Κυριακή 22 Αυγούστου 2010

Δύσκολα , πολύ δύσκολα...

Επιτέλους ...γλυτώνετε από μένα.. Να που ορισμένες καταστάσεις με κάνουν να μην έχω όρεξη ούτε ανάρτηση να κάνω πια...Είμαι κουρασμένη, αποκαρδιωμένη, νοιώθω ανίκανη να τα βγάλω πέρα με τη κατάσταση που αντιμετωπίζω. Όλοι μου λένε να πάω αύριο να επισκεφτώ μια κλινική ειδική για τέτοιες περιπτώσεις της μητέρας μου μα η συνείδηση μου με ενοχλεί έστω και την ώρα που δεν μπορώ πια να κάνω κάτι. Είναι αδύνατον να την περιποιηθεί ένα άτομο μόνο του, χρειάζονται δύο μαζί και μάλιστα εξειδικευμένα. Προχθές ήμουν ξύπνια από τις 5 , χθες από τις 3..και τώρα ευτυχώς έχω και την Ιωάννα που με βοηθά .Τη Τρίτη θα φύγει για τι σπίτι της  κι εγώ θα πρέπει να κάνω κάτι μόνη μου. Είμαι κουρασμένη και χαμένη λίγο από την όλη κατάσταση.... δεν είμαι καλά αφού τα όνειρα μου έγιναν μόνο να μπορέσω να κοιμηθώ μια νύχτα ολόκληρη χωρίς ενόχληση από κανένα.

29 σχόλια:

Μarion, είπε...

Aμα είσαι κουρασμένη σωματικά και ψυχικά τι ανάρτηση να κάνεις Αχτίδα μου..Μας λείπεις όμως...

Αλλά πρέπει να κοιτάξεις και τον εαυτό σου..δεν πειράζει να ζητήσεις βοήθεια από κάποιους ειδικούς.. ούτε σημαίνει ότι δεν αγαπάς τη μητέρα σου.. Το αντιθετο μάλιστα, προσπαθείς να της προσφέρεις οτι καλύτερο σε τέτοιες δύσκολες στιγμές.
Μόνη σου είναι αδύνατον να την σηκώνεις ή έστω με κάποια βοήθεια .. Πρέπει να ξεκουράζεσαι κι εσύ..

Εύχομαι ότι καλύτερο και καλή δυναμη

Φιλιά

Hfaistiwnas είπε...

Υπομονή και κουράγιο Αχτίδα μου, είναι δύσκολη η κατάσταση το καταλαβαίνω, να έχεις δύναμη!!!
Εμείς εδώ θα είμαστε..

ΑΓΓΕΛΙΚΗ είπε...

Υπομονή γιατί σε χρειάζονται. Έτσι είναι τα δύσκολα χρειάζονται αντοχή κι εσύ την έχεις. Στείλε μου τις φωτογραφίες μία μία όταν έχεις χρόνο γιατί όλες μαζί δε γίνονται.
Καλή δύναμη

anthivolon είπε...

Πραγματικά πολύ δύσκολα, όμως τέτοιες στιγμές πρέπει να να βάζουμε τη λογική για να μπορούμε να πάρουμε σωστές αποφάσεις. Χρειάζεται μεγάλη δύναμη. Εύχομαι να την έχεις και με την βοήθεια των δικών σου ανθρώπων να αποφασίσετε το καλύτερο!!!
Σε φιλώ

b|a|s|n\i/a είπε...

δεν είσαι μόνη σου αχτίδα μου. έχεις δίπλα σου τόσους ανθρώπους που και σε αγαπούν αληθινά και σε βοηθούν. και μερικά πράγματα είναι πάνω από τις δυνάμεις μας. δεν είμαστε θεοί. μακάρι να ήμασταν. για όλα σχεδόν υπάρχουν λύσεις. υπομονή απλά. και δύναμη. φιλιά σου πολλά!

...irida... είπε...

Αχ! καλη μου Αχτιδα!!!τωρα φαινονται..πολυ ..δυσκολα τα πραγματα..γιατι..εισαι .κατω απο την επιδραση της ολης καταστασης...και συναισθηματικα...φορτισμενη...ακουσε..την οικογενεια σου...που βλεπουν την κατασταση..λιγο..πιο ..,ψυχρεμα...για το καλο..της γιαγιας...αλλα και το δικο σου...μην ξεχνας...οτι..και σενα σε χρειαζονται τα παιδια...και τα εγγονια σου...και τετοιες ψυχες...φωτισμενες..{σαν την δικη σου}..ειναι ευλογια..για τους γυρω τους...καλη..δυναμη..
και....

μια γλυκια αγκαλια!

Velvet είπε...

