Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

Είναι τέχνη να είσαι ..γιαγιά!

Χθες πέρασα τη μέρα μου σπίτι παρέα με ..ένα τσούρμο παιδάκια. Τα 3 εγγόνια μου, τα 2 δίδυμα απο δίπλα και τη φίλη της εγγονής μου Μαρίνα που έχει σχεδόν υιοθετίσει η κόρη μου!
Το σπίτι μου αντιλαλούσε απο φωνούλες όπως ακριβώς αν είχαν εισβάλει ένα κοπάδι σπουργιτάκια και τα χαλιά μου κάνανε βόλτα μέσα στο σπίτι  απο τα ακροβατικά του Πασχάλη ! Φανταστείτε να μεγαλώσει και ο Δημητράκης και να κάνει τα ίδια... Όμως τα κατάφερα.. μια χαρά !
Δεν μπόρεσα να μη σκεφτώ οτι τελικά είναι ..Τέχνη να είσαι γιαγιά !!!!!!!!!!
Πρώτον γίνεσαι κάτι σαν μαμά όμως με πιο αντοχές σε νεύρα γιατί βλέπεις πια τα πράγματα πιο ..στωικά και ξέροντας οτι αυτές οι στιγμές δεν θα ξαναγυρίσουν και οτι είναι η ευλογία που σου έδωσε η ζωή. Οι κόρες μου με παράπονο μου λένε οτι σ' εκείνες ήμουν αμετακίνητη και ... σκληρή πολλές φορές. ( μεταξύ μας είναι αλήθεια).
 Δεύτερο ξαναζεις τα παιδια σου απο την αρχή όμως με την.. πονηριά και τις γνώσεις της ηλικίας και συγχρόνως βλέπεις οτι μαθαίνοντας πράγματα σε αυτά τα παιδιά προσπαθώντας να τα απασχολήσεις  νοιώθεις υπερηφάνια βλέποντας το αποτέλεσμα..
Με το Laptop ανοιγμένο στο ένα δωμάτιο για μένα για να γράφω όποτε μπορούσα, τα έβλεπα να ασχολούνται τα αφιλότιμα με υπερκινητικότητα συγχρόνως με χίλια πράγματα. Εγώ λοιπόν έκανα το ίδιο μαζί τους. 
Έκανα μπουγάτσα γλυκιά για να φάνε, τους έβαλα να στίψουν πορτοκάλια να πιούνε το χυμό και με τις φλούδες τους έδειξα ( στα κορίτσια ) πως να κάνουν γλυκό γκλασέ ωστε μετά να τυλίξουμε τα λωριδάκια με κουβερτούρα για να φτιάξουμε σοκολατάκια.
Έπειτα για να βάλω σε τάξη τα δυο αγοράκια ( δεν άντεχα άλλα ακροβατικά ) τους έβαλα στη κρεβατοκάμαρα με την ταινία που αγόρασα πρόσφατα στον Πασχάλη μου " Οδύσεια" γιατί βλέπετε έχω έναν εγγονό που λατρεύει την Ελληνική Μυθολογία!  Ε! την είδαν δυο φορές κατα σειρά.. τους ξεφορτώθηκα για δυο ώρες μέχρι να ετοιμάσω φαγητό για τον παππού μας ...κολοκυθάκια με πατατούλες γιαχνί... Θα αναρωτιέστε αν το έφαγε ο έρμος..που να προλάβει...το έφαγαν τα μικρά.  Είναι πραγματικά αστείο και γλυκό συγχρόνως να βλέπεις τόσα κεφαλάκια δίπλα σου επάνω απο τη κατσαρόλα σου να σε ρωτάνε :
- Να φάμε και απο αυτό γιαγιά;
Τους  έβαλα λοιπόν  απο ένα μικρό μπολάκι περίεργη να δω αν θα το φάνε και ... εξαφανίστηκε όλο! Δεν είναι μυστήριο ; Αλλες φορές τα παρακαλάς να φάνε κάτι που έκανες ώρες να φτιάξεις και τρώνε άλλο που ούτε καν το φαντάζεσαι... κολοκυθάκια γιαχνί!!
Σήμερα τα δίδυμα είχαν γεννέθλια κι εγώ ανέλαβα να πάω μαζί τους στο παιδότοπο συνοδός.
- Γιαγιά εσένα θέλουμε!
Αυτή η δήλωση έχει δυο εκδοχές:  Πρώτον το ότι είμαι πιο ελαστική απο την μαμά τους και το δεύτερο οτι μάλλον δεν τους κοιτώ με εκείνη τη .. φοβερή ματιά που κοιτάζουν όλες οι μαμάδες ( κάποτε κι εγώ ) όταν κάνουνε φασαρία..
Σημαιοστολίστηκα λοιπόν η .. γιαγιά τα δώρα στο χέρι , την τσάντα συγχρόνως στον ώμο και σφιχτά το χέρι του Πασχάλη γιατί ..είναι ο επικίνδυνος!
Όμως πέρασα όμορφα παρέα με τις μαμάδες και ανταλάσοντας εμπειρίες και αστεία επισόδεια των μικρών μας.



