Τρίτη 20 Ιουλίου 2010

Πως να αγαπήσουμε κάτι που δεν αγαπιέται; πως να μην βάλουμε στη καρδιά μας κάποιον που μας κερδιζει με το πρώτο λόγο του;


Τι είναι εκείνο που μας; κάνει να αγαπάμε ή να μας απωθεί  ένας άνθρωπος ; οι πράξεις του, η αύρα που αποπνέει, η ειλικρίνεια του αν την έχει, το παρελθόν του , η οντότητα του ολόκληρη;
Πάντα το είχα το...κουσούρι αυτό ακόμα και στη δουλειά μου, συνεργαζόμουν μόνο με όσους είχαν για μένα τις ... προδιαγραφές που ένοιωθα μέσα στη καρδιά μου ότι πληρούσαν .Διάλεγα τους πελάτες μου ανάλογα με το αν τους ...συμπαθούσα. Τι παράξενο όμως... σπάνια έπεσα έξω!
Το ίδιο έκανα και με τις φίλες μου ακόμα και με όσους με πλησίαζαν για κάποιο άλλο λόγο.
Ας ρωτήσω λοιπόν... τι ζητάτε να έχει κάποιος για να τον αγαπήσετε; και δεν βάζω την αγάπη στα στενά ερωτικά όρια όμως  . 
Για μένα πρώτα παίζει το να εκτιμώ κάποιο, να σέβομαι τις πράξεις και το χαρακτήρα του, έπειτα με κερδίζει ο αυθορμητισμός του, η σχέση του με τις λεπτομέρειες που ομορφαίνουν τη ζωή. Δεν θα ήθελα να είχα ποτέ παρέα πχ έναν  άνθρωπο που δεν αγαπά τα ζώα, δεν αντέχω τους γκρινιάρηδες,  τους μεμψίμοιρους , εκείνους που έχουν ιδέα για τον εαυτό τους ενώ είναι ...τενεκέδες ξεγάνωτοι όπως θα έλεγε αν ζούσε η γιαγιά μου. Έχω γνωρίσει ανθρώπους απλούς που άξιζαν σαν διαμάντια και έχω πιστέψτε με γνωρίσει προσωπικότητες που όταν έφυγα από δίπλα τους  μόνο λύπη αισθάνθηκα για όσους τους θαυμάζουν. 
Δεν αντέχω τη ζήλια - είναι ένα αίσθημα που είναι ανύπαρκτο μέσα μου- , με τρελαίνει η φιγούρα, νευριάζω με το υπερεγώ και τις απαιτήσεις .
Αδυνατώ να κάνω παρέα με κάποιον που δεν έχει χιούμορ αληθινό και όχι ότι του συμφέρει. Θέλω να σέβεται την άποψη του άλλου και να μην κατηγορεί χωρίς να έχει ιδία γνώμη . Ζητώ υπομονή και προπαντός κατανόηση ,λατρεύω το να με κοιτά κάποιος στα μάτια όταν μου μιλά χωρίς να τα χαμηλώνει γιατί ξέρω ότι έτσι μου κρύβει την όψη της ψυχής.Όταν λοιπόν όμως αγαπήσω κάποιο γίνομαι αυτό που λένε...χαλί να με πατήσουν! 
Αντίθετα άμα νοιώθω διαφορετικά δεν υπάρχει για εκείνον θέση δίπλα μου παρά μόνο συμβατικά αν και θα του δώσω κάθε δυνατότητα να μου αποδείξει το αντίθετο καταρρίπτοντας την αρχική μου γνώμη. Ούτε μια φορά δεν έχω αποδειχθεί λανθασμένη στην αρχική μου φίλοι μου. .
Πάλι ...αμπελοφιλοσοφίες Αχτίδα μου μας γεμίζεις βραδιάτικα; 
Όλοι κοιμούνται κι εγώ ξενυχτώ..δεν έχω ύπνο και η βροχούλα που έπεσε με γέμισε με αναζητήσεις ψυχής. 
Εδώ λοιπόν , στο μπαλκονάκι μου βραδιάτικα κάτω από τη κληματαριά μας που άρχισαν να ροδίζουν τα σταφύλια της , παρέα με το Laptop μου και ένα φωτάκι σας πονοκεφαλιάζω με όλα αυτά περί...αγάπης, 
Κάπου από κάποιο μπαλκόνι κάποιος φοιτητής μάλλον παίζει ελαφρά τη κιθάρα του και σιγοτραγουδά ένα τραγουδάκι του Αλκίνοου...ενώνω τα λόγια του με τα δικά μου σιγανά. Η Κλώντη μου πιστή ανεβασμένη στη καρέκλα μου κουρνιάζει πίσω από τη πλάτη μου ..ιδανικό μαξιλαράκι.Όλοι κοιμούνται...πως μπορούν μια τέτοια νύχτα... με τέτοια μουσική υπόκρουση.
Μου έρχεται να πετάξω ένα μαξιλάρι έως και ένα βάζο στον άνδρα μου που ...ροχαλίζει..μα τον λυπάμαι γιατί με συνόδεψε σήμερα στη βόλτα μου στα μαγαζιά και...τεζαρίστηκε. Σας ορκίζομαι δεν τον υποχρέωσα, προσφέρθηκε μόνος του οπότε... να το αποτέλεσμα!!! Αγάπες μου άνδρες... δεν είναι τυχαίο οτι είμαστε 7ψυχες σαν τις γάτες.
Αύριο φεύγει και η Αθηνούλα μου και δεν χρειάζεται νομίζω να σας πω ότι περάσαμε όμορφα.
Γιατι αγαπάμε λοιπόν κάποιος; τι ζητάμε να έχει που να μας κάνει να τον σεβαστούμε και τι μας εξοργίζει ; πιστεύετε ότι ο χρόνος δοκιμάζει τα αισθήματα , τις σχέσεις και τις φιλίες ;
Η κιθαρούλα σταμάτησε..δυστυχώς κάποιος βγήκε και του έκανε παρατήρηση...δεν τον νανούριζε η μουσική δυστυχώς... είπαμε...υπάρχουν και οι..νερόβραστοι που δεν χωρούν πουθενά...κι αυτούς δεν τους θέλω, νερόβραστοι...κρυόπλαστοι...κιχ !!!!

