Ο Μάης ο δικός μου!

 Ο Μάης είναι ο αγαπημένος μου μήνας, πάντα τον περίμενα περισσότερο και από το καλοκαίρι. Σ'αυτόν γεννήθηκα, σε αυτόν έγινα μητέρα 2 φορές και τώρα που το σκέπτομαι και η Κάντυ Μάϊο γεννήθηκε. 

Ήρθαμε λοιπόν στο κτήμα το διπλανό  μία κίτρινη θάλασσα από μαργαρίτες!!

Ο Κανέλλος όρμηξε στο ανοιχτό παράθυρο να υποδεχθεί την Κάντυ.

Ο Δημήτρης μουρμουρούσε για το χόρτο που λίγες μέρες πριν είχε κόψει και τώρα έπρεπε να.. ξανακόψει.

 Το κτήμα πια για μένα είναι απλά να γίνομαι θεατής στην Φύση που με ξεκουράζει από τον.. καναπέ της TV . Ξέρω πως είναι η χαρά του έστω κι αν κουράζεται και το βράδυ μου λέει τις... εργασίες του μία μία. Εγώ  κάθε φορά κάνω λιγότερα από την προηγούμενη. 

Σήμερα με δυσκολία ανέβηκα το σκαλοπάτι για το τροχόσπιτο, με το μπαστούνι στηριζόμενη έβαλα τα ψώνια στο ψυγείο, άλλαξα τα σεντόνια. Αν και.. μη γελάσετε.. δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσες μικροδουλιές κάνω με την βοήθεια του ! Κλείνω..πόρτες, πατάω διακόπτες, σπρώχνω από τα ψηλά ντουλάπια τα πακέτα ζάχαρης ή αλεύρι να έρθουν πιο μπροστά και να.. πέσουν στην αγκαλιά μου! 

Αληθεια.. ξέχασα να σας δείξω την Πασχαλιά μας !!

Σήμερα μαγείρεψα κολοκυθάκια γεμιστά , μοσχοβολούσε ο μαϊντανός καθώς τον ψιλλόκοβα με τα φρέσκα κρεμμυδάκια. Τότε ήρθε και η απέναντι γειτόνισσα να μας δει φέρνοντας μας φρέσκα αυγά από τις κότες τους και ο Δημήτρης της τα ανταπέδωσε με φρέσκα κρεμμυδάκια. Αυτή είναι μία από τις χαρές εδώ, οι γείτονες που φροντίζουν καθημερινά τον Κανέλλο με τους σάκους κροκέτες και τις κονσέρβες που ανανεώνουμε συνεχώς γιατί τον έχουμε καλομαθημένο!

Λίγο πριν φθάσουμε στο κτήμα προλάβαμε την λαϊκή του χωριού για να αγοράσει ο Δημήτρης μου τα φυτά για το θερμοκήπιο. Ντοματίνια βελανίδια που πραγματικά λατρεύω και αυτές τις μέρες των γιορτών ήταν πανάκριβα τα αφιλότιμα σχεδόν 4 ευρώ! Βέβαια και άλλες ποικιλίες και.. έπονται πιπεριές, κολοκυθάκια, μελιντζάνες κτλ!!!.. 

Όταν βρίσκεται εδώ δεν στέκεται ούτε λεπτό τρέχοντας σε κάθε δένδρο που βλέπει με την Κάντυ από πίσω του.

Ο καιρός πραγματικά ανοιξιάτικος, κάθισα στον εξωτερικό καναπέ με το τάμπλετ, το κουτί με τα χρώματα , πινέλα που η αφιλότιμη κουβάλησα μαζί με πηλό και ότι μπορύσα να βάλω μέσα εκτός από τις ελπίδες μου που ως γνωστόν πεθαίνουν τελευταίες. Το βραδάκι το .. δικό μας αηδονάκι στο δένδρο πίσω μας τονίζει με το δικό του μοναδικό τρόπο πως κανένα ράδιο.. καμμία tv δεν μπορεί να είναι τόσο ρομαντική εκπομπή εδώ.. λίγο πριν ο Μάης μας κτυπήσει την πόρτα.

Καλημέρα λοιπόν φίλοι μου.. η Κάντυ με τον Δημήτρη και τον Κανέλλο έφυγαν για την ... δουλειά, εγώ ακόμα ξαπλωμένη περιμένω να... δουλέψουν τα πρώτα χάπια για να σηκωθώ , να σιάξω τα κρεββάτια και να σκεφτώ τι να μαγειρέψω! Μετά θα βγω έξω στο καναπε να χαζεύω τα πάντα και την είσοδο.. κάποια γειτόνισα θα έρθει σίγούρα. Σας εύχομαι ένα υπέροχο Μάϊο, κάντε το στεφάνι σας και χαρείτε τον. Πριν σας αφήσω ας θυμηθώ την γιαγιά που με μεγάλωσε που τέτοια μέρα με ξυπνούσε με ένα ποτήρι γάλα...για να μη σε πιάσουν τα μάγια του Μαγιού γιαβρί μου... και μία παπαρούνα που αναρωτιώμουν πάντα που την έβρησκε.. ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ φίλοι μου.

          Αχτιδένια φιλάκια