Περί ζωοφιλίας σήμερα οι ανησυχίες μου φίλοι μου.Η αγάπη μου για τα ζώα είναι φανερή και αποδεδειγμένη και αυτές τις μέρες απο πολλές πλευρές είχα θέματα να με κλονίσουν.
Η αγαπημένη φίλη μου Λία έκλαιγε στο τηλέφωνο για το σκύλο της που πέθαινε.. λόγω γήρατος βέβαια και συγχρόνως ένας άλλος μικρός μου φίλος μου ζήτησε να βρω κάποιον να δώσει το κουτάβι που μόλις πήρε γιατί όταν εγώ τον συμβούλευα και του μιλούσα φαίνεται ο καλός μου είχε βαμβάκι στ' αυτιά.
Απο τα χέρια μου έχουν περάσει πολλά ζωάκια,να αρχίσω απο σκύλο , γάτα, κουνάβι,κουνέλι , ποντίκι, κατσικάκι μέχρι σκαντζόχοιρο και δεν πιάνω τα ...πουλερικά ..απο περιστέρι, τρυγώνι, δεκαοκτούρα, φραγκόκοτα, πάπια , κότα , παπαγάλο και ότι μπορείτε να φανταστείτε..! Είχα υπομονετικούς γονείς φαίνεται τελικά! Το ίδιο με μένα έγιναν και τα παιδιά μου και το ίδιο γίνονται και τα εγγόνια μου.
Αυτό που περνά η Λία το πέρασα δύο φορές και ξέρω το πόνο, σχίστηκε η καρδιά μου στα δύο όταν κράτησα νεκρή τη παλιά μου Κλώντη γιατί έδωσα και στην άλλη το ίδιο όνομα και τρέχαμε με τον άνδρα μου ( μη γελάτε) απο κτηνίατρο σε κτηνίατρο ένα Σάββατο με τη φωτογραφία της να μας βρουν μια ίδια σαν κι αυτή.
Ο νεαρός μου φίλος που ξέρει πόσο τον αγαπώ και επειδή τον αισθάνομαι κάτι σαν ..ανεψιό μου δεν θα θυμώσει αν τον μαλλώνω αυτή την στιγμή.
Φίλοι μου καλοί, μην παίρνετε ποτέ ένα ζωάκι στο σπίτι σας και ιδιαίτερα σκύλο χωρίς να είστε σίγουροι οτι έχετε επίγνωση του τι κάνετε. Ξέρω πόσο χαριτωμένο θέαμα είναι ένα κουτάβι μα με το ίδιο σκεπτιστικό θα έπαιρνα κι εγώ όλα τα.. μωρά στο σπίτι μου καθώς και ότι μου χαμογελούσε!
Αυτό το πλάσμα σε βλέπει απο τη πρώτη στιγμή σαν δικό του, είσαι ο μικρός Θεός του, εξαρτάται απο σένα και το μόνο που θέλει είναι η αγάπη σου και όχι η ανοχή σου. Ποιός είπε οτι το μεγάλωμα ενός ζώου είναι εύκολη δουλειά; είναι σαν να μεγαλώνεις παιδί, του μαθαίνεις αγωγή, υπακοή, κανόνες, μα πάνω απ' όλα του μαθαίνεις οτι του ανήκεις και σου ανήκει.
Δεν θα συνεχίσω γιατί δεν θέλω να με ..μισήσεις μικρέ μου φίλε και σου υπόσχομαι οτι θα βρω σπίτι στο μικρό μας αβάπτιστο που είναι και ράτσα μάλιστα μα ..άτυχο προς το παρόν.
Φίλοι μου σας βάζω μια φωτογραφία του μικρού μας που ζητά επειγόντως σπίτι, είναι αρσενικό απο ότι ξέρω και μόλις 3 μηνών. Είναι γλυκούλης, παιχνιδιάρης και κυρίως δεν μεγαλώνει πολύ μέχρι 3-3,5 κιλά είναι οι γονείς.
Αύριο περιμένω μια απάντηση απο μια κυρία μα θέλω να πάει κάπου που θα το αγαπήσουν όπως εγώ αγαπώ τη Κλώντη μου και όπως η Λία αγαπούσε το σύντροφο της εδώ και 15 χρόνια.