43 σχόλια:

αντωνης είπε...

Το να κανω παρεα με καποιον αλλο σημαινει οτι ταιριαζουν τα χνωτα μας. Και αυτο το καταλαβαινω πολυ συντομα απο τη στιγμη της γνωριμιας μας.
Παιζει παντα πολυ μεγαλο ρολο το να υπαρχουν κοινα ενδιαφεροντα.

Το να γινει ομως φιλος μου (και εγω δικος του) ή να τον βαλω στην καρδια μου οπως εγραψες στον τιτλο ειναι μια ολοκληρη ιστορια.
Δεν γινεται αυτοματα και θελει πραξεις και κατα τη γνωμη μου μια καλη συχνοτητα. Δλδ δεν μπορω να βαλω καποιον στην καρδια μου αν τον βλεπω δυο φορες το χρονο.

Μπορει και καποιος που τον βλεπω δυο φορες το χρονο να ειναι μια καλη παρεα, αλλά φιλος με την ολοκληρωτικη σημασια της λεξης (και ολα οσα περικλειει αυτη η ιερη λεξη για μενα) δεν θα ειναι.

Α και κατι ακομα πολυ σημαντικο για μενα. Η φιλια θελει προσπαθεια και απο τα δυο μερη.
Πχ δεν γινεται να ειμαι φιλος με καποιον που δεν σηκωνει το χερι του ουτε καν να τηλεφωνησει. Ενω ειναι μες στην τρελλη χαρα οταν εγω τηλεφωνησω. Αυτο το θεωρω λιγακι υποκριτικο.

υγ. Για το ροχαλητο, εχουν βγει στα φαρμακεια κατι ρινικες ταινιες που λεγονται Breathe Right. Ειναι πολυ αποτελεσματικες, εγω αυτες βαζω οταν ειμαι κουρασμενος.

neni είπε...

Aχτίδα μου
ούτε εγώ μπορώ να κοιμηθώ κ ας πρέπει να σηκωθώ αύριο νωρίς για την δουλειά,κ ας έτρεχα όλη μέρα σήμερα.
Φίλος για μένα είναι αυτός που σε ξέρει κ από την καλή κ από την ανάποδη.Αυτός που ξέρει να σέβεται κ να σε εκτιμάει για αυτό που κρύβεις μέσα στην καρδιά σου.Κ το ίδιο να κάνεις κ εσύ για αυτόν.Ένας πραγματικός φίλος δεν φοβάται να πει την γνώμη του ή τα πιο τρελά του όνειρα μην τυχόν κ τον παρεξηγήσεις.Αν κάποιος είναι αληθινός μαζί μου μπορεί να γίνει φίλος μου.Διατήρησα φιλίες από το σχολείο,από το τει,από την παιδική μου ηλικία,έχω πάντα μια συντροφιά να πιώ ένα καφέ κ να πω δυο κουβέντες.Ακόμα κ από σεμινάρια που έκανα κράτησα επαφές κ σχέσεις.Παρόλο αυτά,με λίγα άτομα ίσως στην παλάμη ένος χεριού έχω να πω πολλά.Η να τα πω κ όλα.Σχέσεις δοκιμασμένες,άλλες συνέχισαν,άλλες ξανάρχισαν από το μηδέν,άλλες χάθηκαν στο χρόνο.
Συνεχίζουμε.Κ για να κλείσω γιατί σεντόνι το έκανα το σχόλιο μου,αν αγαπάς κάποιον εκείνος λένε ότι το νιώθει κ εγώ το πιστεύω.Όσους ανθρώπους αγάπησα στη ζωή μου είμαι βέβαιη ότι το ήξεραν πάντα κ το ξέρουν καλά.Είτε είναι ακόμη εδώ,είτε έφυγαν σε άλλους δρόμους.
Κ είμαι μέσα μου ήρεμη,ήσυχη για αυτή την αγάπη,για αυτό το συναίσθημα.
Σε ευχαριστώ αχτίδα μου για το χρόνο σου.

Πόπη είπε...

Λένε ότι ο δύστροπος άνθρωπος, είναι πονεμένος άνθρωπος. Και αυτός που δυσκολεύεται να δώσει ένα χαμόγελο, είναι αυτός που το έχει περισσότερο ανάγκη...
Και αυτός που γκρινιάζει, ίσως δεν έχει άλλο τρόπο για να πει "προσέξτε με".
Όλοι είμαστε αδέρφια "κατά μία έννοια". Γι'αυτό αποδοχή σε όλους, στενώτερη σχέση σε όσους ταιριάζουν τα χνώτα μας, οι συχνότητές μας και η τρέλλα μας.

