Πρωί πρωί ...θα τα ψάλλω πάλι... θα γκρινιάξω...θα ξεσπάσω..και μετά ...θα πάω στη καθημερινότητα μου!

Ξύπνησα με πονοκέφαλο σήμερα και μάλλον είναι από τις ειδήσεις που άκουσα χθες και σήμερα πρωί πρωί με το καφέ στο χέρι. 

Τι τις ακούω; μα με ρωτούν ; λέω να ...πετάξω τη τηλεόραση μα βρε παιδί μου έγινε κατά κάποιο τρόπο ένα ...μέλος της οικογένειας έστω και μόνο για τις ελάχιστες ώρες που χαζεύουμε.. Είναι και το Μπέιγουωτς που βλέπω τα μεσημέρια!!!

Γιατί με θυμώνουν πια οι ειδήσεις ; γιατί με κάνουν να απελπίζομαι σαν άνθρωπο ; 

Τους έβλεπα χθες να χαίρονται ή να δυσαρεστούνται οι " κρατούντες" για μια θέση στη κυβέρνηση και ήθελα να ήμουνα μπροστά τους να τους πω ότι αν ήταν στο χέρι μου θα τους έλεγα : 

- αν πράγματι αγαπάτε το λαό που επιζητείτε να κυβερνήσετε και να  " σώσετε" τότε  ...σαν το Χριστό ..δώστε τα ιμάτια σας, χαρίστε το μισθό σας... μπορείτε να ζήσετε όπως ο κάθε πολίτης με 800 ευρώ ;...Λένε ότι ο Χριστιανισμός και ο Κομμουνισμός είναι θεωρίες τέλειες μα ..ανεφάρμοστες... το ίδιο και η αγάπη των  ισχυρών για όσα λένε ότι θέλουν να σώσουν..Σας ζαλίζω... το ξέρω...τα έχετε σκεφτεί... τα έχετε πει...τα βλέπετε κάθε μέρα....

Προχθές ακόμα όταν μοίραζα τις προσκλήσεις άκουγα την αγωνία της ανεψιάς μου με 3 παιδάκια που έκαναν εκβιαστικά μείωση μισθού , να αναρωτιέται πως θα τα βγάλει πέρα..Το βλέπω στα κορίτσια μου, στους γείτονες μου.

Νομίζω ότι πια ελάχιστοι είναι αυτοί που δεν επηρεάστηκαν και δεν μείωσαν πολλά.Κάποτε πήγαινα για διασκέδαση στα σούπερ μάρκετ, τώρα κυνηγώ από πίσω το Δημήτρη να μη μπαίνει μέσα..και έχω " βαπτίσει "  περιττά τις μικρές πολυτέλειες που έκανα κάποτε.

Μη νομίζετε ότι γκρινιάζω.. είμαι ακόμα με το χαμόγελο ( έστω και ειρωνικό κάποια φορά ) στη καθημερινότητα και θα σταθώ 'όρθια σε όλες τις δυσκολίες των δικών μου ανθρώπων, των φίλων ,των γειτόνων μου, των ανωνύμων , εκείνων που απλώνουν ο χέρι κι εκείνων που υποφέρουν σιωπηλά χωρίς να το κάνουν αυτό.

Φίλοι μου είναι καιρός να ενωθούμε, να κοιτάξουμε γύρω μας με αετίσιο μάτι, να μοιραστούμε, να δώσουμε από το υστέρημα πλέον και όχι από το πλεόνασμα που ελάχιστοι από εμάς έχουν.Αλήθεια καλέ..ξέρετε κανένα μπλόκερ εκατομμυριούχο να τον πείσω να τα μοιράσει;

Πάντα σας έλεγα ότι το χρήμα για μένα είναι μόνο για να πληρώνω τις ανάγκες , ακόμα το λέω και ακόμα συμπληρώνω ότι το ...μισώ κατά κάποιο τρόπο γιατί δεν αγαπώ τα πράγματα που με δεσμεύουν και με υποχρεώνουν να τα βάλω στη ζωή μου ή να μου την αλλάξουν .

Κουράγιο εσείς οι ...ανώνυμοι..εσείς που πολεμάτε με δάνεια και έξοδα παιδιών που μεγαλώνουν, με μικροχαρές ενός καφέ έξω με το κορίτσι ή το αγόρι σας και που γίνεται τώρα κι αυτό μια μικρή πολυτέλεια... το άκουσα και αυτό δυστυχώς από ένα νέο παιδί..

Όχι..δεν σας μαυρίζω τη ψυχή... τις πρωινές σκέψεις μου σας λέω , που ίσως είναι και δικές σας.. αυτός ο καφές στο χέρι τι πράγματα κατεβάζει.. αυτός φταίει ή τα γεγονότα; χθες η Ιωάννα μου έδειξε το απέναντι της σπίτι και μου είπε: 

- Χθες αυτοκτόνησε κάποιος από χρέη, τον κηδέψανε κι όλας..έπεσε από το μπαλκόνι...

Δεν το είδα πουθενά στις ειδήσεις, δεν το ανέφεραν σε καμία τηλεόραση..ήταν ένας ανώνυμος..δεν ήταν ούτε ο Ρουβάς που ξέρουμε και πότε...κατουράει ( συγνώμη) ούτε το κάθε τσουλί που χορεύει επάνω στη Μύκονο με τα ...δωράκια των συνοδών..αυτοί είναι οι ..επώνυμοι... είναι κάποιοι..
Μη γονατίζετε... μη χάνετε τη μάχη.. πόλεμο έχουμε δεν το καταλάβατε; κάποτε μου έλεγε η μαμά μου ότι είμαι τυχερή που δεν θα γνωρίσω πόλεμο...αυτή είναι τώρα η τυχερή που δεν μας νοιώθει να πολεμάμε...