Στα παιδικά μου χρόνια δεν είχα ποτέ μου παππού.. τον έζησα μέσα από τις διηγήσεις της γιαγιάς μου και τις αναμνήσεις της μητέρας μου.. Μα αν είχα θα ήθελα να είναι σαν τον άνδρα μου.. να τον φωνάζω από τα κάγκελα του μπαλκονιού ..να χοροπηδώ από χαρά μόλις τον βλέπω, να του πιάνω το χέρι και να τον τραβώ στη πόρτα του σπιτιού...
- Παππού...τουτού..τάτα, τάτα παππούυυυυ!!
22 σχόλια:
αχ... έχω μια σκηνή. παππούυυυυυ..
για όλα είναι οι παππούδες.
και οι γιαγιαδες ε?.
καλο βράδυ με φιλιά.
Καλησπέρα Αχτιδούλα μου. Ναι γι΄αυτό είναι οι παππούδες ΚΑΙ οι γιαγιάδες.
Και είμαι σίγουρη ότι εσύ και ο κ.Δημήτρης είστε το καλύτερο παράδειγμα. Τα εγγονάκια σας είναι από τα πιο τυχερά παιδιά με τέτοιο γιαγιά και παππού. Φιλιά.
αχ, να είχαν όλα τα παιδιά την τύχη των εγγονιών σας!!! να είσαι πάντα καλά να τους δίνεις την αγάπη που αξίζουν και ζητούν...
χεχε αν έχεις εγγονάκια ξέρεις όμως πως κάνουν! χεχε Είναι αξιαγάπητα τα παιδιά, η αθωότητά τους τα κάνει υπέροχα!!!
Καλέ,εδώ τα δικά μου έχουν ξετρελλαθεί με εσάς...ο Δημητράκης δε θα κλαίει;;;;;
Άντε...από τα πολλά παυσίπονα δε βλέπω μπροστά μου!
Εγώ είμαι η παραζαλισμένη ανώνυμη.
Καληνυχτούδια!!!!!
Aχτίδα μου ούτε εγώ γνώρισα παππού!
Και δυστυχώς ούτε τα παιδιά μου, για πολύ λίγο ζήσανε τους παππούδες τους!
Ναι, φαντάζομαι ότι είναι πολύ όμορφο να χεις παππού!
Φιλάκια, καλό βράδυ!
Οι παππούδες είναι οι καλύτερη "εφεύρεση". Η γιαγιά μου ζει ακόμα και συνεχίζει να μας κακομαθαίνει. Τι όμορφα που είναι!!! Φιλάκια πολλά.
@αχτιδα,τέτοιος παππούς !!!.......ο ντάντης μου αγαπάει όλα τα παιδιά του κόσμου!!!καήνύχτα μανούλα
Δεν τον βλέπω τον "παππού" ξένοιαστο! Από πίσω τον έχεις με την φωτό... που ελεύθερος χρόνος, που;
Καλά να περνάτε!
τελειοι οι παππουδες και οι γιαγιαδες..μας εκαναν ολες τις χαρες!
..οι δικοι μου, μου λειπουν.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑΑ! ΦΕΥΓΩ ΜΕ ΤΑ ΤΡΙΑ ΕΓΓΟΝΙΑ ΜΟΥ ΣΤΑ ΦΛΟΓΗΤΑ ΓΙΑ ΜΠΑΝΑΚΙ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΗ ΜΑΣ ΒΡΕΞΕΙ, ΦΙΛΑΚΙΑ ΑΧΤΙΔΕΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑς ΦΥΓΩΩΩΩΩΩΩΩ!
Παππους και γιαγια προσωπα ιερα! Του παιδιου μου το παιδι ειναι δυο φορες παιδι μου λενε... Καλημερα!!!
H στιγμές με τους παππούδες μένουν χαραγμένες!
Ο παππούς που ζούσαμε μαζί, μ' άφηνε και του χτένιζα την καράφλα, παίζαμε κρυφτό κι έμπαινε κάτω απο το τραπέζι, και όλο κι όλο όταν με μάλωνε ήταν η απειλή..."θα φας μια μπούφλα".... και γελούσε!!!!
Αχ, πως να γινόταν να τους είχαμε για πάντα !
την καλημέρα μου
* άτιμη μπάνιο, κι εμείς δουλεύουμε..... !!!! α, ρε κάτι συνταξιούχοι!!!!
Και η δικη μου εχει αδυναμια στους παππουδες. Με το που ξυπναει τους φωναζει, επειδη την πανε καθε μερα στις κουνιες. "Παππουυυυ μπεελαα" φωναζει :):):)
καλημερααααα και καλες βουτιες!
Όχι το Milch δεν τα είδε!
Υπέροχο! Ο δικός μου γιός μέχρι τα τρία-τέσσερα χρόναι του έκλαιγε όταν έφευγε η γιαγιά του και μητέρα μου και ακόμη και σήμερα που είανι 18, σε εκίνην έχει αδυναμία (όπως κι εγώ στη δική τς μητέρα όσο ζούσε).
Αχτιδα μου τι κανεις?επιασες για αλλη μια φορα ενα σημειο που πονα.Οταν γεννηθηκα ειχαμε χασει ολους τους παππουδες και μονο απο ιστοριες απο τους γονεις μου τους γνωρισα .Ουτε ο πατερας μου χαρηκε τα εγγονια που τοσο αγαπουσε και την κορη μου την εζησε μονο 6 μηνες.φιλλακια πολλα.
...:)
Να 'ναι καλά! :)
σε λίγες μέρες ο δικός μου παπούς κλείνει 1 χρόνο μακριά μου.... τι μου θύμησες!!!
όμως όλα αυτά που λες και αποτυπώνεις στις φωτό τα ζω με τον δικό μου μπαμπά στις ανιψούλες μου!!!!!!!!
φιλιά αχτιδούλα μου!!!!!!
Τι γλυκές εικόνες :) Είχα αδυναμία στον παππού μου, για μένα ήταν πάνω από όλους. Είναι τυχερά τα εγγόνια σας που σας έχουν! Πολλά φιλιά
Πολυ όμορφες οι φωτογραφιες σας!!Αυτό το κουκλάκι περναει τέλεια με τον παππου και την γιαγια που του κάνουν τα χατιρια!!!Να στε καλά!!!!!
Δημοσίευση σχολίου