Εσύ ειδικά Αχτιδούλα μου είσαι μια μεγάλη καρδιά και μια απέραντη αγκαλιά που χωράει μέσα όλους. Αυτό το ξέρουν καλά όλοι όσοι σε γνώρισαν. Τα υπόλοιπα τα λες... έτσι για να τα λες...

Να είσαι πάντα καλά. Φιλάκια και καλό ξημέρωμα!

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Φίλος καρδιάς είναι αυτός που δοκιμάστηκε στο χρόνο και με δοκίμασε..
Αγαπησιάρης όποιος με το καλημέρα, σου κερδίζει την καρδιά...
Πόσο αγαπησιάρα είσαι!!

Hfaistiwnas είπε...

Μεγάλη κουβέντα ανοίγουμε!
Δεν είναι θέμα συνειδητό σίγουρα, η αγάπη βγαίνει από μέσα μας, από εκεί που είναι η πηγή της, από εκεί δίνεται εκεί που πρέπει.. κάπως έτσι το φαντάζομαι..
Μπορεί να νομίζουμε ότι διακρίνουμε τους ανθρώπους αλλά ότι στοιχείο βλέπουμε που τους κατηγοριοποιεί προέρχεται από μια διαδικασία εσωτερική, σχεδόν ασυνείδητη...

Καλημέρα!!!

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΑΧΤΙΔΑ ΜΟΥ!ΤΙ ΟΜΟΡΦΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΔΙΚΙΟ ΕΧΕΙΣ!ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΦΙΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΟΤΑΝ ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ΦΥΓΕΙ !ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΑΚΟΜΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΣΕΝ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ..ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΠΑΝΙΟ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΦΙΛΟΥΣ...Ο ΦΙΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥΠΕΙ ΕΓΩ ΣΤΑ ΕΛΕΓΑ..ΑΛΛΑ ΘΑ ΣΕ ΠΑΡΕΙ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΠΑΡΗΔΟΡΗΣΕΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΧΑΙΔΕΥΟΥΝ ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΑΛΛΑ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΣΟΥ ΠΕΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΚΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΑΝ ΣΕ ΖΑΛΙΣΑ ΑΛΛΑ ΙΣΩΣ ΨΑΧΝΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΦΙΛΗ...SARAH KAY!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ αντωνη μου η φιλία και η αγαπη είναι αμφίδρομη όσο για την επικοινωνία τη συχνή..σε πληροφορώ ότι έχω ένα φιλικό αδελφικό ζευγάρι στη Λάρισα που μπορεί να μην επικοινωνούμε για μήνες όμως αν τους ή με ..ζητήσουν να ξεκινήσω αυτή τη στιγμή να πάω κοντά τους για βοήθεια ..θα ταξιδέψω την ίδια ώρα.Μια στιγμή μπορεί να σε ενώσει με έναν άνθρωπο και υπάρχει κάτι "άγνωστο"που πλανάται σαν αέρας ανάμεσα και σε κάνει να τον θέλεις ή να τον απορίπτεις.Είμαι απο εκείνους που έχουν άπειρους φίλους στη γενική έννοια, είμαι απο τους τυχερούς που έχω όμως και απο αυτούς της ψυχής. Έχω φίλη μου στην Αθήνα που γνωριστήκαμε στην Αθήνα στη κλινική που γεννήσαμε και είμαστε φίλες μέχρι τώρα χωρίς ούτε ένα μυστικό ανάμεσα μας. Το νοιώθω ..το αισθάνομαι σαν ένστικτο ποιός αξίζει και ποιός όχι και όπως είπα ..δεν έχω πέσει ποτέ έξω.Είναι σαν να χτυπά ένα καμπανάκι μέσα μου και μου δείχνει το δρόμο .Όσο για το " αυτόματο " που λες και αυτό ακόμα μου έχει συμβεί με το Δρομάκι που την αισθάνομαι και με αισθάνεται σαν το μισό της ψυχής της.Όσο για το ..ροχαλητό, τον αγαπώ ακόμα και με όσα με ενοχλούν γιατί κι εκείνος με αγαπά με όσα τον παιδεύουν.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ neni μου είπες κάτι πολύ σωστό.."φίλος είναι εκείνος που με ξέρει απο τη καλή και απο την ανάποδη", απόλυτο δίκιο...γιατί τότε είμαστε γυμνοί μπροστά του κι εκείνος το ίδιο και αποκαλύπτεται όπως είναι.Να κοιτάς κάποιον στα μάτια μέχρι να τα χαμηλώσει διαβάζεις τη ψυχή του , την σκληρότητα, τα ψέμματα και την ειλικρίνια του.

b|a|s|n\i/a είπε...