16 σχόλια:
αχουτοοοοοοοοο!
το θελω το κουκλι εγω Αχτιδα μου!
αν δεν εχει βρει σπιτι πες του παιδιου οτι ενδιαφερομαι
παι παρε τηλεφωνοοοοοοοο!
Ευχαριστω!
Είναι πολύ γλυκούλη το σκυλάκι.
Συμφωνώ μς όσα είπες όταν να πάρεις σκυλάκι πρέπει να ξέρεις και όλα όσα θα συμβούν.
Καλό σου Σαββατοκύριακο!!!
@ stella μου σκέψου το καλά και σε βάζω πρώτη στο κατάλογο γιατί ο νοικοκύρης του σπιτιού του νεαρό τους έδωσε χρονικά περιθώρια για να το διώξουν.
@ Η Ώρα του Τέλους. αν το σκεπτόντουσαν δεν θα υπήρχαν αδέσποτα.
ΤΕΛΕΙΟΣ ΚΥΡΙΟΣ!!!ΑΜΑ ΕΙΧΑ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΕΙ ΘΑ ΤΟΝ ΕΙΧΑ ΠΑΡΕΙ ΗΔΗ...
ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΩ ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΜΠΛΟΚ ΣΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΓΑΜΠΡΟΥ ΣΟΥ....ΑΜΑ ΤΟΝ ΔΕΙ ΤΗΝ ΚΑΝΑΜΕ!!!ΧΑ!ΧΑ!
Καλημέρα Αχτίδα μου!
Θυμώνω πάρα πολυ με τέτοιους ανθρώπους! Ταλαιπωρούν τα κακόμοιρα τα ζώα και τα βάζουν σε τέτοιες διαδικασίες νομίζοντας οτι καταλαβαίνουν και δικαιολογούν. αχ αχ
Μακάρι να μπορούσα να το έπαιρνα εγώ στο σπίτι αλλα με της περιπέτιες που έχουμε με την Λάρα είναι λίγο δύσκολο...βέβαια αν δεν βρεθεί κανείς προσφέρομαι φυσικά. Είμαι σίγουρη όμως ότι θα βρεί γρήγορα μια οικογένεια που θα το αγαπήσει δίχως όρους.
Να έχεις μια όμορφη μέρα!
Έχεις απόλυτο δίκαιο Ακτίδα μου. Το κακό είναι ότι παίρνουμε κατοικίδια είτε για το παιδί μας είτε επειδή νομίζουμε ότι είναι χαριτωμένο και δε σκεφτόμαστε από πριν τις ευθύνες. Δεν καταλαβαίνουμε ότι είναι και αυτό πλασματάκι που χρειάζεται τη φροντίδα και την αγάπη μας. Δεν είναι μόνο το φαγητό που του δίνουμε. Αυτό είναι το ελάχιστο. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι αποκτώντας οποιοδήποτε κατοικίδιο γινόμαστε η οικογένειά του και αυτό γίνεται μέλος της δικής μας. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Όσο και αν μας αρέσουν, την επόμενη φορά που θα σκεφτούμε να πάρουμε κατοικίδιο, να σκεφτούμε πρώτα αν έχουμε το χρόνο να του αφιερώσουμε. Φαντάστου να έχουμε παιδί και να μην του δίνουμε σημασία, να μην το παίρνουμε βόλτες, να του δίνουμε μόνο ένα πιάτο φαγητό... Είναι αρκετό; Όσο υπερβολικό μπορεί να ακούστηκε αυτό, κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τα κατοικίδια. Και ποτέ να μην παίρνουμε κάποιο χωρίς να ειμαστε σε θέση να το αναλάβουμε πραγματικά. Φλυάρησα.. :) Φιλιά. Καλή μέρα σε όλους χχχ
Ευχομαι να βρει ενα σπιτι που θα το αγαπησει και θα το σεβαστει οπως του αξιζει. Ειναι πολυ κριμα να φερομαστε τοσο ανευθυνα. Συγνωμη αν πληγωνω τον φιλο σου με τα λογια μου, αλλα μιλαμε για ζωντανες ψυχουλες, οχι για ψευτικα μπιμπελο.
