Ένα γλυκάκι;

Είπα να σας ..δελεάσω με ένα γλυκό ..έτσι για να σας καλοπιάσω και να μείνετε στο μπλοκόσπιτο μου να μου κάνετε παρεούλα και αυτό το Φθινόπωρο!
Βέβαια μία ροδακινόπιτα με ροδάκινα από τα δένδρα μας και τα κεκάκια με κεράσια μας που είχα βάλει στη κατάψυξη! Τι άλλο παρά μία δοκιμή με ότι με κατέβασε το μυαλό μου να τα φτιάξω για να κεράσω τις φίλες μου που θα έρθουν το απόγευμα για καφεδάκι.
Φίλη από την Γερμανία η Μαρία  από αυτές που μου χάρισε απλόχερα ο διαδικτυακός αυτός χώρος και τις έκανα δικές μου..παρέα μου  και βέβαια η γνωστή πια Μαιρούλα η φίλη μου από το σχολείο ακόμη που είναι σαν οικογένεια πια για μένα..
Ο Δημήτρης τι άλλο; Μία μελιτζανόπιτα φίλοι μου αφού οι μελιτζάνες μας είναι τόσες πολλές !

Το τριήμερο στο κτήμα με δροσιά ευτυχώς τις περισσότερες ώρες, μία ξαφνική βροχή και την τρομερή πια Κάντυ που μας βγήκε τελικά αλητάκι το αφιλότιμο.
 Δεν αφήνει σε ησυχία τον καημένο το Κανέλλο που προσπαθεί να βρει χώρο να κρυφτεί μέσα στα 4 στρέμματα του κτήματος και δεν το καταφέρνει!
Λυπάμαι αφάνταστα που δεν μπορώ να βάλω τα βιντεάκια που τους τράβηξα να κυνηγιούνται στη βροχή και την Κάντυ να τσαλαβουτάει στα νερά. Αυτό το πλάσμα είναι δεμένο μάλλον με το νερό αφού δεν τολμάμε να αφήσουμε την πόρτα ανοιχτή όταν κάνουμε μπάνιο γιατί ορμάει μέσα κάτω από το ντουζ!!
Χθες γυρίσαμε σπίτι και σαν..πτώματα ( αφού κάναμε κύκλους για να δώσουμε σε φίλους τα λαχανικά μας και τα φρούτα μας).  Έπειτα  από ..πάλη ποιος θα μπει πρώτος για μπάνιο καταλήξαμε να πιάσουμε τους καναπέδες μας και να ..βουλιάξουμε στη κυριολεξία στην τηλεόραση κάνοντας ζάπινγκ στα κανάλια. 
Μετά μου λένε γιατί έχω βάλει δορυφορική και netflix..και τι νέο δεν είδαν τα ματάκια μας αφού μάλλον άρχισε το καινούργιο  πρόγραμμα των καναλιών.
Ελπίζω  πως θα με καταλογίσετε το ελαφρυντικό της ηλικίας που θα κρίνω και θα κατακρίνω όμως φίλοι μου έπεσα σε αυτό το ρεσιτάλ κατακρεούργησης των νεαρών αυτών κοριτσιών που έχουν βάλει στα όνειρα τους να γίνουν βορά της αρένας των θηρίων του κόσμου που τόσο θέλουν να μπουν.
Ήταν λες και έβαζαν τον εαυτό τους σε ζυγαριά , πόσο άραγε τιμάται η αξία τους σώμα, σε προφίλ, ψωμάκια, κιλά και πόζες; Πόσο αξίζει η αξιοπρέπεια τους να περπατούν με μπικίνι και να υπακούσουν σε εντολές των κριτών; Μόνο λύπη αισθάνομαι πραγματικά .........
Καταλήξαμε σε μία παλιά ταινία το "άρωμα γυναίκας " με την εξαιρετική ερμηνεία του Αλ Πατσίνο και αποζημιωθηκαμε με τις αξίες που έβαζε ο πρωταγωνιστής σαν δίλημμα επιλογών σε μας.
Φίλοι μου τώρα πια θα τα λέμε Φθινοπωρινά και μετά από τις εξετάσεις που έχω να κάνω που η αλήθεια είναι πως έχω παραμελήσει ελπίζω να μπορέσω πάλι να ζωγραφίσω και να φτιάξω όλα όσα σχεδιάζω για την συνεισφορά μου στα ιδρύματα. 
Αστεία πράγματα να σε βάζουν να περπατάς στην άσπρη γραμμή, να σφίγγεις τα χέρια τους, να σηκώνεις διάφορα αντικείμενα, να ..βάζεις το χέρι σου στη..μύτη , να απαντάς σε ερωτήσεις μνήμης , να ανοίγεις καρτέλες με εικόνες να..να..να..
Λοιπόν περιμένω να τελειώσουν όλα αυτά και να ξεκινήσω όπως παλιά ( λέμε τώρα..).
                    Αχτιδένια φιλάκια φίλοι μου