Λίγες εβδομάδες πριν το Πάσχα!

 Από το κτήμα όπως καταλάβατε με μία αγκαλιά χαμομήλια που μου έφερε ο Δημήτρης στην .. γωνιά μου να καθαρίσω για να έχουμε τον Χειμώνα. Ερχόμασταν λόγω του καιρού κάθε 15 μέρες για να προμηθεύσουμε τον γείτονα με κροκέτες και κονσέρβες για τον Κανέλλο μας. Όμως τις τελευταίες μέρες η Άνοιξη μάλλον κάθησε καλά καλά στον θρόνο της που τον φαντάζομαι καταπράσινο γεμάτο παπαρούνες και αγριλούλουδα!! Τώρα θα σας ζαλίζω, έχω τόσα να σας πω αφού δεν σας ανοίγω η... αφιλόξενη το μπλοκόσπιτο μου... το σπίτι μου..

Τα νέα μου ίσως γνωστά, απλά , δεν άλλαξαν τα δεδομένα , μόνο που από.. πείσμα, λαχτάρα ή φιλοδοξία πες να υπερέβαλα σε προσπάθεια να κάνω ότι περισσότερο μπορούσα. Η αλήθεια είναι πως κούρασα τον εαυτό μου το όλο μου νευρολογικό σύστημα και μου βγήκε όταν όλα όσα είχα υποσχεθεί να κάνω έφθασαν στους παραλήπτες. Δεν μπορώ να θυμηθώ πια πόσες λαμπάδες ζωγράφισα... να υπολογήσω περίπου.... 220 για τα ΑΜΕΑ, 300 και 150 κέρινα αυγά για την ΛΑΝΑΣΣΑ, 100 για ΧΑΜΟΓΕΛΟ και γύρω στις.. 300 για τους διάφορους φορείς που μου ζητούσαν! 

Με όλη μου την καρδιά όμως.. κουράστηκα.  Σταμάτησα για μία εβδομάδα στο τέλος αφού.. δεν ήθελα ούτε πινέλο να πιάσω. Αν το πιστεύετε ένοιωσα σαν ένα άδειο σακί λες και είχα στην φαντασία μου ένα κενό. Έπιασα τον εαυτό μου να κάθεται αρραχτος στον καναπέ με τον ικανοποιημένο άνδρα μου που επιτέλους δεν με έβλεπε μόνο στο εργαστήρι και έπαψε ο καημένος να μου κάνει δέματα όπως τότε που είχαμε το  βιοτεχν. Εργαστήρι μας. Του έκανα το χατήρι για .. μία εβδομάδα και μετά χαλαρά .. Θεσσαλονικιώτικα άρχισα τα δωράκια για τις 4 γειτόνισσες μας στο κτήμα. Μετά έχουν σειρά τα κορίτσια του Φαρμακείου που με φροντίζουν, η γιατρός μου, η φοροτεχνικός μου, τα παιδιά κτλ.....

Λαμπάδες πρώτα από όλα.. και σκέφτηκα κάτι σαν  μήνυμα γι αυτές. " Μετά τον καλό Θεό ο καλός γείτονας " έλεγε η γιαγιά μου.

Μετά σκέφτηκα τους άνδρες τους , πέρσι χάσαμε τον φίλο μας Νίκο και οι λαμπάδες έγιναν 3 όμως.. ο εγγονός του όπως μου είπαν δεν έπαιρνε λαμπάδα από την νονά του έτσι.. πήρε τη θέση του. 

Πρέπει να ομολογήσω πως το γεγονός που δεν κινούμαι πια γρήγορα όπως παλιά .. με στεναχωρεί και με εμποδίζει. Έχω μέσα μου μια..18χρονη και στο σώμα μου τα 72 είναι λίγα..βάζω άλλα...20! Όμως δεν χάνω το θάρρος και τα όνειρα μου..ψέμματα λέω.. υπάρχουν στιγμές.. στιγμές..ιδιαίτερα όταν δεν ανταποκρίνομαι σε αυτά που θέλω... τότε που σκέπτομαι που προσπαθώ μάλλον να σκεφτώ πως θα είναι ο επόμενος χρόνος. Να γιατί δεν γράφω πια στο μπλοκόσπιτο μου , γιατί εδώ απολογούμαι λέγοντας τις αληθινές μου σκέψεις.Να δούμε τι θα βρω να κάνω τώρα που τελείωσα τα Πασχαλινά!!!!! 

Προς το παρόν έφτιαξα φυτώριο με σπόρους που έφερα από παραδοσιακές ντομάτες ,πιπεριές κτλ σε ειδικά σπορεία και σε κύβους ανάπτυξης!!!!! 

Έτσι βοηθάω και τον Δημήτρη μου και αποκτώ ένα νέο χόμπυ , είναι τόσο όμορφο να βλέπεις ένα σποράκι να μεγαλώνει να βγάζει το κεφαλάκι του και να ψηλώνει σε μικρό φυτό. Αγοράζω σπόρους από ειδικούς σε φυτά γνήσια ελληνικά, και με την google μαθαίνω..