Καλημερα αχτιδα μου!!!!
@ Ποτέ μην πεις ΠΟΤΕ, εσείς κορίτσι μου αν είχατε κήπο θα είχατε σαν κι εμένα κιβωτό!!
@ Χρύσα μου είχα κι όλας δυο προτάσεις μα το έδωσα εκεί που ξ΄περω οτι θα είναι πιο χρήσιμο για παρέα και βέβαια οτι θα το αγαπήσουν και θα του προσφέρουν ότι κι εγώ στη Κλώντη μου.
Αγαπημένη μου Αχτιδούλα!
Είμαι πολύ στεναχωρημένη, από προχθές το απόγευμα η αγαπημένη μου, η γλυκιά μου Κίρκη, έφυγε γι απάντα από κοντά μας. Αφού το έχεις περάσει καταλαβαίνεις πόσο πολύ πονάω. Τρεις μέρες και τρεις νύχτες ήμουν συνέχεια δίπλα της, την έπαιρνα αγκαλιά και της έλεγα παραμυθάκια, τραγουδάκια και τα καταλάβαινε όλα και ας μην είχε τη δύναμη να μου το δείξει.
Της έλεγα με πόνο "θα πας αγάπη μου ένα ταξιδάκι μακρινό, θα συναντήσεις τον αγαπημένο μου μπαμπά, το Νίκο μας, που σε λάτρευαν όπως κι εμείς και θα σε πάρουν αυτοί στην αγκαλιά τους από τώρα και πέρα."
Αχτίδα μου, μου λείπει αφάνταστα το σπίτι δε με χωράει. Η μαμά μου είναι σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση, γιατί η γλυκιά μας Κίρκη, ήταν η συντροφιά της και μετά το χαμό του πολυαγαπημένου μου μπαμπά, δέθηκαν περισσότερο.
Ποτέ πια δεν ξαναπαίρνω σκυλάκι, δεν αντέχω.
Η μάγισσά μας η Κίρκη, θα ζει για πάντα στην καρδιά μας, που για 15 χρόνια, μας χάρισε ομορφιά και αγάπη πολύ περισσότερη από αυτή που της δίναμε εμείς.
Ποτέ δεν θα ξεχάσω αυτό το γλυκό αγαπημένο βλέμμα της, ποτέ δεν θα ξεχάσω την ομορφιά της και την πιστή της αγάπη.
Σε φιλώ
@ Maria μου όταν κάποτε η κόρη μου με παρακάλεσε να πάρουμε τη πρώτη μας Κλώντη εγώ τους έβαλα απέναντι μου και τους εξήγησα οτι σκύλος σημαίνει παιδί που πάει μαζί μας παντού.Τους είπα τις ευθύνες μας και τις υποχρεώσεις μας και μετά το πήρα.
@ Dee Dee μου το τακτοποίηα κι όλας σε άτομο που το έχει και ψυχική ανάγκη και θα το αγαπήσει.Εύχομαι να πάνε όλα καλά , θα το παραλάβει το απόγευμα.
@ LIA μου καλή μου φίλη, σε νοιώθω, κλαίω μαζί σου όπως έκλαψα με το δικό μου.Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός.Δεν σε πήρα τηλέφωνο σήμερα γιατί ΄'ηξερα τι θα άκουγα απο σένα.
Αχτίδα, τώρα διάβασα την αγγελία για το σκυλάκι.
Μου αρέσοι πολύ, (εγκρίνω σαν σκεπτικό εννοώ) ο τρόπος που ενημερώνεις γι ατι τι εστί να υιοθετήσεις ένα ζωάκι, αλλά και για την απάντηση που δίνεις στη Στέλλα, να το σκεφτεί καλά μέχρι να της απαντήσετε οριστικά.
Εύγε!
(εγώ έχω βάλει 3 κουτσούνια στο μπλογκ μου, αλλα επειδή είναι ...μπάσταρδα, κανείς δεν εκδηλώνει ενδιαφέρον...)
Δημοσίευση σχολίου