Ένα ΣΚ ζεστό μπροστά μας κι εγώ ετοιμάζομαι αύριο για να παραβρεθώ σε βάπτιση στη Καβάλα και χαίρομαι γι' αυτό. Όμως επιρρεασμένη απο μια διένεξη που έγινε στο μπλοκ μου χθες απο μια Ανώνυμη με κάνει να φιλοσοφήσω λιγάκι και να σας γίνω λίγο κουραστική ίσως μιλώντας και δυο συναισθήματα βασικά στη ζωή μας ..Αγάπη και Κακία. Αρχίζω απο το δεύτερο γιατί το βλέπω όλο και πιο πολύ σε ανώνυμα σχόλια και πιστέψτε με λυπάμαι πάρα πολύ γι' αυτό.
Τι είναι φίλοι μου αυτό που μας κάνει εμάς τους ανθρώπους να γινόμαστε το αγκάθι που θα πληγώσει κάποιον άλλον , που θα τον κάνει να στεναχωρεθεί, να αναρρωτηθεί και να κλάψει ίσως.
Τι είναι αυτό που βγαίνει μέσα απο το πιό όμορφο πράγμα που έφτιαξε ο Θεός , την ανθρώπινη ψυχή, που να μας κάνει να θέλουμε ο διπλανός μας να μη χαίρεται αυτό που έχει αλλά να είναι δυστυχισμένος σαν κι εμάς.Γιατί πιστεύω ακράδαντα οτι η κακία έχει για κατοικία τη δυστυχία και την απαγοήτευση της δικής μας αποτυχίας. Δεν είμαι ψυχολόγος, δεν διάβασα βιβλία ψυχολογίας παρά μόνο εκείνα που είχαν σχέση με ψυχολογία χρωμάτων στη ζωγραφική και έτσι δεν θέλω να κάνω την έξυπνη . Λέω απλά αυτά που νοιώθω μέσα μου, τα συμπεράσματα μου απο το διάβα της ζωής μου και απο όσα συνάντησα σε αυτό. Ναί, συνάντησα τη κακία, αντάμωσα τη ζήλια, πληγώθηκα με την αχαριστία, κονταροχτυπήθηκα με την εκδίκηση μα μέσα μου είχα κάτι που με έβγαζε πάντα ακέραια και αλώβητη..το άλλο συναίσθημα ..την Αγάπη. Ο θυμός μου και τα ανθρώπινα μειονεκτικά συναισθήματα της φύσης μου κρατούν σε μένα ελάχιστο χρόνο γιατί δεν μπορώ τη φθορά της ψυχής μου και γιατί εκείνες τις στιγμές δεν είμαι ευτυχισμένη κι εγώ είμαι απαιτητική απο τη ζωή μου φίλοι μου , θέλω να είμαι ευτυχισμένη . Έρχομαι λοιπόν στην Αγάπη και την τοποθετώ παντού , στη μητρική υπόσταση της, στη συζυγική, στη φιλία, στη γειτονία, στον έρωτα και στα δύσκολα ...στον εχθρό μας. Όμως τι είναι άραγε αυτό που μας κάνει να τοποθετούμε τη ταμπέλα "εχθρός" σε έναν άλλο άνθρωπο; το σκεφθήκατε; τι άλλο απο τη κακία. Αν αγαπάτε κάτι του συγχωρείτε τα πάντα ακόμα και τις αποτυχίες, αν αγαπάτε κάθε σας βήμα στη ζωή θα είστε ικανοποιημένοι ακόμα και απο τα λάνθασμένα βήματα σας σε αυτή.
Πιστέυετε οτι δεν υπήρξαν άνθρωποι στη ζωή μου που με ..έβγαλαν απο τα ρούχα μου; Πολλοί..μα ο θυμός μου και το στόμα μου συγκρατήθηκαν και όποτε ( σπανιότατα) ξέφυγα στιγμιαία την επόμενη στιγμή το μετάνοιωσα και ζήτησα συγνώμη απο το Θεό και απο την ίδια μου τη ψυχή.
Τώρα απευθύνομαι σε αυτούς που κατα καιρούς με το τίτλο " Ανώνυμη" με τα σχόλια τους προσπαθούν να με μειώσουν και να με πληγώσουν... Δεν καταφέρνουν ούτε το ένα ούτε το άλλο γιατί και τα δύο αυτά πηγάζουν απο μέσα μας κι εγώ έχω κλείσει τη πόρτα σε κάτι τέτοια.
Οι φίλες μου έγιναν φίλες μου γιατί πρώτα τις εκτιμώ και μετά τις βάζω δίπλα μου και πληγώνομαι μόνο απο αυτές και απο τίποτε άλλο. Θα ήθελα να πω ακόμα οτι λυπάμαι αφάνταστα όταν συναντώ στο δρόμο μου τέτοιες ψυχές γιατί ενδόμυχα καταλαβαίνω οτι είναι μέσα τους δυστυχισμένες και ανικανοποίητες γιατί φίλοι μου ...όπου υπάρχει Αγάπη δεν φυτρώνει κανένα άλλο ζιζάνιο και στη δική μου ψυχή ζιζάνια δεν έχουν θέση. Σχεδόν κάθε μέρα σας ανοίγω το κόσμο μου, ανοίγω το μπλοκόσπιτο μου και σας μιλώ με το καφέ στο χέρι( ή με τη βραδινή μου σαλάτα...!χι! χι!) , μη με κρίνετε, καθίστε δίπλα μου ή απλά κλείστε τη πόρτα πίσω σας, το μπλοκόσπιτο μου δεν έχει θέση για τέτοιες φίλες γιατί είναι ..πιασμένο απο αληθινές. Σας εύχομαι καλό ΣΚ και σας υπόσχομαι οτι το δικό μου θα είναι σίγουρα καλό γιατί θα είμαι με ανθρώπους που αγαπώ , εκτιμώ και σέβομαι πάνω απ' όλα.. Καβάλα και Ξάνθη ..σας έρχομαι!