Δημητράκη και Σοφία σας εύχομαι ολόψυχα Χρόνια Πολλά, σας γνωρίζω απο τη πρώτη μέρα που η καλή μου γειτόνισα μου είπε οτι θα γίνει μαμά!
Βλέπετε δεν αγαπώ μόνο τα δικά μου εγγόνια , αγαπώ όλα τα παιδιά του κόσμου γιατί και αυτά τα δύο μικρά ..γιαγιά με φωνάζουν και χθες με παρακαλούσαν να κοιμηθούν στο δικό μου σπίτι!
Αγάπη χρειάζονται τα παιδιά φίλοι μου, κατανόηση και υπομονή και να μη ξεχνάμε ποτέ οτι κάποτε ήμασταν κι εμείς σαν κι αυτά ...  να θυμηθούμε ίσως τις ζαβολιές μας και να κλείσουμε τα μάτια στις δικές τους!

27 σχόλια:

Rena είπε...

Γι αυτό μένεις πάντα νέα Αχτίδα επειδή είσαι περιτριγυρισμένη από παιδιά!

( fortounata) είπε...

τι καλύτερο από τις φωνούλες των παιδιών;και τις σκανταλιές τους φυσικά.να είσαι καλά και γερή.καλή σου εβδομάδα.φιλιά.

Christiana ✾ Χριστιάνα είπε...

Ξέχασες και κάτι άλλο... Οι γιαγιάδες είναι πιο ελαστικές γιατί ξέρουν πως υπάρχουν οι γονείς να αναλάβουν τα ... ζόρικα (μαλώματα, άγρια βλέμματα κλπ) και επίσης να τα πάρουν στο σπίτι κάποια στιγμή, έστω αργά το βράδυ!
Άλλωστε γι' αυτό δε λένε πως είναι οι παππουδο-γιαγιάδες; Για να κάνουν από αγάπη όλα τα χατήρια;
Τυχερή είσαι φίλη μου, με τόσα παιδιάκια να σ' αγαπούν τόσο!

foufoula89 είπε...

ΣΤΙΓΜΕΣ ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ...ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟ Η ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΠΠΟΥΔΕς ΕΙΝΑΙ ΕΥΛΟΓΙΑ ΘΕΟΥ ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΑΝΕ ΤΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ ΚΑΠΟΙΕς ΣΤΙΓΜΕΣ.ΤΟ ΖΩ ΜΕ 3 ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑΥΤΟ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΑΤΕ...ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ...

Ανώνυμος είπε...

Αχτιδουλα μου,λενε "του παιδιου το παιδι δυο φορες παιδι μου" οντως ετσι ειναι...Μαρια!!!

lourdi lourdaki είπε...

ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΑΧΤΙΔΑ ΜΟΥ!
ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙΚΟ ΣΟΥ ΧΑΡΕΣ ΚΑΙ ΓΕΛΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ!
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ!

ag είπε...

Κάθε φορά που διαβάζω ανάρτησή σου, μου επιβεβαιώνεις τι μεγαλείο καρδιάς και ψυχής έχεις. Να είσαι πάντα γερή και δυνατή! Καλημέρα και καλή εβδομάδα για αύριο.

Ξανθή είπε...

Μα ποιος δεν θέλει αγάπη;;υπάρχει κανείς;;
καλή εβδομάδα!!!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ rena μου αγαπώ τα παιδιά , βέβαια τώρα κουράζομαι λιγάκι περισσότερο απο ότι πριν μα..όταν με κοιτάζουν στα μάτια ..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ φουρτουνιασμενη ψυχη ο άνδρας μου λέει οτι είναι σαν να ακούει σπουργιτάκια..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Χριστιάνα μου έχεις απόλυτο..απόλυτο δίκιο! όταν με κουράζουν τα κάνω ..πακέτο επιστροφή!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ foufoula89, κι εμένα φίλη μου μια γιαγία με μεγάλωσε..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Μαρια!!!,για να το λένε ..έχουν δίκιο!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Η lourdi lourdaki, φίλη μου τα παιδιά γενικά είναι δώρο Θεού, τερατάκια μα ..και αγγελάκια συγχρόνως.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Andie "AnGl, καλέ..απλώς ..γιαγιά είμαι!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Ξανθή μου δεν ζω χωρίς αγάπη..

