε το Σάββατο πρώτα ο θεός.Πάρε μόνο γάλα να μη το κουβαλώ εγώ και χαλάσει.Την Μπάρμπη δεν ήθελε η κόρη σου ή κάνω λάθος; θα μιλήσουμε στο τηλέφωνο.
Με συγκίνησε η ανάρτηση σου Αχτίδα μου και μάλιστα πολύ !!!Απο τις ωραιότερες αναρτήσεις που έχω δεί !!!!Συμφωνώ απόλυτα .Καλή σου μέρα!
Ζήσε!!! Ζήσε με αυτούς που σε αγαπάνε, με αυτούς που δεν σε κρίνουν, με αυτούς που αγαπάς και δεν κρίνεις!!!
Τις καλημέρες μου!!!
Αχτίδα μου η επικοινωνία που έχεις μέσα από το μπλόγκ σου είναι δημιουργία. "Το να περνάς για να κάνεις την πλάκα σου" διαβάζοντας σκέψεις ανθρώπων που δεν γνωρίζεις, και πόσο μάλλον δεν συμφωνείς κι όλας μαζί τους, το βρίσκω πολύ άρρωστο.
Σου στέλνω την αγάπη μου.
Δημοσίευση σχολίου