το θέμα είναι τι κάνει έναν άνθρωπο Άνθρωπο και τι μία προσωπικότητα Προσωπικότητα. πάντα πίστευα και πιστεύω στα απλά. στα απτά. στον έρωτα από την πρώτη ματιά, σε κάθε ερωτική, φιλική, κοινωνική έκφραση της αγάπης. στις δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες. και πως πάντα πίσω από τα περιτυλίγματά μας αυτό που μετράει και μένει τελικά και πάντα είναι η αλήθεια κάθε συναισθήματος.
φιλιά σου πολλά! καλημέρες πολλές!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Πόπη μου αυτούς δεν τους κα;τατάσω ποτέ στους φίλους αλλά στους γνωστούς.Όταν σε γνώρισα είδα στο βλέμμα σου αυτό που ζητούσα, σε εκτίμησα και σε θαύμασα για το τρόπο που δέχεσαι τα δύσκολα και για την ισσοροπία της γαλήνης και της ανησυχίας των αισθημάτων σου.Ο τρόπος ακόμα που απαντάς δείχνει οτι είχα δίκιο, πίστεψε με δεν θα υπήρχε δεύτερη συνάντηση μεταξύ μας αν ήσουν κάτι το διαφορετικό.Γιατί..σε εκτιμώ, σε θαυμάζω και σε σέβομαι για όσα λες αυτή τη στιγμή για τους άλλους που εγώ δεν μπορώ να φανώ επιεικής.Καλημέρα γλυκιά μου και φίλα μου τις φίλες εκεί.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Γιαγιά Αντιγόνη, είδες γλυκιά μου οτι η πειρα μιλάει; όταν αγαπήσω απο εδώ κάποιον φροντίζω να τον γνωρίσα απο κοντά γιατί η απόσταση μπορεί να είναι απατηλη ,η συνομιλία όμως και η ανταλαγή απόψεων σε βάζει σε ένα δρόμο απλά.Μετά έρχονται εκείνα που σε ενώνου.Μου έχει συμβεί και εδώ στα μπλοκ να γνωρίσω κάποια απο κοντά και να έχω την ίδια γνώμη που σχημάτισα απο τα γραπτά...μακριά...ούτε για παρέα...Μη ξεχνάς οτι αγάπησα και παντρεύτηκα απο ..αλληλογραφία...έχω πειρα, προιστορία και ένστικτο αλάνθαστο τις περισσότερες φορές γιατί έστω και αν δεν μου συνέβει κρατώ πάντα μια εξαίρεση στο κανόνα.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Hfaistiwnas, γλυκούλη μου φίλε, συμφωνούμε γιατί είσαι ο μόνος που έβγαλες το ρεζουμέ ( αμάν τα γαλλικά μου) της ανα΄ρτησης μου.Όλα ξεκινούν απο αυτό που νοιώθουμε να ξεπηδά απο μέσα μας απο τη πρώτη στιγμή.Ενστικτο φίλε μου, καμπανάκι και οξυδέρκεια που τις περισσότερες φορές μας οδηγεί η πειρα.Καλημέρα και σε σένα .

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ SARAH KAY! συμφωνώ απόλυτα φίλη μου, τοι ίδιο είναι και στον έρωτα το γάμο.Αυτό ζητώ πάντα απο το συντροφο μου και το ίδιο του προσφέρω.Στη δύσκολη στιγμή χωρίς ποτέ να τον κρίνω για τα λάθη του να μου πει και να του πω ...εγώ είμαι εδώ, δίπλα σου, να σε κρατήσω, να σε σηκώσω χωρίς ερωτήσεις και κρίσεις.Και θα σου πω την αλήθεια μετά όσο σκληρή κι αν είναι, θα είναι η αλήθεια.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ b|a|s|n\i/a καλέ μου ..με κέρδισες απο τη πρώτη στιγμή που σε είδα, είδα τα μάτια σου , "άκουσα" μέσα απο τη διακριτική παρουσία σου τη ψυχή σου να μιλά.Δεν έχει σημασία που δεν θα γίνουμε φίλοι σε έχω καταχωρίσει στους ανθρώπους τους διαλλεχτούς και κάθε φορά που βλέπω σχόλιο σου χαμογελώ γιατί είναι σαν να σε νοιώθω δίπλα μου.Όσο για τη προσωπικότητα ..γνώρισα ονόματα που δεν μπορείς να φανταστείς... έμειναν στη άκρη απλά σαν κάτι που με εντυπωσίασε σαν όντότητα μα που δεν θα ήθελα ποτέ να τον έχω δίπλα μου.

Ανώνυμος είπε...

Αχτιδούλα μου είναι η ..αύρα που έχει ο κάθε άνθρωπος και που τη νοιώθεις.Σου χτύπησα πριν λίγο καιρό ξαφνικά το κουδούνι, δεν με ήξερες, δεν σε ήξερα..Σου είπα είμαι η Τένια απο τη Κέρκυρα, μου χαμογέλασες , με αγκάλιασες και μου είπες: Καλώς ήρθες. Σ' αγαπώ πολύ πολύ!
ΤΕΝΙΑ ΑΠΟ ΚΕΡΚΥΡΑ

lena_zip είπε...

Η αλήθεια μας είναι η δική μου απάντηση στην ερώτησή σου Αχτίδα μου. Η φιλία, η αγάπη, ο σεβασμός και η εκτίμηση έρχονται μόνο όταν ο άλλος εκτιμήση την αλήθεια μας κι εμείς τη δική του. Ακόμα κι αν κάποιος κάτι άλλο είχε πλάσει στο μυαλό του για εμάς, πολύ σύντομα αυτό θα τον κουράσει και θα αναγκαστεί να δει την αλήθεια που κουβαλάμε και μας δίνει χαρακτήρα.
Πιστευώ ότι ο χρόνος δοκιμάζει. Ακόμα και σχέσεις χρόνων περνάνε από το μικροσκόπιο του χρόνου. Και είναι καλό νομίζω να γίνεται. Γιατί αλλάζουμε συνεχώς οι άνθρωποι, όσο και να λέμε ότι είμαστε ίδιοι, στην ουσία αλλάζουμε, μεγαλώνουμε, αλλάζει και ο άλλος, μπαίνουν συνέχεια νέα δεδομένα στη ζωή μας.