Σε αυτό το σημείο θα σας ομολογήσω τον.. εθισμό μου με αγορές από το διαδύκτιο , ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΓΕΛΑΚΙΑ , αγόρασα από..πινέλα, χρώματα, ρούχα, πεντόφλες, εργαλεία... μέχρι βελόνες! Με πήραν είδηση από το TEMU και μου στέλνουν συνέχεια μηνυματάκια για προσφορές. Το πιο σημαντικό για μένα είναι πως ο καλός μου Δημήτρης και σε αυτό ακόμη δεν λέει λέξη. 

Του έχω αγοράσει τουλάχιστον .. μετρώ.. 5 με 6 μπλούζες, σπορτέξ, παντόφλες, αμέτρητα μικροεργαλεία φίλοι μου που μου φαίνονται σημαντικά και τα δέχεται με χαρά αν και αμφιβάλω αν θα τα χρησιμοποιήσει. Μου φαίνεται πως με αντιμετωπίζει σαν... ψυχικά λιγουλάκι " ευαίσθητη" και μου λέει ΝΑΙ σε όλα! Έτσι λοιπόν του έφερα μία μέρα ένα σύστημα με κουτιά και κυβάκια φύτευσης ( οι κούριερ έγιναν φίλοι μου, έμαθαν πως όταν χτυπούν το κουδούνι αργώ να φθάσω στη πόρτα!) . Τα γέμισα με το τσιμπηδάκι με σπόρους, έβαλα ταμπελάκια , του αγόρασα και ειδικό ποτιστήρι και ...του είπα να τα ποτίζει γιατί εγώ ζωγράφιζα λαμπάδες. Ευτυχώς.. φύτρωσαν γιατί δεν ξέρω τι θα έκανα αλλιώς. Μέχρι και σάκο ειδικό με παραθυράκι άγόρασα και φύτεψα... πατάτες !!! Λέτε να μου.. έστριψε φίλοι μου;

Εδώ ακριβώς χωράει αυτή η φωτογραφία που σας βάζω.. γιατί με αυτόν τον ΗΡΩΑ που λέγεται Δημήτρης στις 21 Απριλίου κλείνουμε 49 χρόνια μαζί, 49 υπέροχα χρόνια με ένα υπέροχο άνθρωπο που φαίνεται ο καλός Θεός έπλασε ειδικά για μένα. Μη μου τον ματιάξετε φίλοι μου ... φτου φτου.. δεν μπορώ να ζήσω με άλλον ή μόνη μου. Άσε που 49 τώρα .. του χρόνου θα του θυμήσω πως κάποτε στο Βέλγιο όταν με παντρεύτηκε μου είχε πει πως στα 50 κάνουν δώρο.. κάτι διαμαντένιο! Πιστέψτε με προσεύχομαι μόνο γι' αυτόν.

Ξέρω πως σας ζάλισα όμως... κάνω πως δεν το βλέπω. Χθες ένα μήνυμα από μία άγνωστη - γνωστή νεαρή φίλη από το διαδύκτιο πήρα ένα μήνυμα που με συγκίνησε και μου έκανε να " ξεσκονίσω" το μπλοκόσπιτο. 

<<Σας παρακολουθώ χρόνια από το μπλοκ σας , δεν ξέρω γιατί μα όσα διάβαζα μου έδιναν δύναμη σε μέρες δύσκολες και έτσι αλήθεια χωρίς να σας ξέρω σας αγαπώ..>> . 

Μου είπε που δουλεύει και ήθελε να με γνωρίσει, της έγραψα πως δεν θα πήγαινα αν και θα ήθελα πολύ για να της πάω και κάτι δικό μου, πρώτον γιατί δυσκολεύομαι να πάω εκεί και δεύτερο γιατί ήθελα να μείνει με την εικόνα που είχε από μένα παλιά από το μπλοκ και όχι μία ηλικειωμένη με λιγοστά άσπρα μαλλιά που με δυσκολία περπατάει με μπαστούνι,  πάντα με συνοδία και κουράζεται σε πάνω από 100 μέτρα.

Σε 6 μέρες περιμένω την φίλη μου Ποδηλάτισσα , την κόρη της Δήμητρα και μία φίλη τους που θα χαρώ να γνωρίσω. Και να μία χαρά... Μ.Παρασκευή περιμένουμε τα παιδιά μας από Αθήνα, έχω τόσα να κάνω φίλοι μου γεμίζει το μυαλό μου από ατελείωτα πράγματα που θέλω..ΘΕΛΩ.. να κάνω πρώτα όμως να την δω  και να βεβαιωθώ πως είναι όπως μου τα λένε.... καλά!

Σας εύχομαι καλές γιορτές η Ανάσταση του Κυρίου να δώσει Ανάσταση σε όλο τον.. άμυαλο κόσμο.

            Αχτιδένια φιλάκια