Εγώ τι μπορω να σου πω Αχτιδα
Με όλα αυτά που ζεις
Έχεις ακόμα και το κουράγιο να γράφεις
Σε θαυμάζω
Μακάρι να ήταν όλα ένα άσχημο όνειρο
Αλλά δεν είναι
Εύχομαι γρήγορα όλα να τελειώσουν

Αν έχεις το κουράγιο άκουσε το
Είναι λίγο μελαγχολικό αλλά όμορφο

RENE AUBRY - APRES LA PLUIE 2

Καληνύχτα...

Rena είπε...

Ποιός σου είπε ότι θέλουμε να γλιτώσουμε από εσένα καλέ;
Είναι δύσκολο το ξέρω όμως πρέπει να πάρεις βοήθεια θα είναι καλύτερα για όλους σας!
Κουράγιο...

STELIOS PENTARVANIS είπε...

έχω περάσει 8 χρόνια αυτή τη κατάσταση με τη μάνα μου. Τι να κάνεις μάνα είναι μία ,απλά να βάλεις λίγο τα όρια σου για να μή σου βγεί άρνηση κάποια στιγμή.Εμένα κάποτε μου βγήκε έντονα και ακόμα με κυνηγάει.

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Αχτιδακι σε διαβαζω παντα κι ας μην αφηνω σχολια...
ξερω ποσο δυσκολα περνας αυτον τον καιρο και ενας λογος που δεν αφηνω ειναι αυτος...

τι να σου πω σε μια τετοια κατασταση...;
εμενα οτι κι αν μου λεγαν ηταν να σαν μην ακουγα...

δεν εισαι μονη σου ομως...εχεις πολλους ανθρωπους γυρω σου που σε αγαπανε...
και αυτες τις στιγμες τους χρειαζομαστε να στηριζουν...

μακαρι να περνουσαν ολα απο το χερι μας γλυκια μου...δεν περναν δυστηχως...
ομως να εχεις την συνειδηση σου καθαρη...κανεις οτι καλυτερο μπορεις...

θα δεις που σιγα σιγα ολα θα μπουν στον δρομο τους...

σε φιλω με αγαπη!!!

mia maria είπε...

Υπομονή, κουράγιο και μια μεγάλη αγκαλιά από όλους μας!

Ανώνυμος είπε...

mia aisiodoksi mera na einai ayti pou ksimeronei... me aisiodoksi diathesi, na pareis mia apostasi apo ta pragmata kai na ta deis me perissoteri psyxraimia... eyxomai na pane ola kala :)

ANAZHTHΣH είπε...

Κάποιες φορές το μυαλό μας παγιδεύει με ψεύτικες ενοχές...
Οφείλεις και στον εαυτό σου για να μπορείς να προσφέρεις,μην το ξεχνάς.
Σε φιλώ γλυκά.

Ανώνυμος είπε...

Όλα τα θέματα υγείας είναι ζόρικα... θέλει υπομονή... και επιμονή... η δύναμη αναβλύζει από μέσα μας σε αυτές τις στιγμές... καταλαβαίνω γιατί και εμείς τα ίδια περνούσαμε μέχρι πολύ πρόσφατα...

meril είπε...

Είναι ψυχοφθόρες αυτές οι καταστάσεις και μη αναστρέψιμες το ξέρεις αυτό
Αν μπορείς να προσλάβεις κάποιον που να ασχολείται με τη μητέρα σου στο οικείο της χώρο και συ να έχεις την εποπτεία (και την ευθύνη βέβαια) κάντο...
Αν καταλαβαίνεις πως το να την βάλεις κάπου θα σου στοιχίσει περισσότερο (ψυχικά) και αφοφασίσεις να την φροντίσεις μόνη σου βάλε όσο γίνεται τα όρια σου. Άφησε λίγο χώρο και για σένα

Η μητέρα μου είχε δύσκολο τέλος
για αρκετόν καιρό είχε κάποιο πρόσωπο που τη φρόντιζε στο τέλος όμως την ανέλαβε τελείως η αδερφή μου
Εγώ ήμουν μακριά
όταν όλα τέλειωσαν
αυτή που τυρρανίστηκε ήμουν εγώ
η αδερφή μου ήταν ήρεμη
Είχε φέρει αυτό που λένε χρέος σε πέρας βλέπεις

Ανώνυμος είπε...

Αχτίδα μου, καλημέρα και καλή εβδομάδα, συμφωνώ με όλα όσα έχουν ήδη γράψει οι προηγούμενοι φίλοι σου, απλά κι εγώ να πω να αφήσεις και λίγο περιθώριο για τον εαυτό σου, αν είσαι εσύ καλά όλα θα βρουν τον δρόμο τους. Τύψεις δεν πρέπει να έχεις, κάνεις και θα κάνεις το καλύτερο για την μητέρα σου.
Πολλά χαμόγελα και φιλιά
Χριστίνα από Κατερίνη

BUTTERFLY είπε...

