Σημασία δεν έχει που πας..σημασία έχει πως περνάς και τι σου μένει στη ψυχή απο το ταξίδι!

Το Σάββατο μου ήταν λίγο επεισοδιακό το απόγευμα με το ξαφνικό ..γκρεμοτσάκισμα μου στη κυριολεξία με αποτέλεσμα ένα καρούμπαλο στο κεφάλι, τον αγκώνα μου που πονά φοβερά και το πόδι μου το ίδιο .Και για να ..δέσει το γλυκό όπως λένε..με έπιασε και πονόδοντος..( σχετικό ραντεβού Δευτέρα πρωί με τον οδοντίατρο!) χωρίς να μπορώ να διευκρινίσω ποιο πονάει..
Όμως ο καλός μου ο Δημήτρης με παρηγόρησε λέγοντας μου ότι έχει το φάρμακο για όλους τους πόνους μου! Μαγική λέξη: εκδρομή!
Ο οδηγός μου στο τιμόνι...

Η Κλώντη μας στην αγαπημένη θέση της..

-Που πάμε αγάπη μου;
-Λέω να πάμε στη ξαδέλφη μου στο Σκεπαστό Σοχού, θέλεις, δεν έχουμε ξαναπάει..
- Φύγαμε, στάση για γλυκά στο ζαχαροπλαστείο...

Φθάνουμε Λαγκαδά και ψάχνουμε το δρόμο για Σοχό..χάνουμε το δρόμο..τρώμε μια ώρα στα  βουνά και τα λαγκάδια μα ..το διασκεδάζουμε!

Φθάσαμε και στο Σοχό μα περνάμε από έξω προς μεγάλη λύπη του άνδρα μου που βρήκε το Τυροκομείο Σοχού κλειστό!!! Περνάμε το χωριό Κοχλυκό και μετά στο Σκεπαστό .Η ανεψιά μας μας υποδέχεται..

Ο Δημήτρης μου έφερε την φραγκοσυκιά του να τη φυτέψει εδώ, η ξαδέλφη του έχει 2  στρέμματα γύρω από το σπιτάκι.

Ανάψανε και τη ψησταριά βέβαια και χαρήκαμε τον όμορφο καιρό.

Η μικρανεψιά μου η Ιωάννα βρήκε τη παρεούλα της και η Κλώντη μου μια αγκαλιά.

Ο άνδρας μου βέβαια που να καθίσει ..βρήκε φτυάρι και φύτεψε τη φραγκοσυκιά του.

Νωρίς φύγαμε για αν συνεχίσουμε το ταξιδάκι μας κάνοντας κύκλο και φεύγοντας από άλλη μεριά δηλαδή από τη Ρεντίνα και τις λίμνες.Βρήκαμε και ένα υπέροχο κτήμα 22 στρεμ . που πουλώτανε σε πολύ καλή τιμή.  Συγκρατήσου Δημήτρηηηηη!  .

Βρεθήκαμε στη Μικρή Βόλβη, υπέροχο μέρος, το φωτογράφισα, χάρηκα το τοπίο και τις χήνες και αγριόπαπιες που υπήρχαν.

Συνεχίσαμε για την Μεγάλη Βόλβη που ήταν το ίδιο όμορφη σε τοπία μα με λιγότερα πουλιά και ανθρώπους.

Παίρνουμε το δρόμο για Λαγκαδίκια για να επιστρέψουμε μέσω Χορτιάτη.Λίγο πριν φθάσουμε στο χωριό μετά τη Βόλβη συναντούμε ένα υπέροχο φυσικό έργο που το είχα ξαναδεί μα όχι με το τρόπο που το έφτιαξαν τώρα.Ένα υπέροχο πάρκο για φυσιολάτρες  και μελετητές των περίεργων γεωλογικών  φαινομένων στη περιοχή. 

Είναι πέτρες μαζεμένες η μια δίπλα σχεδόν στην άλλη χωρίς η περιοχή να είναι πετρώδης. Μια γιαγιά εκεί μας είπε την ιστορία του μύθου που έπλασαν οι ντόπιοι από γιαγιά σε γιαγιά.
Ένας γάμος γινότανε λέει και ήρθαν όλοι οι συγγενείς και οι καλεσμε΄νοι να γιορτάσουν. Μα ο γαμπρός παράτησε μια άλλη για να παντρευτεί τη πλούσια νύφη και εκεί που γλεντούσανε η μάνα της κοπέλας καταράστηκε το γάμο και παρακάλεσε την Ήρα να τον τιμωρήσει. Έτσι πέτρωσε ο γάμος όλος και οι πέτρες λέγονται: Νυμφόπετρες..

Μαγεμένη από το θέαμα, όπου και να γυρίσεις βλέπεις σκόρπιες όρθιες πέτρες σαν μορφές ανθρώπων , μαζεμένοι σε παρεούλες εδώ και εκεί.

Αυτή λένε είναι ο γαμπρός και η νύφη που γέρνει το κεφάλι της στη αγκαλιά του να κλάψει ( φαντασία έτσι; ) 

Ανάμεσα τους φυτρώνουν αυτά τα κίτρινα κρινάκια..υπέροχο χαλί ..διάσπαρτα παντού!

Ο Δημήτρης μου έχει τρελαθεί με το θέαμα και με έχει τρελάνει κι εμένα στις ..πόζες!

Πήραμε το δρόμο της επιστροφής, ξαφνικά άρχισε να σκοτεινιάζει ο ουρανός..μάλλον το πάει για βροχή...και σε λίγο οι πρώτες σταγόνες μα ..μείναμε στις σταγόνες.

Αισθάνομαι υπέροχα, μου πέρασε και το δόντι.. ο πόνος στο κεφάλι..ο αγκώνας μου μόνον επιμένει..μα περάσαμε τόσο όμορφα απόψε..

Βασίλεψες ήλιε μου...αδελφικές αχτίδες με χαϊδεύουν και με κάνουν να γέρνω το κεφάλι μου στον ώμο του καλού μου..Βασίλεψε ..ήλιε μου.. μα πάρε μαζί σου την υπόσχεση σου ότι αύριο θα υπάρχει για όλους μας μια όμορφη μέρα..
Σας εύχομαι μια καλή εβδομάδα φίλοι μου ..εγώ χαμογελώ και είμαι ευτυχισμένη ...ακόμα και όταν σκέπτομαι ότι αύριο με περιμένει 9 η ώρα το πρωί ο...οδοντίατρος!!! Ουάουυυυυ!