Πόσο μου έλειψε η ηρεμία της Κλώντης! Τόσες μέρες ο σκύλαρος του Στέλιου μας έχει ζαλίσει με τη φασαρία και την απίστευτη ενέργειά του. Τον πιάνει και μελαγχολία όμως ώρες ώρες που του λείπει το αφεντικό του.

Καλή σου μέρα! Φιλιά πολλά.

mariak είπε...

...Γλυκιά Αχτιδούλα μου....πόσο δίκιο έχεις , λίγοι στη ζωή μας είναι οι πραγματικοί φίλοι και τυχεροί εκείνοι που μπορούν να τους ξεχωρίσουνμε το ένστικτό τους...Ευτυχώς εσύ διαθέτεις αυτή την ικανότητα...άλλα κάνεις και τους άλλους να σε ξεχωρίζουν και να σε αγαπούν. Είχα προβλήματα με την σύνδεσή μου και όλο αυτό τον καιρό...Χαιρετίσματα στον κ. Δημήτρη

dromaki είπε...

Μεγάλη κουβέντα άνοιξες φιλενάδα...
Εμείς οι μεγάλες γυναίκες τα βλέπουμε λίγο διαφορετικά τα πράγματα απ'ότι οι νεότεροι.
Είναι η πείρα,είναι το ΕΝΣΤΙΚΤΟ,είναι η παρατηρητικότητα που μας κάνει να είμαστε πιο επιφυλακτικές στις ανθρώπινες σχέσεις.
Καταλαβαίνω απόλυτα τι λες,καταλαβαίνω ότι μας κερδίζει το ίσιο βλέμμα στους ανθρώπους,αυτό που λέμε ανδριλίκι στους άνδρες και μπέσα στις γυναίκες...
Ομως ,επειδή είμαστε άνθρωποι και ίσως κάνουμε και λάθος εκτιμήσεις εγώ προσωπικά δίνω ευκαιρίες και μία και δύο και τρεις.Μετά...μετά κλείνω την πόρτα μου και αφήνω απ'έξω ότι δεν μου κάνει.
Εσύ είσαι πιο καλοπροαίρετη από εμένα,πιο κοινωνική,πιο ανοιχτή αγκαλιά,πιο φιλική.Κι όμως ταιριάξαμε από την πρώτη στιγμή.Γιατί υπήρξε χημεία,γιατί δεν υπήρξε στην σχέση μας τίποτα το ψεύτικο.Κατέθεσα την αλήθεια μου κι εσύ την δική σου.Κι αυτό εκτιμήθηκε αμφότερα.
Εκτιμώ κάθε τι αληθινό κι ας μην είναι άψογο,αντιπαθώ το επιτηδευμένο.Το ίδιο πιστεύω κι εσύ.
Δύσκολα πράγματα μας έβαλες σήμερα...καλή ημέρα να έχεις,ημέρα χωρίς προβληματισμούς...
Φιλάκια.

Μάγια είπε...

Θυμάμαι στο σχολείο γράφαμε
Φιλία λέξη ιερή
φιλία λέξη θεία
που γράφεται μεσ' τη καρδιά
και όχι στα θρανία.....
Λίγες φιλίες έμειναν μέσα στη καρδιά μου. Η αλήθεια είναι ότι έχω πληγωθεί άπειρες φορές μέσα στις σχέσεις μου με τους ανθρώπους. Άνθρωποι που γίνομαι χαλί να με πατήσουν και με τη πρώτη ευκαιρία το κάνουν κυριολεκτικά....και μένω να σκέφτομαι πως δεν είχα καταλάβει ότι δε ταιριάζαμε...
Πέφτω με τα μούτρα, τα δίνω όλα ενώ ξέρω πολύ καλά να διαβάζω πρόσωπα, μάτια και κατ' επέκταση ψυχή. Και όμως έχω κάνει άπειρα λάθη. Δεν είναι όλοι όπως δείχνουν. Και κει τη πατάω.
Η μόνη πραγματική φίλη που έχω (πέρα από τις αδερφες μου) είναι η φίλη μου από το νηπιαγωγείο. Μπορεί να μην είμαστε όλη μέρα πάνω από ένα τηλέφωνο, όταν όμως βρεθούμε νιώθουμε σα να είμαστε μαζί κάθε μέρα.
Όσο για την ερωτική αγάπη..Ακόμα αγαπώ και δε θα παψω να αγαπώ το πρώτο άντρα που ερωτεύτηκα. Είναι αυτή η αγάπη που δε σβήνει, χωρίς να ζητάς ανταλλάγματα, απλά υπάρχει.
Θα μπορούσα να γράφω με τις ώρες γύρω από την αγάπη. Δεν έχω κριτήρια, τους αγαπώ όλους με το τρόπο μου.
Ποιό το χρώμα της αγάπης
ποιός θα μου το βρει
Να' ναι το ουρανιο τόξο που δε πιάνεται
όλο φαίνεται πως φτάνω και όλο
ΧΑΝΕΤΑΙ

Nefeli είπε...

Ki egw auto ekana panta... oi anthrwpoi pou kati mesa mou elege pws aksizoun eixan panta to endiaferon mou.
Kapoia stigmh bebaia thn pathsa... mallon giati hmoun pio "athwa" apo oso eprepe :)

Γιώργος είπε...