Αχτιδουλα η μαμα σου ξερει ποσο την εχεις φροντισει...μη νομιζεις, αν δυσκολευεσαι να τη σηκωσεις, να την πλυνεις, να την ταϊσεις, θα ταλαιπωρειται και εκεινη περισσοτερο.
Κανε ο,τι σου υπαγορευει η καρδια σου, η λογικη σου, αλλα και αναλογα με τα οικονομικα σου και να θυμασαι πως τιποτα δεν θα γινει σωστα αν εσυ καταρρευσεις...Καλη δυναμη ευχομαι και μια οσο το δυνατον ηρεμη και ξεκουραστη εβδομαδα!

Chryssa είπε...

Αχτίδα μου κουράγιο και υπομονή,
όση θετική ενέργεια μπορεί να έρθει στο σπιτικό σου στην στέλνουμε με όλη μας την αγάπη.
Καλή δύναμη.
χ

Ξανθή είπε...

Αχτίδα βρες επειγόντως τη λύση εκτός σπιτιού όσο κι αν αυτό σου φαίνεται άσχημο και θα με θυμηθείς.
Μην έχεις ενοχές είναι το καλύτερο για όλους, κι όλα αυτά δεν είναι λόγια δικά μου είναι λόγια ειδικών!!! που κι εγώ έκανα το σφάλμα να μην ακούσω.
Εύχομαι όλα να πάνε καλά.

apinkdreamer είπε...

αχτιδουλα, μην το βαζεις κατω και ποτε μην τα παρατας!!!!
για ολα υπαρχει μια λυση! κι αυτη η λυση μπορει να ειναι ακριβως μπροστα σου...

Ρουθ είπε...

Αχτίδα μου,
εύχομαι νάσαι καλύτερα και εσύ που πάντα βρίσκεις τις ισορροπίες σε όλα τα θέματα, να βρεις και την ισορροπία στη λογική και το συναίσθημα... Είναι από τις πιο δύσκολες αποφάσεις καλή μου Αχτίδα, αλλά πιστεύω ότι βαθειά μέσα στην καρδιά σου ακους τη φωνή της λογικής. Η αγάπη πολλές φορές προσφέρεται με διάφορους τρόπους. Μην νοιώθεις ενοχές... η αγάπη σου είναι τόσο διάχυτη σε ότι κάνεις. Σου εύχομαι και πάλι κουράγιο και δύναμη καλή μου.

maria είπε...

αχτίδα μου... λυπάμαι πολύ για τη κατάσταση.. αλλά δυστυχώς αργά ή γρήγορα ο άνθρωπος όταν είναι μεγάλος, επιβραδύνεται η πορεία του. η υγεία σου είναι ήδη επιβαρυμένη, με τη μητέρα σου επιβαρύνεται κι άλλο. καλύτερα να προσλάβεις ειδικό ή να κοιτάξεις για κάποιο ΚΑΛΟ κέντρο φροντίδας. εκεί θα της παρέχουν την φροντίδα που πρέπει κ είναι πολύ μα πάρα πολύ εξειδικευμένη. αν προσπαθήσεις να τα βγάλεις πέρα μόνη σου, θα ταλαιπωρηθείς κι εσύ και η μητέρα σου. βλέπω καθημερινά εγκατελειμένους ηλικιωμένους, αφυδατωμένους, με πολλές κατακλίσεις, παρατημένους στο έλεος του Θεού, σε πολύ χάλια κατάσταση, να τους φέρνουν στο νοσοκομείο γιατί απλά δεν ήξεραν... δεν ήξεραν πως χρειάζονται εξειδικευμένη φροντίδα.
ίσως αν προσλάβεις κάποιον ή κάποιαν στο σπίτι σου, να σε εκπαιδεύσει κι εσένα ώστε να μπορείτε να τα βγάλετε πέρα οι 2 σας, χωρίς να χρειάζεται κέντρο. αλλά να ξέρεις, είναι τόσα πολλά που πρέπει να λάβεις υπόψιν σου που είναι κρίμα να κουραστείς τόσο κ να μην έχεις δύναμη και αντοχές να χαρείς την υπόλοιπη οικογένειά σου..είναι πολύ κρίμα..
σκέψου το πολύ καλά και αποφάσισέ το. ότι χρειαστείς θα είμαι διαθέσιμη να σου απαντήσω σε ότι ερωτήσεις θέλεις..
κ να σημειώσω κάτι σημαντικό, το ότι θα την πας σε κάποιο κέντρο, δε σημαίνει ότι αδιαφορείς ούτε κ ότι δε νοιάζεσαι.. ίσα ίσα προσφέρεις ότι μπορείς καλύτερα..

