Ο πρώτος πελαργός.

Πρώτα να σας ευχαριστήσω για τις ευχές φίλοι μου, για μας ήταν μία όμορφη μέρα στο κτήμα με δουλειά στη φύση, φίλους και κεράσματα.
Η Βερικοκιά μας η πιο βιαστική άνθισε και ο άνδρας μου όλη μέρα ράντιζε μη του ξεφύγει κανένα δένδρο και βιαστεί να ανθίσει.

Ο Κούνελος δωράκι από τη συννυφάδα μου πήρε θέση στην πλατανομουριά να  μη τυχόν πέσει στα δοντάκια του Κανέλου!

Μεγάλωσε, 40 κιλά το παιδί μας, και 4 ετών έκλεισε προημερών!

Το τριήμερο που σχεδιάζαμε όμως διεκόπη αφού ένα τηλεφώνημα από μία φίλη αγαπημένη που έρχεται από Λάρισα στη Θεσσαλονίκη μας έκανε να γυρίσουμε ολοταχώς παρά τη γκρίνια των γειτόνων που μας σχεδίαζαν πάρτι. 

Όμως είναι φίλη καρδιάς , παλιά συμφοιτήτρια, και έχουμε ένα σωρό να πούμε έστω και αν με δει τόσο διαφορετική.

Γυρίζοντας λοιπόν βλέπω στον Άγιο Βασίλειο  τον πρώτο Πελαργό ( αργυροπελαργός )και άρχισα τις φωνές ενθουσιασμού.

-Σταμάτα καλέ να τον φωτογραφίσω..

-Είναι στροφή κορίτσι μου δεν μπορώ!

Ε!..κουνισμένη η φωτογραφία μα..είναι ο πελαργός μας που κάθε χρόνο έρχεται πρώτος να πιάσει τη θέση του και περιμένει την γυναικούλα του!

Έτσι ..ησύχασα..ήρθε η Άνοιξη φίλοι μου...χωνέψτε ..έβγαλα και το βαρύ μπουφάν και φόρεσα το ..γαλαζούλι!
Σας εύχομαι καλή Σαρακοστή φίλοι μου και ετοιμάζεται ο ανδρούλης μου για μυδοπίλαφο με καβούρια και διάφορα!!!
                                Αχτιδένια φιλάκια