Το έχω κι εγώ Αχτίδα μου αυτό το ... κουσούρι. Η πρώτη ματιά, η πρώτη επαφή, λίγες κουβέντες, η στάση του σώματος, είναι αρκετά για να με κάνουν να συμπαθήσω ή να αντιπαθήσω κάποιον.
Μου άρεσαν πάρα πολύ οι μεταμεσονύκτιες "αμπελοφιλοσοφίες" σου!!
Καλή μέρα να έχετε
Φιλιά

Ανώνυμος είπε...

Moυ αρεσουν οι ανθρωποι που με ΘΕΛΟΥΝ και με δεχονται οπως ειμαι,αυτοι που με κανουν να αισθανομαι ανετα!!που με ακουνε και δεν ΜΕ ΚΡΙΝΟΥΝ!!!οπως εγω δεν κρινω κανεναν γιατι δεν θελω να με κρινουν!!
να σου πω κατι?σπανια με θελουν και σπανια με δεχονται..αλλα αυτοι που με δεχτηκαν για οσο και οταν δεν πιστευω οτι εχουν παραπονο απο μενα.τους φερθηκα ειλικρινως και παντα εδινα κατι παραπανω απο οσο επαιρνα..οταν δεν επαιρνα πια ...την εκαμνα με ελαφρα!!!για αυτο και ειμαι χωρις πολλες φιλες αλλα τουλαχιστο δεν με εκμεταλευονται πια!!
ειχα υπαρξει θυμα και οικονομικης εκμεταλευσης..αλλα ειπα οχι..προτιμω μονη παρα κοροιδο...

αυτα...δεν εχω νοιωσει ποτε να με αγαπαει καποιος εκτος απο το παιδι μου που μ εχει αναγκη...

απο ατρες μαλλον ερωτα νοιωθαν οχι αγαπη

Dee Dee είπε...

Θα συμφωνησω με το δρομακι μου.

Μου αρεσουν οι αληθινοι ανθρωποι και οχι οι "τελειοι" . Θελω να εχω χωρο να λεω κι εγω τις αληθειες μου και τα λαθη μου.

Συνηθως διαλεγω κι εγω ενστικτωδως. Εχω πεσει κι εξω στο παρελθον. Ελαχιστες φορες, αλλα υπηρξαν :)

Εχει τυχει παντως να μην μπορω να "δεθω" με πολυ σπουδαιους ανθρωπους. Τους εκτιμουσα αλλα δεν μπορουσαν να ταιριαξουν με τη δικη μου αυρα. Δεν ξερω τι ακριβως ειναι αυτο το κατι που με ξεκλειδωνει.

Το σιγουρο ειναι οτι με τον Αντωνη δεν θα γινουμε ποτε φιλοι, γιατι σπανιως παιρνω εγω τηλεφωνα :):) Και ισως επειδη ειμαι εγω τετοιος χαρακτηρας δεν εχω συνδεσει την λεξη "φιλια" με την συχνη επαφη. Υπαρχουν Φιλοι μου, που κανουμε μηνες να μιλησουμε και να βρεθουμε αλλα τους νιωθω πιο κοντα απο αλλους που συναναστρεφομαι πιο συχνα.

Εκθεση εγραψα παλι :)

Καλημερα αχτιδουλα μου!

ΕΛΕΝΑ είπε...

Υπάρχουν και οι..νερόβραστοι που δεν χωρούν πουθενά...κι αυτούς δεν τους θέλω, νερόβραστοι...κρυόπλαστοι...κιχ !!!

θά γράψω τα λόγια σου ακτίδα.

Απο τις λεπτομερειες βλέπεις χαρακτήρες....

Ομως ,επειδή είμαστε άνθρωποι και ίσως κάνουμε και λάθος εκτιμήσεις εγώ προσωπικά δίνω ευκαιρίες και μία και δύο και τρεις.Μετά...μετά κλείνω την πόρτα μου και αφήνω απ'έξω ότι δεν μου κάνει.(Δρομάκι)

Μπορεί νά είσαι απόλυτη σε μερικά που σκέπτεσαι.
Δέν υπάρχει χειρότερο να σέ πονούν και να σε απογοητευουν άτομα που πίστεψες οτι ήταν φίλοι η προσπάθεισες να τους δείς έτσι.
Καί ενώ άπλωσες τα χερια για μια αγκαλία....έφαγες πόρτα μόνο και μόνο γιατί δέν εντυπωσίασες σαν όντότητα.
Η φιλία,ο σεβασμός και η εκτίμηση έρχονται μόνο όταν ο άλλος δει την αλήθεια μας κι εμείς τη δική του.
Η Πόπη νομίζω ότι σου απαντά σε αυτό που γράφεις
"Πώς να αγαπήσουμε κατι που δέν αγαπιεται;"
Kαι αναφέρεσε σε ανθρώπινες ψυχές.

ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΥΡΟ ΜΑΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΓΑΠΗΘΟΥΝ ΟΤΑΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΑΓΑΠΟΥΜΕ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ.
Συγνώμη Ακτίδα μου...
Ελενα

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ ΤΕΝΙΑ ΑΠΟ ΚΕΡΚΥΡΑ, μικρή μου είσαι ευπρόσδεκτη πάντα και ας μας χωρίζει η ηλικία.Μπορώ να γίνω μαμά..έχω ταλέντο σε αυτό.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ lena_zip, είσαι ακόμα πολύ μικρή χρυσό μου για να καταλάβεις τι σημαίνει..ένστικτο γνωριμίας.Πάντως αυτό που λες είναι βασικό, αληθινές σχέσεις και όχι συμφέρον και επιπολαιότητα.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ mariak, γλυκό και ευγενικό πλάσμα , αληθινό και διακριτικό..αυτό είσαι για μένα και ζω με την ελπίδα να σου πάρω το ... κούκλο γιο που είναι στη καρδιά μου.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ dromaki μου , φιληνάδα μου αγαπημένη , με άκουσες το πρωί στο τηλέφωνο να σου λέω τα μυστικά μου, σε άκουσα να μου λες τα δικά σου, εμείς οι δύο είμαστε δεμένες και δεν χρειαζόμαστε αποδείξεις.Τι τραβάς βρε κοριτσάκι μου να σου κλαψουρίζω κάθε φορά που έχω κάποιο πρόβλημα!!!Κάνε καφέ στην υπέροχη αυλή σου και ..παίρνω το συννεφάκι μου και σούρχομαι!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Μάγια μου σ' ευχαριστώ για το υπέροχο μέιλ που μου έστειλες.Όταν λέω για φιλία και αγάπη απλώνω την έννοια παντού , σε κάθε τομέα. Όπως λέει η φίλη μου η κολητή το ΔΡΟΜΑΚΙ εμείς έχουμε τη πείρα της ηλικείας κι εσείς τον αυθορμητισμό την νιότης.Να είσαι καλά. μακάρι να μποροπύσα να μείνω περισσότερο στη Κρήτη και να έρθω να σε γνωρίσω.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Nefeli μου είναι συνήθως κάτι που όλοι οι άνθρωποι έχουν μα άλλοι περισσότερο .Μη νομίζεις οτι εννοώ την εξωτερική εμφάνιση, ξέρω μια που δεν βλεπότανε και μόλις άνοιγε το στόμα της και μιλούσε έβλεπες μπροστά σου μια καλονή.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Γιώργος, φίλε μου καλώς ήρθες στη παρέα.Ξέρεις με πιάνει πότε πότε να φιλοσοφώ το πράγμα ιδιαίτερα όταν οι μέρες μου είναι πιεστικές.Κρύβω μέσα μου δυο παραθυρόφυλλα.. το ένα βλέπει πάντα τον ήλιο και το 'άλλο σκοτεινιάζει πότε πότε απο την..κουρτίνα των καθημερινών.Όμως τότε κάνω αυτό που έκανα χθες βράδυ ..σας τα λέω και μου φεύγουν.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ η σιωπηλή κραυγή, εσένα μανεκέν μου μόλις σε βλέπει κάποιος είναι σαν να ταξιδεύει στο κόσμο το μαγικό της Μπαρμπυ, κουκλάκι μου ζωγραφιστό.Μη γκρινιάζεις..μη γκρινιάζεις...είσαι ένα γλυκό πλάσμα .

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Dee Dee μου όταν θα είσαι στο σπίτι σου θα σου έρθω κανένα απογευματάκι για καφεδάκι να δω και τη κούκλα σου!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ ΕΛΕΝΑ μου άλλο η αγάπη προς το συνάνθρωπο και άλλο η αγάπη που σου λέω, αυτό το ξεχωριστό συναίσθημα που σε κερδίζει απο τη πρώτη στιγμή. Δεν χρειάζονται τηλεφωνήματα και συναντήσεις κάθε μέρα , χρειάζεται εκτίμηση και αναγνώριση της αλήθειας στο απένατι άτομο.

apinkdreamer είπε...

αχτιδα μου, δεν ειναι καθολου αμπελοφιλοσοφιες αυτα που γραφεις!!! εχεις απολυτο δικιο!
ετσι κι εγω με την πρωτη ματια, με την πρωτη συνομιλια διαισθανομαι ποιον εχω απεναντι μου και σχεδον ποτε δε πεφτω εξω!
(ειμαι και μια νεραιδομαγισσα-μη ξεχνιομαστε!!!)
φιλια!!!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ apinkdreamer αφού έχουμε οι δυό μας ..ιδικτητο συννεφάκι και δάσος μαγικό σμαραγδένιο όπως γράφω σε ένα παραμύθι μου ..πως είναι δυνατόν να είμαστε διαφοτετικές..

marilise είπε...

πόσο όμορφα γράφεις , ακριβώς αυτό που αισθάνεσαι σε κάνει την μια και ξεχωριστή αχτιδα μου , μου αρέσει να μου κρατάς συντροφιά , νοιώθω πολλές φορές την σκέψη σου να πλέκεται με τις δικές μου και τότε λύνεται ο κόμπος και χαμογελάω !!!!

..αγγελόσκονη.. είπε...

...όταν έφυγα για σπουδές όποιον γνώριζα τον έκανα φίλο μου...έτσι απλά..!!ίσως έφταιγε το οτι καταγωγή μου είναι από μια μικρή κωμόπολη κι εκεί λίγο πολύ όλοι γνωριζόμασταν οπότε ήξερες τί είναι ο άλλος και τί να περιμένεις...μετά ξαφνικά ωρίμασα!!έζησα καταστάσεις που δεν υπήρχαν ούτε σαν σκέψεις στο μυαλό μου...προδοσίες,ψέματα,υποκρισία...