Βάσσια είπε...

Εύχομαι δύναμη Αχτίδα μου και υγεία.
Είναι εξοντωτικές συνθήκες, οπότε κουράγιο.

Τις ευχές μου για το καλύτερο.

Guardian Angel είπε...

Καλησπέρα Αχτίδα!
Κάποιες φορές ο Θεός και η ζωή μας δοκιμάζουν με τέτοιο τρόπο που δεν μπορούμε να δώσουμε εξήγηση.
Αλλά δεν λένε "Τι δίνει ο Θεός και δεν τ' αντέχει ο άνθρωπος"?
Χρειάζονται την βοήθεια σου γιατί ξέρουν ότι μπορούν να στηρίζονται σ' εσένα.
Και ειλικρινά δεν πιστεύω ότι κανείς μας θέλει να "γλυτώσει" από 'σένα!!!
Εύχομαι όλα να πάνε κατ' ευχήν και να κοιτάξεις να φροντίζεις και την αχτιδούλα!
Φιλιά πολλά!!!

SpIrToKoYto είπε...

κοριτσάκι μου,
ότι και να πούμε εμείς οι απ'εξω,έστω κι αν έχουμε περάσει αυτό το μονοπάτι,πάντα απ'έξω θα είμαστε...
απλά να σκεφτείς,αν όχι εσένα,αυτούς που είναι γύρω από σένα...και σε χρειάζονται..
όρθια ..

καλή σου εβδομάδα..

Evie είπε...

Οι συνθήκες της ζωής έρχονται και φεύγουν, άλλες στα γρήγορα, άλλες τραβούν χρόνια. Όμως έρχεται στιγμή που όλες αλλάζουν, κι ως άνθρωποι που είμαστε, δεν δεχόμαστε τέτοιες αλλαγές στα εύκολα. Περνώντας ο χρόνος, τότε αρχίζουμε να διακρίνουμε εάν κάναμε καλές η άσχημες επιλογές.
11 χρόνια Αχτίδα μου είναι πάρα πολλά, με μεγάλο σεβασμό έκανες το ιερόν καθήκον σου και δεν υπάρχει ανθρώπινη ψυχή που θα σε κατακρίνει για τις νέες συνθήκες της ζωής της μαμάς σου και μην
επιτρέψεις ούτε στην δική σου να σε τυραννά.

Από πείρα μου... αυτό που πρέπει να αποφασίσεις είναι το υπέρ της μαμάς σου κι η οικία είναι η καταπληκτική λύσις.
Σε ειδική κλίνη, 24 ώρες ανάμεσα σε ειδικούς, με ωραίες ξεκούραστες επισκέψεις από εσάς. Ίσως με κάποιο βιβλίο να της διαβάσεις η κάποιο ευχάριστο νέο η μουσική που την χαλαρώνει κι ένα άλλα σωρό.

Ίσως και να με πάρεις στο κυνήγι εάν σου πω ότι της κάνεις την χάρη, αλλά έτσι είναι. Εγώ το λέω και ξαναλέω εάν χρειαστεί ποτέ μου...., να με βάλουν σε ειδική κατοικία, και για τα έξοδα μου, ας τα πουλήσουν όλα τα δικά μου.
Δύσκολες ημέρες αλλά τα καλλίτερα θα έρθουν. Σε φιλω

Ανώνυμος είπε...

κουραγιο καλη μου...

Ανώνυμος είπε...

Koριτσάκι μου, έχεις φωτίσει τόσο καιρό τις ψυχές μας , τις καρδιές μας. Είσαι η παρέα μου. Τα γραπτά σου και οι φωτογραφίες σου, τόσο ανθρώπινες, τόσο γλυκιές, σε καταλαβάινω απόλυτα.΄Ολα θα πάνε καλά, μη το βάζεις κάτω, εσύ είσαι μια αγωνίστρια της ζωής που δίνεις κουράγιο , δύναμη και αγάπη σε τόσους ανθρώπους. Φρόντισε όμως πρώτα τον εαυτό σου και ζήτησε και την βοήθεια των ανθρώπων γύρω σου.
Θα δεις , όλα θα πάνε καλά!

ElenaG είπε...

Αχτιδουλα μου τα είπαμε αυτά...
Πρέπει να κανεις το καλύτερο αγάπη μου γι αυτή ...για σένα μα και για όλους τους άλλους.
Θα έλεγα όμως πρωτίστως για σένα...
αυτό θα ήθελε και αυτή είμαι σίγουρη
...να είσαι σίγουρη...και αναπαυμένη ότι έκανες και κανεις ότι μπορείς...
Καλή δύναμη+