Ελευθερία είπε...

αχ καλη μου αχτιδουλα τι ποιο ομορφο απο ενα σπιτι γεματο παιδικες φωνουλες!!!!!
ποσες φορες με πιανω να φωναζω για κατι που... εκανα και εγω στην ηλικια τους!!!!
δεν θυμωνω μαζι τους, ισα ισα γελαω στα κρυφα, αλλα... καποιος πρεπει να φωναζει, οχι πολυ, λιγο ετσι για να μην χανετε η μπαλα!!!!

Το blog της Θεσσαλονικιας. είπε...

Και πολυ μου ελειψες ...Εισαι μια υπεροχη νεα γιαγια...Καλη σου μερα...

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Ελευθερία μου καλημέρα, μη νομίζεις οτι εγώ δεν έρχονται στιγμές που με πιάνουν τα νεύρα μου αλλά ..κρατιέμαι γιατί όπως λες σκέπτομαι , θυμάμαι..και σιωπώ!!!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Το blog της Θεσσαλονικιας, θα οργανώσω συνάντηση μετά απο τα γραφειοκρατικά τρεξίματα που θα έχω για τη σύνταξη!

fotini είπε...

καλημερα σου πρωτ απο ολα σου ευχομαι μια καλη βδομαδα.μπορει να μην σου κανω σχολεια συχνα αλλα να ξερεις πως οταν μπορω μπαινω και σε διαβαζω.θα ηθελα μια χαρη .επειδη ξερω την ευαισθησια σου και επειδη μου το ειπες και προσωπικα,να που δεν ξεχναω τα λεγομενα σου χαχαχαχ,θα θελα να βαλεις η σε λινγκ η να το αναφαιρεις εσυ για μια αιμοδοσια που οργανωνουμεhttp://orfeastragilou.blogspot.com/2011/01/30.html εδω ειναι ολη η αναρτηση. ο γιωργος ειναι αντιπροεδρος του συλλογου και αν και μαζευουμε γυρω στα 200 μπουκαλια αιμα τον χρονο ποτε δεν ειναι ακρετα και ππαντα βρισκομαστε στην δυσαρεστη θεση να μην μπορουμε να δωσουμε ολα οσα θα θελαμεσ ευχαριστω πολυ εκ των πρωτερων

paliokoritso είπε...

Να τα χαίρεσαι όλα τα εγγόνια σου!!!

Είναι μεγάλη ευτυχία για ένα παιδί να έχει εκτός από τους γονείς και τους παππούδες του...Έχω μεγαλώσει μαζί με παππού και γιαγιά στο ίδιο σπίτι και νιώθω πολύ τυχερή!!!

Τζένη είπε...

Κι εγώ βλέπω την μανούλα μου με τα παιδάκια μου και πραγματικά τους χαίρομαι!Μου αρέσει αφάνταστα που την αγαπάνε τόσο!

Και φυσικά είναι τέχνη να είσαι γιαγιά!Κι εσύ αχτίδα μου είσαι πολύτάλαντη σε αυτή την τέχνη!!!Πως να μην σε αγαπήσουν όλα τα παιδάκια που σε περιτρυγιρίζουν???

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ fotini μου ευχαρίστως ημουν για πολλά χρόνια αιμοδότρια και μόνο τα 2 τελευταία στα μάτησα γιατί παίρνω φ'άρμακα..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ paliokoritso κι εμένα μια γιαγιά με μεγάλωσε γιατί οι γονείς μου ήταν φοιτητές..ευχαριστώ καλή μου για την επίσκεψη στο μπλοκόσπιτο μου!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Τζένη μου φυσικό να την αγαπάνε.. είναι εκείνη που τα μαλλώνει με ...τακτ!!!

Ειρηνη Σ είπε...

αχτιδα μου να εισαι γερη να χαιρεσαι με τα παιδια και τα εγγονια σου και τον συντροφο της ζωης σου