σήμερα μπορεί να δυσκολέυομαι αρκετά να κάνω νέους φίλους...και καμιά φορά να λέω πως μου φτάνουν αυτοί που έχω...6 άτομα είμαστε χρόνια τώρα οι ίδιοι...στα ευκολα και στα δύσκολα...δοκιμασμένοι σε όλα!!

αλλά δεν μπορώ να αντισταθώ σε ανθρώπους με τεραστιο χαμόγελο που σου μιλάνε κοιτώντας σε στα μάτια...σε ρωτάνε τί κάνεις και περιμένουν να απαντήσεις...και πάντα μέσα στις κουβέντες τους θα ακούσεις να υμνούν την ζωή...

δεν μπορώ να πω οτι έχω ικανότητα να ξεχωρίζω τους ανθρώπους...ακόμα και σήμερα πέφτω έξω...αλλά ξέρω πως έχω την ικανότητα όσους τελικα ξεχωρίσω να τους αγαπήσω πολύ...γιατί για μένα οι φίλοι είναι η δεύτερη οικογένεια μου!!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ marilise, κοριτσάκι μου σ' ευχαριστώ πολύ για τη τιμή που μου κάνεις να λες αυτά τα λόγια για μένα, αισθάνομαι κάτι σαμ μαμά για σας τα νεα κορίτσια που με παρακολουθείτε και σας νοιώθω δικά μου κορίτσια.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ ..αγγελoσκονη..τι όμορφα τα είπες γλυκειά μου, έτσι ακριβώς είναι ..τα λάθη θα τα κάνου6με, κι εγώ στην αρχή της ζωής μου στις φίλες μου έκανα πολλά γιατί πάντα είχα τη τάση να πιάνω εύκολα φιλίες.Αργότερα μεγαλώνοντας , ειδικά λόγω της δουλειάς μου που ήταν συνέχεια με κόσμο απέκτησα μια διαίσθηση και ένα τρόπο να ξεχωρίζω και να διαλλέγω.Τώρα πια δεν γελιέμαι ..τώρα μπορώ να ξεχωρίζω την αλήθεια απο το ψέμμα απλά κοιτώντας κάποιο στα μάτια, μιλώντας μαζί του, βλέποντας το τρόπο που αντιδρλάει , που σκέπτεται.Τώρα πια βλέπω πίσω απο τις λέξεις, πίσω απο τις πανοπλίες της υποκρισίας.

...irida... είπε...

Ο Αληθινος φιλος...ειναι αυτος που σε δεχεται...οπως εισαι...και σε αγαπαει γι αυτο που εισαι...χωρις να θελει να σε αλλαξει....Οι ανθρωποι που σε θελουν....κατ,εικονα τους....οι ανθρωποι..που..σε κανουν να νιωθεις αβολα....Δεν ειναι ..ΦΙΛΟΙ..σου...Ειναι Εγωιστες...και μπορουν....να σου καταστρεψουν τη Ζωη...χωρις να το σκεφτουν ..δευτερη Φορα!!!
Πιστευα... ,,στη φιλια...ειμαι απο τους τυχερους.ανθρωπους..γιατι εχω φιλη....εδω και ....30....χρονια....ΑΝ...Πιστευω σημερα????οτι μπορει καποιος να γινει....φιλος...καρδιας...και οχι απλα...γνωστος?????Καπου μεσα στην ...καρδουλα μου...καιει ακομα..μια.σπιθα...και ας...προσπαθησαν ....φιλοι...??να την ..καταστρεψουν....αλλα ...ειμαι πιο...καχυποπτη...πια,....απεναντι..σε οποιον..δηλωνει...ΦΙΛΟς ΜΟΥ...ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ...ΚΑΛΗ ΜΟΥ...για τον χρονο και το χωρο...που μου αφιερωσες...καλο βραδυ!!!!!

...irida... είπε...

ΕΥΧΟΜΑΙ...να ειναι παντα η ζωη σου...γεματη απο αληθινους ,,,,,φιλους..ΑΥΤΟΥς..που οταν ερχονται...η ψυχη και ο χωρος γυρω σου...γεμιζουν χρωματα...γαληνη ...και.....αγαπη...φιλους ...που ...δεν χρειαζεται να σε βλεπουν....για να ξερουν...οτι...δεν εισαι καλα...αλλα το νιωθουν....και οσο και αν επιμενεις ..απο το τηλεφωνο να τους ησυχασεις....και να γελας...εκεινοι...μολις κλεισεις...να ειναι....διπλα σου....Συγνωμη....πολλα εγραψα...αλλα πιστεψεμε. ..μπορω και ,,,,περισσοτερα..χιχι...

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ irida, να μη πάψεις ποτέ να πιστεύεις στον άνθρωπο, στη φιλία, στον έρωτα και στην αγάπη μα να φοβάσαι την υποκρισία, το ψέμμα το συμφέρον και το φθόνο.Απλά όπως είπα και αλλού είναι θέμα ηλικίας, μικρή έπαθα και έμαθα τώρα πια όχι , τώρα ξέρω και διακρίνω.Όσο για να αλλάξω το φίλο μου , δεν νομίζω οτι είπα κάτι τέτοιο..αυτό είναι αγάπη να δέχεσαι τον άλλο όπως ακριβώς είναι όμως μη πας κοντά του με τη σκέψη οτι στη πορεία θα διορθώσει τα μείον του..άδικα..τιποτε δεν διορθώνει ο χρόνος απλά τα μεγενθύνει.